Κάτι ωραία απογεύματα μπάλας

Δεν χρειαζόσουν εμένα να το υπενθυμίσω αλλά ζούμε στην εποχή που λατρεύουμε να μαγνητοσκοπούμε ή να αποτυπώνουμε τη στιγμή από το να τη ζούμε. Πόσο μάλλον εγώ και το “συνάφι” μου που σε κάθε event κυκλοφορούμε σαν στρατιά τουριστών με κινητά και φωτογραφικές μηχανές ανά χείρας. Έχουμε βέβαια και άλλοθι. Αποτυπώνουμε τη στιγμή ακριβώς για να την μοιραστούμε με όλους εσάς σε social, στο site, οπουδήποτε.

Και να σου πω την αλήθεια είναι καμιά φορά κουραστικό και επίπονο αυτό. Το να πρέπει να μην χάσεις το τέλειο στιγμιότυπο, να προσέχεις τι ώρα θα γίνει η χειραψία για να την φωτογραφίσεις, να πάρεις τις δηλώσεις παρέα με άλλους 20, να σκαρφαλώσεις στο γκρεμό γιατί κάποιος τρελός αποφάσισε εκεί να σπάσει ένα ρεκόρ.

Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν ζούμε τη στιγμή. Ότι δεν έχουμε το χρόνο – για να είμαι ακριβής – να ζήσουμε τη στιγμή. Στο Ultrex Cup αποφάσισα να τον βρω αυτόν τον χρόνο. Και για να παίξω, όπως θα δεις στο βίντεο παρακάτω, αλλά και για να παρακολουθήσω την πορεία 64 ομάδων προς το όνειρο.

Είναι ξέρεις απολαυστικό να βλέπεις κάποιον άγνωστό σου να παίζει μπάλα μπροστά στα μάτια σου. Περίμενε, περίμενε. Πρέπει να σου χτίσω λίγο καλύτερα την εικόνα για να το αντιληφθείς. Είναι απόγευμα Παρασκευής, έχεις ξενοιάσει από τις έγνοιες της εβδομάδας και είσαι στα πανέμορφα γήπεδα 5×5 του Βασίλη Λάκη στο Μαρούσι. Στις αθλητικές εγκαταστάσεις Campeon. Την ίδια ώρα, σε τρία γήπεδα, ομάδες δίνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να περάσουν στην επόμενη φάση του θεσμού. Ο τελικός τους στόχος; Ο τελικός στις 7 Ιουλίου που θα δείξει ποια ομάδα θα κερδίσει το μεγάλο ταξίδι στη Μαδρίτη και θα αναδειχθεί πρώτη θριαμβεύτρια του Ultrex Cup 5×5.

Για μένα δεν παίζουν ρόλο, ούτε τα φαβορί, ούτε τα σκορ των παιχνιδιών. Αν σε ενδιαφέρουν αυτά, μπορείς κάθε εβδομάδα να μαθαίνεις ό,τι γίνεται στην κάθε αγωνιστική μέσα από την κατηγορία Ultrex Cup στο Sport24.gr, εκεί όπου ανεβαίνουν όλες οι ανασκοπήσεις των παιχνιδιών. Η δική μου απόλαυση είναι να κάθομαι χαλαρός, στο χώρο περιμετρικά των γηπέδων και να βλέπω αυτό το μωσαϊκό συναισθημάτων μέσα στα γήπεδα.

Να παρατηρώ την ένταση στα πρόσωπα, την αγωνία, τη χαρά και τη λύπη, το άγχος και την ανυπομονησία. Να βλέπω ανθρώπους που δεν με ξέρουν και δεν τους ξέρω να μάχονται, πολύ απλά και όμορφα, παίζοντας μπάλα. Βαρέθηκα να βλέπω την ομάδα μου, να αγχώνομαι για την επικράτηση, να νοιάζομαι για τους επαγγελματίες. Προτιμώ να χαζεύω την αγνή αγάπη για τον αθλητισμό.

Στα γήπεδα 5×5 μπορεί να μην γεννιούνται απαραίτητα οι επόμενοι διεθνείς μας παίκτες, μπορεί να μην κρίνονται επαγγελματικά πρωταθλήματα και καριέρες αλλά εκεί αναπνέει καθαρό αέρα ο ποδοσφαιρικός μας πολιτισμός. Με όλους εκείνους οι οποίοι φεύγουν για λίγη ώρα από το σπίτι για να ξεσκάσουν, για να αθληθούν, για να βρεθούν με τους φίλους τους, για να περάσουν την ώρα του κάνοντας εκείνο που αγαπούν περισσότερο από όλα.

Γι’ αυτό είναι όμορφα τα απογεύματα της Παρασκευής στο Μαρούσι. Γιατί φωνάζουν από μακριά “υγεία”. Το Ultrex Cup είναι μια υπέροχη διοργάνωση που έκανε τη σέντρα της φέτος για πρώτη χρονιά και είμαστε σίγουροι ότι η αγάπη του κόσμου και όσα ζουν εκεί τόσοι άνθρωποι κάθε εβδομάδα, θα το κάνουν θεσμό που θα μας φέρνει στα γήπεδα ξανά και ξανά κάθε χρόνο.

Ραντεβού την Παρασκευή στα γήπεδα του Ultrex Cup.