Η μετεωρική άνοδος και η εκκωφαντική πτώση του σπουδαίου Eden Hazard

Δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που κλήθηκε να γίνει άντρας πολύ γρήγορα και αυτό σημάδεψε και το φινάλε του σαν επαγγελματία αθλητή. Ο Eden Hazard ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που έφυγαν νωρίς από το σπίτι για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και στην ακόμα μικρότερη κατηγορία εκείνων που επίσης νωρίς κατέκτησαν σχεδόν τα πάντα.

Όταν έχεις χάσει μερικές από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής σου εξαιτίας του επαγγέλματός σου, είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα θες σπάσεις τους κανόνες που από νωρίς σου έχουν τεθεί. Ο Βέλγος εξτρέμ μόλις στα 32 του, ανακοίνωσε σήμερα, 10 Οκτωβρίου του 2023, ότι «κρεμάει τα παπούτσια του» έπειτα από 16 χρόνια επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Η είδηση μόνο σαν βόμβα δεν έσκασε και αυτό είναι λυπηρό για έναν από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του. Ήδη από το καλοκαίρι είχε προϊδεάσει το κοινό μιλώντας στο ντοκιμαντέρ Believe της εθνικής Βελγίου.

Τότε, ανέφερε ότι «ήρθε η ώρα σιγά-σιγά να απολαύσω τη ζωή με την οικογένεια και τους φίλους μου, πίνοντας μερικές μπύρες». Αυτή είναι και μια μικρογραφία της καριέρας του τα τελευταία 4 χρόνια. Απ’ όταν δηλαδή έγινε η πιο ακριβή -και χειρότερη- μεταγραφή στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης. Πριν βρεθεί όμως εκεί έναντι 115 εκατομμυρίων ευρώ, ο Eden Hazard ήταν ο δαίμονας που αγάπησε ο πλανήτης.

Ο βίος και η πολιτεία του Eden Hazard

Γεννήθηκε στη γαλλόφωνη Βαλλωνία, πολύ κοντά στη Φλάνδρα του Βελγίου τον Γενάρη του 1991 από δύο γονείς ποδοσφαιριστές. Ο πατέρας του έπαιξε στην τοπική La Louviere, στην δεύτερη κατηγορία του Βελγίου, ως αμυντικός μέσος και συμπλήρωνε το οικογενειακό εισόδημα μέσω του ποδοσφαίρου. Το μέλλον του Eden Hazard, όσο και των τριών αδερφών του, ήταν προδιαγεγραμμένο. Ο Thorgan, ο Kylian και ο Ethan έγιναν επίσης ποδοσφαιριστές, με τον πρώτο να σημειώνει επίσης εξαιρετική επιτυχία και να φτάνει μέχρι την Εθνική Βελγίου.

Σε ηλικία τεσσάρων ετών ο Hazard γράφτηκε στις ακαδημίες της Royal Stade Brainois, ομάδας της ευρύτερης περιοχής και οι προπονητές σήκωναν τα χέρια ψηλά με την περίπτωσή του. Ο Eden ήξερε τα πάντα από τους γονείς του και ουσιαστικά δεν είχαν κάτι να του προσφέρουν. Στα 12 του ήρθε η πρώτη μετακίνηση, χωρίς ωστόσο να μετακομίσει. Η Τούμπιζε θα γινόταν η πρώτη του πιο σοβαρή ομάδα, αλλά δεν θα έμενε πολύ εκεί. Το 2005, στα 14 του ένας σκάουτ της Λιλ τον εντόπισε και αμέσως τον έφερε στη Γαλλία.

Φυσικά τότε όλοι κατάλαβαν ότι ο μικρός Eden μάλλον θα ξεπερνούσε τον πατέρα του. Η μετακίνηση στη Γαλλία στα 14 του δεν ήταν τόσο δύσκολη, όσο φαίνεται. Ναι, άλλαξε χώρα πολύ νωρίς, αλλά ουσιαστικά βρισκόταν μόλις μία ώρα οδικώς από το σπίτι του, οπότε το μόνο που άλλαζε δραστικά ήταν ο επαγγελματισμός. Η γειτονιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε απέχει 90 χιλιόμετρα από το Λιλ. Ο Hazard μετατράπηκε από παιδί σε άντρα που ξαφνικά θα είχε την ευκαιρία να δουλέψει απερίσπαστα μόνο πάνω σε αυτό που λάτρευε να κάνει. Και φυσικά κατάφερε να ξεχωρίσει πολύ γρήγορα.

Στα 16 του υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Λιλ και ο Claude Puel τον έφερε στην ανδρική ομάδα. Στις 24 Νοεμβρίου του 2007 έκανε το ντεμπούτο του στην Ligue 1 και το νερό μπήκε στο αυλάκι. Οι φίλοι της γαλλικής ομάδας τον λάτρεψαν αμέσως για τον δυναμισμό του στο γήπεδο και οι καλές του εμφανίσεις με την δεύτερη ομάδα (της οποίας ήταν επίσης ο νεαρότερος παίκτης) τον έφεραν στα 17 του σε ρόλο πρωταγωνιστή. Έγινε βασικός για τη Λιλ το 2008, πριν ακόμα ενηλικιωθεί και κλήθηκε την ίδια σεζόν για πρώτη φορά στην Εθνική Ομάδα των ανδρών του Βελγίου. Ο Hazard στο τέλος της σεζόν ήταν πια ένα από τα κορυφαία ταλέντα στον κόσμο και καλύτερος νέος παίκτης της Ligue 1.

