Carl Nassib, ο πρώτος ανοιχτά gay εν ενεργεία παίκτης του NFL

Μπράβο στους φαν που το αποδέχθηκαν μια χαρά, εκτοξεύοντας τις πωλήσεις της φανέλας του σε στρατοσφαιρικά επίπεδα. Μπράβο και στην ένωση παικτών και στους παίκτες γενικότερα που έτρεξαν να του δώσουν συγχαρητήρια.

Μπράβο και στο ίδιο το NFL που βγήκε και έκανε το ίδιο δηλώνοντας «Η οικογένεια του NFL είναι περήφανη που ο Carl είχε το θάρρος να βγει και να πει την αλήθεια του. Μοιραζόμαστε μαζί του την ελπίδα ότι, σύντομα, τέτοιες δηλώσεις δεν θα αποτελούν νέο και ευχόμαστε στο Carl καλή τύχη για την επόμενη σεζόν».

Μπράβο και στον Πρόεδρο Biden που βγήκε και μίλησε για τους δυο θαρραλέους αθλητές (τον Carl και την Kumi Yokoyama, την 27χρονη επιθετικό της ποδοσφαιρικής ομάδας Washington Spirit που δήλωσε ότι είναι transgender) που, εντός της ίδιας εβδομάδας, βγήκαν και έκαναν τις σχετικές αποκαλύψεις τους. Και οι οποίοι «επιτρέπουν σε αναρίθμητα παιδιά ανά τον κόσμο να δουν τους εαυτούς τους υπό διαφορετικό φως».

Μπράβο στην αμερικάνικη κοινωνία η οποία, στο συγκεκριμένο θέμα, προφανώς και έχει κάνει άλματα προόδου. Και τώρα που δώσαμε τα συγχαρητήρια, ώρα να μπούμε στην ουσία. Στο να αναρωτηθούμε δηλαδή γιατί χρειάστηκε να περάσουν 46 ολόκληρα χρόνια για το πρώτο εν ενεργεία παίκτη του NFL να βγει και να δηλώσει ότι είναι gay.

46 χρόνια μετά από τον Dave Kopay που, μετά από 9 σεζόν στο NFL, βγήκε και έκανε το ίδιο στην εφημερίδα Washington Star το 1975. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, και ειδικά από τα μέσα των ’90s και μετά, πάντοτε υπήρχαν σχετικές φήμες. Αλλά παρότι σε αρκετές περιπτώσεις παίκτες έφτασαν κοντά, κανείς δεν το τόλμησε. Οι συμπαίκτες τους, οι δικηγόροι και οι ατζέντηδές τους τελικά τους εμπόδισαν.

Γιατί μπορεί στα χαρτιά το NFL να είναι gay friendly,  σπονσοράροντας άρματα σε gay pride και βάζοντας το ουράνιο τόξο στα Social Media τους, αλλά στην πραγματικότητα μιλάμε για ένα οργανισμό που επενδύει διαχρονικά στην -εκτός μόδας πλέον- τοξική αρρενωπότητα. Έχοντας στενή σχέση με τον αμερικάνικο στρατό ο οποίος και διαφημίζεται σταθερά στο NFL και το NFL, αντίστοιχα, αφιερώνει κάποιες εβδομάδες κάθε χρόνο στη Salute to Service πατριωτική καμπάνια.

Αν και ο σημαντικότερος λόγος που το τρένο της αλλαγής άργησε 46 χρόνια είναι η ίδια η κουλτούρα του NFL. Εκεί που η υπάκουη στους ανωτέρους  αποτελεί τον σημαντικότερο άγραφο κανόνα και η οποιαδήποτε μορφή αυτό-έκφρασης θεωρείται επικίνδυνη καθώς μπορεί να εκτροχιάσει το focus της ομάδας.

Γιατί μπορεί οι πάντες να εκθειάζουν τον Carl για το θάρρος του, αλλά η πρόσφατη εμπειρία του Colin Kaepernick, που ουσιαστικά εξορίστηκε από το NFL επειδή τόλμησε να διαμαρτυρηθεί για την αστυνομική βία γονατίζοντας, αποδεικνύει ότι το θάρρος δεν αρκεί. Ότι για να σπάσεις το ταμπού, όντως εν ενεργεία αθλητής, χρειάζεται να διαθέτεις πολλά προσόντα. Ξεκινώντας με το σωστό timing, το σωστό μέγεθος ταλέντου αλλά και το σωστό χρώμα δέρματος.

