O Pau Gasol απέδειξε ότι δεν πάνε παντού μόνο τα κακά παιδιά

Ο Γιάννης Φιλέρης αποχαιρέτησε με το δικό του, μοναδικό στιλ τον κορυφαίο Ισπανό μπασκετμπολίστα όλων των εποχών. Ο Στέφανος Μακρής, ο οποίος παρακολουθεί τα του ΝΒΑ όσο λίγοι -εξ ου και είναι ενδεχομένως ο μόνος Έλληνας που γράφει αναλύσεις παικτών σε αμερικανική ιστοσελίδα- εξηγεί στο ONEMAN τους λόγους που ήταν σπουδαίος ο έξι φορές All Star, δυο φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ και πρώτος μη Αμερικανός που πήρε στα χέρια του το βραβείο του καλύτερου rookie της χρονιάς, το 2002 -μεταξύ πάρα πολλών άλλων διακρίσεων σε FIBA World Cup, Eurobasket, Ολυμπιακούς Αγώνες, την ισπανική Liga Endesa κλπ.

Γιατί λοιπόν, ήταν σπουδαίος ο Pau Gasol, Στέφανε;

«Η καριέρα του Pau Gasol είναι γεμάτη επιτυχίες. Έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα του ΝΒΑ. Έχει πάρει περισσότερα μετάλλια από όσα μάλλον μπορεί να θυμηθεί με την εθνική Ισπανίας. Η καριέρα του είτε είναι γνωστή, είτε αρκεί ένα ψάξιμο στο Google για να τη μάθει κάποιος. Ο Pau Gasol σπουδαίος γιατί πάνω από όλα ήξερε να νικάει. Δεν είναι ότι δεν ήθελε ή δεν ήξερε να χάνει. Είναι ότι ήξερε πώς να νικάει. Μοιάζει με λεπτομέρεια αυτό, αλλά δεν είναι.

Υπάρχουν πολλές παραστάσεις του Pau Gasol σε ΝΒΑ και εθνική Ισπανίας. Η μεγαλύτερη παράσταση που έδωσε όμως ήρθε στα 35 του χρόνια. Ήταν η παράσταση που στα μάτια κάποιων – ή πολλών – τον έβαλε για τα καλά στην ίδια κουβέντα με τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών.
Στο Eurobasket του 2015, η Ισπανία είχε κομμένα τα φτερά της. Κάτι η παταγώδης αποτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 που διοργάνωσε και έμεινε εκτός 4αδας, κάτι το γεγονός ότι αγωνίστηκε με απουσίες, πολλοί την ξέγραψαν. Όλοι αυτοί όμως ξέχασαν να το πουν αυτό στον Gasol.

Σε μία από τις σπουδαιότερες παραστάσεις που έχει βιώσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ, ο Gasol τα έβαλε στον ημιτελικό με όλη τη Γαλλία. Την γεμάτη ΝΒΑers Γαλλία. Και τη νίκησε σχεδόν μόνος του, έχοντας 40 πόντους και 11 ριμπάουντ στην νίκη των Ισπανών με 80-75 στην παράταση, στον δρόμο για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Η εικόνα του να σφραγίζει την επικράτηση των Ισπανών με ένα κάρφωμα ήταν λίγο-πολύ όλο το Eurobasket. Και είναι η εικόνα που όλοι θέλουν να θυμούνται από τον Pau Gasol.

Όντας μέλος της γενιάς των 80αρηδων και 81ρηδων της Ισπανίας που άλλαξε το ευρωπαϊκό μπάσκετ, ο Gasol έχει μία σειρά από διακρίσεις. Όσα μετάλλια και να έχει όμως, είναι αυτή η εμφάνιση που τον έβαλε στο πάνθεον. Ήταν η εικόνα ενός 35χρονου ΝΒΑer που λατρεύει την εθνική του και τα έβαλε με όλους και με όλα, παίρνοντάς την από το χέρι για να την οδηγήσει στο χρυσό μετάλλιο.

Μπορεί να γίνει μεγάλη κουβέντα για την ικανότητα του Gasol στο παιχνίδι με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι. Στην αίσθηση της πάσας. Στο υψηλό του μπασκετικό I.Q, στο γεγονός ότι χάρη και σε αυτόν γιγαντώθηκε ο θρύλος του Kobe Bryant. Ο Gasol όμως δεν είναι σπουδαίος (μόνο) για όλα αυτά. Είναι σπουδαίος απλώς επειδή ήξερε να νικάει. Όχι επειδή δεν ήξερε να χάνει. Και ο ημιτελικός με τη Γαλλία του 2015 θα το θυμίζει αυτό πάντα στον κόσμο».