Η συνέχεια του στη Γαλλία είναι λίγο – πολύ γνωστή. Έζησε μερικές γεμάτες σεζόν με τη Λιλ, με την οποία κατέκτησε και το πρωτάθλημα το 2011 (έπειτα από 66 χρόνια). Την επόμενη χρονιά όντας μόλις 20 ετών, έκανε σεζόν καριέρας με 20 γκολ και 18 ασίστ και ο κόσμος έβλεπε ότι ήταν θέμα χρόνου το πότε θα αποχωρήσει από το μικρό ακόμα για τα κυβικά του γαλλικό πρωτάθλημα.

Το καλοκαίρι του 2012 η Τσέλσι κατά τη διάρκεια μιας ασταθούς περιόδου της, προχώρησε σε μία από τις καλύτερες κινήσεις των τελευταίων 15 ετών. Απέκτησε έναντι μόλις 35 εκατομμυρίων ευρώ τον Βέλγο και ενώ άλλαζε προπονητές σαν πουκάμισα, τον έκανε βασικό πρωταγωνιστή της. Ο Eden Hazard την ίδια περίοδο, σε ηλικία 22 ετών είχε μόλις παντρευτεί την συμπατριώτισσά του, Natacha Van Honacker, με την οποία σήμερα έχει τρία παιδιά και αμέσως με την μετακίνησή του, ξεκίνησε να παίζει το ποδόσφαιρο για το οποίο θα τον θυμόμαστε.

Υπό τις οδηγίες των Jose Mourinho και Antonio Conte μπόρεσε να αλλάξει για λίγο την ιστορία της Premier League και φυσικά ο ίδιος να ξεχωρίσει. Στα μέσα της δεκαετίας η επιρροή του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ήταν τέτοια που τον έφερε μέχρι και στα εξώφυλλα του FIFA.

Αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της Τσέλσι τις 4 από τις 7 σεζόν που αγωνίστηκε στο Λονδίνο, ενώ το 2014-15 ήταν ο MVP όλου του πρωταθλήματος. Εκείνη τη σεζόν είχε συμμετοχή σε 24 γκολ με τους «Μπλε». Συνολικά πέτυχε με την Τσέλσι 110 γκολ και δημιούργησε 92, ενώ κατέκτησε από δύο φορές την Premier League και άλλες δύο το Europa League. Μέχρι που το 2019, στα 28 του, η Ρεάλ Μαδρίτης ένα χρόνο μετά την πώληση του Cristiano Ronaldo και καθώς είχε τερματίσει τρίτη στην La Liga, ανακοίνωσε την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της.

Η διοίκηση του Florentino Perez που φυσικά εκμεταλλεύτηκε όλη την άνοδο του Cristiano Ronaldo με 5 επιπλέον κατακτήσεις Champions League και πρόλαβε να τον πουλήσει και την κατάλληλη στιγμή, προετοίμασε το έδαφος για τη συνέχεια, αγοράζοντας από την Τσέλσι με 115 εκατομμύρια ευρώ τον Eden Hazard.

Ο Βέλγος που μεγάλωσε έχοντας ίνδαλμα τον Zinedine Zidane, ήθελε σαν τρελός να παίξει για εκείνον. «Το να υπογράψω με τη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ένα όνειρο για μένα. Από τότε που άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο υποστήριζα το κλαμπ. Ο Zidane ήταν το είδωλό μου. Όταν τον είδα πρώτη φορά στην τηλεόραση, ήταν μαγικό» δήλωνε πριν τη μετακίνησή του. Όμως τίποτα δεν δούλεψε για εκείνον όπως θα ήθελε.

Στην πρώτη προετοιμασία με τους μερέγχες, ο Hazard έφτασε 8 κιλά βαρύτερος, κάτι που δεν έκρυψε ποτέ (και πώς να το κρύψει;). Σε συνέντευξη στην L’Equipe λίγους μήνες μετά τον ντόρο ο ίδιος ανέφερε ότι «είναι αλήθεια. Δεν πρόκειται να το κρύψω. Όταν είμαι διακοπές, είμαι διακοπές. Παίρνω γρήγορα τα κιλά, αλλά τα χάνω και γρήγορα όταν είμαι συγκεντρωμένος». Τα κιλά έπαψαν νωρίς να είναι το βασικό του πρόβλημα και ο αστράγαλος του που διέλυσε τόσους και τόσους αμυντικούς, άρχισε να προδίδει και εκείνον. Στην πρώτη του σεζόν είχε αρκετούς τραυματισμούς στο ίδιο σημείο, ωστόσο ένα σπάσιμο τον Φλεβάρη του 2020 σε έναν αγώνα κόντρα στην Λεβάντε θα τον έφερνε στο χειρουργείο.

