Κι αν ο Rodri χτύπησε εξαιτίας του συστήματος που πολεμούσε;
- 25 ΣΕΠ 2024
Την Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν την πρεμιέρα του στο νέο Champions League και τον αγώνα της Μάντσεστερ Σίτι με την Ίντερ, ο Rodri ξέσπασε σχετικά με τον αριθμό των αγώνων και την έλλειψη σεβασμού προς τους ποδοσφαιριστές. Οι δηλώσεις του για ένα ζήτημα που απασχολεί όλο και περισσότερο τους αθλητές σε όλον τον κόσμο, έγιναν αντικείμενο σχολιασμού σε όλο το Νησί, καθώς το πιο μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται εκεί.
Μία εβδομάδα αργότερα, έγινε γνωστό ότι ο Rodri χάνει όλη τη σεζόν εξαιτίας ρήξης χιαστού που υπέστη στον αγώνα με την Άρσεναλ.
Οι δυστυχώς προφητικές δηλώσεις του Rodri
Ο αμυντικός μέσος που είναι ανάμεσα στους επικρατέστερους για να λάβει τη Χρυσή Μπάλα φέτος, δήλωσε πριν από τον αγώνα με την Ίντερ: «Όποιον παίκτη και να ρωτήσετε, θα σας το πει. Είναι μία γενική άποψη μεταξύ των ποδοσφαιριστών, δεν είναι απλά η γνώμη του Rodri. Αν αυτό συνεχιστεί, σε κάποια στιγμή δεν θα υπάρχουν άλλες επιλογές.
Δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι κάτι που μας ανησυχεί, γιατί εμείς είμαστε εκείνοι που υποφέρουν. Οι ποδοσφαιριστές μπορούν να αγωνιστούν σε έναν αριθμό μεταξύ 40 και 50 αγώνων. Μετά πέφτεις, γιατί δεν είναι δυνατόν να διατηρήσεις το ίδιο επίπεδο φυσικής κατάστασης. Πρέπει να διαφυλάξουμε τους εαυτούς μας, είμαστε τα κύρια πρόσωπα αυτού του αθλήματος, ή αυτής της επιχείρησης, μικρή σημασία έχει πώς θα το ονομάσετε. Αν ο κόσμος θέλει να βλέπει καλύτερο ποδόσφαιρο, πρέπει να έχουμε την ευκαιρία να ξεκουραζόμαστε. Όσο αυξάνει ο αριθμός των αγώνων, τόσο πέφτει το επίπεδο και η ποιότητα».
Ένας βιονικός μέσος που δεν έχανε αναμέτρηση
Ο άνθρωπος που, πριν από τη φετινή σεζόν, σύμφωνα με το Transfermarkt, είχε χάσει μόλις πέντε παιχνίδια λόγω τραυματισμού για τη Μάντσεστερ Σίτι από τότε που εντάχθηκε στον σύλλογο το 2019, είναι πλέον εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν. Ναι, οι παίκτες πάντα τραυματίζονταν και, ναι, οι σοβαροί τραυματισμοί στο γόνατο δεν σχετίζονται πάντα με τον φόρτο εργασίας και ίσως ήταν απλώς μια περίπτωση κακής τύχης, ωστόσο όσο πιο συχνά αγωνίζονται, τόσο πιο επίφοβη είναι η κατάσταση. Και τα τελευταία χρόνια παίζουν πραγματικά πολύ.
Το 2024 ο Rodri είχε αγωνιστεί σε 40 αναμετρήσεις, σε μόλις 6 μήνες «κανονικού ποδοσφαίρου» και η Μάντσεστερ Σίτι γνώριζε ότι το σώμα του ήταν στο «κόκκινο». Το περισσότερο ποδόσφαιρο τείνει να οδηγεί σε περισσότερους τραυματισμούς και ένας σοβαρός τραυματισμός σε έναν παίκτη που πολλοί πιστεύουν ότι μπορεί να κερδίσει τη Χρυσή Μπάλα τον επόμενο μήνα θα ενισχύσει τις ανησυχίες του κόσμου.
