Ο βασιλιάς πέθανε, ψάχνουμε τον επόμενο: Σημειώσεις πριν τα νοκ άουτ του Mundobasket

Ξεκίνησαν 32, έμειναν 16 και τώρα 8 χώρες συνεχίζουν με στόχο τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Όχι NBAers, χαλαρώστε, δεν εννοώ το δαχτυλίδι του NBA, εννοώ το πραγματικό παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Το βέβαιο είναι ότι θα έχουμε νέο βασιλιά, καθώς οι κάτοχοι του τίτλου Ισπανοί, για πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 έμειναν εκτός οκτάδας μεγάλης διοργάνωσης, ενώ τα προημιτελικά μοιάζουν με ευρωπαϊκή υπόθεση, αφού στις 2 αμερικάνικες χώρες (ΗΠΑ, Καναδά), κάνουν παρέα 6 ομάδες από τη δική μας ήπειρο (Γερμανία, Σλοβενία, Ιταλία, Σερβία, Λιθουανία, Λετονία).

Ας δούμε τι κρατάμε από αυτή τη δεύτερη φάση των ομίλων, με τη διοργάνωση πια να πηγαίνει σε πιο γνώριμα μονοπάτια, με τα πατροπαράδοτα νοκ άουτ παιχνίδια.

Ο απολογισμός της Ελλάδας

Όπως πάντα, από τις κριτικές και τα σχόλια, απουσιάζει η ψυχραιμία, η αντικειμενικότητα και το αγωνιστικό κριτήριο. Διαβάζουμε για πάθος, για ψυχή, για φιλότιμο, τίποτα όμως για το τι πήγε στραβά αγωνιστικά, τι μπορούμε να βελτιώσουμε, πού βρίσκεται το ελληνικό μπάσκετ και γιατί έχει μείνει τόσο πίσω.

Η Ελλάδα δεν απέτυχε, τηρουμένων των αναλογιών και του ρόστερ της. Ούτε φυσικά πέτυχε όμως. Έκανε απλά το αυτονόητο και τίποτα παραπάνω. Σε καμία περίπτωση δεν έκανε την υπέρβαση, ούτε τρύπησε κανένα ταβάνι, αλίμονο. Τι να πουν δηλαδή και η Λετονία με τη Λιθουανία, οι οποίες επίσης με ελλείψεις όχι απλά έφτασαν στους 8, αλλά το έκαναν αποδίδοντας και εξαιρετικό μπάσκετ;

Το μόνο που έχει νόημα αυτή τη στιγμή, πέρα απ’ το να γίνεται κριτική από τους μισούς και οι άλλοι μισοί να κράζουν αυτούς που κάνουν κριτική, είναι να δούμε πώς το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να αρχίσει να παράγει και πάλι παίκτες, διότι το μέλλον πίσω από τη φουρνιά που σιγά-σιγά αποσύρεται, φαντάζει αρκετά δυσοίωνο. Καλή η κοντόφθαλμη αντιμετώπιση με την πανστρατιά ενόψει προολυμπιακού, τα λεφτά που ίσως ξοδευτούν και πάλι για να το φέρουμε στην Αθήνα για μια τελευταία ζαριά επιτυχίας, όμως καλό θα είναι να κοιτάξουμε και πίσω από δέντρο, μπας και δούμε ποτέ το δάσος.

Η Βαλτική αντεπιτίθεται

Πριν τη διοργάνωση ελάχιστοι τους έβλεπαν στην οκτάδα, την Λετονία μάλιστα ούτε καν στους 16. Αμφότερες, παρά τις σημαντικές τους απουσίες, όχι μόνο έκλεισαν θέση στα προημιτελικά, αλλά το έκαναν αποδίδοντας και εξαιρετικό μπάσκετ. Η Λιθουανία υποχρέωσε τις ΗΠΑ στην πρώτη τους ήττα, η Λετονία κέρδισε τους Γάλλους και τους Ισπανούς και μάς έδειξαν ότι καλή η γκρίνια για τα ρόστερ και τις απουσίες, όμως υπάρχει και το μπάσκετ.

Οι Αμερικάνοι είναι θνητοί

Δεν αποκλείεται οι ΗΠΑ στο τέλος να πάρουν το χρυσό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι η ανίκητη ομάδα που θα έκανε πλάκα, όπως πολλοί περίμεναν πριν τη διοργάνωση. Αν μάλιστα δεν φτάσει στην κορυφή, δεν αποκλείεται να δούμε ξανά πανστρατιά από τους stars της πρώτης γραμμής, για μία νέα έκδοση redeem team στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Και οι Ισπανοί χάνουν

Τέλος εποχής για τους Ισπανούς, που έμειναν εκτός προημιτελικών έπειτα από την ήττα από τον Καναδά, όμως κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα επιστρέψουν. Juan Núñez, Santi Aldama και οι φουρνιές των μικρών που σάρωσαν τα μετάλλια και αυτό το καλοκαίρι, αποτελούν την καλύτερη εγγύηση για το μέλλον.

Η ομάδα του προπονητή

Αν μια ομάδα εκφράζει περισσότερο στο παρκέ την ψυχοσύνθεση του προπονητή της, αυτή είναι η Ιταλία, η οποία για ακόμη μια διοργάνωση κάνει την υπέρβαση. Η ήττα των ΗΠΑ τους στέλνει πάνω στους Αμερικάνους, αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα πέσουν αμαχητί.

Δεν αρκεί ο Luka πλέον

Οι Σλοβένοι έφτασαν στους 8 κυρίως χάρη στον Doncic, όμως πλέον πρέπει να κάνουν step up κι οι υπόλοιποι. Το βαρύ 100-71 από την εξαιρετική Γερμανία είναι ένα γερό καμπανάκι, πριν τη μάχη με τους ποιοτικούς και κυρίως γεμάτους Καναδούς.

Προβλέψεις για τη συνέχεια

Παραδόξως, παραμένω 100% εντός στόχων στις προβλέψεις που έκανα στο περασμένο άρθρο, οπότε απλά θα τις επαναλάβω. Τα ζευγάρια των ημιτελικών θα είναι ΗΠΑ-Γερμανία και Σερβία-Καναδάς.