Euro με φιλάθλους, mission (im)possible

Ας περάσουμε λοιπόν να δούμε πιο αναλυτικά τί ακριβώς συνέβη σε αυτούς τους τελευταίους 15 μήνες, από τον Μάρτιο του 2020, μέχρι και φέτος τον Ιούνιο, λίγες ώρες πριν ξεκινήσει το αγωνιστικό πρόγραμμα του Euro. Όπως, φαντάζομαι θα θυμάστε, από τις αρχές του περασμένου Μαρτίου, όταν πλέον η πανδημία είχε αρχίσει να εξαπλώνεται με απειλητικά γρήγορους ρυθμούς στην Ευρώπη, ξεκίνησαν οι αναβολές αλλά και οι ακυρώσεις διάφορων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων. Στις 13 Μαρτίου, ήδη είχαν βάλει λουκέτο σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ανάμεσά τους και τα πέντε σημαντικότερα της ηπείρου, δηλαδή η Premier, η LaLiga, η Serie A, η Bundesliga και η Ligue 1.

Η αναβολή της διοργάνωσης

Το τρόπαιο του Euro στην κλήρωση των ομίλων τον Νοέμβριο του 2019. / AP Photo/Matthias Schrader

Στις 17 Μαρτίου, η UEFA συγκάλεσε μια τηλεδιάσκεψη με εκπροσώπους των 55 ομοσπονδιών-μελών της, αλλά και εκπροσώπους της FIFPro (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαιριστών), της ECA (Ευρωπαϊκή Ένωση Συλλόγων) και της EL (Ένωση Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων), για να αναλύσουν την κατάσταση και να αποφασίσουν από κοινού την πορεία των εγχώριων και των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, ανάμεσά τους φυσικά και του Euro. Στη διάρκεια της διάσκεψης, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ανακοίνωσε την αναβολή του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, προτείνοντας αυτό να διεξαχθεί από τις 11 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου του 2021.

Με αυτόν τον τρόπο, η UEFA «άδειασε» χώρο στο καλεντάρι του 2020, διευκολύνοντας έτσι την ολοκλήρωση – μέσα στο καλοκαίρι – των εθνικών πρωταθλημάτων που είχαν αναβληθεί. Γράψαμε στον πρόλογο ότι φέτος η διοργάνωση θα φιλοξενηθεί σε έντεκα πόλεις από έντεκα διαφορετικές χώρες. Όμως ο αρχικός σχεδιασμός ήταν διαφορετικός και προέβλεπε δώδεκα πόλεις και αντίστοιχα κράτη. Καταρχάς να πούμε ότι ο λόγος που η UEFA αποφάσισε για πρώτη φορά στην ιστορία του τουρνουά, να «μοιράσει» τα παιχνίδια σε τόσες πολλές χώρες, ήταν ότι πέρυσι συμπληρώνονταν 60 χρόνια από το πρώτο Euro (Γαλλία, 1960) και η ευρωπαϊκή ομοσπονδία ήθελε με αυτόν τον τρόπο να γιορτάσει την επέτειο.

Το πρώτο «αποκεντρωμένο» Euro

Η κλήρωση των ομίλων του Euro τον Νοέμβριο του 2019. / AP Photo/Vadim Ghirda

Προφανώς τα πράγματα ήρθαν ανάποδα με την πανδημία, αλλά παρά το γεγονός ότι υπήρχαν φωνές που υποστήριζαν πως με τις παρούσες συνθήκες το πιο σωστό θα ήταν η διοργάνωση να διεξαχθεί σε μια μόνο χώρα (όπως πέρυσι το Final-8 του Champions League στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας), η UEFA αποφάσισε να διατηρήσει το «εορταστικό» format. Οι αρχικές δώδεκα χώρες και οι αντίστοιχες πόλεις, που είχαν επιλεγεί από την UEFA, ήταν οι εξής: Αζερμπαϊτζάν (Μπακού), Ιταλία (Ρώμη), Δανία (Κοπεγχάγη), Ρωσία (Αγία Πετρούπολη), Ολλανδία (Άμστερνταμ), Ρουμανία (Βουκουρέστι), Αγγλία (Λονδίνο), Σκωτία (Γλασκώβη), Ιρλανδία (Δουβλίνο), Ισπανία (Μπιλμπάο), Γερμανία (Μόναχο) και Ουγγαρία (Βουδαπέστη).

