Ο Adam Silver για την πιο παράξενη χρονιά του ΝBA
O Kομισάριος του NBA μίλησε για την πιο τρελή χρονιά στην ιστορία του NBA και πώς ο ίδιος κατάφερε να αντεπεξέλθει.
- 26 ΔΕΚ 2020
Τον Οκτώβριο του 2019, όταν ο Daryl Morey, πρώην General Manager των Houston Rockets, έκανε ένα tweet στο οποίο στάθηκε στο πλευρό των διαδηλωτών στο Hong Kong γεννήθηκε ένα διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ του NBA και της κινεζικής κυβέρνησης. Μαζί βέβαια – και αυτό ίσως ήταν σημαντικότερο για το NBA – της τεράστιας κινεζικής αγοράς. Αυτό το επεισόδιο θα μπορούσε να πλήξει μεγάλο μέρος των εσόδων της διοργάνωσης. Το NBA, λοιπόν, αναγκάστηκε να επιπλήξει τον Morey, η κινεζική κρατική τηλεόραση σταμάτησε τις live μεταδόσεις των αγώνων της regular season αλλά και των τελικών. Αυτό όμως αποδείχτηκε να είναι μόνο ένα από τα δυνάμει τεράστια οικονομικά πλήγματα που είχε να αντιμετωπίσει η διοργάνωση τη σεζόν που πέρασε.
Στις 11 Μαρτίου ο σέντερ των Utah Jazz Rudy Gobert είναι βρίσκεται θετικός στον κορονοϊό. Αμέσως, ο Κομισάριος Silver με μια πρωτοφανή ταχύτητα, που έμελλε όμως να αποτελέσει και την πιο επιτυχημένη στρατηγικά επιλογή, ακυρώνει όλους τους αγώνες του NBA. Η επιστροφή θα γίνει 4 ολόκληρους μήνες μετά. Με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που θα περιμέναμε. Η φούσκα του NBA ήταν γεγονός και ο Silver έκανε μια επιλογή που είτε θα γελοιοποιούσε είτε θα έσωζε τη διοργάνωση. H λογική ήταν πολύ απλή αλλά πάρα πολύ απαιτητική στην εφαρμογή της. Όλες οι ομάδες, αφού θα έκαναν τα απαραίτητα τεστ, θα απομονώνονταν σε χώρους του Orlando όπου και θα γινόταν τα παιχνίδια της κανονικής διάρκειας αλλά και τα play-off. Καθ όλη τη διάρκεια της περιόδου αυτής θα τους απαγορευόταν να βγουν από τη φούσκα και να συναντήσουν οποιονδήποτε ήταν εκτός αυτής.
Στις 31 Ιουλίου, όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί, η σεζόν ξαναρχίζει, για να τελειώσει στις 11 Οκτώβρη με τελικούς νικητές και πρωταθλητές του LA Lakers. Κεντρική φιγούρα τόσο για στον προγραμματισμό όσο και στην εφαρμογή του πλάνου αυτού ήταν ο Adam Silver που μίλησε γι’αυτή την πολύ δύσκολη πρόκληση σε συνέντευξή του στο GQ.
Oι αντιδράσεις των παικτών πριν το bubble
«Όταν άρχισα να προτείνω τη συνέχιση της διοργάνωσης σε ένα τέτοιου τύπου περιβάλλον, έπαιρνα πάρα πολλές κλήσεις από αθλητές που, πολύ λογικά, ανησυχούσαν για το πόσο ασφαλές θα είναι κάτι τέτοιο. Μην ξεχνάμε ότι σε εκείνη τη φάση, οι άνθρωποι ήταν ακόμα κλεισμένοι στα σπίτια τους. Το πρόβλημα τους ξεκινούσε από τη λογική ότι η υγεία τους θα εξαρτιόταν από τη συμπεριφορά όλων των συμμετεχόντων στη φούσκα: Των άλλων αθλητών, των προπονητικών τιμ, των εργαζομένων- οποιουδήποτε έπαιρνε μέρος σε αυτό. Πιστεύω πάντως ότι οι αθλητές πράγματι το σκέφτηκαν και συνυπολόγισαν οικονομικά ζητήματα με ζητήματα υγείας και ασφάλειας. Ξοδέψαμε πραγματικά εκατοντάδες ώρες στο Zoom με τους ίδιους, για να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν ποιο θα ήταν το περιβάλλον στο οποίο θα έπαιζαν και, τελικά, μέσα στο οποίο θα ζούσαν».
