© Steph Chambers / Staff / Ideal Image / Getty Images
PROFILE

Η επική εξιλέωση της Sha’Carri Richardson

Από τον αποκλεισμό στους Ολυμπιακούς του Τόκιο λόγω χρήσης κάνναβης, στο πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 100 μέτρα με το εντυπωσιακό 10.65. Κι όμως, η ιστορία της 23χρονης αθλήτριας από το Τέξας είναι ακόμα μόλις στην εκκίνηση.

“I’m not back, I’m better”, που σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά σημαίνει «επέστρεψα καλύτερη από ποτέ», είχε δηλώσει η Sha’Carri Richardson μετά το Πρωτάθλημα Στίβου των ΗΠΑ, όταν και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο μετά από δύο ταραχώδη χρόνια, όπου η καριέρα της έμοιαζε πως θα σβήσει όσο εντυπωσιακά είχε ξεκινήσει το 2019.

Η 23χρονη sprinter από το Τέξας έκανε όλο τον κόσμο να μιλά για εκείνη όταν πριν από τέσσερα χρόνια έτρεξε τα 100μ. σε 10.75 δευτερόλεπτα, ενώ έσπασε και το ρεκόρ της εμβληματικής Allyson Felix στα 200μ. το οποίο δεν είχε απειληθεί από τους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα.

Ο κόσμος του στίβου είχε τα μάτια του στραμμένα αποκλειστικά στη Sha’Carri Richardson, στο πρόσωπο της οποίας έβλεπε μια νέα Florence Griffith Joyner (Flo Jo), ένα νέο αστέρι που θα έσπαζε την πρωτοκαθεδρία των Τζαμαϊκανών στους αγώνες ταχύτητας.

Και το έκανε, μόνο που χρειάστηκε να περάσει πελάγη αμφισβήτησης, μέχρι και χλεύης.

Λίγες μόνο εβδομάδες πριν τους Ολυμπιακούς του Τόκιο και αφού η ίδια έκανε βαρύγδουπες δηλώσεις για τις επιδόσεις τις οποίες επρόκειτο να κάνει, βρέθηκε θετική σε χρήση κάνναβης, κάτι που της έκοψε το όνειρο της συμμετοχής στη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού.

Η ίδια δήλωσε πως είχε καπνίσει μαριχουάνα για να μπορέσει να χαλαρώσει από το άγχος της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς, αλλά και για να μπορέσει να μαλακώσει τον πόνο που ένιωθε μετά τον τότε πρόσφατο, χαμό της βιολογικής της μητέρας.


AP Photo/Petr David Josek

Ο αποκλεισμός της στάθηκε αφορμή για να ανοίξει και πάλι η συζήτηση για την αποποινικοποίηση της κάνναβης, αλλά και για την ψυχική υγεία των αθλητών, κάτι που δε συζητιέται όσο θα έπρεπε.

Η Sha’Carri Richardson βέβαια, ακόμα κι αν πολλές φορές φαίνεται να θέλει να μοιάζει σκληρή, δεν έχει κρύψει τον αγώνα που δίνει για την ψυχική της υγεία. Η βιολογική της μητέρα την εγκατέλειψε όσο ήταν ακόμα μικρή, ενώ στο λύκειο είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει, κάτι που κάνει τα επιτεύγματά της ακόμα πιο εντυπωσιακά.

Η απογοήτευση για τη Richardson δε σταμάτησε στον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς το 2021, αλλά συνεχίστηκε και το 2022 όταν δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Όρεγκον. Φαίνεται πως αυτό ήταν το καμπανάκι που χρειαζόταν για να κάνει μια ολική επανεκκίνηση.

Διατήρησε χαμηλό προφίλ, δούλεψε σκληρά και τον Απρίλιο του 2023 έτρεξε τα εκατό μέτρα σε 10.57 δευτερόλεπτα στους αγώνες του Miramar Invitational, σημειώνοντας τον τέταρτο καλύτερο χρόνο στην ιστορία. Και φυσικά δε σταμάτησε εκεί. Κέρδισε το Πρωτάθλημα των ΗΠΑ τον Ιούλιο και από χτες φορά στον λαιμό της το χρυσό μετάλλιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.

Στον τελικό της Βουδαπέστης, η Sha’Carri Richardson δεν είχε τίποτα με το μέρος της, εκτός από το αναμφισβήτητο ταλέντο της και το ένστικτο της επιβίωσης, που φαίνεται να έχει εντός και εκτός των γηπέδων. Ένας απογοητευτικός ημιτελικός την έκανε να τρέξει στον ένατο διάδρομο, που δεν ευνοεί γενικά μεγάλες επιδόσεις. Εκείνη όμως είχε άλλα σχέδια και τελικά μετά από 10 δευτερόλεπτα και 65 δέκατα ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου.

Έμεινε αρκετά πίσω στην εκκίνηση του αγώνα και τα έδωσε όλα στα τελευταία 50 μέτρα, αφήνοντας πίσω της τις θρυλικές Shericka Jackson και Shelly-Ann Fraser-Pryce από την Τζαμάικα, που έχουν κερδίσει συνολικά 24 μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, τα 13 από αυτά χρυσά.

Στο τέλος του αγώνα μάλιστα, οι τρεις τους έδειξαν τι σημαίνει ευγενής άμιλλα με τη Shelly-Ann Fraser-Pryce να ρωτά τη νέα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, «Ξέρεις πόσα χρόνια έχουν να κερδίσουν χρυσό οι ΗΠΑ;», για να της απαντήσει εκείνη γελώντας, «Φταις εσύ γι’ αυτό. Εξαιτίας σου».

«Αυτό που έχει σημασία είναι να μη χάνεις τον εαυτό σου ο, τι κι αν συμβεί», δήλωσε η Sha’Carri Richardson μετά το τέλος του αγώνα που έφερε την εξιλέωσή της. «Θα υπάρχουν καλές μέρες, θα υπάρχουν κακές μέρες και μετά καλύτερες και πάλι χειρότερες, αλλά ζούμε για να βλέπουμε μόνο το αύριο. Ο ήλιος δε λάμπει κάθε μέρα και γι΄ αυτό αγαπώ το κάθε αύριο».

Μένει ακόμα να δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον στη sprinter με τους εκατομμύρια θαυμαστές, αλλά και επικριτές. Το μόνο σίγουρο είναι πως μετά τον Usain Bolt, ο στίβος βρήκε στο πρόσωπο της Αμερικανίδας με την larger than life εμφάνιση και το ακόμα πιο larger than life ταλέντο, τη σταρ που έψαχνε.


Από αριστερά: Shericka Jackson, Sha’Carri Richardson και Shelly-Ann Fraser-Pryce | AP Photo/Matthias Schrader

Αν όλα συνεχίσουν έτσι, σε έναν χρόνο από τώρα θα παρακολουθούμε τον τελικό των 100μ. γυναικών στους Ολυμπιακούς του Παρισίου με κομμένη την ανάσα. Κάτι μας λέει πως η Sha’Carri Richardson θα είναι ο λόγος που ο τελικός των γυναικών θα επισκιάσει κατά πολύ εκείνο των ανδρών.

Μετράμε πια αντίστροφα.

Exit mobile version