Όλα έδειχναν ότι η UEFA θα προχωρούσε και το 2021 με τις ίδιες επιλογές, όμως φέτος τον Μάρτιο, ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, Aleksander Ceferin, άρχισε να ασκεί πίεση στις δώδεκα συνδιοργανώτριες, «απαιτώντας» στην ουσία να του εγγυηθούν την παρουσία κόσμου στις κερκίδες, στα παιχνίδια του τουρνουά. Ο Ceferin, στην ανακοίνωσή του, μπορεί να έλεγε πως «αν κάποια πόλη παρουσιάσει το σενάριο διεξαγωγής αγώνων χωρίς κόσμο, δε σημαίνει ότι αυτόματα θα αποκλειστεί», όμως στη συνέχεια αναιρούσε αυτή του την τοποθέτηση, συμπληρώνοντας ότι «αυτοί οι αγώνες θα μπορούσαν να μεταφερθούν σε άλλες πόλεις, οι οποίες θα έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν φιλάθλους στα γήπεδά τους».

Με «υποχρεωτική» παρουσία φιλάθλων

Οι άδειες κερκίδες του "Wembley" στον περσινό τελικό του Community Shield. / David Ramos/Pool via AP

Λίγες μέρες μετά, ο Ceferin φρόντισε να ξεκαθαρίσει το τοπίο, με συνέντευξη που παραχώρησε στην κροατική εφημερίδα Sportske Novosti. Εκεί πλέον ήταν απόλυτα σαφής: «Τα παιχνίδια του Euro δε θα διεξαχθούν μπροστά σε άδειες κερκίδες. Όλοι οι συνδιοργανωτές θα πρέπει να εγγυηθούν την παρουσία φιλάθλων». Με αυτή του την τοποθέτηση, ο πρόεδρος της UEFA αφαίρεσε τη μια από τις τέσσερις δυνατότητες που ο ίδιος είχε δώσει αρχικά στις δώδεκα πόλεις και οι οποίες προέβλεπαν ότι κάθε γήπεδο θα μπορούσε να φιλοξενήσει αγώνες, α) με 100% πληρότητα, β) με πληρότητα από 50% έως 100%, γ) με πληρότητα από 20% έως 30% και δ) χωρίς την παρουσία φιλάθλων.

Ο Ceferin μάλιστα το πήγε ακόμα πιο πέρα, λέγοντας πως η ευρωπαϊκή ομοσπονδία εξέταζε αν τελικά θα επέβαλλε το 100% της πληρότητας σε όλα τα γήπεδα ή αν θα δεχόταν και μικρότερα ποσοστά. Γνωρίζοντας ότι πολύ δύσκολα δε θα παρουσιάζονταν «απώλειες» στην πορεία, αφού η παρουσία φιλάθλων στις εξέδρες δε θα ήταν απόφαση των συνδιοργανωτών, αλλά των εθνικών τους κυβερνήσεων, ο Ceferin, που έδειξε για μια ακόμα φορά το πραγματικό – αυταρχικό – πρόσωπο της UEFA, κατέληξε στη συνέντευξη πως υπήρχε μεγάλη πιθανότητα, η απαίτησή του να οδηγήσει σε μια «συρρίκνωση» της διοργάνωσης από τις δώδεκα πόλεις, σε δέκα ή έντεκα.

Το τελεσίγραφο του Ceferin

Ο πρόεδρος της UEFA, Aleksander Ceferin. / AP Photo/Peter Dejong

Άμεση και οργισμένη ήταν η αντίδραση της Γερμανίας, με τον Dieter Reiter, δήμαρχο του Μονάχου, να απαντάει στον Ceferin ότι «ένας πιθανός αποκλεισμός του γηπέδου μας από το Euro, δεν υφίσταται καν ως σκέψη. Αυτή τη στιγμή είναι απλά αδύνατον να πούμε αν η πανδημία θα μας επιτρέψει τον Ιούνιο να έχουμε θεατές ή όχι στις κερκίδες. Είναι πάντως προφανές ότι με τις απαγορεύεις που ισχύουν τώρα, κανείς δεν μπορεί να ρισκάρει προβλέψεις για τρεις μήνες αργότερα». Ακόμα πιο σκληρή ήταν στη δική της τοποθέτηση η πρόεδρος της επιτροπής αθλητισμού της γερμανικής Βουλής, Dagmar Freitag, η οποία χαρακτήρισε την απαίτηση της UEFA, «αβάσιμη και ανεύθυνη», συμπληρώνοντας ότι «το παράλληλο σύμπαν του ποδοσφαίρου αποδεικνύει για μια ακόμα φορά, πόσο μακριά βρίσκεται από την πραγματικότητα των κοινωνιών μας».

