Καλή Ισπανία, μέτρια Ελλάδα, άσχημη διαιτησία: Όσα μάς άφησε το 41ο EuroBasket

EuroBasket ήταν και πάει. Μετά από περισσότερες από 2 εβδομάδες γεμάτες μπάσκετ, ξεκουραζόμαστε λίγο, τρώμε καλά και ετοιμαζόμαστε για την Ευρωλίγκα. Αλλά ας μην προτρέχουμε, έχουμε καιρό να τα πούμε για τα συλλογικά.

Πρώτα, ας αναλύσουμε όσα είδαμε στα γήπεδα της Γερμανίας (κυρίως), της Ιταλίας, της Γεωργίας και της Τσεχίας. Μια διοργάνωση που ξεκίνησε με μπόλικες προσδοκίες για την Ελλάδα, είχε πολύ δυνατές στιγμές, όμως στο τέλος μάς έμεινε μία πικρία ότι μπορούσαμε και καλύτερα.

Τώρα που πέρασε μια μέρα και τα είδαμε όλα λίγο πιο καθαρά και ψύχραιμα, ας απονείμουμε τα δικά μας βραβεία και ας ανανεώσουμε το ραντεβού μας με το καλό για το Mundobasket του 2023.

Η καλύτερη ομάδα

Δε θα πρωτοτυπήσουμε εδώ. Δεν ξέρω αν έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ (αν και δεν μπορώ να σκεφτώ εθνική που μάγεψε στα παρκέ και αδικήθηκε από την έκβαση του τουρνουά), όμως οι Ισπανοί απέδειξαν ότι αποτελούν τη σπουδαιότερη σχολή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, διαχρονικά.

Κι αν την αμέτρητη συλλογή μεταλλίων και τροπαίων τους, μπορούσε κάποιος να την εξηγήσει και λόγω της τρομερά ποιοτικής φουρνιάς παικτών της τελευταίας 20ετίας, αυτό που έκαναν στο φετινό EuroBasket, δείχνει ότι η επιτυχία τους έχει πολύ πιο γερά θεμέλια.

Με τον απίθανο Rudy Fernandez μοναδικό εκπρόσωπο της παλιάς γενιάς, αρκετούς ρολίστες που παίζουν στο Champions League και τα απίθανα αδέρφια Hernangomez στα ηνία, η φούρια ρόχα το πήρε κι αυτό. Φυσικά, άπειρος σεβασμός στον αρχιτέκτονα της επιτυχίας, Sergio Scariolo. Είδες τι συμβαίνει όταν κρατάς έναν προπονητή για πολλά χρόνια στον πάγκο σου;

Ο δικός μας MVP

Ναι, έκανε μυθικά πράγματα εντός παρκέ ο νέος παίκτης των Los Angeles Lakers, όμως το δικό μας βραβείο του MVP το είχε στο τσεπάκι μόνο και μόνο επειδή μας χάρισε τον τίτλο: «Η Ρούλα Κορομηλά “τρόλαρε” τον Dennis Schröder για τον αποκλεισμό της Γερμανίας». Άξιος, ποιο χάλκινο μετάλλιο, αυτά είναι τα αληθινά κατορθώματα.

Η ομάδα απογοήτευση

Πολλές χώρες διεκδικούν αυτό τον τίτλο, αλλά ειλικρινά και εντελώς υποκειμενικά, θα απονείμω αυτό το χρυσό βατόμουρο στη Σλοβενία, για την οποία είχα προσωπικά πολλές απαιτήσεις και με στεναχώρησε.

Υπερασπιζόμενη το στέμμα της, με τον Luka Doncic στο ρόστερ και εύκολες διασταυρώσεις στα νοκ άουτ, κατάφερε να αποκλειστεί από τους Πολωνούς ενώ πρώτα γύρισε ένα ματς 23 πόντων κι ενώ πλέον το ίντερνετ έχει βουίξει ότι αρκετοί παίκτες της ξενυχτούσαν μέχρι τις 5 το πρωί στα μπαρ του Βερολίνου. Βρε παιδιά.

Η δική μας καλύτερη πεντάδα

Την επίσημη καλύτερη πεντάδα του τουρνουά απαρτίζουν οι: Dennis Schröder, Lorenzo Brown, Willy Hernangomez, Rudy Gobert και Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Τρομερές διαφωνίες δεν έχω, θα άλλαζα όμως τον Rudy Gobert με τον Lauri Markkanen.

Το χρυσό βατόμουρο

Οι διαιτητές δε θα έπρεπε να είναι ποτέ οι πρωταγωνιστές σε ένα τουρνουά. Κι όμως, στο φετινό EuroBasket, οι γκρι κατάφεραν να βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης σχεδόν σε κάθε ματς με τις εξωφρενικές τους αποφάσεις.

Πανεύκολα αντιαθλητικά, αμέτρητες τεχνικές ποινές για διαμαρτυρίες σε εξόφθαλμα λάθη και γκάφες που σε αρκετές περιπτώσεις θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα τελικό αποτέλεσμα. Ελπίζουμε στο MundoBasket να δούμε καλύτερες διαιτησίες και βασικά, καλύτερους διαιτητές.

Η Ελλάδα

Τώρα που πέρασε μία εβδομάδα και μπορούμε να δούμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα, ας το γράψουμε. Η Ελλάδα απέτυχε. Με ένα γεμάτο ρόστερ και χωρίς να αναμετρηθεί με κάποιο από τα μεγαθήρια της διοργάνωσης, είδε για ακόμη μία φορά την τετράδα από την τηλεόραση. Πλήρωσε τραυματισμούς, κούραση και μία πραγματικά κακή βραδιά, όμως τα λάθη που έφεραν την ήττα από τους Γερμανούς πρέπει να εντοπιστούν για να αποφευχθούν στο μέλλον.

Κατά τα άλλα, ας μη φέρνουμε τον πανικό. Ο προπονητής υπάρχει, το υλικό το ίδιο, τα επόμενα 3 καλοκαίρια έχουμε 3 διοργανώσεις (MundoBasket, Ολυμπιακούς Αγώνες και EuroBasket) και ελπίζουμε για αρχή να είμαστε εκεί και επιτέλους να έρθει το πολυπόθητο μετάλλιο.

Η φάση του τουρνουά

Παράπονο δεν έχουμε, είχε μπόλικο θέαμα το φετινό EuroBasket. Αλλά δε γίνεται να μη βάλουμε λίγο Luka, καταλαβαίνετε.

Το What if

Συνολικά, παρακολουθήσαμε ένα από τα πιο παράξενα EuroBasket της ιστορίας. Ας είμαστε ειλικρινείς όμως, η τετράδα μάς ξενέρωσε. Όχι μόνο επειδή έλειπε η Ελλάδα, αλλά γιατί όλοι είχαμε ψηθεί για μάχες ανάμεσα στους MVP των τελευταίων ετών (Jokic και Γιάννη) και τον Luka Doncic.

Χατζηγεωργίου VS. Ιωάννου

Η μάχη ήταν σκληρή. Ξεκίνησαν κι οι δύο δυνατά. Corner three και καμπύλη στο σουτ ο ένας, Tyler Time και χτύπημα της κότας ο άλλος. Τη θρυλική σύμπραξη δεν την είδαμε ποτέ, όμως στα σημεία θα ανακηρύξουμε νικητή τον Βαγγέλη Ιωάννου, κυρίως γιατί μετέδωσε τον τελικό και μας άφησε την τελευταία εντύπωση.