Δεν ήταν μόνο ο Rodri
Εντός του αθλήματος, οι παρατηρήσεις του Rodri είχαν ήδη συγκεντρώσει κύματα υποστήριξης. «Ο Rodri έχει δίκιο», δήλωσε ο τερματοφύλακας της Ρεάλ Μαδρίτης, Thibaut Courtois, σε συνομιλία του με τον Ισπανό streamer, Ibai Llanos. «Οι άνθρωποι λένε ότι κερδίζουμε πολλά χρήματα, ότι δεν μπορούμε να παραπονιόμαστε και αυτό είναι αλήθεια, αλλά πρέπει να βρούμε μια ισορροπία γιατί οι καλύτεροι δεν θα μπορούν πάντα να παίζουν».
Ο προπονητής της Τσέλσι, Enzo Maresca, συμφώνησε. «Όσον αφορά τα παιχνίδια, είναι πάρα πολλά», δήλωσε πριν από το παιχνίδι του Σαββατοκύριακου απέναντι στη Γουέστ Χαμ. «Δεν νομίζω ότι προστατεύουμε τους παίκτες. Για μένα, είναι εντελώς λάθος ο αριθμός των παιχνιδιών που δίνουμε».
Δεν ήταν οι μόνοι. Ο αρχηγός της Άστον Βίλα, John McGinn, εξέφρασε παρόμοιες επιφυλάξεις, όπως και ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ, Alisson, ο προπονητής της Σίτι, Pep Guardiola και ο Jules Kounde της Μπαρτσελόνα.
Παράλληλα, δεν έχει περάσει και καιρός από το περυσινό ξέσπασμα του Jurgen Klopp: «Οι παίκτες είναι καταπονημένοι. Είχα μια συζήτηση τις προάλλες με συναδέλφους από το αγαπημένο μου τηλεοπτικό κανάλι που σίγουρα δεν θα ξαναδώ ποτέ, το TNT. Πάντα λένε, “Σε πληρώνουν. Δίνουν λεφτά για το ποδόσφαιρο”. Είναι το αντίθετο. Το ποδόσφαιρο τους πληρώνει».
Αλλά ενώ οι προπονητές και οι παίκτες συμφωνούν όλο και πιο έντονα και κάποιοι απειλούν με απεργία, οι υπεύθυνοι για τον προγραμματισμό πέρα από τα εγχώρια πρωταθλήματα, όπως η FIFA και η UEFA, φαίνεται να έχουν πολύ λιγότερη όρεξη να μειώσουν τους αγώνες. Ο πρόεδρος της UEFA, Aleksander Ceferin, δήλωσε στην Gazzetta dello Sport πριν από δύο χρόνια: «Είναι εύκολο να επιτεθείς στη FIFA και την UEFA, αλλά το πράγμα είναι απλό. Αν παίζεις λιγότερο, παίρνεις λιγότερα χρήματα. Αυτοί που πρέπει να παραπονεθούν είναι οι εργάτες εργοστασίων που παίρνουν 1.000 ευρώ το μήνα».
Εν τω μεταξύ, η FIFA ισχυρίζεται στην ιστοσελίδα της ότι: «Πρωταρχικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον του ποδοσφαίρου είναι η προστασία της υγείας και της ευεξίας των παικτών. Η πρόταση για αναθεώρηση του ημερολογίου θα μπορούσε να περιλαμβάνει υποχρεωτικές περιόδους ξεκούρασης και προετοιμασίας με λιγότερους αγώνες, λιγότερα ταξίδια και λιγότερο χρόνο μακριά από τους συλλόγους και τις οικογένειες ως αποτέλεσμα».
Ωστόσο, η επέκταση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων από τη FIFA σε 32 ομάδες στα τέλη Ιουλίου στις ΗΠΑ φαίνεται να απέχει πολύ από όσα κηρύσσει η ομοσπονδία.
Η Μάντσεστερ Σίτι μπορεί να παίξει έως και 75 παιχνίδια αυτή τη σεζόν αν φτάσει στον τελικό κάθε διοργάνωσης, την ώρα που οι περισσότεροι παίκτες της αγωνίστηκαν και στο προηγούμενο Euro και στο Copa America. Αν ο Rodri έμενε υγιής, θα έπαιζε έναν αγώνα κάθε τέσσερις ημέρες. Πλέον, ο Bernardo Silva είναι εκείνος που ενδεχομένως θα τον φτάσει.
