Ο Kobe Bryant αγαπούσε το ποδόσφαιρο, λάτρευε τη Μίλαν και θαύμαζε τον Van Basten

Ο Kobe Bryant θυμόταν με κάθε ακρίβεια την πρώτη του μέρα στην Ιταλία. «Όταν μπήκαμε στο σπίτι που θα μέναμε, εγώ και οι αδερφές μου ανοίξαμε την τηλεόραση, είδαμε ένα ιταλικό καρτούν. Πέσαμε κάτω από τα γέλια. Ήταν το ίδιο παιδικό μ’ εκείνο που βλέπαμε στην Αμερική. Μόνο που όλα ήταν στα ιταλικά. Δεν μπορούσαμε να σηκωθούμε από το πάτωμα» είχε δηλώσει αστειευόμενος σε μια συνέντευξή του για τα παιδικά του χρόνια.

Η αγάπη για την μπάλα και τον Van Basten

Ο Kobe Bryant ήταν μόλις έξι ετών, όταν ο πατέρας του άρχιζε να παίζει μπάσκετ στην Ιταλία. Αγαπούσε πολύ το άθλημα, ενώ κάθε Κυριακή πήγαινε στο γήπεδο μαζί του και καμιά φορά σκούπιζε το παρκέ από τον ιδρώτα, άμα κυλιόταν κανείς πάνω σ’ αυτό με δύναμη. Γράφτηκε σε μια ακαδημία μπάσκετ, ωστόσο, όσο έπαιζε στα ανοιχτά της πόλης, παρατήρησε κάτι πρωτόγνωρο για τον ίδιο – κάτι που δεν είχε δει ποτέ όσο ζούσε στις ΗΠΑ.

«Όταν ήμουν μικρός συνήθιζα να πηγαίνω να παίζω σε ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ μόνος. Πίσω από τις μπασκέτες, όμως, είχε τέρματα ποδοσφαίρου. Δίπλα τους βρίσκονταν δώδεκα παιδιά που ήταν έτοιμα να ξεκινήσουν το ματς. Τότε τους ζήτησα να με αφήσουν να αγωνιστώ. Δεν ήξερα, όμως, πώς να παίξω και έτσι μου είπαν να κάτσω τερματοφύλακας. Είχε μεγάλα χέρια και πόδια και έτσι θα μπορούσα να αποκρούσω τις μπαλιές» είχε σημειώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο CNN.

Μπορεί να μην ήταν πολύ καλός, όπως πρόσθεσε γελώντας, ωστόσο ήταν εκείνη η στιγμή που τον έκανε να αγαπήσει το ποδόσφαιρο. Άρχιζε να βλέπει αγώνες και να θαυμάζει ποδοσφαιριστές όπως τον Marco Van Basten, τον Ruud Gullit και τον Paolo Maldini. Μπορεί να έμενε τόσο κοντά στη Ρώμη, ωστόσο, η Μίλαν είχε γίνει η αγαπημένη του ομάδα.

Στο σπίτι γινόταν πραγματική μάχη όταν έφτανε η ώρα του μεγάλου ντέρμπι κόντρα στην Ίντερ, κι αυτό γιατί ο πατέρας του, ο Joe, λάτρευε τον Lothar Matthäus που εκείνη την εποχή έπαιζε στους Νερατζούρι. Μία από τις αδερφές του, μάλιστα, υποστήριζε τη Γιουβέντους, έτσι λοιπόν το κλίμα ήταν πάντοτε «πολεμικό».

«Θα είμαι για πάντα ένας ροσονέρι»

Τα χρόνια πέρασαν και ο Kobe Bryant τελικά δεν έγινε τερματοφύλακας αλλά ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες που έχουν περάσει ποτέ από το άθλημα παγκοσμίως. Ο ίδιος, όμως, ποτέ δεν ξέχασε τα παιδικά του χρόνια και συχνά πυκνά επισκέπτονταν την Ιταλία για να συναντήσει τους παιδικούς του φίλους. Μιλούσε άπταιστα Ιταλικά, άλλωστε, και μπορούσε να συνεννοηθεί με όλους άνετα.

Το 2013 προχώρησε σε μια συνέντευξη που έχει μείνει στην ιστορία. Ο ίδιος έφτασε στην Ιταλία, φόρεσε τη φανέλα της Μίλαν και μίλησε με μεγάλη ευκολία ιταλικά στο μικρόφωνο της επίσημης σελίδας των Ροσονέρι. «Ήταν πάντοτε ένα μεγάλο όνειρο για μένα να έρθω στο Μιλάνο. Είμαι μεγάλος οπαδός της ομάδας από παιδί και είναι τεράστια τιμή για μένα να βρίσκομαι εδώ. Η Μίλαν θα έχει για πάντα μια θέση στην καρδιά μου. Στο σπίτι μου στο Λος Άντζελες έχω ένα κασκόλ της ομάδας πάνω από την ντουλάπα και το βλέπω κάθε πρωί που ξυπνάω» είχε σημειώσει συγκινημένος.

Την αγάπη για τον σύλλογο την είχε εκφράσει και σε μια κοινή συνέντευξη με τον Thiery Henry το 2016 στην οποία σημείωσε μεταξύ άλλων πως ο Marco Van Basten ήταν το παιδικό του είδωλο. Η αγάπη του, όμως, δεν έμενε μόνο εκεί, καθώς ο ίδιος αγαπούσε να βλέπει και να παίζει ποδόσφαιρο.

Στη Βαρκελώνη, τη Νότια Αφρική, την Αγγλία, τις ΗΠΑ· όπου έβρισκε ευκαιρία, έπαιρνε μια μπάλα και έκανε κόλπα.

Το ποδοσφαιρικό αντίο στον Kobe

 

Η είδηση του θανάτου σκόρπισε θλίψη στους εκατομμύρια οπαδούς του σ’ όλο τον πλανήτη. Μία από τις ομάδες που απέτισε φόρο τιμής στον Kobe Bryant ήταν η πολυαγαπημένη του Μίλαν. Πριν από την έναρξη του αγώνα του ιταλικού κυπέλλου κόντρα στην Τορίνο, εκπρόσωποι του συλλόγου τοποθέτησαν μια φανέλα στη μια άκρη του γηπέδου με το όνομά του στην πλάτη και δίπλα της μια ανθοδέσμη και μια μπάλα μπάσκετ.

Το κλίμα στο γήπεδο ήταν πολύ φορτισμένο μιας και από τις γιγαντοοθόνες έπαιζαν συνεχώς φωτογραφίες με τον ίδιο να εκφράζει την αγάπη του για τους Μιλανέζους ενώ οι οπαδοί κρατούσαν πανό στη μνήμη του και φορούσαν φανέλες των Los Angeles Lakers για να τον αποχαιρετήσουν. Ήταν κι αυτός ένας τρόπος να πουν το δικό τους «ύστατο χαίρε» σ’ έναν τεράστιο αθλητή που αγαπούσε τη Μίλαν από μικρό παιδί.