Η υψηλή τέχνη του γκολ από τον Davor Suker στο Μουντιάλ του ΄98
Ο Κροάτης επιθετικός ξεδίπλωσε το αστείρευτο ταλέντο του στα γήπεδα της Γαλλίας σκοράροντας ασταμάτητα και οδηγώντας τη χώρα του μέχρι τον ημιτελικό. Κι όμως, εκείνο που τον ξεχώριζε πάντα δεν ήταν η ποσότητα αλλά η ποιότητα.
- 7 ΔΕΚ 2022
«Η γοητεία του ποδοσφαίρου είναι ότι μία μικρή χώρα μπορεί να κερδίσει μία μεγάλη. Εμείς ήμασταν η απόδειξη για αυτό και οι άνθρωποι μας σέβονται από τότε» έχει πει σε συνέντευξή του ο Davor Suker, μιλώντας για την τεράστια κροατική επιτυχία στο Μουντιάλ του 1998. Οι Έλληνες φίλαθλοι τον θυμούνται ως τον επιθετικό που κάθε καλοκαίρι θα ερχόταν στον Παναθηναϊκό και τον ποδοσφαιριστή που είχε βάλει ένα μυθικό γκολ με εκτέλεση φάουλ απέναντι στον Ολυμπιακό τη σεζόν 1995-1996.
Αυτά όμως ελάχιστα απασχολούν τον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό πλανήτη. Εκεί το όνομα του Κροάτη είναι συνυφασμένο με την υψηλή τέχνη του γκολ. Σε ένα έργο ζωής που ξεκίνησε από την κομμουνιστική ακόμη Γιουγκοσλαβία για να βρει το κρεσέντο του στα γήπεδα της Γαλλίας.
Την ίδια περίοδο, δηλαδή, που φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης τρομοκρατούσε τους πάντες δίπλα στον Predrag Mijatovic και τον Raul. H καρδιά του Suker ανήκε όμως αλλού: πρώτα στη φανέλα της Κροατίας με τα χαρακτηριστικά τετραγωνάκια και μετά στη Σεβίλλη.
Στην τελευταία είχε βρει την ποδοσφαιρική του Εδέμ μετά από ένα δύσκολο ταξίδι. Βρέθηκε εκεί το 1991 όταν και ξεκινούσε ο Γιουγκοσλαβικός εμφύλιος. Οι πρώτες του δηλώσεις κουβαλούσαν την αμηχανία του πολέμου: περιέγραψε το πώς ο καθεδρικός ναός της πόλης του καταστράφηκε ύστερα από βομβαρδισμό.
Ήταν μάλιστα παρών σε μία κομβική στιγμή: φορώντας τα χρώματα της Ντιναμό Ζάγκρεμπ ήρθε αντιμέτωπος με τον Ερυθρό Αστέρα στις 13 Μαΐου το 1990. Σε έναν αγώνα με 64 τραυματίες που, κατά κάποιον τρόπο, αποτέλεσε την πρώτη ντουφεκιά σε έναν αιματηρό εμφύλιο ο οποίος θα δε θα άφηνε τίποτα όρθιο. Πέρα από τους νεκρούς, τους τραυματίες και τις ανυπολόγιστες καταστροφές συνέβη και κάτι ακόμα φριχτό: απελευθέρωσε ο τέρας του εθνικισμού.
Στο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν όμως θα τα άφηνε όλα αυτά πίσω του. Οι ιαχές “Davor-Davor, Suker-Suker” ακουγόταν σαν κεραυνός στην όμορφη πόλη της Σεβίλης. Το αγαπημένο τους παιδί ήταν Κροάτης και είχε το κακό -για τους αντιπάλους- συνήθειο να βγάζει λαγούς από το καπέλο του με το αριστερό του πόδι. Δεν ήταν τόσο η ποσότητα των γκολ, όσο η ποιότητα.
Από τη Σεβίλη έφυγε σαν ήρωας, στη Μαδρίτη ήταν άλλη μία τεράστια μεταγραφή, ενώ τα καλοκαίρια τιμούσε όσο τίποτα τη φανέλα με το εθνόσημο. Αν όμως το Euro του ’96 και τα προημιτελικά ήταν η προειδοποιητική βολή της μεγάλης Κροατίας των 90s, η κορύφωση θα ερχόταν δύο χρόνια μετά.
