Ο καλύτερος τρόπος να κερδίσεις είναι να μη χάσεις

Με γκολ του Μάριο Μάντζουκιτς (που δεν είχε καν την ενέργεια να πανηγυρίσει) στο 109′ της παράτασης, οι Κροάτες υπέταξαν τα ‘τρία λιοντάρια’ και προκρίθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτό ήταν το τέλος της τρελής κούρσας της Αγγλίας και μια από τις πιο σπάνιες καταθέσεις ψυχής (συνολικά, όχι μόνο χθες) που έχουμε δει από μια ομάδα, νομίζω στην ιστορία του αθλητισμού.

Η εικόνα του Μόντριτς τη στιγμή που γίνεται αλλαγή τρία λεπτά μετά το νικητήριο γκολ της Κροατίας είναι αναμφίβολα η φωτογραφία του Μουντιάλ ως τώρα. Δεν είναι απλά κουρασμένος. Έχει στεγνώσει. Το μειδίαμά του τη στιγμή που βγαίνει απ’ τον αγωνιστικό χώρο δεν είναι μόνο για την ιστορική νίκη που έρχεται, αλλά και για την κατάστασή του. Είναι σαν να βλέπει την ασκητική φιγούρα του στο μάτριξ και να γελάει μαζί της.

Αυτό που έχουν καταφέρει οι Κροάτες είναι μοναδικό. Έχουν περάσει τρία νοκ-άουτ χωρίς να έχουν κερδίσει ούτε μια φορά στα 90 λεπτά. Τις δύο φορές κέρδισαν στα πέναλτι, την τρίτη κέρδισαν στην παράταση, μετά από έναν κάπως περίεργο αγώνα ισορροπιών.

Ο δεύτερος ημιτελικός ξεκίνησε βγαλμένος απ’ το μομέντουμ και τα τρελά όνειρα των Άγγλων. Φάουλ έξω από το ημικύκλιο, εκτέλεση του Τρίπιερ και τριπάρισμα στις εξέδρες και στους καναπέδες των απανταχού ανυπόμονων που θέλουν να γυρίσει το ποδόσφαιρο στο σπίτι του. Για τουλάχιστον ένα ημίωρο, οι Άγγλοι έμοιαζαν (και ήταν) μια ταχύτητα πάνω από τους Κροάτες, και το ματς θα ήταν πια στα χέρια τους, αν ο Κέιν έκανε αυτό που όφειλε να κάνει στο τετ-α-τετ με τον Σούμπασιτς στο 30′.

Η συζήτηση στο ημίχρονο βλέποντας την κούραση στα σώματα και τα πρόσωπα των Κροατών κατέληγε στο ότι η Αγγλία είχε ξεκάθαρα το πάνω χέρι, αρκεί να μην επαναπαυόταν. Τα χαφ της είναι πολλαπλάσιες φορές πιο γρήγορα από τα μπακ της Κροατίας. Μια καλή αντεπίθεση θα ήταν αρκετή για να στείλει το ματς για ύπνο.

Αλλά οι Άγγλοι δεν μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο. Οι Κροάτες βρήκαν δυνάμεις και πίεσαν, με τον Πέρισιτς να τρέχει σαν Άγγλος, να πιέζει, να μην αφήνει μπάλα ήσυχη. Η ομάδα του Σάουθγκεϊτ κοίταζε περισσότερο το χρονόμετρο παρά τον αγωνιστικό χώρο και σε μια ενδεικτική στιγμή μουδιάσματος, ο Γουόκερ δεν είδε ποτέ τον Πέρισιτς να έρχεται και εκείνος, με μια προβολή-καρατιά, έγραψε το 1-1 στο 68′. Για ένα δεκάλεπτο μετά το γκολ, όλη η ζωή της εθνικής Αγγλίας πέρασε μπροστά από τα μάτια μας.

AP Images

(φωτογραφία: AP Photo/Rebecca Blackwell)

Ο MVP Πέρισιτς είχε δοκάρι λίγα λεπτά μετά την ισοφάριση, ενώ τουλάχιστον σε τρεις περιπτώσεις τα μπακ της Αγγλίας πήγαν να εκθέσουν τον Πίκφορντ γυρνώντας σε πανικό την μπάλα προς το μέρος του. Αν η Αγγλία που έφτασε μέχρι την τετράδα αποκλείοντας ομάδα στα πέναλτι και κάνοντας περίπατο στον προημιτελικό, αποκλειόταν με γκάφα ολκής σαν αυτές που μαγειρεύονταν μετά την ισοφάριση των Κροατών, θα μιλούσαμε για ένα σκληρά άδοξο τέλος. Για ένα τέλος που δεν άξιζε στην πιο φρέσκια, υποσχόμενη και σοβαρή Αγγλία των τελευταίων διακοσίων χρόνων.

Το τέλος ήρθε παλικαρίσια. Θα υπέθετε κανείς ότι οι Άγγλοι θα είχαν ένα προβάδισμα ζωντάνιας στην παράταση, καθότι ο αντίπαλος ήταν γηραιότερος και είχε παίξει μια παράταση παραπάνω. Αλλά πάει καιρός από τότε που η θεωρία έπαιξε μπάλα για τελευταία φορά. Ο Μάντζουκιτς εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια του Στόουνς, εκτέλεσε τον Πίκφορντ και πίστωσε από το πουθενά μια ασίστ στον MVP (το ξαναγράφουμε για να εμπεδωθεί) Ιβάν Πέρισιτς.

Η ομάδα του Σάουθγκεϊτ δέχτηκε ιπποτικά την ήττα της και δεν είναι χάιδεμα αυτιών το να υποστηρίξει κανείς ότι έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει και στα επόμενα μεγάλα τουρνουά. Η Αγγλία κλείνει ένα Μουντιάλ με τον μικρό τελικό του Σαββάτου, στο οποίο δεν γέλασε κανείς μαζί της. Αντιθέτως, κέρδισε και μερικούς longterm φίλους, όπως ο υπογράφων.

Στον μεγάλο τελικό, έναν τελικό που δεν προέβλεπε κανείς εκτός από τον Νίκο Κωστένογλου, η σκληρή, βιονική και κατάκοπη Κροατία αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες της Γαλλίας. Έγραψα και χτες ότι το ματς ξεκινάει από το 50-50. Δεν βρίσκω κανέναν λόγο σήμερα να αλλάξω τα ποσοστά. Επιπλέον, το ότι θα δούμε πρωτάρα ομάδα στον τελικό είναι το πιο φρόνιμο επιστέγασμα του 21ου Μουντιάλ. Ευχαριστούμε Μόσχα, ευχαριστούμε Ρωσία.

(κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Frank Augstein)