Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα

“Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοινώνει την απόκτηση του διεθνή Έλληνα τερματοφύλακα Στέφανου Καπίνο”. 12 λέξεις που ήρθαν να ταράξουν την αθλητική ηρεμία την περασμένη Τετάρτη, με τον πρώην τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού να μετακομίζει στον αιώνιο αντίπαλο, με ενδιάμεση στάση τη γερμανική Mainz.

Όπως είναι λογικό, η απόφαση του διεθνούς τερματοφύλακα προκάλεσε αντιδράσεις, με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να θυμούνται παλαιότερες δηλώσεις του, στις οποίες χαρακτήριζε τους πράσινους ως την οικογένειά του. Οι χαρακτηρισμοί “προδότης”, “ψεύτης” “πουλημένος” δεν άργησαν να ακουστούν και η συζήτηση πήρε φωτιά.

Από τη μια αυτοί που κριτικάρουν την επιλογή του, προτάσσοντας τον ρομαντισμό και την ηθική κι από την άλλη οι υπερασπιστές της λογικής και του στυγνού επαγγελματισμού.

 

Με αφορμή όμως τον 21χρονο τερματοφύλακα, είπα να θυμηθώ και να προσπαθήσω να αξιολογήσω τις 10 μετακινήσεις από την μια ομάδα στην άλλη που προκάλεσαν τον μεγαλύτερο ντόρο, έφεραν τις επικότερες διαμάχες και εντέλει έγραψαν τη δική τους αθλητική ιστορία.

Οφείλω να διευκρινίσω ότι επέλεξα περιπτώσεις τις οποίες θυμάμαι, έστω και αμυδρά. Έτσι, έξω από το αφιέρωμα έμειναν μεταγραφές που είμαι σίγουρος ότι έγραψαν τη δική τους ιστορία, όπως ας πούμε ο Στράτος Αποστολάκης ή ο Αντώνης Αντωνιάδης.

10. Αλεξάντερ Βολκόφ (Από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Απευθείας

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 1 σεζόν στον Παναθηναϊκό και 1 στον Ολυμπιακό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα πράσινα

‘Επαιξε καλύτερα: Στον Παναθηναϊκό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 5/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Ναι

Ο Ουκρανός μπασκετμπολίστας δεν πρόλαβε να δεθεί ούτε με το τριφύλλι, ούτε με τους ερυθρόλευκους. Μετά από μια καταπληκτική σεζόν στον Παναθηναϊκό, μετακόμισε στον αιώνιο αντίπαλο, με στόχο την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Δεν τα κατάφερε και συμβιβάστηκε με το πρωτάθλημα Ελλάδας. Επαγγελματίας, με την μεταγραφή του να προκαλεί ντόρο κυρίως λόγω της μεγάλης του ποιότητας. Το γεγονός ότι κατέκτησε το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό, τον δικαιώνει εν μέρει για την επιλογή του.

9. Σοφοκλής Σχορτσιανίτης (Από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Με ενδιάμεσο σταθμό την Μακάμπι

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 5 σεζόν στον Ολυμπιακό και 1 στον Παναθηναϊκό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα πράσινα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Ολυμπιακό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 5/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Ναι

Ο Σόφο έφτιαξε στην ουσία το όνομά του στον Ολυμπιακό, ωστόσο το καλοκαίρι του 2010 δεν έφυγε και κάτω από τις καλύτερες συνθήκες. Ως παίκτης του Ολυμπιακού επισκέφτηκε το ΟΑΚΑ αμέτρητες φορές, με τους οπαδούς του ΠΑΟ να τον λοιδωρούν χρησιμοποιώντας το γνωστό σύνθημα με πρωταγωνιστή τον αθλητή και γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Ο ίδιος αντέδρασε πολλές φορές, κάνοντας χειρονομίες,  βρίζοντας, κλωτσώντας πάγκους. Κι όμως, το 2012 βρέθηκε να φοράει τα πράσινα, με το ίδιο κοινό να τον αποθεώνει και αυτό του Ολυμπιακού να τον αποδοκιμάζει, μάλλον ελαφρά. Κατέκτησε πάντως το νταμπλ, οπότε θα τον θεωρήσω δικαιωμένο.