Επίσης, σύμφωνα με γνωστό ατζέντη «Αρκετά μεγάλη προσωπικότητα ώστε να αντέξεις όλη τη δημοσιότητα που θα πέσει πάνω σου. Μεγάλη και με αποχρώσεις Martin Luther King– Gandhi. Υπό την έννοια του να ξέρεις πως να γυρίζεις το άλλο μάγουλο και να μην απαντάς στις προκλήσεις».

Ο Nassib φαίνεται πως διαθέτει αρκετά από τα σωστά προσόντα. Είναι λευκός, εσωστρεφής (δεν του αρέσει να προκαλεί) και ταλαντούχος (έχοντας ήδη παίξει 6 σεζόν σε καλό επίπεδο). Σε αντίθεση με τον Michael Sam, τον πρώτο επίδοξο rookie του NFL που δήλωσε πίσω στο 2014, πριν το draft, ότι είναι gay. Με αποτέλεσμα να του δώσει προσωπικά συγχαρητήρια ο Obama και να κάνει και αρκετά εξώφυλλα. Το μόνο πρόβλημα; Δεν ήταν αρκετά ταλαντούχος με αποτέλεσμα οι St. Louis Rams, που τον έκαναν draft, τελικά να τον κόψουν. Και, τον επόμενο χρόνο, να αποσυρθεί από το άθλημα εξαιτίας ψυχολογικών προβλημάτων.

Ο Nassib από την άλλη αισθάνεται σίγουρος για το ποιος είναι και για το πόσο καλός είναι. Με βασικό χαρακτηριστικό του, όπως προκύπτει από δηλώσεις νυν και πρώην συμπαικτών και προπονητών του «Δεν φοβάται να είναι ο εαυτός του και να παλέψει για ότι πιστεύει. Δουλεύει σκληρά. Αλλά πρέπει πρώτα του εξηγήσεις για ποιον λόγο του ζητάς να κάνει κάτι. Δεν ακολουθεί τυφλά εντολές».

Επίσης το παλικάρι, που προέρχεται από ποδοσφαιρόφιλη οικογένεια (τόσο ο πατέρας του όσο και τα δυο αδέλφια του έχουν παίξει ποδόσφαιρο είτε απλά στο κολλέγιο είτε και στο NFL) έχει απίστευτο πείσμα. Παρότι καθόταν μόνιμα στον πάγκο όταν έπαιζε για την ομάδα του γυμνασίου του, ενός καθολικού οικοτροφείου για αγόρια  στην Philadelphia, κατάφερε να τον πάρουν στο Penn State και να πάρει 30 κιλά σε μυς προκειμένου να εκπληρώσει το όνειρό του και να παίξει στο NBA.

Ένας έξυπνος, αποφασισμένος και γεμάτος αυτοπεποίθηση άντρας που δεν έχει τίποτα να αποδείξει σε κανέναν. Ειδικά από τη στιγμή που, το 2020, υπέγραψε νέο τριετές συμβόλαιο ύψους 25 εκ. δολαρίων (17 εκ των οποίων είναι εξασφαλισμένα).

 

Mε άλλα λόγια ο Nassib ξέρει πολύ καλά ότι, από τώρα ως και το τέλος της καριέρας του, θα είναι αναγκασμένος να απαντάει σε ερωτήσεις (συνήθως χαζές) για το τι σημαίνει να είσαι gay στo NFL. Και πάντα κάποιος αντίπαλος θα του ψιθυρίζει βρομόλογα στο αυτί για να τον προκαλέσει. Και ότι όλοι θα περιμένουν να κάνει το οποιοδήποτε λάθος για να το χρεώσουν συνολικά στην κοινότητα την οποία εκπροσωπεί. Αλλά είναι ΟΚ με αυτό.

Γιατί ξέρει ότι αυτή η χαλαρή ανακοίνωση που μόλις έκανε, τύπου “Hi guys, just chilling, by the way, I’m gay” είναι η σημαντικότερη συμβολή του στο ΝFL του οποίου τόσο αγαπά να είναι μέρος. Η δική του κληρονομιά για ένα καλύτερο κόσμο.