Οι γιατροί βλέποντας τους αστραγάλους του, τους παρομοίαζαν με εκείνους που έχει ένας μπασκετμπολίστας. Το χαμηλό κέντρο βάρους του και η τεχνική του, τον έκαναν εφιάλτη για τους αντιπάλους του για τόσα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα έκαναν σοβαρή ζημιά και σε εκείνον. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που τραυματίζονται, βγάζουν ζημιές στους συνδέσμους και στα γόνατα, αλλά εκείνος ταλαιπωρούνταν συνεχώς από διαστρέμματα και σπασίματα. Το στυλ του όποτε έμπαινε να παίξει ήταν εντελώς διαφορετικό από εκείνο που είχε στην Τσέλσι, ενώ και η ταχύτητα με την μπάλα στα πόδια είχε χαθεί. Από το 2019 που βρέθηκε στη Μαδρίτη, μέχρι και σήμερα, ο Hazard είχε 13 διαφορετικούς τραυματισμούς και σκόραρε συνολικά μόλις 3 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα!

Την ίδια στιγμή η Ρεάλ Μαδρίτης είχε βρει τις λύσεις στα άκρα της από τα δικά της παιδιά. Ο Vinicius Jr. και ο Rodrygo πήραν τις ευκαιρίες που τους χάριζε συνεχώς ο Hazard, ενώ και οι θέσεις στο κέντρο είχαν καλυφθεί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, ο Βέλγος ακόμη και όταν επέστρεφε, να μην έχει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί και να φτάσει στο επίπεδο που τον είχαμε συνηθίσει. Γέμισε τουλάχιστον την τροπαιοθήκη του με ένα Champions League, δύο πρωταθλήματα Ισπανίας, ένα Copa Del Rey, ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

Τις ίδιες χρονιές η χρυσή γενιά της Εθνικής Βελγίου κατέγραφε την μία αποτυχία μετά την άλλη και ο Eden Hazard φαινόταν ότι βάδιζε προς το φινάλε. Σήμερα, 10 Οκτωβρίου του 2023, αποφάσισε να ρίξει αυλαία στην καριέρα του. Θα μπορούσε πολύ εύκολα να παίξει μερικά χρόνια ακόμα στη Σαουδική Αραβία από όπου είχε άλλωστε και τεράστιες προτάσεις, όμως ως άνθρωπος που μεγάλωσε μέσα στο ποδόσφαιρο, ήταν κάθετα αρνητικός σε αυτό το ενδεχόμενο.

Την ίδια στάση είχε κρατήσει όλα τα χρόνια και απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, που σχεδόν κάθε καλοκαίρι τον ήθελε στο Παρίσι. Πώς έκλεισε την πόρτα για τελευταία φορά; «Ποτέ. Όσες φορές η Παρί προσπάθησε να με προσεγγίσει αρνήθηκα. Εάν μία μέρα γυρίσω στη Γαλλία θα είναι για τη Λιλ. Έχω απορρίψει την Παρί όλες τις φορές που ήθελε να με αποκτήσει».

Μόλις στα 32 του ο Eden Hazard έχει πια όλη τη ζωή μπροστά του για να περάσει όλες τις στιγμές τις οποίες στερήθηκε (ή και όχι) και να απολαύσει την πενταμελή οικογένειά του. Στο μήνυμα της αποχώρησής του, μέσω των social media του, που θα διαβάσεις παρακάτω, φαίνεται ότι είναι μια συνειδητοποιημένη απόφαση, που έρχεται μετά από την πλήρη πραγμάτωση των ονείρων του.

Πώς αποχαιρέτησε το ποδόσφαιρο ο Eden Hazard

«Πρέπει να ακούς τον εαυτό σου και να σταματάς την κατάλληλη στιγμή. Μετά από 16 χρόνια και περισσότερους από 700 αγώνες, αποφάσισα να ολοκληρώσω την καριέρα μου ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Κατάφερα να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, έχω παίξει και διασκεδάσει σε πολλά γήπεδα σε όλο τον κόσμο.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου είχα την τύχη να γνωρίσω σπουδαίους προπονητές, προπονητές και συμπαίκτες – σας ευχαριστώ όλους για αυτές τις υπέροχες στιγμές, θα μου λείψετε όλοι. Θέλω επίσης, να ευχαριστήσω τους συλλόγους, στους οποίους έχω παίξει: Λιλ, Τσέλσι και Ρεάλ κι ευχαριστώ την εθνική Βελγίου.

Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στην οικογένειά μου, στους φίλους μου, στους συμβούλους μου και στους ανθρώπους που ήταν κοντά μου στις καλές και κακές στιγμές. Τέλος, ένα τεράστιο ευχαριστώ σε εσάς, τους θαυμαστές μου, που με ακολουθήσατε όλα αυτά τα χρόνια και για τη στήριξή σας παντού όπου κι αν έπαιζα. Τώρα είναι η ώρα να απολαύσω τους αγαπημένους μου και να ζήσω νέες εμπειρίες. Τα λέμε σύντομα φίλοι μου εκτός γηπέδου».