Η ζωή του Zeljko Obradovic μακριά από τους πάγκους

Είχε πει και ότι τα παιδιά του, του συνέστησαν να κάνει ένα διάλειμμα, μετά την ολοκλήρωση του τελευταίου συμβολαίου που είχε με τη Fenerbahce και ενώ στην τουρκική ομάδα επρόκειτο να αλλάξουν τα οικονομικά δεδομένα (το εν πολλοίς απεριόριστο μπάτζετ έγινε στα 25 εκατομμύρια ευρώ). Δεν θα έλεγες ότι δεν είχε ζήτηση. Θα έλεγες πως δεν είχε εμφανιστεί μια νέα πρόκληση. Eξ ου και έπειτα από 42 χρόνια συνεχούς ενασχόλησης με το σπορ που λέγεται μπάσκετ, ο Zeljko Obradovic αποφάσισε να αφοσιωθεί στο «άθλημα» που λέγεται ζωή. Ανήμερα των 61ων γενεθλίων του, κατ’ αρχάς να του ευχηθούμε υγεία και μετά θα δούμε πώς «γεμίζει» το χρόνο του, μακριά από τα παρκέ.

Μοιράζει το χρόνο του μεταξύ του Βελιγραδίου και του Čačak

Λίγο καιρό μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και τη διακοπή των πρωταθλημάτων μπάσκετ, ο Zoc και η οικογένειά του έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη (με ιδιωτικό αεροπλάνο) με προορισμό το Βελιγράδι. Eκεί τον βρήκε στις 23 Απριλίου ο Darko Peric, παρουσιαστής του Time Out που προβλήθηκε στο κανάλι της Euroleague στο YouTube.

«Τα καταφέρνουμε, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Δεν είναι εύκολο για κανέναν αυτό που συμβαίνει. Μιλώ με τους φίλους μου, το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας. Ανταλλάζουμε μηνύματα. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προσαρμοστούμε στα δεδομένα. Και είναι χρήσιμο να κάνουμε ό,τι νιώθουμε πως θέλουμε να κάνουμε -δεδομένων των συνθηκών».

Ο πολυνίκης κόουτς της Ευρώπης είχε πει πως απολαμβάνει το Casa de Papel, αλλά όχι και τον εγκλεισμό της καραντίνας. Στους μήνες που ακολούθησαν μοιραζόταν ένα καλό ποτήρι ουίσκι με φίλους, ενώ έκανε περισσότερες τις επισκέψεις στη γενέτειρα του (Čačak), καθώς η υγεία της μητέρας του δεν είναι πολύ καλή. Ειρήσθω εν παρόδω, όταν πήγαινε ακόμα σχολείο στο Čačak ήταν που ερωτεύτηκε το μπάσκετ.

«Είχαμε ποδόσφαιρο, πινγκ πονγκ, τα πάντα, αλλά αγάπησα το μπάσκετ και όποτε έβρισκα ευκαιρία μέσα στην ημέρα, πήγαινα για σουτ. Το είδωλο μας ήταν ο Dragan Kićanovic -το 1973 η Γιουγκοσλαβία είχε γίνει πρωταθλήτρια Ευρώπης». Τότε του βγήκε και το Zoc: στη Σερβία όταν ευστοχείς συνέχεια, λένε πως «σκίζεις το διχτάκι». Στα σερβικά το «σκίζω» είναι cepati και αυτός που σκίζει κάτι cepac. Αν πάρεις τα αρχικά του ονόματος του και βάλεις στο τέλος εκείνο του «σκίζω» έχεις το Zoc. Για την ιστορία, το όνομα του σημερινού εορτάζοντα είναι Ζέλιμιρ. Το Ζέλικο είναι παρατσούκλι.

Έγινε παππούς

Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, ενώ ο πλανήτης γιόρταζε την ημέρα των ερωτευμένων, η κόρη του Anja έγινε μητέρα. Στα 36 της χρόνια απέκτησε το πρώτο της παιδί. Είναι κορίτσι και το όνομα της είναι Milica. Προφανώς, και ο ευτυχής παππούς δεν αρκέστηκε στα τυπικά, αλλά κέρασε όλο το Βελιγράδι (ενδεχομένως και το Čačak) για το πρώτο του εγγόνι. Η Anja γεννήθηκε ανήμερα των γενεθλίων του, το 1985, όταν ήταν ακόμα παίκτης της Partizan. Παρεμπιπτόντως, την ημέρα που έγινε για πρώτη φορά πατέρας οι grobari είχαν χάσει από τον Ερυθρό Αστέρα. Παρ’ όλα αυτά, όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς πήγαν στο σπίτι της οικογένειας για να γιορτάσουν τον ερχομό του κοριτσιού. Όταν ο Zoc έγινε 50 και η Anja 25 διοργάνωσαν ένα τεράστιο πάρτι στο Βελιγράδι, με καλεσμένους από όλον τον πλανήτη.