8. Ντίνο Ράτζα (Από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Με ενδιάμεσο σταθμό τη Ζαντάρ

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 2 σεζόν στον Παναθηναϊκό, 1 στον Ολυμπιακό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα ερυθρόλευκα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Παναθηναϊκό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 6/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Όχι

Ο Ντίνο Ράτζα ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση. Έπαιξε για δυο χρόνια με τον Παναθηναϊκό, παθιάστηκε, πήρε πρωταθλήματα, αποθεώθηκε. Το καλοκαίρι του 1999 αποχώρησε και ένα χρόνο μετά επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Κόλαση. Στον ένα χρόνο που έκατσε στον Πειραιά, ο Ράτζα δέθηκε τρομερά με την ομάδα, φτάνοντας στο σημείο να δηλώνει στο τέλος της σεζόν πως η διαιτησία του έκλεψε ένα πρωτάθλημα. Έκτοτε, όποτε επιστρέφει στη χώρα, ο Ράτζα προτιμά να βρεθεί στο ΣΕΦ, παρά στο ΟΑΚΑ, με τον κόσμο του Ολυμπιακού να είναι αυτός που τον αγαπά πλέον περισσότερο. Πάντως η συγκομιδή τίτλων δεν δικαίωσε την επιλογή του.

7. Ζάρκο Πάσπαλι (Από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Απευθείας

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 3 σεζόν στον Ολυμπιακό, 1 στον Παναθηναϊκό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα ερυθρόλευκα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Ολυμπιακό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 8/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Όχι

Το ίδιο καλοκαίρι που ο Βολκόφ άφησε τα πράσινα για τα ερυθρόλευκα, ο Πάσπαλι (ή Πάσπαλιε, ή Πάσπαλ), έκανε το αντίθετο δρομολόγιο. Μόνο που αυτή η μετακίνηση προκάλεσε σαφώς πιο έντονες αντιδράσεις. Ο Μαυροβούνιος είχε αγαπηθεί από τους οπαδούς του Ολυμπιακού, καθώς είχε ταυτιστεί με την αναγέννηση του μπασκετικού τμήματος και έκανε όργια με τη φανέλα του. Η μεταγραφή του είχε έντονο παρασκήνιο και ο κόσμος του Ολυμπιακού στράφηκε εναντίον του. Δεδομένου ότι στον Παναθηναϊκό δεν πήρε ούτε έναν τίτλο, η επιλογή του δεν τον δικαιώνει ιδιαίτερα. Πάντως 20 χρόνια μετά, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μάλλον τον έχουν συγχωρέσει (φίλε Ζάρκο εγώ τα έχω ξεχάσει όλα να ξέρεις). 

6. Νίκος Οικονόμου (Από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Με ενδιάμεσο σταθμό τη Βίρτους

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 8 σεζόν στον Παναθηναϊκό, 1 στον Ολυμπιακό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα πράσινα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Παναθηναϊκό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 9/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Όχι

Στον Παναθηναϊκό από 18 χρονών, με τατουάζ το τριφύλλι και τους αστικούς μύθους ότι πανηγύριζε την ήττα του Ολυμπιακού από τη Μπανταλόνα στο final 4 του 1994 να τον έχουν κάνει ιδιαίτερα αντιπαθή στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Κι όμως, το καλοκαίρι του 2000, μαζί με τον Ντίνο Ράτζα βρέθηκε στο ΣΕΦ, προκαλώντας την οργή και την απογοήτευση των οπαδών του Παναθηναϊκού. Έσβησε το τατουάζ, αλλά δεν έγινε ποτέ συμπαθής στο κοινό του ΣΕΦ, με τις μέτριες εμφανίσεις του να μην βοηθάνε. Δεν δικαιώθηκε για την επιλογή του, καθώς κατάφερε να γίνει αντιπαθής στον κόσμο και των δυο ομάδων, χωρίς να πανηγυρίσει και κάποιο τίτλο στο ΣΕΦ.

5. Δημήτρης Παπανικολάου (Από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Με ενδιάμεσο σταθμό τον Μακεδονικό

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 7 σεζόν στον Ολυμπιακό και 4 στον Παναθηναϊκό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα κόκκινα

‘Επαιξε καλύτερα: Στον Ολυμπιακό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 8/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Ναι

Από μικρός στον Ολυμπιακό, αγαπημένο παιδί της κερκίδας, βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε την πρώτη Ευρωλίγκα. Το 2002 έφυγε για λογαριασμό του Μακεδονικού κι έπειτα από μια μόλις σεζόν φόρεσε τα πράσινα του Παναθηναϊκού, προκαλώντας σεισμό. Εκδηλωτικός ως παίκτης του Ολυμπιακού, είχε σχέση λατρείας με τον κόσμο με αποτέλεσμα αυτή του η επιλογή να τον καταστήσει μισητό στο ΣΕΦ. Κάθε φορά που το επισκεπτόταν, τα υβριστικά συνθήματα δονούσαν την ατμόσφαιρα, με τον ίδιο να μην γίνεται ποτέ ολοκληρωτικά αποδεκτός ούτε στο ΟΑΚΑ, με μια μερίδα οπαδών να μην ξεχνά το έντονο κόκκινο παρελθόν του. Οι 8 τίτλοι που κέρδισε πάντως φορώντας τα πράσινα, τον δικαιώνουν απόλυτα.

