Ο Fernando Alonso περίμενε 7 χρόνια αυτή τη μέρα

Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Fernando Alonso μετά την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο Grand Prix του Κατάρ. Μία διάκριση που ήρθε 2675 ημέρες μετά το τελευταίο του πόντιουμ στη Βουδαπέστη, τον Ιούλιο του 2014, με τα χρώματα της Ferrari.

Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια ο Alonso βίωσε τα πάντα. Απαξίωση, χαμηλές θέσεις στην τελική κατάταξη, αψιμαχίες, απόσυρση, συμμετοχή στον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και επιστροφή στην πολυαγαπημένη του Formula 1. Μία ζωή σαν ταινία. Όπως ήταν πάντοτε η ζωή του Ισπανού οδηγού, άλλωστε.

Τα δύο πρωταθλήματα και η ρήξη

Όταν ο Fernando Alonso έκανε τη μεγάλη έκπληξη και κέρδισε το πρώτο του πρωτάθλημα το 2005, όλοι μιλούσαν για τον νεαρό θρασύ Ισπανό που ήρθε για να βάλει τέλος στην αυτοκρατορία του Michael Schumacher. Μετά τη δεύτερη συνεχόμενη κατάκτηση του τίτλου, οι αρχικές προβλέψεις έδειχναν να επιβεβαιώνονται. Ίσως, είχαμε μπροστά μας τον επόμενο μεγάλο οδηγό που θα έχτιζε τη δικιά του αυτοκρατορία στη Formula 1.

Όλα άλλαξαν, όμως, την επόμενη χρονιά, όταν ο Fernando Alonso πήρε μεταγραφή στη McLaren. Εκεί βρήκε τον νεαρό Lewis Hamilton να κάνει τα πρώτα του βήματα στο πρωτάθλημα. Η ομάδα χωρίστηκε στα δύο.

Ο Alonso ήρθε σε ευθεία ρήξη με τον ιδιοκτήτη της ομάδας, Ron Dennis, ενώ οι σχέσεις μεταξύ των δύο οδηγών της McLaren δεν ήταν οι καλύτερες. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, η μνημειώδης σκηνή στα pits της Ουγγαρίας το 2007, όταν ο Fernando Alonso καθυστέρησε εσκεμμένα την είσοδο του Hamilton, μόνο και μόνο για να περάσει μπροστά του.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα και έτσι ο Ισπανός οδηγός αποφάσισε το 2008 να επιστρέψει και πάλι στη Renault. Η δεύτερη παρουσία του, όμως, στη γαλλική εταιρεία θα συνδυαστεί μ’ ένα από τα πιο ντροπιαστικά περιστατικά στην ιστορία της Formula 1.

Το στημένο τροχαίο στη Σιγκαπούρη

Ας γυρίσουμε το ρολόι πίσω στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008 και πιο συγκεκριμένα το Grand Prix της Σιγκαπούρης, τον πρώτο νυχτερινό αγώνα της Formula 1 μέχρι τότε δηλαδή. Στο 15ο γύρο του αγώνα, ο Nelson Piquet Jr έπεσε με ταχύτητα 110 χλμ/ώρα σε έναν τοίχο της πίστας, τελείως ξαφνικά και αναπάντεχα. Οι επόμενοι γύροι διεξήχθησαν σε χαμηλή ταχύτητα και με  το αυτοκίνητο ασφαλείας να προπορεύεται, μέχρι να καθαρισθεί το οδόστρωμα.

Όταν αυτό αποχώρησε, ο Alonso, που είχε μπει στα pits, λίγο πριν από το τροχαίο, ευνοήθηκε από τα pit-stops των υπολοίπων οδηγών και τερμάτισε πρώτος. Σημαντική σημείωση: είχε εκκινήσει από την 15η θέση λόγω των κακών του επιδόσεων στα προκριματικά.

Στα μισά της σεζόν του 2009, ο Piquet απολύθηκε από τη Renault και το βραζιλιάνικο τηλεοπτικό δίκτυο Rede Globo μετέδωσε ότι η πρόσκρουση στη Σιγκαπούρη ήταν προσχεδιασμένη. Μετά από αυτό, η Διεθνής Ομοσπονδία της F1 προσέφερε ασυλία στον Piquet, εάν μιλούσε με λεπτομέρειες για το γεγονός.

Πράγματι, ο Βραζιλιάνος κατέθεσε ότι είχε δοθεί διαταγή για ατύχημα το ίδιο πρωί από τους ιθύνοντες της Renault, οι οποίοι, μάλιστα, τον απειλούσαν ότι σε περίπτωση που δεν ακολουθήσει τις εντολές τους θα τον απομακρύνουν από την ομάδα.