Ο Rodri εκτίμησε την περασμένη εβδομάδα ότι 40-50 αγώνες ανά σεζόν θα ήταν το ιδανικό, αλλά οτιδήποτε πάνω από αυτό οδηγεί σε αναπόφευκτη πτώση των επιπέδων απόδοσης λόγω κόπωσης. 40 στο μεταξύ είχε παίξει ο ίδιος πέρσι, έχοντας μείνει ήδη έξω για λόγους ξεκούρασης σε αρκετούς αγώνες, μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Ο άμεσος αντίλογος για το θέμα αυτό επικεντρώνεται συχνά στο γεγονός ότι οι παίκτες κερδίζουν εκατοντάδες χιλιάδες λίρες την εβδομάδα, οπότε δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται για το πόσο πολύ τους μαστιγώνουν. «Βγάζεις πολλά; Σκάσε και παίξε» είναι η λογική τους.
Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι
Και είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι, σωστά; Οι σύλλογοι είναι ευτυχείς να δέχονται τα χρήματα που τους προσφέρονται για επιπλέον παιχνίδια στις διοργανώσεις της UEFA ή της FIFA χωρίς να διαμαρτύρονται για την ευημερία των παικτών τους, ή να οργανώνουν εξαντλητικές για την ενέργεια δεκαπενθήμερες περιοδείες πριν από τη σεζόν στις ΗΠΑ ή στην Άπω Ανατολή, οι οποίες είναι καθαρά ασκήσεις για να βγάλουν χρήματα. Ή να διοργανώνουν περιοδείες στην Αυστραλία μετά από μια εξαντλητική σεζόν και πριν από ένα καλοκαίρι με δύο μεγάλα διεθνή τουρνουά, όπως έκανε φέτος η Νιούκαστλ και η Τότεναμ;
Και εμείς, τα μέσα ενημέρωσης ή οι φίλαθλοι, είμαστε όλοι συνένοχοι στο ότι απλά συνεχίζουμε να καταβροχθίζουμε όλες τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, τη μία μετά την άλλη. Τσάμπιονς Λιγκ περισσότερων ομάδων, πανηγυρίζουμε. EURO περισσότερων ομάδων πανηγυρίζουμε. Nations League, πανηγυρίζουμε. Παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων, πανηγυρίζουμε. Και όλα αυτά, ενώ στην Premier League για παράδειγμα, κάθε πόντος μπορεί να αποδειχθεί χρυσάφι.
Οι απεργίες των παικτών θα έκαναν τους ιθύνοντες να κάτσουν γύρω από ένα τραπέζι, αλλά είναι δύσκολο να δούμε κάτι άλλο εκτός από τη συμπύκνωση του ημερολογίου, ώστε να μπορούν να γίνονται περισσότερα διαλείμματα. Στην πραγματικότητα, μόνο μία πλευρά μπορεί να φέρει τη μείωση του εξαντλητικού προγράμματος. Αυτή που φέρνει τα έσοδα στους τηλεοπτικούς σταθμούς, ώστε να πληρώνουν τις ομάδες. Δηλαδή το ευρύ κοινό.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η νεότερη γενιά ενδιαφέρεται λιγότερο να παρακολουθεί ζωντανά ποδόσφαιρο και ενδιαφέρεται περισσότερο για τα στιγμιότυπα, αλλά χρειάζεται χρόνος για να έχει όλο αυτό συνέχεια και να φέρει αποτελέσματα. Κάποια στιγμή θα επιτευχθεί ένα σημείο καμπής. Μπορεί να χρειαστεί ένας κατακλυσμός τραυματισμών, ή πρόωρες αποχωρήσεις. Μέχρι τότε, το χρήμα υπερισχύει όλων των άλλων και όλοι μας τροφοδοτούμε τη μηχανή του χρήματος στο ποδόσφαιρο.