Ο Ceferin πάντως δεν έδειξε να προβληματίζεται ιδιαίτερα από αυτές τις δηλώσεις και ενημέρωσε τις δώδεκα πόλεις ότι θα έπρεπε να παρουσιάσουν η καθεμία το δικό της «σενάριο» μέχρι τις 7 Απριλίου, ενώ στη συνέχεια η εκτελεστική επιτροπή της UEFA θα έπαιρνε τις τελικές της αποφάσεις μέχρι τις 19 του ίδιου μήνα. Στις 9 Απριλίου, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι οι οκτώ από τις δώδεκα πόλεις, είχαν ενημερώσει για τις χωρητικότητες των γηπέδων τους, που κυμαίνονταν από 25% έως 100% και πως απέμεναν ακόμα το Μπιλμπάο, το Δουβλίνο, το Μόναχο και η Ρώμη, στις οποίες είχε δοθεί δεκαήμερη παράταση. Και κάπως έτσι φτάσαμε στις 23 Απριλίου, όταν η UEFA έκανε γνωστό πρώτον, ότι το Δουβλίνο είχε αποκλειστεί από τη διοργάνωση και δεύτερον, ότι η Σεβίλλη είχε αντικαταστήσει το Μπιλμπάο.

Εκτός τουρνουά Δουβλίνο και Μπιλμπάο

Το "Allianz Arena" του Μονάχου θα φιλοξενήσει παιχνίδια του Euro. / AP Photo/Matthias Schrader

Στην πρώτη περίπτωση, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δουβλίνου, δεν είχαν δώσει τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στην Ιρλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FAI), ότι θα μπορούσαν να επιτρέψουν την παρουσία φιλάθλων στο “Aviva Stadium”, έτσι η UEFA ακύρωσε τη συγκεκριμένη συμμετοχή και μετέφερε όλα τα παιχνίδια που θα διεξάγονταν εκεί, στην Αγία Πετρούπολη και στο Λονδίνο. Στη δεύτερη περίπτωση, η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (RFEF) ενημέρωσε τον Ceferin ότι οι υγειονομικές προϋποθέσεις που είχε θέσει η τοπική κυβέρνηση της Χώρας των Βάσκων ώστε να επιτρέψει  θεατές στις κερκίδες του “San Mamés”, δεν μπορούσαν να εφαρμοστούν, οπότε δεν είχε δώσει την απαραίτητη άδεια.

Η λύση εδώ δόθηκε με την αλλαγή της πόλης, από το Μπιλμπάο στη Σεβίλλη. Μόλις έγινε γνωστή η απόφαση αυτή της «μετακίνησης» από τη Χώρα των Βάσκων στην Ανδαλουσία, το Δημοτικο Συμβούλιο της πόλης του Μπιλμπάο εξέδωσε ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία καθιστούσε άμεσα υπεύθυνες τόσο την UEFA όσο και την RFEF, για τη μη διοργάνωση των αγώνων του Euro στο “San Mamés”, αλλά και για τη μονομερή ακύρωση των συμβατικών συμφωνιών ανάμεσα στις δυο πλευρές, απειλώντας πως θα κατέφευγε στα δικαστήρια, όπως και τελικά έγινε, αφού η οργανωτική επιτροπή του Μπιλμπάο έχει καταθέσει αγωγή διεκδικώντας αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη.

Οι Γερμανοί στο Seefeld με προστατευτικές μάσκες. / AP Photo/Matthias Schrader

Την ίδια μέρα που μάθαμε για τον αποκλεισμό του Δουβλίνου και την αλλαγή της ισπανικής έδρας (23/4/2021), η UEFA μάς ενημέρωσε ότι οι τοπικές αρχές του Μονάχου, είχαν εγγυηθεί ένα μίνιμουμ 14.500 θεατών για καθένα από τα τέσσερα παιχνίδια που ήταν προγραμματισμένα να διεξαχθούν στο “Allianz Arena”, κάτι όμως που φρόντισαν να διαψεύσουν αμέσως τόσο η τοπική κυβέρνηση της Βαυαρίας, όσο και το γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών, καθιστώντας σαφές ότι δεν είχε δοθεί ποτέ τέτοια εγγύηση και πως η προσέλευση ή όχι του κόσμου στο γήπεδο, θα αποφασιζόταν λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης, ανάλογα με την τότε πραγματική κατάσταση της πανδημίας.