Για την ψυχική υγεία των αθλητών
«Ήμουν πολύ ανήσυχος. Όταν ήμασταν στο bubble υπήρχε μια εφαρμογή. Εκεί έκανες ένα καθημερινό check-in και απαντούσες σε ερωτήσεις σχετικά με τη συμπτωματολογία του COVID. Υπήρχε όμως και άλλη μια ερώτηση, η μόνη που ξέφευγε από αυτό: Θα ήθελες να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας; Ρωτούσαμε αυτή την ερώτηση στους αθλητές κάθε μέρα και προφανώς ήταν απόρρητο το τι θα έλεγε ο καθένας σε περίπτωση που πράγματι επιθυμούσε. Το μόνο που εγώ ξέρω είναι ότι τελικά η συνολική χρήση των ψυχολόγων μας αποδείχτηκε πολύ συχνή».
«Πιστεύω ότι αν έπρεπε πάντως να τονίσω μια μεγάλη δυσκολία για τους παίκτες, αυτή ήταν ο χωρισμός τους από τα παιδιά τους. Αυτό που βίωναν ήταν ένα κομμάτι ενοχής. Έβαζαν τον εαυτό τους πάνω από την οικογένειά τους με το να είναι στο bubble; Και δε θέλω να σκέφτομαι μόνο τους παίκτες. Υπήρχαν ακόμα εκατοντάδες μέλη από τα προπονητικά τιμ και τους εργαζόμενους που επίσης ήταν γονείς. Το πραγματικά δύσκολο ήταν λοιπόν αυτός ο διαχωρισμός από τα παιδιά μερικά από τα οποία μπορεί να μην ήταν σε θέση να καταλάβουν τι συνέβαινε. Όταν μειώθηκαν οι ομάδες, οι οικογένειες πια μπορούσαν να φέρουν τα παιδιά τους. Αυτό νομίζω ήταν τελικά μια μεγάλη διαφορά».
Για την κίνηση των Bucks να αποσυρθούν
«Κάποιοι άνθρωποι μιλούν γι’αυτό και αναφέρονται σε μποϊκοτάρισμα. Για μένα ήταν μια στάση εργασίας. Πιστεύω ότι το μποϊκοτάζ είναι κάτι που θα κατευθυνόταν στα οικονομικά της λίγκας. Δεν ήταν όμως τόσο αυτό, όσο περισσότερο ένα “πρέπει να συνεχίσουμε;”. […] Aυτό που τελικά αποφασίσαμε ήταν να δημιουργήσουμε κάτι που ονομάζεται National Basketball Social Justice Coalition, μια οργάνωση των ιδιοκτητών και των παικτών που μπορεί να φέρει αλλαγές σε νομοθετικό επίπεδο. Με διάφορους τρόπους, ήρθαμε πιο κοντά και αυτό ήταν εν μέρει αποτέλεσμα της στάσης εργασίας. Κάπως έτσι ούτως ή άλλως τελικά δραστηριοποιηθήκαμε».
Οι σχέσεις με την κινεζική κυβέρνηση
«Δεν έχουμε άμεση σχέση με την κυβέρνηση. Τα παιχνίδια μας συνέχισαν να διαμοιράζονται στην καλωδιακή τους τηλεόραση, την Tencent. Η αλήθεια είναι ότι το γεγονός πως τα παιχνίδια μας βγήκαν από το πρόγραμμα της κινεζικής κρατικής τηλεόρασης έστειλε ένα μήνυμα στους Κινέζους πολίτες ότι δεν είχαμε πια την εύνοια της κυβέρνησής τους. Πάντως, το γεγονός ότι οι Κινέζοι πολίτες βλέπουν τα παιχνίδια μας, σημαίνει ότι βλέπουν και όποια μηνύματα και αν υπάρχουν στο παρκέ ή στις φανέλες. Σίγουρα οι παίκτες μας όταν επιλέγουν να μιλήσουν δημόσια για πράγματα που οι ίδιοι θεωρούν σημαντικά, οποία και αν είναι αυτά, θα ακουστούν ανά τον πλανήτη.
Πιστεύω ότι με την πάροδο του χρόνου, οι Κινέζοι θα αναγνωρίζουν ότι η σχέση μας μαζί τους είναι επωφελής και για εκείνους. Πιστεύω στη διπλωματία. Ότι πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς στηρίζουν διάφορες πρακτικές της Κίνας. Καμία σχέση. Είναι απλά μια αναγνώριση ότι όλοι είμαστε άνθρωποι και ότι τα αθλήματα δημιουργούν κοινούς τόπους. Ότι οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε ο ένας δίπλα στον άλλο».