Τι ήταν όμως εκείνο που έκανε τόσο σπουδαίο τον Κροάτη striker; Το δεξί του πόδι έμοιαζε ώρες-ώρες κουτσό. Η σχέση του με τις κεφαλιές; Απλά επαρκής. Το αριστερό του πόδι πάλι, ήταν απλά μαγικό. Ήταν το δοξάρι ενός βιρτουόζου σε μια ομάδα από καλλιτέχνες στο χορτάρι, όπως αποδείχτηκε στο Μουντιάλ του ΄98.
Η παράσταση των Κροατών και -κυρίως- του Davor Suker ξεκίνησε ήδη από το πρώτο ματς των ομίλων. Κοντρόλ με το στήθος, μίνι προσποίηση, σουτ (προφανώς με το αριστερό) και γκολ στο 3-1 με την Τζαμάικα. Στον επόμενο αγώνα, κάτι αντίστοιχο: κοντρόλ με τον κουντεπιέ, άμεση εκτέλεση και γκολ. 1-0 ενάντια στους Ιάπωνες. Ο μοναδικός αγώνας που δε βρήκε δίχτυα; Η ήττα από τους Αργεντινούς στον όμιλο.
Στο ματς για τους 16 ήρθαν αντιμέτωπες δύο βαλκανικές δυνάμεις: οι Ρουμάνοι με κεκτημένη ταχύτητα από το Μουντιάλ του ’94 και βαμμένα τα κεφάλια τους ξανθά (προς το κίτρινο) απέναντι στη νεοφώτιστη σε Μουντιάλ Κροατία. Βέβαια, μόνο άσχετοι από μεγάλα ματς δεν ήταν οι τελευταίοι. Το ακριβώς αντίθετο – η συλλογική τους εμπειρία σε μεγάλα ματς μεγάλων πρωταθλημάτων και κορυφαίων διοργανώσεων ήταν, πολύ απλά, τεράστια. Τελικά, ο Suker καθάρισε το ματς «επαγγελματικά». Κερδισμένο πέναλτι, δικιά του εκτέλεση, και γκολ. Πριν και μετά, είχε ταλαιπωρήσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους την αντίπαλη άμυνα.
Τώρα, ήταν η ώρα για την υπέρβαση. Η Γερμανία για δεύτερη συνεχόμενη φορά θα έβρισκε μία βαλκανική ομάδα απέναντί της στους 8 του Μουντιάλ. Στο ακριβώς προηγούμενο Μουντιάλ είχαν δώσει τη δυνατότητα στους Βούλγαρους να ζήσουν την πιο μεγάλη στιγμή της ποδοσφαιρικής τους ιστορίας. Οι συμπτώσεις ήταν σχεδόν σατανικές – και κανείς δεν πίστευε πως η Νασιοναλμανσάφτ θα την πατούσε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.
Ναι, η αποστολή της ήταν για μία ακόμη φορά γερασμένη, αφού η πολυπόθητη ανανέωση δεν είχε ακόμα πραγματοποιηθεί. Ήταν όμως οι περήφανοι κάτοχοι του προηγούμενο Euro επί βρετανικού εδάφους. Το ταλέντο των Κροατών και του πρώτου βιολιού που άκουγε στο όνομα Davor Suker δε θα μπορούσε να είναι αρκετό.
Το δις εξαμαρτείν δεν ταιριάζει άλλωστε σε ένα ποδοσφαιρικό έθνος που γνωρίζει πώς να παίρνει αποτελέσματα -με εξαίρεση τους Ιταλούς- όσο κανείς άλλος. Οι λογικές και οι άγραφοι κανόνες όμως υπάρχουν ακριβώς για αυτόν τον λόγο: για να σπάνε.