Ο Ceferin φυσικά αναγκάστηκε σε αναδίπλωση, διαψεύδοντας λίγες μέρες αργότερα σε γερμανικό μέσο, ότι είχε ζητηθεί τέτοιου είδους εγγύηση, ενώ συμπλήρωσε πως οι τοπικές αρχές κάθε μιας από τις έντεκα έδρες, θα ήταν αυτές που θα αποφάσιζαν πριν την έναρξη των αγώνων αν θα γίνουν δεκτοί φίλαθλοι στις εξέδρες ή όχι. Προφανώς δεν τον πίστεψε κανείς, προφανώς υποχρεώθηκε να κάνει πίσω επειδή με τους Γερμανούς δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα και ακόμα προφανέστερα, (απ)έδειξε για μια ακόμα φορά – τελείως ανερυθρίαστα είναι η αλήθεια – τον τρόπο λειτουργίας της UEFA. Πάντως, μετά την 23η Απριλίου, γνωρίζαμε πλέον τα έντεκα τελικά κράτη, με τις αντίστοιχες πόλεις και τα γήπεδα της διοργάνωσης.

Το Euro, προπομπός της κανονικότητας

Ο Joachim Löw , εκλέκτορας της Γερμανίας, ο Fernando Santos, εκλέκτορας της Πορτογαλίας και ο Didier Deschamps, εκλέκτορας της Γαλλίας, στην κλήρωση των ομίλων του Euro τον Νοέμβριο του 2019. / AP Photo/Andreea Alexandru

Τι ήταν όμως αυτό που έκανε τον Ceferin να αλλάξει τις αρχικές του δεσμεύσεις, να αποκλείσει το σενάριο των αγώνων χωρίς θεατές και να φτάσει στο σημείο να «αποβάλλει» από τη διοργάνωση το Δουβλίνο και να αλλάξει το “San Mamés” του Μπιλμπάο με τη “La Cartuja” της Σεβίλλης; Η πρώτη σκέψη, γνωρίζοντας την UEFA, είναι ότι το έκανε για τα χρήματα, για να προσθέσει στα ήδη εγγυημένα έσοδά της (τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγούς, διαφημίσεις κλπ), ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, όμως για να μην την αδικούμε τελείως, το σημαντικότερο εδώ, ήταν να δείξει στους φίλαθλους σε όλο τον κόσμο, ότι το ποδόσφαιρο νίκησε την πανδημία και είναι έτοιμο να επανέλθει στην κανονικότητα.

Είναι σαφές ότι η UEFA ήθελε να «χρησιμοποιήσει» το Euro ως προπομπό αυτής της κανονικότητας, για να προετοιμάσει τη νέα σεζόν με τα εθνικά πρωταθλήματα, τις εγχώριες διοργανώσεις και φυσικά τα δυο δικά της μεγάλα τουρνουά, το Champions League και το Europa League. Το κυριότερο «όπλο» στα χέρια της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, δεν ήταν φυσικά άλλο από τους εμβολιασμούς, που ενάμισι χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, έχουν αρχίσει να επαναφέρουν την αισιοδοξία για μια πραγματική αντιμετώπιση του Covid-19. Η μείωση των κρουσμάτων, των νεκρών και των διασωληνωμένων, αλλά και η «ασπίδα» που προσφέρουν τα εμβόλια, έκαναν τον Ceferin να αναθεωρήσει την αρχική του θέση και να «απαιτήσει» την παρουσία θεατών στα παιχνίδια του Euro.

Η παρουσία 14.000 θεατών στον φετινό τελικό του Champions League, ήταν ένα πρώτο βήμα για την επιστροφή των φιλάθλων στα γήπεδα. / David Ramos/Pool via AP

Η εικόνα των φιλάθλων στα γήπεδα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, θα είναι η μεγαλύτερη «διαφήμιση» για την επιστροφή των θεατών σε αυτά από τον Σεπτέμβριο και μετά (τουλάχιστον στην Ευρώπη), έστω για κάποιο χρονικό διάστημα με μειωμένα ποσοστά, αλλά όμως με τη φυσική παρουσία, που όπως και να το κάνουμε, είναι τόσο σημαντική για το άθλημα – όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ψυχολογικά – και που τόσο μας έλειψε τους προηγούμενους πολλούς μήνες. Αυτός λοιπόν ήταν ο βασικότερος λόγος που η UEFA άλλαξε ρότα και απαιτήσεις, ελπίζοντας τώρα, η τόσο μεγάλη «αποκέντρωση» και «διασπορά» της διοργάνωσης, να μη γυρίσει μπούμερανγκ, προφανώς λόγω υγειονομικών παραβάσεων.

