ΑΘΛΗΤΙΚΑ

4 μύθοι πίσω από εκείνο το γκολ του Σαβέβσκι

Τι ήταν τελικά αυτό που έκανε τη νίκη της ΑΕΚ στην έδρα της Ρέιντζερς τόσο σπουδαία;

Το βράδυ της Τετάρτης 8 Αυγούστου, η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τη Celtic στη Σκωτία για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Με αυτήν την αφορμή, γυρίσαμε 24 καλοκαίρια πίσω για ένα ιστορικό -και συνάμα μυθικό- γκολ της ΑΕΚ επί σκωτσέζικου εδάφους.

Όσες φορές κι αν δω το γκολ του Σαβέβσκι στο Ibrox, δεν θα σταματήσω να πιστεύω ότι τη στιγμή της εκτέλεσης υπάρχει θεϊκή παρέμβαση. Την Τετάρτη 24 Αυγούστου 1994 που το είδα ζωντανά, δεν είχα το χρόνο να το επεξεργαστώ.

Η ώρα ήταν σχεδόν 22:30 και ήμουν (απο)κλεισμένος στο δωμάτιο, έχοντας εξορίσει τον αδερφό μου και εξορκίσει τους γονείς μου να κάνουν πως δεν υπάρχω το νωρίτερο ως τις 23:30. Μετά το γκολ του Σαβέβσκι βέβαια, τα πόδια μου είχαν μουδιάσει, δεν ένιωθα ότι πατάω κάτω, κι έτσι κατέβηκα στο σαλόνι να τους δω -και κυρίως να με πείσουν ότι δεν το βλέπω όλο αυτό στον ύπνο μου.

Όταν είσαι 11 χρονών, οι μύθοι βρίσκουν πιο εύκολα τον χώρο για να γιγαντωθούν στο μυαλό σου. Τα τοιχώματα είναι ακόμα ελαστικά. Αυτοί είναι οι τέσσερις πιο βασικοί που με είχαν κυριεύσει πριν από τη σέντρα.

 

Γιγαντωμένος μύθος #1: Η Rangers

Οι Σκωτσέζοι ήταν η πρώτη βρετανική ομάδα που έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ στην παρθενική του χρονιά, τη σεζόν 1992-93. Για να περάσει στους (δύο τότε) ομίλους της διοργάνωσης απέκλεισε τη Λιντς σε ένα ζευγάρι αγώνων που τιτλοφορήθηκε ‘The Battle of Britain’. Τη σεζόν 1993-94 βέβαια, την αμέσως προηγούμενη από το αντάμωμα με την ΑΕΚ, η Rangers είχε μείνει εκτός ομίλων από τη βουλγαρική Λέφσκι Σόφιας. Στα εν οίκω, το καλοκαίρι του ‘94, η Rangers είχε κερδίσει τα έξι από τα επτά τελευταία πρωταθλήματα, αλλά για να γλιτώσει ένα δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό κάζο, ενισχύθηκε με τον Γάλλο αμυντικό Basile Boli, σκόρερ του πρώτου τελικού στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ (26/5/1993, Μαρσέιγ-Μίλαν 1-0) και τον σπουδαίο Brian Laudrup, πρωταθλητή Ευρώπης με τη Δανία δύο καλοκαίρια πριν.

Επαλήθευση μύθου: 70%. Το ότι αποκλείστηκε από την ΑΕΚ δεν μπορεί να ακυρώσει τον μύθο της μεγάλης Rangers. Η ομάδα του Walter Smith κέρδισε το πρωτάθλημα με 16 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Motherwell, ενώ τo καλοκαίρι του ‘95, απέκτησε τους Gascoigne, Salenko και Petric και τελικά προκρίθηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το να φαντάζουν άτρωτες οι πρωταθλήτριες χωρών όπως η ποδοσφαιρομάνα Σκωτία ευνοούνταν το 1994 από την απουσία της συνδρομητικής τηλεόρασης (σ.σ. η πρώτη μετάδοση αθλητικού γεγονότος από συνδρομητικό κανάλι στην Ελλάδα έγινε στις 2 Οκτωβρίου 1994). Μια ομάδα γινόταν μεγάλη από τα ματς που βλέπαμε στην ΕΡΤ ή από τα στιγμιότυπα στο Σούπερ Σάββατο ή απ’ ό,τι διαβάζαμε στις εφημερίδες. (Διάβαζα καθημερινά Ώρα για Σπορ από 8 ετών. Στο γυμνάσιο ξεκίνησα τη Sportime).

Γιγαντωμένος μύθος #2: Το Ibrox

Μόνο και μόνο από το όνομα (αφού δεν είχα δει άλλο εντός έδρας της Rangers) έμοιαζε με την κατεξοχήν έδρα που καταπίνει τα 2-0 για πρωινό. Ήμουν σίγουρος ότι το προβάδισμα της ΑΕΚ θα είχε εξουδετερωθεί μέχρι το 30’.

Επαλήθευση μύθου: 35%. Προφανώς το Ibrox ήταν μια καυτή έδρα, με σχεδόν 45.000 οπαδούς της Rangers να πιστεύουν κι αυτοί ότι το μαξιλαράκι της ΑΕΚ θα έχει καεί μέχρι το ημίχρονο. Αλλά τα γήπεδα δεν έπαιζαν μπάλα όταν ήσουν 11 και δεν παίζουν ούτε όταν φτάσεις τα 35. Εξαιρείται η Ριζούπολη της Κυριακής 11 Μαΐου 2003.

Γιγαντωμένος μύθος #3: Το Τσάμπιονς Λιγκ

Ελάχιστες φορές στην ιστορία του ποδοσφαίρου μια τομή όπως το φορμάτ με τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ που πήρε τη θέση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και των ατέρμονων νοκ-άουτ, έπεισε τόσο νωρίς και τόσο καθολικά για την αναγκαιότητά της. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ντύθηκε μια άνευ προηγουμένου αίγλη, οι απολαβές για τις ομάδες που θα έφταναν στους ομίλους ήταν ικανές να τις ανεβάσουν επίπεδο εν μία νυκτί και το μάρκετινγκ χάιδεψε τα μάτια μας. Σεντόνια που κυματίζουν στη σέντρα, ένας ύμνος που ενώνει τους πάντες και μια κατοχυρωμένη στιγμή στο ρολόι, το iso 21.45.

Επαλήθευση μύθου: 100%. Μπορεί το γεγονός ότι τα τέσσερα από τα πέντε τελευταία τρόπαια που έχει κερδίσει η Ρεάλ Μαδρίτης να έχουν πληγώσει κάπως το πρεστίζ ενός τουρνουά που μέχρι το 2017 δεν κατέληγε ποτέ δύο συνεχόμενες φορές στην ίδια ομάδα, αλλά τι συζητάμε, η μετοχή της ατάκας “το βράδυ έχει Τσάμπιονς Λιγκ” μόνο ανεβαίνει εδώ και 25 χρόνια.

Γιγαντωμένος μύθος #4: Το MEGA Channel

Η φωνή του Χρήστου Σωτηρακόπουλου μπροστά από τις ιαχές των Σκωτσέζων οπαδών και το σήμα του MEGA στη γωνία της οθόνης έκαναν το Ρέιντζερς-ΑΕΚ πιο σημαντικό απ’ όσο ενδεχομένως ήταν. Η σημειολογία το καθιέρωνε ως ένα instant classic, που άρχισε να γίνεται πιο απολαυστικό στο δεύτερο ημίχρονο όσο το ματς πλησίαζε στο 90’ και οι παλμοί μου επέστρεφαν λίγο λίγο σε φυσιολογικά επίπεδα.

Επαλήθευση μύθου: 80%. Η περιγραφή του Σωτηρακόπουλου στο γκολ που στέλνει για πρώτη φορά ελληνική ομάδα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ έχει το δισταγμό που της αρμόζει. “…αλλά τώρα ο Τσάρτας την πήρε την μπάλα απ’ την μπαλιά του Κωστή… ο Τσάρτας θα τη γυρίσει…το πλασέ ΚΑΙ Η ΑΕΚ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ 1-0…λίγο πριν βγει το ημίχρονο, ο Σαβέβσκι… είναι ο σκόρερ…και η ΑΕΚ προηγείται 1-0…με το γκολ που πετυχαίνει…σχεδόν στο 44’ {…..} η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή είναι ένα 1-0 μπροστά στο Ibrox και με τα δύο τέρματα του πρώτου παιχνιδιού χρειάζεται να δεχθεί…τέσσερα γκολ πλέον για να μείνει έξω”. Πολύ πριν χάσει τα δικαιώματα του Τσάμπιονς Λιγκ, το MEGA κατάφερε να ταυτιστεί απόλυτα στη συνείδησή μας με τον ύμνο και τη δράση της διοργάνωσης.

~ ~ ~

Όσες φορές κι αν δω το γκολ του Σαβέβσκι στο Ibrox, όσους μύθους κι αν έστησε ή ανέστησε, δεν θα σταματήσω να πιστεύω ότι τη στιγμή της εκτέλεσης υπάρχει θεϊκή παρέμβαση. Το διάστημα μεταξύ του σουτ του υπέροχου Τόνι και του τάκλιν του βαρύ Gough το ρούφηξε μια μαύρη τρύπα στη μεγάλη περιοχή του Ibrox. Στο θέαμα μάλιστα του κεφαλιού του Mark Hateley, του Άγγλου φορ με τη φαβορίτα, τη χαίτη και το παρατσούκλι ‘Αττίλας’, κρύφτηκε ακόμα πιο βαθιά και ρίζωσε στο γήπεδο.