Ο Ταμ Ενσαλίουα μας βάζει στα Sklira με το νέο του άσμα για την ΑΕΚ
Έφτασε η μέρα που ένας δημοσιογράφος έγραψε 2 (δύο) κείμενα για τον σπουδαίο Ταμ, την ίδια ημέρα.
- 16 ΙΟΥΝ 2020
Γυρνάμε τον χρόνο πίσω, στο 2006. Η κρίση δεν μας έχει χτυπήσει ακόμα την πόρτα. Όλα βαίνουν καλώς, οριακά και στο «υπέροχα». Κάποιοι πιο σοφοί έχουν δει την σφαλιάρα του Γκοτζίλα που έχει αρχίσει να σκοτεινιάζει τον φωτεινό ουρανό της Ελλάδος, αλλά ποιος τους ακούει, χεστήκαμε κιόλα.
Το δελτίο ειδήσεων του Σταρ είναι ακόμα κορφαίο στις νεαρές ηλικίες, ο Θοδωρής Δρακάκης κοιτάει ακόμα το κτηνώδες και αποτρόπαιο ρολόι του κάθε φορά που μας αποχαιρετά και εγώ διαβάζω, πως ο γεννημένος στο Μαλάουι αλλά διεθνής με την εθνική ομάδα του Καναδά, Ταμαντανί «Ταμ» Ενσαλίουα υπογράφει στον Πανιώνιο.
Αν εκείνη την στιγμή, ΕΚΕΙΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ, ερχόταν ο Μάκης Παπασημακόπουλος από το μέλλον και μου έλεγε «Γεια σου Μάκη Παπασημακόπουλε του δύο χιλιάδαι έξι, σε 14 χρόνια από τώρα θα γράψεις ΔΥΟ κείμενα μέσα στην ίδια ημέρα για τον Ταμαντανί Ενσαλίουα», θα κατέληγα ότι ο Μάκης Παπασημακόπουλος του μέλλοντος είναι αφόρητα μαλάκας και επιπλέον πρέπει να κλειστεί δια παντός σε ψυχιατρείο.
Και στις δύο παρατηρήσεις θα είχα απόλυτα δίκιο, αλλά σίγουρα ΔΕΝ θα πίστευα ότι το 2020 θα έγραφα ΟΝΤΩΣ δύο κείμενα μέσα στην ίδια ημέρα για τον Ταμαντανί Ενσαλίουα. Όμως να που είναι 2020 και να που γράφω δύο κείμενα την ίδια ημέρα για τον Ταμαντανί Ενσαλίουα. Καλύτερα να με είχαν κλείσει όντως σε μια ψυχιατρική κλινική. Το είπα φωναχτά αυτό; Α, το έγραψα. Ναι.
Στο θέμα μας. Σε περίπτωση που δεν το ακούσατε ήδη, ο Ταμαντανί Ενσαλίουα, που πέρασε από την χώρας μας και φόρεσε την φανέλα τόσο του Πανιωνίου όσο και της ΑΕΚ, την έχει δει πλέον Τζέη Ζι (ή Τζέη Ζεντ όπως τον αποκαλούσε τότε το δελτίο ειδήσεων του Σταρ) και φτιάνει φίνο και αρωματικό χιπ χοπ. Οκ λες, δεν με νοιάζει και τόσο και το δέχομαι.
Ανεβάζω το ποντάρισμα λοιπόν και αποκαλύπτω ότι ο Ταμ, έφτιασε χιπ χοπ κομμάτι με το φόκους πάνω στην ΑΕΚ, στο οποίο ριμάρει στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ, αφήνοντας μια «μπουκιά» ρίμας στα αγγλικά για το τέλος, για να μην αποξενώσει το πολυπληθές αγγλόφωνο κοινό του.
Στο Sklira, που είναι και ο τίτλος του κομματιού, ο πολυσύνθετος πρώην αμυντικός χαφ, αφού μας προτρέπει να πάμε στο γήπεδο, στην Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά και να γίνουμε μέλη, γιατί όλα ή τίποτα, μας τονίζει πως η ομάδα του (δηλαδή η ΑΕΚ) «πε η πολύ σκληρά» και μετά μας τονίζει πως «όλα τα δικέφαλο».
