Οι 16+1 Έλληνες ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί σε ευρωπαϊκό τελικό

Ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, έτσι, μπαίνει σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ Ελλήνων παικτών που έχουν καταφέρει να αγωνιστούν σε ομάδα που έχει προκριθεί σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ποιοι είναι, όμως, οι υπόλοιποι 16 ποδοσφαιριστές που έχουν κάνει κάτι ανάλογο και πόσοι έχουν φύγει νικητές;

Οι 11 «πράσινοι» του τελικού του Γουέμπλεϊ

Αναμφίβολα πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της χώρας σε συλλογικό επίπεδο. Μια επιτυχία που μέχρι σήμερα καμία άλλη ομάδα δεν έχει καταφέρει να επαναλάβει. Οι μόνες φορές που η Ελλάδα έφτασε κοντά σε τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ήταν το 1985 και το 1996 όταν και πάλι το τριφύλλι έφτασε μέχρι τα ημιτελικά. Ωστόσο, η Λίβερπουλ τη μία φορά και ο Άγιαξ την άλλη τού στέρησαν το όνειρο ενός δεύτερου ευρωπαϊκού τελικού.

Γυρνάμε, όμως, και πάλι στο έπος του 1971. Τότε που 11 Έλληνες ποδοσφαιριστές (Τάκης Οικονομόπουλος, Γιάννης Τομαράς, Γιώργος Βλάχος, Κώστας Ελευθεράκης, Αριστείδης Καμάρας, Φραγκίσκος Σούρπης, Χάρη Γραμμός, Τότης Φυλακούρης, Αντώνης Αντωνιάδης, Μίμης Δομάζος, Άνθιμος Καψής) έπαιξαν κόντρα στον μεγάλο Άγιαξ του Κρόιφ και των υπόλοιπων «Ιπτάμενων Ολλανδών».

Η ανωτερότητα του Αίαντα ήταν εμφανής και το ματς έληξε με σκορ 2-0 υπέρ του. Ο προπονητής των πρασίνων και μεγάλη φιγούρα των ευρωπαϊκών γηπέδων, Ferenc Puskas, αποφάσισε να βγάλει όλο το ματς με την ίδια ενδεκάδα και έτσι ο αριθμός των Ελλήνων ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν στον τελικό δεν αυξήθηκε. Έπρεπε να περάσουν 33 χρόνια για να μεγαλώσει η λίστα.

Άκης Ζήκος (Τελικός Champions League 2004)

Το 2004 ήταν μια χρονιά γεμάτη ποδοσφαιρικές εκπλήξεις. Η Ελλάδα κατέκτησε το Euro, ρίχνοντας στο καναβάτσο την οικοδέσποινα Πορτογαλία, και η Πόρτο του Jose Mourinho κέρδισε το Champions League. Αντίπαλός της στον τελικό του Γκελζενκίρχεν ήταν η Μονακό του Άκη Ζήκου. Οι Μονεγάσκοι παρουσίασαν εξαιρετική πορεία καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης, αποκλείοντας μεγαθήρια όπως τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Τσέλσι.

Ο Άκης Ζήκος αγωνίστηκε σε όλο τον τελικό, ωστόσο, δεν κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του στην κατάκτηση του τροπαίου. Κατά την απονομή του μεταλλίου συμμετοχής, ο πρώην ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ ντύθηκε με την ελληνική σημαία για να γιορτάσει τη συμμετοχή της χώρας σε έναν ευρωπαϊκό τελικό μετά από τρεις δεκαετίες.

Στάθης Ταυλαρίδης (Τελικός Κυπέλλου Ιντερτότο 2004)

Την ίδια χρόνια, όμως, ένας άλλος Έλληνας κατάφερε να φτάσει στην πηγή και να πιει νερό. Ο Στάθης Ταυλαρίδης, ο Έλληνας αμυντικός, αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ιντερτότο 2004 με τη φανέλα της Λιλ. Αντίπαλος της γαλλικής ομάδας ήταν η πορτογαλική U.D. Leiria. Ο τελικός ήταν διπλός. Στο πρώτο ματς επί πορτογαλικού εδάφους, ο αγώνας έληξε ισόπαλος με σκορ 0-0 και στον δεύτερο η Λιλ επικράτησε με σκορ 2-0.

Ο Στάθης Ταυλαρίδης αγωνίστηκε και στα δύο ματς. Φωτογραφικό υλικό, δυστυχώς, από το ματς δεν υπάρχει, παρά μόνο ένα video στο YouTube με τα στιγμιότυπα του αγώνα. Στο τέλος αυτού ξεχωρίζουν οι ποδοσφαιριστές της Λιλ που πανηγυρίζουν σηκώνοντας όχι κάποιο τρόπαιο αλλά μια τιμητική πλακέτα. Άλλωστε το Κύπελλο Ιντερτότο δεν είχε ανάγκη τις πολυτέλειες.