Το τελικό σκορ έγραψε 3-0. Όχι, υπέρ των Γερμανών. Μάλιστα κανείς δεν μπορεί να πει ότι οι τελευταίοι δεν προσπάθησαν ή δεν είχαν ευκαιρίες. Η κόκκινη κάρτα που κέρδισε ο Davor Suker από τον σκληροτράχηλο αμυντικό της Μπάγερ Λεβερκούζεν, Christian Worns, άλλαξε όλες τις ισορροπίες του αγώνα.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ένα κροατικό πάρτι· όλοι είχαν συμμετοχή με τον τρόπο τους: ο Ζvonimir Boban, ο Robert Prosinečki, o Aljoša Asanović, ο Robert Jarni, o Goran Vlaovic, ακόμα και ο τερματοφύλακας Drazen Ladic. Απλά στο τέλος ο Davor Suker έβαλε το κερασάκι στην τούρτα με ένα μικρό σλάλομ και ένα σουτ με το δεξί. Πιο πριν είχε χάσει δύο μεγάλες ευκαιρίες με το ίδιο πόδι. Ναι, το δεξί του δεν ήταν το καλύτερο αλλά όχι ότι θα επαναλάμβανε το ίδιο λάθος τρεις φορές. Ήταν πολύ μεγάλος σκόρερ για κάτι τέτοιο.
Αργότερα θα έλεγε για εκείνη τη βραδιά: «Η πιο τέλεια στιγμή στην ιστορία του κροατικού ποδοσφαίρου». Δεν είχε άδικο.
Στον ημιτελικό απέναντι στους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές Γάλλους, τα πράγματα δεν πήγαιναν και τόσο καλά. Η κροατική εστία δεχόταν ένα σφυροκόπημα και η ομάδα φαινόταν να βουλιάζει στο πρώτο ημίχρονο. Αμέσως μόλις ξεκίνησε το δεύτερο, ο Suker ήταν εκεί για να δώσει ζωή στο μεγάλο όνειρο: εξαιρετικό κοντρόλ με το αριστερό και ταχύτατη εκτέλεση σχεδόν εν κινήσει. Η Γαλλία πάγωσε, η Κροατία ήταν έτοιμη να εκραγεί από χαρά.
Δυστυχώς, για τους Βαλκάνιους, οι Τρικολόρ θα έβρισκαν έναν αναπάντεχο ήρωα και ακόμα πιο αναπάντεχο σκόρερ στο πρόσωπο του Lilian Thuram. Δύο δικά του γκολ (που κανείς δεν περίμενε) έστειλαν την ομάδα του Zinedine Zidane στον τελικό του Παρισιού και στο πρώτο κερδισμένο Μουντιάλ της ιστορίας τους.
Η Κροατία μόλις είχε ολοκληρώσει μία ονειρεμένη πορεία. Ήταν μία καλοκουρδισμένη ορχήστρα με πρώτο βιολί έναν πραγματικό καλλιτέχνη της μπάλας. «Είναι μία μεγάλη μέρα για τη χώρα μας» ήταν τα αναμενόμενα αλλά τόσο αληθινά λόγια του Miroslav Blazevic, προπονητή της Εθνικής, στη συνέντευξη τύπου.
© ALAMY/VISUALHELLAS.GR
Όσο για τον μικρό τελικό; Οι Κροάτες δε θα τα παρατούσαν. Θα κέρδιζαν με 2-1 τους Ολλανδούς για να ολοκληρώσουν τον θρίαμβό τους. Μία εκπληκτική πορεία που όμως δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί έκπληξη. Το ρόστερ και οι εμπειρίες αυτής της ομάδας ήταν για μεγάλα πράγματα. Και ο Davor Suker για ακόμα μεγαλύτερα: το χαμηλό βολέ στη δεξιά γωνία του Edwin van der Sar ήταν εκείνο που του έδωσε το χρυσό παπούτσι στο Μουντιάλ του ’98 με 6 γκολ.
Δεύτεροι ήταν ο Gabriel Batistuta και ο Christian Vieri ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε το «Φαινόμενο», πιο γνωστός ως Ronaldo. Ο Suker εκείνο το καλοκαίρι ήταν ένας γίγαντας ανάμεσα σε ποδοσφαιρικούς γίγαντες. Ένας αξεπέραστος καλλιτέχνης της μικρής και της μεγάλης περιοχής.
Στα super market Μασούτης θα βρεις όλα όσα χρειάζεσαι για να κάνεις το σπίτι σου το στέκι αυτού του Μουντιάλ! Πολλές προσφορές σε χιλιάδες προϊόντα για να μην ξεμείνεις ποτέ από προμήθειες στις βραδιές Μουντιάλ!