Για να περιφρουρήσει λοιπόν την ασφάλεια των θεατών, αλλά και το συνολικό περιβάλλον των γηπέδων, μέσα και έξω από αυτά, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία, σε συνεννόηση πάντα με τους τοπικούς φορείς κάθε συνδιοργανώτριας πόλης, έχει ανακοινώσει συγκεκριμένα υγειονομικά πρωτόκολλα και οδηγίες που θα πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα, ώστε η διεξαγωγή των αγώνων με την παρουσία φιλάθλων, να ολοκληρωθεί με επιτυχία. Να θυμίσουμε εδώ, ότι οι περίφημες υγειονομικές «φούσκες» θα υπάρχουν μόνο για τις αποστολές των ομάδων, για τους ανθρώπους της διοργάνωσης, τους επίσημους και τον Τύπο, αλλά όχι για τους φιλάθλους, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν πρακτικά αδύνατο.

Η πληρότητα στα έντεκα γήπεδα

Το "Puskás Aréna" είναι το μοναδικό γήπεδο του Euro με 100% πληρότητα στις κερκίδες του. / AP Photo/Laszlo Balogh

Πριν δούμε αναλυτικά τα υγειονομικά πρωτόκολλα που απευθύνονται στους φιλάθλους, ας θυμηθούμε πρώτα τα έντεκα κράτη, τις έντεκα πόλεις, τα έντεκα γήπεδα και τα ποσοστά πληρότητας που έχει δηλώσει το κάθε ένα από αυτά στην UEFA. Να πούμε ότι μόνο ένα γήπεδο θα έχει 100% πληρότητα, το “Puskás Aréna” της Βουδαπέστης στην Ουγγαρία και μόνο δυο ακόμα φτάνουν στο 50%: το “Olympic Stadium” του Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν και το “Krestovsky Stadium” της Αγίας Πετρούπολης στη Ρωσία. Τα υπόλοιπα οκτώ κυμαίνονται από 20% έως 33%. Η UEFA βέβαια έχει δώσει την άδεια σε οποιοδήποτε από αυτά, να αυξήσει – αλλά όχι να μειώσει – το ποσοστό της πληρότητάς του μέχρι και την τελευταία στιγμή.

• “Johan Cruyff Arena”, Άμστερνταμ, Ολλανδία (κανονική χωρητικότητα 54.990) 33,3% (περίπου 16.000)
• “Olympic Stadium”, Μπακού, Αζερμπαϊτζάν (κανονική χωρητικότητα 68.700) 50% (περίπου 34.350, μόνο για φιλάθλους των ομάδων που θα αγωνιστούν εκεί)
• “Arena Nationala”, Βουκουρέστι, Ρουμανία (κανονική χωρητικότητα 55.600) 25% (περίπου 13.000)
• “Puskás Aréna”, Βουδαπέστη, Ουγγαρία (κανονική χωρητικότητα 67.215) 100% (μόνο για θεατές που θα πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις εισόδου στο γήπεδο)
• “Parken Stadium”, Κοπεγχάγη, Δανία (κανονική χωρητικότητα 38.065) 25%-33% (τουλάχιστον 11.236)
• “Hampden Park”, Γλασκώβη, Σκωτία (κανονική χωρητικότητα 51.866) 25% (περίπου 12.000)
• “Wembley Stadium”, Λονδίνο, Αγγλία (κανονική χωρητικότητα 90.000) 25% (περίπου 22.500, αλλά με την πιθανότητα να αυξηθεί το ποσοστό στα ημιτελικά και τον τελικό)
• “Allianz Arena”, Μόναχο, Γερμανία (κανονική χωρητικότητα 70.000) 20% (περίπου 14.000)
• “Stadio Olimpico”, Ρώμη, Ιταλία (κανονική χωρητικότητα 70.634) 25% (περίπου 17.659)
• “Krestovsky Stadium”, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία (κανονική χωρητικότητα 68.134) 50% (περίπου 34.067)
• “La Cartuja”, Σεβίλλη, Ισπανία (κανονική χωρητικότητα 60.000) 30% (περίπου 18.000)

Τα υγειονομικά πρωτόκολλα του Euro

Θεατές στο "Emirates" παρακολουθούν αγώνα της Arsenal, τηρώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα. / AP Photo/Neil Hall

