Η απονεύρωση του ποδοσφαίρου: Mπήκαμε σ’ ένα αθλητικό δικαστήριο

Μετά την επίσκεψή μου στα δικαστήρια της Ευελπίδων, έγραφα ότι το να παρακολουθείς από κοντά δικαστικές υποθέσεις είναι όσο διασκεδαστικό όσο το να βλέπεις δικαστική σειρά, με τη διαφορά πως όταν ακούς τις ποινές και καταλαβαίνεις ότι αυτές επιβάλλονται σε αληθινούς ανθρώπους, μοιραία αισθάνεσαι ένα μούδιασμα.

Ε, αυτό το μούδιασμα απουσιάζει παντελώς από ένα αθλητικό δικαστήριο. Όσο φανατικά κι αν υποστηρίζεις μία ομάδα, δεν γίνεται να στεναχωριέσαι και να σε πιάνει η ψυχή σου επειδή τιμωρήθηκε η έδρα της ή της αφαιρέθηκαν μερικοί βαθμοί, εκτός αν είσαι ο Μανιάτης που ασχολείται όλη μέρα με την απόφαση του ΠΑΟΚ-ΑΕΚ. Το αθλητικό δικαστήριο είναι για όσους το παρακολουθούν, ατόφια old school διασκέδαση.

Περιλαμβάνει όλη την τρέλα του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι απολογίες που ακούγονται και οι συζητήσεις που διαδραματίζονται μέσα σε αυτό θυμίζουν πολλές φορές σενάριο επιθεώρησης και στο τέλος της ημέρας, κανενός η ζωή δεν επηρεάζεται αληθινά. Οι τέλειες συνθήκες για να περάσεις καλά.

Διαβάζοντας όλα αυτά τα χρόνια τα ρεπορτάζ από τις αίθουσες που εκδικάζονται οι περιβόητες υποθέσεις που ομορφαίνουν το άθλημα στη χώρα μας, έχω πεθάνει στα γέλια με τις απίθανες δικαιολογίες υπεράσπισης, τους τσακωμούς, τις διαρροές και μερικές φορές και με τις ίδιες τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Προφανώς, πάντοτε ήθελα να ζήσω μια τέτοια διαδικασία από κοντά και αφού πήρα το κολάι στις δικαστικές αίθουσες, είχε έρθει η ώρα να ζήσω από κοντά κι ένα αθλητικό δικαστήριο.

EUROKINISSI

Αφού οι διάφορες εκδικάσεις του ΠΑΟΚ-ΑΕΚ έφτασαν στο τέλος τους(;) και πλέον αναμένουμε την τελική απόφαση, συμβιβάστηκα με το διαιτητικό δικαστήριο της ΕΠΟ και το μενού της χθεσινής ημέρας που έμοιαζε πολλά υποσχόμενο, αφού στις 4 το απόγευμα περιελάμβανε την εκδίκαση προσφυγών παικτών του ΠΑΟ και στις 5 την περιβόητη πια προσφυγή του Ολυμπιακού για να πάρει πίσω τους 3 βαθμούς από το ντέρμπι με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Όχι κι άσχημα για πρώτη γεύση.

Λίγα λεπτά πριν τις 4, έφτασα στο πάρκο Γουδή, όπου και βρίσκεται η έδρα της ΕΠΟ. Πάρκαρα, μπήκα στο πάρκο κι άρχισα να περπατάω, βέβαιος ότι θα βρω τα γραφεία χωρίς να χρειαστεί να ρωτήσω. 5 λεπτά μετά, προφανώς και είχα χαθεί, οριακά δεν μπήκα στο στρατόπεδο που βρίσκεται στο χώρο και τελικά άρχισα να ρωτάω τους περαστικούς. Με τη βοήθεια του κοινού, βρέθηκα στην πύλη, όπου ενημέρωσα ότι είμαι δημοσιογράφος, παρέδωσα την αστυνομική μου ταυτότητα χωρίς να διευκρινίσω πού γράφω και τι και παρέλαβα κάρτα επισκέπτη. Απείχα πια μερικά μέτρα από το όνειρο.