Αλέξανδρος Τζιόλης (Τελικός Κυπέλλου UEFA 2009)

Η επόμενη ελληνική συμμετοχή στη λίστα σημειώθηκε το 2009. Η Βέρντερ Βρέμης αγωνίστηκε κόντρα στη Σαχτάρ Ντόνετσκ για τον τελικό του Κυπέλλου UEFA που έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη στις 20 Μαΐου. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση και, παρά το γεγονός πως ο Έλληνας μέσος δεν υπολογιζόταν για την αρχική ενδεκάδα, τελικά αγωνίστηκε για 17 λεπτά στην αναμέτρηση (από το 103ο έως το 120ο λεπτό).

Το τρόπαιο κατέκτησε η ουκρανική ομάδα, με τον Αλέξανδρο Τζιόλη να πέφτει στο έδαφος μετά το σφύριγμα της λήξης του ματς, εμφανώς στεναχωρημένος και απογοητευμένος από την εξέλιξη του αγώνα. Όπως έχει δηλώσει ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, πρόκειται για την πιο σημαντική στιγμή της συλλογικής του καριέρας που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ. Μετά το τέλος της σεζόν, ο ποδοσφαιριστής επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, καθώς η περίοδος δανεισμού του έληξε, με τη γερμανική ομάδα να μην προχωρά τελικά στην απόκτησή του.

Κώστας Μήτρογλου (Τελικός Europa League 2018)

Ο Κώστας Μήτρογλου είναι ένας από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές που του πήγαιναν πολύ τα ευρωπαϊκά ματς. Χαρακτηριστικό είναι πως αποτελεί τον δεύτερο σκόρερ στην ιστορία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη με 15 γκολ σε 44 αναμετρήσεις (τον πέρασε μόλις πέρυσι ο Youssef El-Arabi). Μία από τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε ήταν και η Μαρσέιγ.

Τη σεζόν 2017/18 η γαλλική ομάδα πραγματοποίησε εξαιρετική χρονιά και έφτασε ως τον τελικό της Λιόν κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Η ανωτερότητα, ωστόσο, των Ισπανών ήταν εμφανής και το ματς έληξε με σκορ 3-0 υπέρ τους. Ο Έλληνας επιθετικός πέρασε στον τελικό ως αλλαγή στο 73ο λεπτό χωρίς, ωστόσο, να καταφέρει να βρει δίχτυα, είδε όμως μια κεφαλιά του να σταματάει στο δοκάρι.

Σωκράτης Παπασταθόπουλος (Τελικός Europa League 2019)

Την ακριβώς επόμενη χρονιά, ένας άλλος ποδοσφαιριστής από τη χώρα μας έπαιξε στον τελικό του Europa League. Αυτή τη φορά επρόκειτο για τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, τον αμυντικό της Άρσεναλ. Ο τελικός ήταν αγγλική υπόθεση καθώς αντίπαλος της λονδρέζικης ομάδας, ήταν η επίσης λονδρέζικη Τσέλσι.

Ο Έλληνας στόπερ αγωνίστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς, χωρίς, ωστόσο, να γευτεί τη χαρά της νίκης στο τέλος. Η Τσέλσι, σκοράροντας όλα της τα τέρματα στο δεύτερο ημίχρονο, επικράτησε με το ευρύ 4-1 και πρόσθεσε ακόμη έναν ευρωπαϊκό τίτλο στη συλλογή της. Για ακόμη μία φορά η ελληνική εκπροσώπηση δεν τα κατάφερε.

Plus: Γιούρκας Σεϊταρίδης (Τελικός Intercontinental Cup 2004)

Μπορεί να μην πρόκειται για ευρωπαϊκό τελικό αλλά για διηπειρωτικό, ωστόσο, είναι μία από τις σημαντικές ελληνικές επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο. Λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Euro 2004 με την εθνική Ελλάδος, ο Γιούρκας Σεϊταρίδης πήρε μεταγραφή στην κάτοχο του Champions League, Πόρτο.

Ο αγώνας πραγματοποιήθηκε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας τον Δεκέμβριο του 2004, με την πορτογαλική ομάδα να παίζει κόντρα στην Κολομβιανή Όνσε Κάλντας που πριν από μερικούς μήνες είχε κατακτήσει το Copa Libertadores. Ο Έλληνας μπακ αγωνίστηκε σε όλο το ματς, με την Πόρτο να κερδίζει τον τίτλο τελικά στα πέναλτι με σκορ 8-7.