Γκουντούρα και Χρήστου βίωσαν το σκληρό πρόσωπο των Ολυμπιακών Αγώνων
- 30 ΙΟΥΛ 2024
Η Δώρα Γκουντούρα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της μετά τον αποκλεισμό της από την Manon Apithy Brunet, ενώ ο Απόστολος Χρήστου είχε μόλις γράψει τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της ελληνικής κλασικής κολύμβησης και ήταν ο πιο απογοητευμένος άνθρωπος στην πισίνα του Παρισιού.
Οι δύο Έλληνες πρωταθλητές γνώρισαν τη Δευτέρα 29 Ιουλίου το σκληρό πρόσωπο των Ολυμπιακών Αγώνων και τα συναισθήματά τους δεν μπορούσαν να μείνουν κρυφά.
Η Δώρα Γκουντούρα και η «κλοπή» της
Η προσπάθεια της Δώρας Γκουντούρα ξεκίνησε νωρίς το πρωί της Δευτέρας και η 27χρονη πρωταθλήτρια απέκλεισε την Καναδή Pamela Brind’Amour με νίκη 15-3. Η διαδικασία στην ξιφασκία με τους αγώνες κάθε τρεις περίπου ώρες, δίνει επιπλέον δημοφιλία σε κάθε επόμενη φάση και καθώς η Γκουντούρα προκρινόταν, όλο και περισσότερος κόσμος συντονιζόταν για να δεις τους αγώνες της.
Το μεσημέρι η Ελληνίδα ξιφομάχος κέρδισε τη Γαλλίδα Cécilia Berder με 15-7 για να αγωνιστεί στα προημιτελικά με τη συμπατριώτισσά της Manon Apithy Brunet. Sites και τηλεοράσεις φρόντισαν να μας ενημερώσουν για τον κρίσιμο αγώνα και λίγο πριν τις 17:00 η Γκουντούρα πήρε το ξίφος της για τον πιο κρίσιμο αγώνα.
Στο Twitter και στους καναπέδες οι Έλληνες φίλαθλοι έμαθαν μέσα σε ένα απόγευμα ξιφασκία και έδιναν οδηγίες από την τηλεόραση, ενώ καθώς το παιχνίδι έφτανε στα πιο κρίσιμα σημεία, έμαθαν και από διαιτησία ξιφασκίας.
Η Δώρα Γκουντούρα έχασε τελικά στα σημεία με 15-13, από μια αθλήτρια που στο τέλος της βραδιάς κατέκτησε το Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και το αποτέλεσμα αμφισβητήθηκε έντονα από τον προπονητή της, Θανάση Δελενίκα, ο οποίος το χαρακτήρισε «σκάνδαλο».
Προς τιμήν της και παρά την πίκρα της, η Δώρα Γκουντούρα δεν θέλησε να μιλήσει για τη διαιτησία καθώς αυτή «είναι η δικαιολογία των αδύναμων». Έδωσε τα εύσημα στην αντίπαλό της, αναγνωρίζοντας την αξία της και ανέφερε ότι το δικό της μετάλλιο βρίσκεται σε κάθε της προπόνηση, εκεί που συνεχίζει και τα βάζει με Θεούς και Δαίμονες. Τα δάκρυά της τα απέδωσε στη συγκίνηση και όχι στη στεναχώρια για το τελικό αποτέλεσμα και στην πραγματικότητα αυτή είναι η σωστή ανάγνωση.
Κάθε φινάλε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, θετικό ή αρνητικό, σηματοδοτεί το τέλος μιας προσπάθειας τεσσάρων χρόνων και όταν μιλάμε για ατομικά αθλήματα, η διαδρομή αυτή είναι βαθιά προσωπική. Η Δώρα Γκουντούρα είδε την προσπάθεια αυτή να ολοκληρώνεται με τον πιο σκληρό τρόπο. Με μια ήττα στα σημεία και με τη διαιτησία να είναι τουλάχιστον αμφισβητούμενη. Πλέον βλέπει τη διαδρομή αυτή να ξεκινά από το μηδέν και η συγκίνηση δεν μπορεί παρά να είναι έκδηλη.