Το σκάνδαλο που έμεινε γνωστό ως Crashgate έφτασε στα δικαστήρια με αποτέλεσμα τόσο ο Flavio Briatore όσο και η Renault να τιμωρηθούν. Εναντίον της τελευταίας επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού από το πρωτάθλημα για τρία ολόκληρα χρόνια.

Ο Fernando Alonso κρίθηκε αθώος. Οι καταθέσεις του έδειξαν ότι δε γνώριζε τίποτα για τη συγκεκριμένη εσκεμμένη ενέργεια από πλευράς της Renault. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η αμφιβολίες για το τι πραγματικά συνέβη τότε και το αν ο ίδιος είχε συμμετάσχει σε όλο αυτό έμειναν να αιωρούνται για χρόνια.

Η πτώση και η προσωρινή απόσυρση

Μετά το σκάνδαλο, ο Fernando Alonso πήρε μεταγραφή στη Ferrari με την οποία, όμως, δεν κατάφερε να φτάσει ποτέ κοντά στο πρωτάθλημα. Ύστερα, ήρθε η σειρά της McLaren που, όμως, είχε χάσει την παλιά της αίγλη.

Τα χρόνια περνούσαν και ο Ισπανός άρχισε να συμβιβάζεται με τις χαμηλές θέσεις και τις ελάχιστες εμφανίσεις εντός δεκάδας. Το 2018, λοιπόν, βλέποντας πως δεν πηγαίνει άλλο το πράγμα, αποφάσισε να αποσυρθεί από τη Formula 1. Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς μπορεί να τερμάτισε ενδέκατος ήταν όμως το κέντρο του ενδιαφέροντος – με τους Hamilton και Vettel να τον τιμούν, κάνοντας το καθιερωμένο “donut” γύρω από το μονοθέσιό του.

Ο ίδιος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά για τα τελευταία χρόνια της καριέρας του: «Έπρεπε να είχα φύγει από τη Formula 1 νωρίτερα. Είναι εύκολο να το λέω τώρα, αλλά δεν έπρεπε να περιμένω μέχρι το 2018. Έπρεπε να είχα φύγει το 2015 ή το 2016, δύο χρόνια νωρίτερα, για να προσπαθήσω το Ντακάρ και τους αγώνες αντοχής. Το σκεφτόμουν ήδη το 2015, αλλά χρειάστηκε λίγος χρόνος για να ωριμάσει η σκέψη στο μυαλό μου. Ίσως, άργησα πολύ».

Μετά το τέλος της καριέρας του στη Formula 1, δεν παράτησε το τιμόνι αλλά πειραματίστηκε σ’ άλλα αγωνιστικά τουρνουά. Βγήκε πρώτος στον ιστορικό εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans, ενώ συμμετείχε και στο Ράλι Ντακάρ, χωρίς να πετύχει κάποια σημαντική διάκριση. Στις αρχές του 2021, όμως, η είδηση πως ο Alonso επιστρέφει στην F1 προξένησε μεγάλη χαρά στους χιλιάδες fans που τον ακολουθούν πιστά από τα μέσα των ’00s.

Η μεγάλη επιστροφή και η διάκριση που περίμενε τόσο καιρό

Η εταιρία που τον έκανε δικό της και τον έπεισε να επιστρέψει ήταν η Alpine, η οποία έτρεξε για πρώτη φορά στις πίστες της F1 το 1986, ωστόσο, τις δύο προηγούμενες δεκαετίες είχε αποσυρθεί από το πρωτάθλημα.

O 40χρονος Alonso τα πήγε εξαιρετικά καλά και σήμερα βρίσκεται στη δέκατη θέση της βαθμολογίας με 77 πόντους, ανάμεσα, μάλιστα, σε πολύ νεότερους οδηγούς.

Η επιστροφή του στο πόντιουμ στο περασμένο Grand Prix του Κατάρ αποτελεί την καλύτερη ανταμοιβή για έναν από τους μακροβιότερους οδηγούς στην ιστορία της Formula 1. Η χαρά του μετά το τέλος του αγώνα ήταν ξέφρενη. Το team radio της ομάδας τον κατέγραψε να φωνάζει “Ole, ole”.

Το μόνο που μένει είναι να μάθουμε εάν αυτή η νίκη θα τον κάνει να συνεχίσει για ακόμη μία χρόνια στο πρωτάθλημα. Και ποιος ξέρει; Ίσως, του χρόνου στη μάχη μεταξύ Hamilton και Verstappen προστεθεί ένας ακόμη παλιός γνώριμος.