4. Σεμπάστιαν Λέτο (Από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναίκό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Απευθείας

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 1 σεζόν στον Ολυμπιακό και 4 στον Παναθηναϊκό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα πράσινα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Παναθηναϊκό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 7/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Ναι

Ο μακρυμάλλης Αργεντίνος έκατσε μόλις ένα χρόνο στον Ολυμπιακό αλλά πρόλαβε να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός. Αυτά θέλει άλλωστε το κοινό του Καραϊσκάκη, τρίπλες, τσαλιμάκια, μακρύ μαλλί και φινέτσα. Και πάνω που ο έρωτας φούντωνε, η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν πλήρωσε ποτέ τη ρήτρα της μεταγραφής στη Λίβερπουλ, κάτι που έκανε η πολυμετοχική διοίκηση του Παναθηναϊκού. Η αγάπη έγινε μίσος κι ο Λέτο λατρεύτηκε από τον κόσμο του Παναθηναϊκού, φτάνοντας να γίνει μέχρι και αρχηγός της ομάδας. Με το τριφύλλι στο στήθος έπαιξε την καλύτερη μπάλα της καριέρας του, μέχρι να τον χτυπήσουν οι τραυματισμοί. Δικαιώνεται απόλυτα για την επιλογή του, καθώς ανταμείφθηκε με το νταμπλ του 2010 και με το γνωστό σύνθημα με το όνομά του.

3. Μιχάλης Κωνσταντίνου (Από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Απευθείας

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 4 σεζόν στον Παναθηναϊκό, 3 στον Ολυμπιακό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα πράσινα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Παναθηναϊκό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 9/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Όχι

Το καλοκαίρι του 2001, η οικογένεια Βαρδινογιάννη ξόδεψε μερικά δις και έδωσε τρεις ποδοσφαιριστές ως αντάλλαγμα στον Ηρακλή, για να φέρει στην Παιανία τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, κερδίζοντας και τον ανταγωνισμό του Ολυμπιακού.  Ο Κύπριος έγινε δεκτός μέσα σε αποθέωση, με το σύνθημα “Μιχαλάκη είσαι τρέλα με την πράσινη φανέλα” να γίνεται αμέσως επιτυχία. Ο Μιχαλάκης δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και το αμύθητο ποσό το οποίο ξοδεύτηκε για εκείνον, πραγματοποιώντας μέτριες εμφανίσεις. Όταν έληξε το 4ετες συμβόλαιό του, ο Σωκράτης Κόκκαλης τον έκλεψε και τον πήρε στον Πειραιά, με το σύνθημα “Μιχαλάκη είσαι τρέλα με την κόκκινη φανέλα” να ακούγεται με 4 χρόνια καθυστέρηση. Μόνο που ο Μιχαλάκης μόνο τρέλα δεν ήταν, σκοράροντας μόλις 11 γκολ σε 3 χρόνια, ακούγοντας στο ενδιάμεσο τα εξ αμάξης από τους οπαδούς των πρασίνων. Σίγουρα δεν δικαιώθηκε, όπως δεν δικαίωσε ποτέ και τις προσδοκίες.

2. Αντώνης Νικοπολίδης (Από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Απευθείας

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 15 σεζόν στον Παναθηναϊκό, 7 στον Ολυμπιακό

Του πήγαιναν περισσότερο: Τα κόκκινα

Έπαιξε καλύτερα: Στον Ολυμπιακό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 10/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Ναι

Ο Αντώνης Νικοπολίδης ανήκει σίγουρα στις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις αθλητών που έκαναν το μεγάλο άλμα από τον έναν αιώνιο στον άλλο. Από τις σημαίες του Παναθηναϊκού, έπειτα από 15 ολόκληρα χρόνια με τα πράσινα αποφάσισε να τα απαρνηθεί για τα ερυθρόλευκα, προκαλώντας φυσικά πανικό. Ο κόσμος και η διοίκηση του Παναθηναϊκού στράφηκαν εναντίον του, ενώ αυτός του Ολυμπιακού τον αγκάλιασε αμέσως, ξεχνώντας το πράσινο παρελθόν του. Στον Πειραιά, κέρδισε πρωταθλήματα, έγινε αρχηγός της ομάδας και τελικά έφυγε μόνο για να κρεμάσει τα γάντια του, το καλοκαίρι του 2011. Η επιλογή του μάλλον τον δικαιώνει, καθώς μπορεί να άκουσε πολλά, ωστόσο ανταμείφθηκε με τίτλους, δέσιμο με τον ερυθρόλευκο κόσμο και πόστο στην ομάδα, αφότου αποσύρθηκε. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα τον δούμε ποτέ στο ΟΑΚΑ σαν θεατή κάποιου αγώνα του Παναθηναϊκού, αφού είναι σαφές πως είναι ανεπιθύμητος.