Ο Απόστολος Χρήστου στη μεγαλύτερη βραδιά της ελληνικής κολύμβησης ήταν απογοητευμένος
Το βράδυ, μερικές ώρες μετά τον αποκλεισμό της Γκουντούρα, ήταν η μεγάλη ώρα του Απόστολου Χρήστου. Στην τρίτη του Ολυμπιάδα ο Πρωταθλητής Ευρώπης το 2024, ήταν μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές ελπίδες για μετάλλιο και σύμφωνα με τα προγνωστικά, όλες οι θέσεις των μεταλλίων στα 100μ. ύπτιο παίζονταν ανάμεσα σε τέσσερις κολυμβητές.
Ο Χρήστου σε ένα ακόμη αγώνισμα που σαν χώρα δεν έχουμε παράδοση, έχει καταφέρει με σκληρή δουλειά να γίνει ένας από τους κορυφαίους αθλητές στον κόσμο και με τις εμφανίσεις του όλα αυτά τα χρόνια, έφτασε να θεωρείται ελπίδα για το πρώτο ελληνικό μετάλλιο στην κλασική κολύμβηση. Η Ελλάδα δεν είχε βρει μετάλλιο από το 1896, όταν και οι αγώνες γίνονται στη θάλασσα, αλλά για τον Χρήστου δεν μέτραγε το παρελθόν και η ιστορία, παρά μόνο το δικό του παρόν.
Στη «χεριά» ο Απόστολος Χρήστου έχασε τελικά το μετάλλιο και στη μικτή ζώνη εμφανίστηκε σκασμένος. «Έχασα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο για δύο κλάσματα, δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Δεν με ικανοποιεί τίποτα άλλο γιατί ήξερα πως θα είμαι στον τελικό, εγώ ήθελα το μετάλλιο. Δεν πήρα το μετάλλιο, έκανα ένα βήμα παραπάνω από ό,τι είχα κάνει στο παρελθόν αλλά δεν μου λέει κάτι αυτό. Τι είμαι τέταρτος, τι είμαι όγδοος δεν με απασχολεί καθόλου. (…) Μένει η πίκρα, μένουν αυτά τα δύο κλάσματα που μου στέρησαν το μετάλλιο. Δεν γίνεται να μη στεναχωρηθείς, όλη μου τη ζωή την έχω αφιερώσει σε μία πισίνα».
Όσο και αν σε εμάς απ’ έξω από τον χορό η τέταρτη θέση φαίνεται συγκλονιστική επιτυχία, για έναν άνθρωπο που έχει περάσει ατέλειωτες ώρες προσπαθώντας για αυτό το μετάλλιο, η ματαιότητα της μεγαλύτερης επιτυχίας στην ιστορία της ελληνικής κολύμβησης σε Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι γιγαντιαία.
Όπως και στην περίπτωση της Δώρας Γκουντούρα, η σκληρότητα δεν είναι άλλη, από το γεγονός ότι οι επόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες έρχονται σε 4 χρόνια. Ο Χρήστου το αποτύπωσε -και- αυτό στις δηλώσεις του: «Οι Ολυμπακοί Αγώνες είναι σε τέσσερα χρόνια, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει μέχρι το Λος Άντζελες» ανέφερε, αποτυπώνοντας και εκείνος με αυτόν τον τρόπο την πίκρα του.
Οι αθλητές αυτοί ζουν το όνειρό τους και αναμένουν να αποδώσουν την προσπάθεια ετών μέσα σε μερικά λεπτά και δευτερόλεπτα και τελικά κρίνονται από μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Ποιο ξίφος θα χτυπήσει πρώτα τον αντίπαλο, ποιο χέρι θα βρει πρώτο τον τοίχο της πισίνας. Ελάχιστα κλάσματα φτάνουν για να ξεχωρίσουν τον πρωταθλητή από τον «χαμένο» και η επόμενη ευκαιρία έρχεται ξανά σε 4 χρόνια. Αυτό είναι το σκληρό πρόσωπο των Ολυμπιακών Αγώνων.