Τώρα που θυμήθηκες (ή έμαθες) για τον Gasol, να πάμε λίγο και στον Pau που από παιδί ήταν όλα τα «α». Δεν προκαλούσε ποτέ, δεν είχε διενέξεις, δεν πρωταγωνίστησε σε gossip ή σκάνδαλο ή στην όποια «αμφισβητούμενη» φάση. Ήταν πάντα ο τέλειος (μαθητής, γιος, παίκτης) και αν είχε άλλο ύψος, ενδεχομένως να κατάφερνε να περάσει και απαρατήρητος -καθώς ήταν και ο θρίαμβος του ντροπαλού. Έδωσε μάχη για αυτό. Προφανώς, απέτυχε -παταγωδώς. Ο τύπος που επέλεξε το ράγκμπι όταν οι γονείς του τον ρώτησαν το παραδοσιακό «τι άθλημα θες να κάνεις παιδί μου;». Σύντομα έκανε την αλλαγή.

Aν τον ρωτάς, οι γιατροί πρέπει να παίρνουν περισσότερα λεφτά από τους αθλητές

Ο Agustí και η Marisa (οι γονείς του Pau, ντε), είχαν παίξει μπάσκετ σε οργανωμένες λίγκες πριν αφοσιωθούν στον τομέα της υγείας. Ο πατέρας του ήταν διοικητής νοσοκομείου (αυτό που γεννήθηκε ο Pau) και η μητέρα του γιατρός. Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά πριν λίγα χρόνια ο Pau είχε ομολογήσει πως η μητέρα του εξακολουθούσε να ψωνίζει ό,τι φορούσε (συμπεριλαμβανομένων των εσωρούχων). Μετά ανέλαβε το χρέος η σύζυγος του -και μητέρα της κόρης του.

Πίσω στην εποχή που ήταν παιδί, ανάλογη με εκείνη των γονιών του, ήταν και η κατεύθυνση που πήρε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας πριν εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο, προ του πτυχίου -γιατί δεν έβγαινε χρονιά, ως starter της Barcelona. Ήθελε να γίνει γιατρός, για να βρει τη θεραπεία για το AIDS. Το αποφάσισε όταν ο Magic Johnson αποκάλυψε πως είναι φορέας του HIV, το 1991.

«Στο σπίτι μας η ατάκα που ακουγόταν κάθε μέρα ήταν “διάβασε πριν παίξεις”. Οι γονείς μας ήθελαν να έχουμε επιλογές και για αυτό έθεταν ως βασική προτεραιότητα το διάβασμα. Μας εξηγούσαν πως όσο και αν θέλαμε να κάνουμε καριέρα στο μπάσκετ, κάποιες φορές δεν γίνονται όλα όπως ευχόμαστε. Ομολογώ ότι τα χρόνια που σπούδαζα και έπαιζα μπάσκετ ήταν δύσκολα. Ώσπου κάποια στιγμή αποδέχθηκα πως αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Έπρεπε να επιλέξω. Έμαθα όμως, πολλά. Όπως την αξία πολλών πραγμάτων, γιατί πραγματικά δούλεψα πολύ και για τις σπουδές μου, αλλά και για την καριέρα μου. Έγινα πιο δυνατός και σκληρός ως άνθρωπος. Μέσα στα χρόνια διαπίστωσα και πόσο δύσκολη είναι η ιατρική. Πόσο μεγάλη θυσία πρέπει να κάνει όποιος θέλει να γίνει γιατρός. Αυτός άλλωστε, είναι και ο λόγος που βγάζουν πολλά λεφτά».

Τον είχαν ρωτήσει αν υπάρχει λογική στο γεγονός ότι οι NBAers παίρνουν περισσότερα λεφτά από τους γιατρούς. Είχε πει πως «πιθανότατα θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο. Θα σας πω πώς το βλέπω εγώ. Αν ήμουν εκ των κορυφαίων γιατρών του κόσμου, δεν ξέρω πόσα χρήματα θα έβγαζα, αλλά σίγουρα θα ήμουν πολύ ικανοποιημένος να βοηθώ πολλούς ανθρώπους -όποια και ήταν η ειδικότητα μου. Όταν βλέπω τηλεοπτικές σειρές με γιατρούς ή μιλάω με φίλους μου που ασκούν το επάγγελμα, αντιλαμβάνομαι πόσο καταπληκτικό είναι το επάγγελμα τους. Αλλά για να επιστρέψω στην ερώτηση, μάλλον οι γιατροί θα έπρεπε να πληρώνονται καλύτερα από τους αθλητές. Την ίδια ώρα, δεν πρέπει να ξεχνάτε πως εμείς προσφέρουμε χαρά σε πολύ κόσμο και τους βοηθούμε να ξεχνούν τα προβλήματα τους. Δεδομένα δεν σώζουμε κάποια ζωή».

