Μία πισώπλατη μαχαιριά στο όνειρό του Ruud Van Nistelrooy

O 46χρονος Ολλανδός υπήρξε ένας θρύλος της Αϊντχόφεν ως ποδοσφαιριστής. Μπορεί να μην έπαιξε περισσότερο από τρία χρόνια εκεί (1998-2001), αλλά ήταν υπεραρκετά για να δεθεί με την ομάδα και τον κόσμο της – συμβαίνει συχνά με αυτούς που έχουν ευλογηθεί να τα βάζουν.

Όταν λοιπόν, τον περασμένο Μάρτιο ανακοινώθηκε πως θα αναλάβει από το καλοκαίρι κόουτς της PSV, κύμα ενθουσιασμού σηκώθηκε στους φαν. Το δικό τους παιδί, η δικιά του(ς) στιγμή. Είχε μάλιστα και πολλά υποσχόμενη παρουσία ως τεχνικός επικεφαλής στην U19 και στη β’ ομάδα (αρχής γενομένης από το 2018), έμοιαζε συνεπώς το κατάλληλο βήμα την κατάλληλη στιγμή.

Του έσκαβαν το λάκκο οι δικοί του άνθρωποι

Έμοιαζε. Δεν ήταν. Μια αγωνιστική πριν ολοκληρωθεί η σεζόν, ανακοινώθηκε πως δεν είναι πλέον ο κόουτς του ολλανδικού συλλόγου. Λύση συνεργασίας. Με άμεση ισχύ. Ο Fred Rutten θα εκτελέσει χρέη υπηρεσιακού στο τελευταίο ματς της περιόδου 2022/23, κόντρα στην Άλκμααρ. Οι μέθοδοι του Van Nistelrooy δε δούλεψαν ή για να το εκφράσουμε πιο ολοκληρωμένα, δεν του δόθηκε ο χρόνος να δείξει αν ο δρόμος του οδηγούσε προς το παραπάνω, προς το καλύτερο.

Κι εδώ έρχεται το tricky part. Στην ουσία δέχτηκε πισώπλατη μαχαιριά από ανθρώπους που δεν το περίμενε. Από κάποιους από τους «παλιούς» του ρόστερ (που ποτέ δεν του συγχώρησαν την προτίμηση στους νεαρότερης ηλικίας παίκτες), από το ίδιο του το τεχνικό τιμ (όπως τον Rutten), από κάποια μέλη της διοίκησης.

Δεν έκατσε να δει να του σκάβουν τον λάκκο. Μόλις κατάλαβε τι συμβαίνει, τι εξυφαίνεται, είπε «ευχαριστώ και αντίο». Ναι, δεν είναι και ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Ως… καλός Ολλανδός μπορεί να γίνει αρκετά αλαζόνας, αλλά εν προκειμένω μοιάζει να έχει τις λιγότερες ευθύνες.

Το Κύπελλο, κόντρα στις δυσκολίες

Κλήθηκε να διαχειριστεί μια δύσκολη σεζόν με τη φυγή παικτών όπως οι Gakpo και Madueke στο μέσο της σεζόν και τηρουμένων των αναλογιών τα πήγε αρκετά καλά. Το ότι φεύγει με «ανοιχτό» σερί 15 αγώνων δίχως ήττα σε όλες τις διοργανώσεις, δείχνει από μόνο του πως κατάφερε να στρώσει και πάλι τα πράγματα. Δίχως να του αναγνωριστεί.

Θα μείνει κυρίως ως στιγμή ευτυχίας η ανάμνηση της κατάκτησης του Κυπέλλου Ολλανδίας, κόντρα στον Άγιαξ (τον οποίο νίκησε συνολικά 4 φορές φέτος…) και ο viral χορός του στα αποδυτήρια μετά τη λήξη. Στην Eredivisie πάντως, η ομάδα έμεινε αρκετά πίσω από τη Φέγενορντ, που κατέκτησε τον τίτλο. Είναι 2η αυτή τη στιγμή, στο -10. Λίγο πιο ψηλά (+3) από τον απογοητευτικό «Αίαντα».

Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Ο πάλαι ποτέ «μπόμπερ» των ευρωπαϊκών γηπέδων, ελάχιστοι γεννήθηκαν με την ικανότητά του να στέλνει την μπάλα στο στόχο, σίγουρα πικράθηκε από αυτό το πικρό τέλος. Μιλούσε άλλωστε για «όνειρο που έγινε πραγματικότητα» όταν πήρε το χρίσμα. Είχε θετική διάθεση και μεγάλα σχέδια. Αφού πρώτα είχε πειστεί πως η δουλειά αυτή του ταιριάζει. Δεν ήταν πάντα έτσι. Από το 2014 ξεκίνησε δειλά-δειλά να δοκιμάζει στο χώρο της προπονητικής, σε δεύτερους ρόλους. Για να δει αν είναι κάτι που μπορεί να κάνει. Προϊόντος του χρόνου κατέληξε πως το θέλει.

Το αρχικό του πλάνο ήταν να κάνει το βήμα προς τα πάνω το καλοκαίρι που έρχεται, το 2023 δηλαδή. Πείστηκε να το «τρέξει» όταν άκουσε τους ανθρώπους της Αϊντχόφεν να του τάζουν πως θα έχει ό,τι επιθυμεί. Όταν τους είδε να του δίνουν 3ετές συμβόλαιο – είναι δείγμα εμπιστοσύνης αυτό ακόμα και για μια εξ ορισμού τόσο ασταθή δουλειά.

Τελικά ο μακροπρόθεσμος ορίζοντας ήταν μετά βίας ένας χρόνος. Το γεγονός πως η ομάδα παραμένει χωρίς πρωτάθλημα από το 2018 σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο για το πρόωρο και άδοξο τέλος.

Μόνο λίγο καιρό θα ξαποστάσει

Πάντως, αισθανόμαστε πρόθυμοι και αρκετά ασφαλείς να κάνουμε την υπόθεση πως αυτή η ατυχής εξέλιξη δε θα τον πτοήσει. Δεν είναι άλλωστε άνθρωπος που τα παρατάει εύκολα, ποτέ δεν ήταν. Μιλάμε για έναν τύπο που έγινε συνώνυμο του σκοραρίσματος σε παγκόσμιο level, ενώ μέχρι σχεδόν τα 20 του δεν είχε παίξει ποτέ ως επιθετικός! Δεν του άρεσε όταν τον άλλαξαν θέση, αλλά είχε τη σύνεση και την εξυπνάδα να κάτσει να ακούσει, να μάθει. Τα υπόλοιπα τα έκαναν το ένστικτο και η σκληρή δουλειά.

Δε βρήκε τίποτα στρωμένο. Πάλεψε πολύ για να φτάσει εκεί που έφτασε. Και αυτή η αναποδιά περισσότερο μοιάζει πως θα τον πεισμώσει παρά θα τον απογοητεύσει. Άφησε καλά δείγματα και δε θα δυσκολευτεί να βρει καλές προτάσεις.

Ποιος ξέρει, ίσως προϊόντος του χρόνου να μιμηθεί το παράδειγμα ενός άλλου legend της Benelux – υπάρχουν ομοιότητες στη θεωρία. Αναφερόμαστε στον Vincent Kompany. Στον Βέλγο δε δόθηκε ο χρόνος που ήθελε και άξιζε για να αναγεννήσει την αγαπημένη του, Άντερλεχτ. Η πισώπλατη μαχαιριά εν προκειμένω δόθηκε από τους διοικούντες του συλλόγου των Βρυξελλών.

Ένα χρόνο μετά πάντως, αν κάποιος το μετάνιωσε πικρά σίγουρα δεν ήταν ο Vincent που οδήγησε την Μπέρνλι σε μια μυθική σεζόν, στην επιστροφή στην Premier League. Την ίδια ώρα, οι «μωβ» τερμάτιζαν 11οι, η χειρότερη τους πορεία σε πρωτάθλημα μετά το… 1937.

Επειδή το στοίχημα είναι σοβαρή υπόθεση, για ψαγμένα προγνωστικά στοιχήματος, στατιστικά, αναλύσεις αγώνων μπείτε στο www.matchmoney.com.gr.