Αποχαιρέτησε τον κουμπάρο του

Ο Μilenko Savović υπήρξε μέρος της ιστορίας της Partizan, αρχηγός της ομάδας για χρόνια. Ήταν ο κουμπάρος του Obradovic και έγινε μια από τις απώλειες που έζησε η Σερβία, από τον Covid-19. Πέθανε την 1η του Μάρτη. Ο Οbradovic ήταν εκείνος που ανέλαβε τη μάζωξη συγγενών και φίλων για το τελευταίο αντίο στον επί 40 χρόνια φίλο του. Μεταξύ αυτών που είπε εκείνη την ημέρα, ήταν τα κάτωθι:

«Ο Sava θα ζει για πάντα μαζί μας. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Η φιλία μας ξεκίνησε το 1978, όταν παίζαμε στην εθνική εφήβων. Αμέσως κάναμε κλικ και γίναμε αχώριστοι. Όλοι έχουμε κάποιον στον οποίον στρεφόμαστε, όταν θέλουμε μια άποψη. Αυτό ήμασταν ο ένας για τον άλλον. Ήξερα πως θα πω ό,τι νιώθω, θα μείνει μεταξύ μας και δε θα μου πει αυτό που ήθελα να ακούσω, αλλά την αλήθεια. Πάντα καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλον και βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον. Πήγε στην Partizan πριν από εμένα και με βοήθησε να νιώθω καλοδεχούμενος.

Μεγαλώσαμε σε άλλες εποχές, δύσκολες. Ήταν όμως, πολύ ωραίες για εμάς. Θυμάμαι ο Boban Petrović ήταν ο πρώτος που απέκτησε το δικό του διαμέρισμα. Κάθε μέρα ήμασταν εκεί. Κάναμε πάρτι, κοιμόμασταν στα πατώματα. Περνούσαμε φανταστικά. Φροντίζαμε ο ένας τον άλλον. Τότε δεν είχα αυτοκίνητο -δεν είχε και ο Sava. Κάναμε τη δουλειά μας, κυνηγώντας τους Petrović και Miško Marić, για να τους φορτωθούμε να μας πάνε στην προπόνηση. Όταν δεν μπορούσαν, παίρναμε το λεωφορείο. Φανταστείτε τις αντιδράσεις των επιβατών, όταν έβλεπαν έναν τύπο 2.20 να μπαίνει στο λεωφορείο.

Όταν τελειώσαμε την καριέρα μας, ως παίκτες ο Dragan Kićanovic είχε δει μάλλον κάποια πράγματα σε εμάς και έκανε τον Sava αθλητικό διευθυντή και εμένα κόουτς. Ήταν η χρονιά που επιτύχαμε εξαιρετικά αποτελέσματα και γίναμε πρωταθλητές Ευρώπης. Μεγάλο ποσοστό αυτής της επιτυχίας ήταν του Sava. Με βοήθησε πάρα πολύ στη σχέση μου με τους παίκτες, σε αυτήν την πρώτη μου σεζόν ως προπονητής. Ήταν ο υπεύθυνος των εξαιρετικών σχέσεων που είχαμε όλοι στο σύλλογο.

Στην επιστροφή από το Final Four της Κωνσταντινούπολης, με περίμεναν στο αεροδρόμιο ο αδελφός μου και ο πατέρας μου. Αυτό που δεν ήξερα τότε, αλλά μου είπε ο αδελφός μου μόλις μάθαμε πως πέθανε ο Sava, ήταν πως τους είχε δώσει χρήματα για να επιστρέψουν στο Čačak”.

Ήταν ροκάς. Αυτός που μας σύστησε στη rock and roll μουσική. Πάντα κάναμε πλάκες μεταξύ μας και αυτό ήταν το πιο όμορφο στοιχείο της φιλίας μας».

Δεν ασχολείται με το τι θα κάνει τη νέα σεζόν

Το time out που είπε πως πήρε λήγει με την ολοκλήρωση της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Που δεν θα έλεγες ότι είναι πολύ μακριά. Παρ’ όλα αυτά, όποιος τον ενημερώνει για το ενδιαφέρον του (πχ η Virtus Bologna) ακούει πως δεν θα ασχοληθεί με ό,τι αφορά τη δουλειά του, πριν τον Ιούνιο.

Επειδή δεν μου αρέσει να κλέβω εκκλησίες, βάζω 5 ευρώ στοίχημα πως σκέφτεσαι αν μπορεί να επιστρέψει στην Ελλάδα, για τον Παναθηναϊκό. Πρώτα θα σου μεταφέρω όσα είπε στη συζήτηση που είχε για το κανάλι της Euroleague, για την Αθήνα -γιατί μάλλον θυμάσαι όσα έχει πει για τον Παναθηναϊκό.

«Είναι μια φανταστική πόλη, με φανταστικούς ανθρώπους. Νιώθω γεμάτος κάθε φορά που μιλάω για αυτήν. Έζησα στην Αθήνα για 13 χρόνια, εκεί είναι το καφέ του φίλου μου, Γιώργου όπου πέρασα αμέτρητα βράδια. Όλοι οι φίλοι μου ξέρουν για τι μιλάω. Από το 1999 έως το 2008 ήταν όλα φανταστικά. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ στο καφέ που πήγαινα ήταν ότι έρχονταν άνθρωποι που μένουν στη γειτονιά και κάνουν πολλές διαφορετικές δουλειές, άρα δεν μιλούσαμε ποτέ για μπάσκετ. Τα πρωινά πήγαινα για τον καφέ μου και τα απογεύματα για τις ιστορίες μας. Κάθε φορά που πηγαίνω στην Αθήνα πηγαίνω κατ’ αρχάς εκεί».

Στο θέμα μας, οι πληροφορίες αναφέρουν πως προσεχώς θα υπάρξουν αλλαγές στα διοικητικά του Παναθηναϊκού, σε επίπεδο ιδιοκτησίας που ενδέχεται να μεταφερθεί σε άνθρωπο, ο οποίος ήδη ενισχύει (ο Hezonja είναι μια από τις περιπτώσεις, στις οποίες έδωσε ασίστ). Εφόσον συμβεί αυτό, δεν μπορεί να αποκλειστεί η επιστροφή του Obradovic στους «πράσινους».