Είδαμε τα έντεκα γήπεδα και τα ποσοστά πληρότητας που θα έχουν, οπότε ας περάσουμε τώρα στα υγειονομικά πρωτόκολλα που έχουν συμφωνηθεί από την UEFA και τις συνδιοργανώτριες πόλεις και τα οποία θα κληθούν να ακολουθήσουν οι φίλαθλοι που θα θελήσουν να παρακολουθήσουν τα παιχνίδια από τις κερκίδες. Μπορεί οι μαζικοί εμβολιασμοί να βοηθούν στην καταπολέμηση της πανδημίας, όμως οι κίνδυνοι παραμονεύουν, γι’ αυτό και οι προσβάσεις θα είναι γενικά και περιορισμένες και ελεγχόμενες, ενώ οι θεατές θα πρέπει να τηρήσουν κατά γράμμα όλες τις οδηγίες, ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο ο κίνδυνος εμφάνισης νέων κρουσμάτων ανάμεσά τους. Οι βασικοί κανόνες των υγειονομικών πρωτόκολλων είναι εννιά και ισχύουν και για τα έντεκα γήπεδα. Ας τους δούμε αναλυτικά.

1. Απόσταση τουλάχιστον 1,5 μέτρου ανάμεσα στους φίλαθλους.
2. Υποχρεωτική χρήση μάσκας μέσα και έξω από το γήπεδο.
3. Άφιξη στο γήπεδο μέσα στα προκαθορισμένα 30 λεπτά που αναγράφονται στο εισιτήριο.
4. Ο φίλαθλος να κάθεται αυστηρά και μόνο στο κάθισμα που αναγράφεται στο εισιτήριο.
5. Συχνό πλύσιμο των χεριών και χρήση αντισηπτικού. Τα αντισηπτικά θα είναι διαθέσιμα σε πολλά σημεία των κερκίδων σε κάθε γήπεδο.
6. Να αποφεύγονται οι χειραψίες, οι αγκαλιές και γενικότερα οποιαδήποτε επαφή με τρίτα πρόσωπα.
7. Στη διάρκεια του ημιχρόνου, οι φίλαθλοι να παραμένουν στις θέσεις τους και γενικότερα να περιορίζουν τις μετακινήσεις τους.
8. Οι φίλαθλοι να ακολουθούν πάντα τα σημάδια που δείχνουν την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθούν.
9. Όποιος φίλαθλος δεν αισθάνεται καλά ή παρουσιάζει συμπτώματα του Covid-19, να μην πηγαίνει στο γήπεδο.

Τι χρειάζεται για να μπείτε στα γήπεδα

Το "Wembley" θα φιλοξενήσει τους ημιτελικούς και τον τελικό του Euro. / AP Photo/Kirsty Wigglesworth

Εκτός από τις εννιά αυτές κοινές οδηγίες, κάθε γήπεδο έχει τους δικούς του – διαφορετικούς – κανόνες για την άδεια εισόδου στιυς φιλάθλους. Ας δούμε τι ισχύει για κάθε ένα από αυτά.

• “Johan Cruyff Arena” (Άμστερνταμ) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR.
• “Olympic Stadium” (Μπακού) Δεν απαιτείται απολύτως τίποτα (πιθανόν να αλλάξει).
• “Arena Nationala” (Βουκουρέστι) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR ή αποδεικτικό εμβολιασμού ή αποδεικτικό ανοσίας.
• “Puskás Aréna” (Βουδαπέστη) Για τους Ούγγρους φιλάθλους απαιτείται αποδεικτικό ανοσίας, το PCR τεστ δεν είναι αρκετό. Για τους υπόλοιπους απαιτείται αρνητικό τεστ PCR (72 ώρες πριν την ημέρα του αγώνα) ή αποδεικτικό εμβολιασμού ή αποδεικτικό παλαιότερης μόλυνσης από τον Covid-19.
• “Parken Stadium” (Κοπεγχάγη) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR ή αποδεικτικό εμβολιασμού ή αποδεικτικό ανοσίας.
• “Hampden Park” (Γλασκώβη) Δεν απαιτείται απολύτως τίποτα (πιθανόν να αλλάξει).
• “Wembley Stadium” (Λονδίνο) Απαιτείται αποδεικτικό εμβολιασμού (και οι δυο δόσεις) που να έχει ολοκληρωθεί τουλάχιστον 14 ημέρες πριν τον αγώνα ή αρνητικό τεστ πλευρικής ροής που να έχει διενεργηθεί το πολύ 48 ώρες πριν τον αγώνα. Το αρνητικό τεστ PCR δεν ισχύει για την είσοδο στο γήπεδο..
• “Allianz Arena” (Μόναχο) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR.
• “Stadio Olimpico” (Ρώμη) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR ή αποδεικτικό εμβολιασμού.
• “Krestovsky Stadium” (Αγία Πετρούπολη) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR στα ρωσικά ή στα αγγλικά. Οι φίλαθλοι θα θερμομετρούνται πριν την είσοδό τους στο γήπεδο.
• “La Cartuja” (Σεβίλλη) Απαιτείται αρνητικό τεστ PCR ή αποδεικτικό ανοσίας.

Τι απαιτεί η κάθε χώρα από τους επισκέπτες

Κέντρο ελέγχου Covid-19 στο αεροδρόμιο Heathrow του Λονδίνου. / AP Photo/Frank Augstein

Αυτά και με τα γήπεδα, όμως τα προβλήματα για τους φίλαθλους, ειδικά για εκείνους που θέλουν να μετακινηθούν εκτός συνόρων της χώρας τους και να επισκεφτούν κάποιο από τα έντεκα κράτη που συνδιοργανώνουν το φετινό Euro, είναι πολλά και διάφορα. Η αλήθεια είναι ότι η οργάνωση ενός τέτοιου ταξιδιού, μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη σπαζοκεφαλιά. Καταρχάς, οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί σε κάθε χώρα, αλλάζουν συνεχώς, ανάλογα με την πορεία της πανδημίας. Καραντίνα, αποδεικτικά εμβολιασμού ή ανοσίας, ειδικές βίζες, πιστοποιητικά, χρονικοί περιορισμοί, όλα αυτά είναι μόνο μερικά από τα προαπαιτούμενα για κάποιον που θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό.

Ξεκινάμε λέγοντας ότι η UEFA έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να γίνει η παραμικρή εξαίρεση για φιλάθλους που θα ταξιδέψουν στο εξωτερικό και θα έχουν στην κατοχή τους εισιτήρια για τους αγώνες. Όλοι θα πρέπει να έχουν μαζί τους τα απαραίτητα – σχετικά με τον Covid-19 – έγγραφα που απαιτούνται από το κράτος του προορισμού τους, αλλιώς θα τους απαγορεύεται η είσοδος σε αυτό. Υπάρχουν τρεις χώρες, η Ουγγαρία, η Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, που έχουν προβλέψει ειδικές διαδικασίες για ξένους φίλαθλους που έχουν εισιτήρια για το Euro. Στην Ουγγαρία αρκεί ένα αρνητικό τεστ PCR για να μπείτε στη χώρα χωρίς πρόβλημα και να απαλλαγείτε από την καραντίνα.

Στη Ρωσία θα πρέπει να προμηθευτείτε το “Fan ID”, κάτι σαν διαβατήριο φιλάθλων, το οποίο σας απαλλάσσει από τη θεώρηση κανονικής βίζας για όσο διαρκεί το τουρνουά. Αυτή η κάρτα εκδίδεται και διαδικτυακά. Επίσης θα πρέπει να έχετε μαζί σας το διαβατήριό σας, ένα αρνητικό τεστ PCR των τελευταίων 72 ωρών και ένα έγγραφο ελέγχου του κορονοϊού. Η είσοδος στη χώρα μπορεί να γίνει – υποχρεωτικά – από τις 29/5 έως τις 2/7 και η αναχώρηση από τις 29/6 έως τις 12/7. Περνάμε στο Αζερμπαϊτζάν, όπου θα γίνονται δεκτοί μόνο φίλαθλοι των ομάδων του Α’ Ομίλου που θα αγωνιστούν στο Μπακού, δηλαδή Ελβετοί, Τούρκοι και Ουαλοί (συν τους φιλάθλους των ομάδων που θα παίξουν τον ένα προημιτελικό).

Το εντυπωσιακό "Krestovsky Stadium" στην Αγία Πετρούπολη. / AP Photo/ Dmitri Lovetsky

Για όλους αυτούς, το Αζερμπαϊτζάν θα εκδώσει ειδικές βίζες και για την είσοδό τους στη χώρα, πέρα από τη βίζα, θα χρειάζεται και ένα αρνητικό PCR τεστ. Εκτός από αυτές τις τρεις χώρες, σε όλες τις υπόλοιπες θα ισχύουν τα γενικά μέτρα που αφορούν συνολικά όλους τους ταξιδιώτες. Για να βρεθείτε στην Ολλανδία, θα χρειαστείτε ένα αρνητικό τεστ PCR, αλλά ανάλογα τη χώρα προέλευσής σας, ίσως χρειαστεί να μπείτε σε καραντίνα για δέκα μέρες. Τα ίδια ισχύουν και για τη Δανία, δηλαδή ένα αρνητικό τεστ PCR και δεκαήμερη καραντίνα (και εδώ ανάλογα με τη χώρα προέλευσης). Περνάμε στην Ισπανία, όπου απαραίτητο είναι μόνο το αρνητικό τεστ PCR ή ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Στη Ρουμανία θα σας ζητηθεί ένα αρνητικό τεστ PCR ή ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού ή αποδεικτικό ότι έχετε νοσήσει από τον Covid-19 τις τελευταίες 90 μέρες. Στη Σκωτία αρκεί ένα αρνητικό τεστ PCR και ένα ερωτηματολόγιο που θα συμπληρώσετε κατά την είσοδό σας στη χώρα, εκτός και αν προέρχεστε από κράτος που βρίσκεται στην «κόκκινη» λίστα, οπότε τότε θα προστεθεί και μια δεκαήμερη καραντίνα. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για το ταξίδι σας στην Αγγλία. Συνεχίζουμε με τη Γερμανία, όπου και εδώ όλα εξαρτώνται από τη χώρα προέλευσης. Αν αυτή είναι στην «πράσινη» λίστα, τότε αρκεί ένα αρνητικό τεστ PCR, σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να παρουσιάσετε μια ψηφιακή ειδοποίηση εισόδου στη χώρα και να μπείτε σε δεκαήμερη καραντίνα.

Και ολοκληρώνουμε με την Ιταλία, όπου θα χρειαστείτε μόνο ένα αρνητικό τεστ PCR ή ένα αρνητικό μοριακό τεστ αντιγόνου, αμφότερα το πολύ 48 ώρες πριν την είσοδό σας στη χώρα. Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, το μεγαλύτερο εμπόδιο για τους φίλαθλους, είναι οι δεκαήμερες καραντίνες που επιβάλλουν αρκετά κράτη για όσες χώρες βρίσκονται στην «κόκκινη» λίστα τους. Με τον χάρτη επικινδυνότητας να αλλάζει σχεδόν καθημερινά σε όλη την Ευρώπη, ήταν πολύ δύσκολο να γίνει ένας φυσιολογικός προγραμματισμός, με αποτέλεσμα να έχουμε συνεχείς ακυρώσεις, κυρίως από χώρες προέλευσης που μπήκαν στην «κόκκινη» λίστα και οι ταξιδιώτες τους θα έπρεπε να περάσουν από καραντίνα.

Ένα «ξεχωριστό» Euro προ των πυλών!

Στιγμιότυπο από την κλήρωση των ομίλων του Euro τον Νοέμβριο του 2019. / AP Photo/Andreea Alexandru

Έτσι κι αλλιώς, το φετινό Euro δεν είναι «φυσιολογικό» από καμία άποψη. Από τη μια, έχουμε την για πρώτη φορά στα χρονικά «αποκέντρωση» της διοργάνωσης με έντεκα κράτη να φιλοξενούν τους συνολικά 51 αγώνες. Από την άλλη, έχουμε τον εορτασμό των 60 χρόνων που τελικά θα εορταστεί στα 61 χρόνια. Επίσης υπάρχουν ομάδες με μεγάλο πλεονέκτημα, που θα παίξουν πολλά παιχνίδια τους εντός έδρας, όπως για παράδειγμα η Αγγλία που πέραν του προημιτελικού, έχει τη δυνατότητα να δώσει όλα της τα υπόλοιπα ματς στο “Wembley”. Και βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμούμε τον Covid-19, που παραμένει η μεγαλύτερη απειλή για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε, η επιστροφή των φιλάθλων στα γήπεδα να εξελιχθεί σε μια πραγματική γιορτή του ποδοσφαίρου, οι 24 ομάδες που συμμετέχουν, να προσφέρουν θέαμα και να μείνουν μακριά από δυσάρεστα απρόοπτα και τέλος, με την υπεύθυνη στάση όλων, να ολοκληρωθεί με επιτυχία η διοργάνωση, δείχνοντας τον δρόμο προς την επιστροφή στην κανονικότητα. Από εμάς, καλό Euro!

* Πηγές: as.com, lavanguardia.com, elperiodicodearagon.com, dw.com, ispo.com, apnews.com, abc.es, goal.com, mediotiempo.com, sportbible.com, theguardian.com