Στην πραγματικότητα όμως , το πραγματικό ζουμί της σύνθεσης ξεκινά με την πρώτη στροφή, εκεί που ο Ταμ ξεκινά με το άκρως επιθετικό και εξόχως ερωτικό «πίσω, από πίσω, τέσσερα μηδέν με τον Ρίμπο», ενώ μετά δείχνει να μην είναι σίγουρος για την εξέλιξη των στίχων και την σύνδεσή τους με την ιστορική πορεία των γεγονότων. «Ίσως», λέει ο 38χρονος σήμερα Ταμ, «φώναξα για κύπελλο, αλλά ακόμα κτίσαμε το γήπεδο» . Καταρχήν είναι κάπως προβληματικό αυτό το «ίσως» γιατί βάζει και εμάς σε κάποιες σκέψεις.
Τελικά φώναξε για το κύπελλο; Δεν φώναξε; Και αν δεν φώναξε γιατί δεν φώναξε. Επιπλέον γνωρίζει ότι δεν χτίστηκε κανένα γήπεδο; Δηλαδή οκ, χτίζεται, αλλά δεν «χτίσαμε». Δεν το τελειώσαμε ρε παιδί μου, δεν το παραδώσαμε πώς να το πούμε; Εντούτοις συνεχίζει. «Τώρα όταν με βλέπεις», ενημερώνει, «κοιτάς ένας πρωταθλητή, πίσω από πίσω, είναι η πόλη μου είναι το σπίτι μου». Θα μπορούσαμε να σταθούμε στην εμμονή που φαίνεται να έχει με το από πίσω, αλλά σαφώς δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε τις σεξουαλικές επιλογές του καθενός και εν τέλει όταν λέει «από πίσω» σε αυτό το σημείο μας περιγράφει το μπακγκράουντ, ότι να ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΜΟΥ είναι η πόλη μου, το σπίτι μου. Το οποίο το δεχόμεθα, απλά το μυαλό μας πήγε στο πονηρό λόγω του πρώτου «από πίσω», το οποίο έχεις εμφανώς πιο πιπεράτη κατεύθυνση.
Το Sklira όμως συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του και μετά από ένα ακόμα ρεφρέν, φτάνουμε στην δεύτερη στροφή και την μεταβολή της σύνθεσης προς τα αγγλικά. Εδώ πια, ο Ταμ μας λέει «21 shots for the haters», σε μια σαφή αναφορά στην θύρα 21, αλλά μετά κάπου ξεφεύγει, γιατί αρχίζει κάτι αναφορές σε ζούγκλες και βαπτίσεις πυρός, πριν καταλήξει στο κάπως αδιάφορο «I can eat without a plate», το οποίο οκ, μας ενημερώνει πως μπορεί να φάει χωρίς πιάτο, αλλά εμείς με σουβλάκια τήνε βγάζουμε ως έλληνες, δεν το λες και κάτι που μπορεί να μας εντυπωσιάσει. Μετά ψιλο-ολοκληρώνει την στροφή με κάτι λόγια για το beef που να το έχεις μαζί του, εκείνος θα στο κάνει μπριτσόλα αν του το φέρεις στην πόρτα του, ότι και καλά εδώ δεν έχουμε χώρο για έχθρες, ή μπορεί και να έχουμε αρκεί να δεχτούμε ότι οχτροί και φίλοι θα τρώμε μπριζόλες από την σχάρα του Ταμ.
Για σβήσιμο επιστρέφουμε στο ρεφρέν οπού για μια ακόμη φορά μας υπενθυμίζεται ότι η «ομάδα που πε η πολύ σκληρά», κάτι που σίγουρα έχει την σημασία και την αξία του για «όλα τα δικέφαλο». Και κάπως έτσι τα απόλυτο χιτ του κουτσουρεμένου μας καλοκαιριού, αποκτά σάρκα και οστά, γίνεται μια πραγματικότητα και αν θέλετε να το πάμε ένα βήμα παραπέρα, μας κάνει να πούμε «χαλάλι και η καραντίνα, αφού ακούσαμε και χορέψαμε το Sklira του σούπερ Ταμ».
Τι κρίμα να μην έχω μπροστά μου αυτήν την στιγμή τον Μάκη Παπασημακόπουλο του 2006 να του πω πως όλα θα πάνε καλά, πως όλα θα είναι υπέροχα, πως όλα θα πάνε καλύτερα από όσο τα φαντάζεται.
Και μετά να του πω ότι όλα είναι ψέματα, πώς ΝΑ ΤΑ ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜΑΝΤΑΝΙ ΕΝΣΑΛΙΟΥΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ, Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΠΑΡΑΤΑ ΤΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Sklira. Apo piso:
