Είναι ο Thierry Henry o πιο αδικημένος στην ιστορία της Χρυσής Μπάλας;
- 4 ΝΟΕ 2023
Οι πρώτες εικόνες που δημιουργεί ο εγκέφαλός μας μόλις ακούσει τις λέξεις Thierry Henry, είναι μάλλον κάποιο πλασέ στην απέναντι γωνία (φημιζόταν άλλωστε), το νούμερο «14» ο πανηγυρισμός του μπροστά από τους φίλους της Tottenham (έγινε και άγαλμα), το αήττητο πρωτάθλημα της Άρσεναλ, το φιλί του στο χορτάρι του Highbury πριν η ομάδα μετακομίσει στο Emirates, η μπορντό φανέλα της σεζόν 2005-06, το γκολ στο Bernabeu, η πίκρα των οπαδών μόλις πήρε μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα, το γκολ στην επιστροφή του απέναντι στην Λιντς και, φυσικά, η «κλοπή» της Χρυσής Μπάλας του 2003 από τον Pavel Nedved.
Η απάντηση που έδωσε ο Henry στην ερώτηση του Micah Richards για το τι συνέβη το 2003 και για ποιο λόγο, ενώ θεωρούνταν το φαβορί για να κερδίσει τη μεγαλύτερη ατομική διάκριση στο ποδόσφαιρο, το βραβείο απονεμήθηκε στον Pavel Nedved, ήταν και η αφορμή για να γραφτεί αυτό το μη αντικειμενικό κείμενο. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η πρόσφατη τελετή που χάρισε μία ακόμη Χρυσή Μπάλα στον Lionel Messi, αλλά και η κουβέντα για το αν την άξιζε ο Haaland περισσότερο.
Στο θέμα μας.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο ίσως καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής που πάτησε ποτέ το πόδι του στην Αγγλία, άξιζε να έχει μία Χρυσή Μπάλα καθώς τη χρονιά του 2003, πέτυχε 32 γκολ και μοίρασε 28 ασίστ. «2003. Εκείνη τη σεζόν είχες 32 γκολ και 28 ασίστ. Ο Nedved, που την κέρδισε, είχε 14 γκολ και 17 ασίστ», είπε ο πρώην παίκτης της Μάντσεστερ Σίτι. Βέβαια, η σύγκριση δύο εντελώς διαφορετικών παικτών με εντελώς διαφορετικούς ρόλους στο γήπεδο, δεν έχει καμία ουσία.
«Όταν οι δημοσιογράφοι συμμετέχουν και έχουν δικαίωμα ψήφου, ψηφίζουν όποιον θέλουν», απάντησε ψύχραιμα ο Titi. «Όπως και να το δεις, ψηφίζουν όποιον θέλουν. Όταν κοιτάς την ψηφοφορία στην ιστορία της Χρυσής Μπάλας, όχι μόνο στη δική μου χρονιά, κοιτάς τους τρεις πρώτους και σκέφτεσαι “αλήθεια;”».
Ο Nedved, πάντως, μίλησε κάποτε στον Guardian και παραδέχτηκε ότι εξεπλάγη που στέφθηκε νικητής. Όλοι μας, για να είμαστε ειλικρινείς. «Για μένα, ο Thierry Henry είναι ο καλύτερος επιθετικός στον κόσμο τώρα. Αν είχα ψηφίσει, θα ψήφιζα αυτόν».
Η πρώτη υποψηφιότητα του Titi για τη Χρυσή Μπάλα ήταν το 2000, τη χρονιά που η Γαλλία πλαισίωσε τον θρίαμβο του Παγκοσμίου Κυπέλλου με το Euro. Σε επίπεδο συλλόγων, το ντεμπούτο του στην Premier League ήταν κάτι παραπάνω από καλό, καθώς ολοκλήρωσε την περίοδο 1999/00 με 17 γκολ. Ήταν επίσης μεταξύ των πρώτων σκόρερ στην Ευρώπη, με την Άρσεναλ να φτάνει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Uefa. Τελικά, έχασε από τη Γαλατασαράι. Τερμάτισε στην αξιοπρεπή τέταρτη θέση στην ψηφοφορία πίσω από τον Andriy Shevchenko, τον Zinedine Zidane και τον νικητή Luis Figo.
Το 2001, οι 14 βαθμοί που έλαβε (σε σύγκριση με τους 176 βαθμούς του Michael Owen) σήμαινε ότι ο Henry μόλις που έφτασε στην πρώτη δεκάδα μετά από άλλη μια σεζόν πρωταθλήματος με 17 γκολ. Κανένα πρόβλημα, λογική εξέλιξη. Το 2002, όμως, όλα αποκτούν ένα έξτρα ενδιαφέρον. Εκείνη τη χρονιά, ο Henry πέτυχε 24 γκολ, κέρδισε το πρώτο Χρυσό Παπούτσι της καριέρας του και οδήγησε την Άρσεναλ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ωστόσο, οι πιθανότητες του Henry να κερδίσει τη Χρυσή Μπάλα, μειώθηκαν σημαντικά λόγω της θλιβερής Γαλλίας που εμφανίστηκε στα γήπεδα της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας. Οι Γάλλοι αποκλείστηκαν στη φάση των ομίλων χωρίς να πετύχουν γκολ και σε συνδυασμό με την αποτυχία της Άρσεναλ να προχωρήσει στους νοκ άουτ γύρους του Champions League, έριξαν τον Titi στην έκτη θέση. Βέβαια, αν και ο θεσμός έχει ως στόχο να αναγνωρίσει την ατομική επίδοση, τα ομαδικά επιτεύγματα παίζουν τεράστιο ρόλο. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ronaldo αναδείχθηκε ως ο καλύτερος του κόσμου το 2022 αφού κέρδισε με τη Βραζιλία το Μουντιάλ.
Και φτάνουμε στο 2003, μια κενή χρονιά από μεγάλο τουρνουά για τις εθνικές ομάδες κάτι που, αυτόματα, μπορούσε να λειτουργήσει υπέρ του Henry αν σκεφτούμε την κάκιστη εικόνα της Γαλλίας ένα χρόνο πριν. Στο πρωτάθλημα, σημείωσε 24 γκολ και ισοφάρισε το ρεκόρ του αλλά αυτό που έκανε τη διαφορά, ήταν η ευκολία που μοίραζε τις ασίστ. Μέχρι και σήμερα, βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας μαζί με τον Kevin De Bruyne. Κανείς άλλος δεν έχει καταφέρει να σημειώσει περισσότερες από 20 σε μία χρονιά.
Παρά τις εκπληκτικές εμφανίσεις του, η Άρσεναλ τερμάτισε πίσω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το χατ-τρικ του εκτός έδρας με τη Ρόμα δεν ήταν αρκετό για να βοηθήσει την ομάδα του να προχωρήσει από τη φάση των ομίλων του Champions League για άλλη μια φορά.
Η αποτυχία της Άρσεναλ να εκμεταλλευτεί πλήρως την εξωφρενική κατάσταση του Henry (κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας) ίσως του κόστισε τη Χρυσή Μπάλα. Τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Pavel Nedved, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει με τη Γιουβέντους φτάνοντας στον τελικό του Champions League, μόνο και μόνο για να ηττηθεί από τη Μίλαν στα πέναλτι στον χειρότερο τελικό που έχουμε δει ποτέ.
Το αστείο είναι ότι ο Τσέχος δεν έπαιξε στον τελικό λόγω τιμωρίας αλλά σκόραρε εναντίον της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης στα νοκ-άουτ. Επίσης, η εγχώρια επιτυχία της Γηραιάς Κυρίας περνούσε από τα πόδια του. Τεράστιος παίκτης, αλλά πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Ήταν πραγματικά καλύτερος από τον Henry κατά τη διάρκεια της χρονιάς;
Πάμε τώρα στο ξακουστό 2004… Ο Henry ηγήθηκε της αήττητης κατάκτησης του πρωταθλήματος και έγινε ο πρώτος ξένος παίκτης που σημείωσε 30 γκολ σε μια σεζόν 38 αγώνων στην Premier League. Θυμάστε τι συνέβη; Δεν ήταν καν στην πρώτη τριάδα όταν ήρθε η ώρα της Χρυσής Μπάλας. Ο Andriy Shevchenko πήρε το βραβείο με τον Deco και τον Ronaldinho να συμπληρώνουν την τριάδα. Αν χρειάζεστε περισσότερες αποδείξεις για το πώς τα διεθνή τουρνουά επηρεάζουν την ψηφοφορία, σκεφτείτε ότι ο Henry έλαβε μόλις οκτώ περισσότερες ψήφους από τον Θεόδωρο Ζαγοράκη.
Είναι ή όχι ο πιο αδικημένος ποδοσφαιριστής του θεσμού;