1. Βασίλης Σπανούλης (Από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)

 

Απευθείας ή με ενδιάμεσο σταθμό: Απευθείας

Χρονιές σε κάθε ομάδα: 4 σεζόν στον Παναθηναϊκό, 5 στον Ολυμπιακό

Του πηγαίνουν περισσότερο: Τα κόκκινα

Παίζει καλύτερα: Στον Ολυμπιακό

Βαθμός αναστάτωσης που προκάλεσε: 10/10

Δικαιώθηκε για την επιλογή του: Ναι

Στην κορυφή των διπλών πρακτόρων, δεν θα μπορούσε να μην βρίσκεται ο Βασίλης Σπανούλης, ο μόνος της λίστας ο οποίος αγωνίζεται ακόμα σε έναν εκ των αιωνίων. Το καλοκαίρι του 2010, όντας ένας από τους ηγέτες του Παναθηναϊκού, ο Kill Bill αποφάσισε ότι δεν θέλει να μοιράζεται με κανέναν (λέγε με Διαμαντίδη) αυτό το ρόλο. Έφυγε από το ΟΑΚΑ με προορισμό το ΣΕΦ, ώστε να γίνει ο μοναδικός ηγέτης, προκαλώντας και αυτός πανικό. Ο Ομπράντοβιτς του έκοψε την καλημέρα, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος όπου τον πετυχαίνει τον βρίζει και ο κόσμος του Παναθηναϊκού τον υποδέχεται κάθε φορά με βρισίδια, φωνές και αντικείμενα. Ο ίδιος βέβαια δικαιώθηκε απόλυτα. Όχι τόσο λόγω των τίτλων ( 2 Ευρωλίγκες, 2 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο) όσο για το γεγονός ότι έγινε ο απόλυτος ηγέτης του Ολυμπιακού, λατρεύτηκε από τον κόσμο και είναι πλέον ο αρχηγός της ομάδας. Είμαι σίγουρος ότι η μετακίνηση του Σπανούλη από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό, θα συζητιέται για πολλά χρόνια και θα εξάπτει τα πάθη για καιρό. Η ιστορία πάντως ήδη τον δικαιώνει.

Ο απολογισμός

Το μπάσκετ διαθέτει τη μερίδα του λέοντος στις μετακινήσεις, καθώς υπάρχουν αρκετές ακόμα αθόρυβες περιπτώσεις όπως του Ρότζερς, του Ζίζιτς, του Μαυροκεφαλίδη, του Περπέρογλου, του Μπουντούρη και του Μουλαομέροβιτς, οι οποίοι φόρεσαν τα τελευταία χρόνια και τις δυο φανέλες. Στο ποδόσφαιρο το φαινόμενο είναι πιο σπάνιο, αν και τα τελευταία χρόνια δείχνει να μην θεωρείται τόσο ταμπού, όσο ήταν παλαιότερα.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ένας παίκτης ο οποίος “προδίδει” την ομάδα του για λογαριασμό του αιωνίου αντιπάλου, μοιάζει να γίνεται αυτόματα αντιπαθής στους φιλάθλους της. Αντίθετα, στο αντίπαλο στρατόπεδο δείχνουν να τον υποδέχονται στις περισσότερες περιπτώσεις με ανοιχτές αγκάλες, ακόμα κι αν έχει υπάρξει προκλητικός ενάντια στην ομάδα τους κατά το παρελθόν.

Εγώ θα ευχηθώ να δούμε ακόμη περισσότερες αντίστοιχες περιπτώσεις στο άμεσο μέλλον, για να έχουμε κάτι να συζητάμε. Ειδικά στο ποδόσφαιρο, το θέαμα είναι τόσο ανυπόφορο που κινήσεις σαν του Καπίνο προσθέτουν μια έξτρα ίντριγκα κι ένα πρόσθετο ενδιαφέρον.

Εν ολίγοις, “προδώστε” ελεύθερα, για να έχουμε να συζητάμε.