10 λεπτά μετά τις 4, στεκόμουν έξω από την τζαμένια πόρτα που έγραφε με διάφανα γράμματα (το μόνο σημείο απ’ το οποίο μπορούσες να δεις μέσα) ‘αίθουσα δικαιοδοτικών οργάνων’, παρέα με δικηγόρους που συζητούσαν τις τελευταίες λεπτομέρειες υποθέσεων. Όπως με ενημέρωσαν, τα μέλη του προεδρείου είχαν διακόψει για να συσκεφθούν και θα μας φώναζαν σε λίγο. Στο μικρό χώρο αναμονής, ένας μαύρος δερμάτινος καναπές και μερικές μαύρες πλαστικές καρέκλες.

EUROKINISSI

Η σύσκεψη ολοκληρώθηκε και περάσαμε στην μικρή αίθουσα, όπου καθισμένοι στην ανεπίσημη υπερυψωμένη έδρα (ένα γραφείο στην πραγματικότητα) βρίσκονταν τρεις καλοντυμένοι κύριοι και μία κυρία. Στη μέση, ο πρόεδρος της επιτροπής, ένας συμπαθής κύριος γύρω στα 50, ο οποίος μου θύμιζε τρομερά τον John Cleese, με τους άλλους δύο άνδρες να τον πλαισιώνουν και την ξανθιά κυρία να κάθεται στην άκρη. Στο χώρο βρίσκονταν καμιά εικοσαριά πλαστικές μαύρες καρέκλες, από αυτές που έχουν ενσωματωμένο τραπεζάκι και δύο ακόμα γραφεία σε σχήμα ‘Γ’ μπροστά από την έδρα, όπου πάνω του βρίσκονταν ένα κουτί γλυκά κι ένας αποσυνδεδεμένος αποκωδικοποιητής.

Πήρα τη θέση μου, στο χώρο μπήκαν δικηγόροι και φωτογράφοι και κατάλαβα ότι ήμουν ο μοναδικός δημοσιογράφος εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα. Αν εκείνη τη στιγμή ανακοινωνόταν ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο θα παραδίδει σεμινάρια αθλητικής παιδείας στο διάστημα, θα το άκουγες πρώτα από μένα. Τελικά, κάτι τέτοιο δεν έγινε και απλά εκδικάστηκαν οι προσφυγές των πρώην παικτών του Παναθηναϊκού, Λέτο, Πέτριτς και Κουτρουμπή. Για την ακρίβεια, από την πλευρά του ΠΑΟ ζητήθηκε αναβολή επειδή ο εκπρόσωπος της ομάδας είχε υποβληθεί σε μία επέμβαση λέιζερ στα μάτια. Ο πρόεδρος είδε το χαρτί του γιατρού, έγιναν μερικά παζάρια για το διάστημα της αναβολής και αποφασίστηκε ότι μία εβδομάδα κρίνεται αρκετή, κάτι με το οποίο συναίνεσαν οι εκπρόσωποι και των τριών παικτών, με αυτόν του Κουτρουμπή να διευκρινίζει ότι κανονικά δεν θα συναινούσε αλλά επειδή είναι για ιατρικούς λόγους το δέχεται.

EUROKINISSI

Δράση δεν είδα στο ζήτημα των προσφυγών κι όλες μου οι ελπίδες έπεφταν πια πάνω στους χαμένους βαθμούς του Ολυμπιακού από το ‘ντου’ των οπαδών του μετά την ήττα από την ΑΕΚ. Όσο περιμέναμε να πάει 5, η επιτροπή ανέλυε την υπόθεση Κουτρουμπή και κάποια ιδιαιτερότητα που φαίνεται ότι είχε, με ένα μέλος της να προσφέρει σε όλους τους παρευρισκόμενους τα γλυκά που βρίσκονταν στο κουτί, τα οποία μάθαμε ότι τα είχε φέρει μια κυρία επειδή ήταν η πρώτη της μέρα στη δουλειά. Δεν πήρα, κύριος. Το ίδιο μέλος, ζήτησε στον πληθυντικό από τον πρόεδρο άδεια για να περάσει εκτός αίθουσας κι εγώ περίμενα υπομονετικά να έρθει η ώρα της επόμενης υπόθεσης, με έναν-δυο δημοσιογράφους ακόμα να κάνουν την εμφάνισή τους.