Στα 25 χρόνια που ήταν στα παρκέ, δεν εκνεύρισε ποτέ κανέναν, εκτός του Zen Master

Δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο να κυριαρχείς και να μην υπάρχει κάποιος να σε βρίζει. Για το οτιδήποτε. Η εξαίρεση του κανόνα θα έλεγες πως είμαστε εμείς οι Έλληνες, που βρίζαμε αδιακρίτως όλα τα μέλη του ρόστερ των Ισπανών που νικούσε την Εθνική όπου τη συναντούσε. Αλλά και πάλι, μπροστά σε όσα άκουσε από εμάς ο Rudy Fernandez, ο Pau Gasol δεν άκουσε λέξη. Βασικά, είχε ομολογήσει πως δεν τον ενδιαφέρει ό,τι κυκλοφορεί γύρω από τη δουλειά του και για αυτό δεν διάβαζε τίποτα. «Μου μετέφεραν κάποια πράγματα οι γύρω μου, που επηρεάζονταν από τις φήμες. Αν υπήρχε κάποια αλήθεια στο όποιο δημοσίευμα, για εμένα η επιλογή ήταν μία: η διαχείριση του όποιου προβλήματος. Αν δεν υπήρχε, σίγουρα δεν ήταν ευχάριστο. Αλλά πραγματικά δεν με ενδιέφερε».

Τα όσα γράφτηκαν για τις ταραχές στη σχέση του με τον Phil Jackson, θα έλεγες πως είχαν κάποια βάση. Σε μια περίπτωση, ο κατά τα άλλα Zen Master έσπρωξε τον Ισπανό -γιατί έγινε έξαλλος με την απάθεια του και το πόσο soft ήταν. Και πάντα ό,τι και αν γινόταν στο παρκέ, ο Jackson πήγαινε στον Gasol, στον πάγκο και ξεσπούσε. «Τον άκουγα πάντα. Άκουγα όσα είχε να πει. Δεν ένιωθα σοκ. Προσπαθούσα να καταλάβω τι ήθελε να επισημάνει με περισσότερους τρόπους από τις λέξεις που χρησιμοποιούσε». Την ημέρα που ο Pau ανακοίνωσε πως εγκαταλείψει τα γήπεδα, ο πρώην προπονητής του τον χαρακτήρισε «γενναιόδωρο ήρωα», αναγνωρίζοντας την προσφορά του στους back to back τίτλους των Lakers. «Πρόσφερε ελπίδα και ταλέντο στους Lakers. Η επιρροή του ήταν άμεση. Το παιχνίδι του μας έβαλε σε τροχιά τίτλου. Ανέκαθεν δε, ήταν gentleman».

H κόρη του Pau λέγεται Ellie Gianna Gasol. Το Gianna δόθηκε στη μνήμη της αδικοχαμένης κόρης του επίσης αδικοχαμένου φίλου του, Kobe Bryant. Όπως ξεκαθάρισε ο Ισπανός «o Kobe ήταν αυτός που μου έμαθε τι σημαίνει να είσαι νικητής. Με δίδαξε πώς να είμαι καλύτερος ηγέτης, ανταγωνιστής και νικητής». Πέρασαν μαζί έξι σεζόν και δημιούργησαν έναν μοναδικό δεσμό που βγήκε από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. «Προφανώς και θα ήθελα να είναι σήμερα εδώ, μαζί μου, αλλά η ζωή είναι άδικες κάποιες φορές. Μας λείπει πολύ, όπως μας λείπει και η Gigi» ψέλλισε συγκινημένος, πριν καταλήξει στο «πάντα τον θεωρούσα ως το μεγαλύτερο αδελφό μου. Σε ευχαριστώ για όλα Kobe».

Kατάφερε να μην ασχολείται κανείς με την προσωπική του ζωή, γιατί δεν έδωσε κανένα χώρο. Άσε που οι paparazzi δεν ήταν ποτέ σίγουροι αν το όποιο ντοκουμέντο θα τους έδινε χρήματα. Σε αυτό το χρηματιστήριο (των gossip) ο Pau είχε μηδενική αξία. Και κάπως έτσι έμαθαν όλοι από το λογαριασμό του στο Instagram πως παντρεύτηκε, τον Ιούλιο του 2019. Η σύζυγος του λέγεται Catherine McDonnell, είναι επιχειρηματίας, με πτυχίο στις επικοινωνίες και τις επιχειρήσεις -όπου έχει και masters. Τα τελευταία χρόνια είναι project manager, αντιπρόεδρος και υπεύθυνη επικοινωνίας σε ερευνητικό ίδρυμα (TESS) που ασχολείται με τη θεραπεία για σπάνια μορφή επιληψίας. Ήταν μαζί από το 2015 και είχαν αρραβωνιαστεί το 2016. Ο Pau έχει δημιουργήσει με τον αδελφό του, Marc ένα ίδρυμα που ασχολείται με την ενημέρωση για την παχυσαρκία.