O Darwin Nunez κάποτε μάζευε μπουκάλια για να φάει. Σήμερα παίζει στη Λίβερπουλ

Οι προσδοκίες είναι μεγάλες. Ο Darwin Nunez, όμως, έχει μάθει από δυσκολίες. Άλλωστε ο Ουρουγουανός δεν πέρασε και λίγα για να φτάσει εδώ. Φτώχεια, πλημμυρισμένα σπίτια και σοβαροί τραυματισμοί που παραλίγο να του κόψουν την καριέρα. Όλα αυτά, όμως, τον σκληραγώγησαν. Και σήμερα φτάνει με φόρα στο Άνφιλντ για να γίνει ο επόμενος σταρ των κόκκινων.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια στην Ουρουγουάη

Ο Darwin Nunez γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1999 στην πόλη Αρτίγας, η οποία βρίσκεται μια ανάσα από τα σύνορα μεταξύ Ουρουγουάης και Βραζιλίας. Το κύριο μέλημα των ντόπιων, όμως, δεν ήταν η σχέση με τους Βραζιλιάνους γείτονες, αλλά ο ποταμός Quaraí, ο οποίος όταν φούσκωνε έπαιρνε τα πάντα στο διάβα του. Όπως αναφέρουν αρκετά μέσα της χώρας, το σπίτι της οικογένειας του Nunez είχε πλημμυρίσει αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να καταστραφούν πολλά προσωπικά τους αντικείμενα.

Η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή, γι’ αυτό και αρκετές φορές ο Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής συνήθιζε να βγαίνει στους δρόμους με τη μητέρα του για να μαζέψουν πλαστικά μπουκάλια και με αυτόν τον τρόπο να φέρνουν φαγητό στο σπίτι. Υπήρχαν, ωστόσο, μέρες που τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, και έτσι κοιμόντουσαν όλοι νηστικοί. Το ποδόσφαιρο ήταν για εκείνον η μόνη διέξοδος. Και τελικά του βγήκε.

Ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην παιδική ομάδα της πόλης. Τα ποδοσφαιρικά του χαρίσματα σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό του εκτόπισμα τον έκαναν διάσημο στην περιοχή. Λίγο πριν περάσει τα 13 του, στο Αρτίγας είχαν φτάσει οι πρώτοι scouters. «Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που τον είδα να παίζει» εξηγεί ο José Perdomo, ο άνθρωπος που ανακάλυψε πρώτος το νέο μεγάλο αστέρι της Λίβερπουλ.

«Ήταν πιο ψηλός από τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του και πολύ αδύνατος. Ήταν ένας παίκτης φτιαγμένος για την Ευρώπη» προσθέτει. Ο Perdomo, ο οποίος οδήγησε 450 μίλια μέσα στη νύχτα για να δει τον Núñez να παίζει σε ένα παιχνίδι τοπικής κατηγορίας, κατάλαβε αμέσως ότι είχε βρει χρυσό. «Όλα τα χρόνια που έκανα scouting, δεν είχα υπογράψει ποτέ κανέναν χωρίς να τον παρακολουθήσω τέσσερις ή πέντε φορές πριν».

«Ο Darwin, όμως, ήταν διαφορετική περίπτωση. Μου αρκούσε που τον παρακολούθησα μόνο εκείνη τη μέρα. Μόλις τελείωσε το παιχνίδι, πήγα να μιλήσω απευθείας στους γονείς του. Δεν είχαμε την πολυτέλεια να χάσουμε χρόνο. Ήταν τόσο ξεχωριστός» θυμάται.

Ο τραυματισμός που παραλίγο να του τερματίσει την καριέρα

Παρά τον αρχικό του δισταγμό, τελικά ο Darwin Nunez αποφάσισε να μετακομίσει στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μοντεβίδεο. Μαζί του πήρε και ολόκληρη την οικογένειά του. Το μέλλον προμηνυόταν λαμπρό. Το ταλέντο του, μάλιστα, ήταν τέτοιο που στα 16 του έφτασε να κάνει προπονήσεις με την πρώτη ομάδα. Ώσπου ήρθε η ώρα του μεγάλου τραυματισμού.

Σε μια ανυποψίαστη φάση, ο Ουρουγουανός δεν πάτησε καλά στο χορτάρι με αποτέλεσμα να σκίσει τον χιαστό του γονάτου του. Η αποκατάσταση ήταν δύσκολη, με τον ίδιο να μένει εκτός δράσης για έναν ολόκληρο χρόνο. Στο πρώτο ματς μετά την επιστροφή του, έφυγε από το γήπεδο κλαίγοντας. Τότε ήταν που σκέφτηκε σοβαρά να παραιτήσει το ποδόσφαιρο. Για καλή τύχη όλων μας, όμως, δεν το έκανε.

«Ο κόσμος τον αποκαλούσε “νέο Cavani”, εξαιτίας της ικανότητάς στο σκοράρισμα. Ο τραυματισμός ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για αυτόν. Η αυτοεκτίμησή του ήταν πολύ χαμηλή τότε» θυμάται ο Perdomo.

Η αναγέννηση στην Ιβηρική Χερσόνησο και η πρόκληση της Λίβερπουλ

Όσο περνούσε ο καιρός, ο Darwin Nunez έδειχνε να ξεπερνά τον τραυματισμό. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις με την Πενιαρόλ και την εθνική νέων της Ουρουγουάης τράβηξαν τα βλέμματα των Ευρωπαίων scouters. Το 2019, την πόρτα της ομάδας χτύπησε τελικά η Αλμερία. Η πρόταση: 8 εκ. ευρώ. Όχι και λίγα για έναν 20χρονο ποδοσφαιριστή από τη Λατινική Αμερική.

«Εκείνη την περίοδο θέλαμε έναν νεαρό επιθετικό. Τσεκάραμε αρκετές επιλογές αλλά ο Nunez ξεχώριζε» εξηγεί ο αθλητικός διευθυντής της Αλμερία, Joao Goncalves. «Ήξερα ήδη τι είχε περάσει στη ζωή του και καταλήξαμε σε εκείνον». Η επιλογή του Goncalves του βγήκε και με το παραπάνω. Ο Ουρουγουανός σημείωσε 16 γκολ στη μια και μοναδική χρονιά του στους Ισπανούς, προτού πουληθεί στην Μπενφίκα έναντι 24 εκατομμύρια ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2020.

Σε αντίθεση με την Ισπανία, ο Darwin Nunez δυσκολεύτηκε αρκετά στην Πορτογαλία και δέχθηκε έντονη κριτική από τους δημοσιογράφους για τα τελειώματα του και το γεγονός πως κρατούσε πολύ την μπάλα στα πόδια του. Ήταν τέτοια η πίεση, μάλιστα, που αφότου σκόραρε εναντίον της Πάκος Φερέιρα τον Απρίλιο του 2021, έβαλε τα κλάματα. Η επόμενη σεζόν, όμως, ήταν ονειρική για εκείνον. 34 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, μεταξύ αυτών και δύο κόντρα στη Λίβερπουλ.

Μερικούς μήνες αργότερα, ο Ουρουγουανός έβγαλε τα κόκκινα της Μπενφίκα και έβαλε αυτά της Λίβερπουλ. Μένει τώρα να δούμε πόσα ακόμη γκολ θα βάλει στο Άνφιλντ, ως γηπεδούχος πια.