Λίγα λεπτά πριν τις 5, με τον πρόεδρο και τον κύριο που μας προσέφερε γλυκά να παραμένουν σταθεροί και τρία νέα μέλη (δυο άνδρες και μία γυναίκα) να προστίθενται στην έδρα, έκαναν την εμφάνισή τους οι δύο δικηγόροι του Ολυμπιακού κι όλα ήταν έτοιμα για την μεγάλη στιγμή. Τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει

Πρώτος πήρε τον λόγο ο ένας εκ των δύο δικηγόρων του Ολυμπιακού, Βασίλης Δημακόπουλος, ο οποίος όρθιος, μιλούσε προς την έδρα με ευγένεια και έφερε ένα παράδειγμα από τον Άρειο Πάγο, αναφέροντας τις διαφορετικές ποινές που επιβάλλονται αν μια δημόσια εξύβριση γίνεται σε μεγάλη κλίμακα ή σε μικρότερη. Επικαλούμενος την αρχή της αναλογικότητας και διάφορα άλλα τέτοια δικηγορίστικα, πρότεινε ότι η ποινή των κεκλεισμένων ήταν ήδη αρκετά μεγάλη τιμωρία για το αδίκημα και θεώρησε την αφαίρεση βαθμών υπερβολική. Η έδρα τον άκουσε σιωπηλή και έδωσε το λόγο στον έτερο δικηγόρο, κύριο Λίβα, ο οποίος πριν μιλήσει -όρθιος κι αυτός- επί του θέματος τους καθησύχασε ότι δεν θα τους κουράσει, με τον πρόεδρο να απαντάει “δεν μας κουράζετε, τι είναι αυτά που λέτε;”. Πολύ ευγένεια ρε παιδιά, πολύ Ευρώπη, πού είναι οι επικοί τσακωμοί που διάβαζα τόσα χρόνια;

Το επιχείρημα του Λίβα ήταν πως όλοι παραδέχτηκαν πως μέχρι να γίνει το ‘ντου’, οι συνθήκες του αγώνα ήταν άψογες. Επομένως, αν τιμωρείς με αφαίρεση τριών βαθμών μια ομάδα που εξασφάλισε τέλειες συνθήκες και φρόντισε να είναι όλα άψογα, με πόσους θα την τιμωρούσες αν είχε αδιαφορήσει; Πριν καθίσει, επικαλέστηκε κι αυτός την αρχή της αναλογικότητας και μέσα σε πέντε περίπου λεπτά, η απολογία της ομάδας είχε ολοκληρωθεί. Κακό απόγευμα διάλεξα για να πάω σε αθλητικό δικαστήριο μάλλον. Η επιτροπή ανακοίνωσε διακοπή για να συσκεφθεί και να αποφασίσει και μας κάλεσε να επιστρέψουμε στις 5.30.

EUROKINISSI

Μέχρι να πάει 5.30, έκανα μια βόλτα στις εγκαταστάσεις της ΕΠΟ, χαζεύοντας τα γηπεδάκια που βρίσκονται στο πίσω μέρος τους, μια τροπαιοθήκη με κύπελλα αγνώστου προελεύσεως (πάντως όχι το Euro) και διάφορους εργαζόμενους που έκαναν βόλτες (υπήρχαν και επισκέπτες από την Αγγλία χθες) και λίγα λεπτά πριν τις 5.30 επέστρεψα, για να συνειδητοποιήσω ότι η απόφαση για το Ολυμπιακός-ΑΕΚ δεν θα ανακοινωθεί εκείνη την ώρα, αντίθετα θα προχωρήσει η διαδικασία με την εκδίκαση υποθέσεων ομάδων όπως η Καρδίτσα και ο Αιγινιακός (για διάφορες οφειλές), η οποία θα γίνει με κλειστές πόρτες για τον Τύπο. Δεν με ήθελε χθες. Έστησα λίγο αυτί σε κουβέντες για αδειοδοτήσεις και χρέη και λίγο πριν τις 6 αποχώρησα, απογοητευμένος από το θέαμα. Ούτε μια κόντρα, ούτε πια επική ατάκα, κάτι.

Για την ιστορία, η απόφαση βγήκε αργά το απόγευμα και δεν δικαίωσε τον Ολυμπιακό. Το σίγουρο είναι ότι με την πρώτη ευκαιρία θα επιστρέψω. Πότε δικάζει ξανά ο Σκουτέρης;

Φωτογραφίες: Eurokinissi