Οι πιο άμπαλοι υποψήφιοι για Χρυσή Μπάλα

Πριν
από λίγες μέρες, στις 24/10, ανακοινώθηκαν
οι 30 υποψήφιοι ποδοσφαιριστές για τη
Χρυσή Μπάλα του 2016, αυτή που όλοι ξέρουν
εδώ και κάμποσο καιρό ότι θα κατακτήσει
ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Εδώ
και κάμποσο καιρό, επίσης, γνωρίζουμε
ότι το φετινό Ballon D’ Or είναι
το τελευταίο που θα απονείμουν από
κοινού η FIFA και το France
Football. Από του χρόνου τα τσανάκια
ξαναχωρίζουν, οπότε θα τρώμε στη μάπα
τα λαμέ κοστούμια του Μέσι και τις πόζες
του Ρονάλντο σε δύο διαφορετικά γκαλά.

Αλλά
αυτό είναι κάτι που προβλέπεται. Ο Λίο
και ο CR7 δικαιούνται να
είναι εκεί, ακόμα κι αν τους έχουμε
βαρεθεί. Κατά καιρούς, όμως, υποψηφιότητες
για Χρυσή Μπάλα έχουν κερδίσει αρκετοί
απίθανοι τύποι. Ή -για να μην τους
αδικούμε- αρκετοί τύποι που τώρα πια
τους θυμόμαστε και σκεφτόμαστε πόσο
απίθανη ήταν η υποψηφιότητά τους. Σήμερα
θυμηθήκαμε 10 απ’ αυτούς τους
λαθρεπιβάτες στο εξπρές της παγκόσμιας
καταξίωσης. Ας ταξιδέψουμε μαζί τους.

Λουίς
Γκαρσία

Ο
Καταλανός που κάποτε πέρασε και από την
Πανάθα για σχεδόν μία δεκαετία είχε
κοροϊδέψει τη μισή Ευρώπη ότι ήταν ένας
μεσοεπιθετικός από το πάνω ράφι. Το 2005
βραβεύτηκε για την πειθώ του με μια
υποψηφιότητα για Ballon D’ Or. Ήταν
η πρώτη του χρονιά στη Λίβερπουλ, μόλις
είχε φύγει από την Μπαρτσελόνα. Εννοείται
ότι βγήκε τελευταίος στην ψηφοφορία.

Γιούρι
Ζιρκόφ

Εκεί
κάπου στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας,
ο Γιούρι ο Ζιρκόφ είχε καταφέρει να
προσθέσει στη μέτρια αξία του ανεξήγητη
υπεραξία. Έγινε ο βασικός αριστερός
μπακ της εθνικής Ρωσίας (ας πούμε ότι
δεν υπήρχαν άλλοι), πήρε μετεγγραφή στην
Τσέλσι (ας υποθέσουμε ότι είχε βύσμα
τον Αμπράμοβιτς) και το 2008, μετά το Euro
βρέθηκε στη λίστα των υποψηφίων για
τη Χρυσή Μπάλα. Προς τιμήν των δημοσιογράφων
που συμμετείχαν στην ψηφοφορία, ο Ζιρκόφ
δεν πήρε ούτε μισή ψήφο.

Τραϊανός
Δέλλας

Τον
Κολοσσό τον αγαπάμε, τον εκτιμάμε, τον
πιστεύουμε και ως προπονητή, αλλά Χρυσή
Μπάλα δεν θα του δίναμε. Κάποιοι, πάντως,
σκέφτηκαν ότι μπορεί και να του άξιζε
το 2004, τη χρονιά που διάφορα δικά μας
παιδιά βρέθηκαν στον αφρό της επικαιρότητας
μετά το έπος της Πορτογαλίας.

Τόνι
Γιεμπόα

Το
γεγονός ότι δεν τον ξέρεις μπορεί να
σημαίνει είτε ότι είσαι μικρός, είτε
ότι εκείνος ήταν ‘λίγος’. Ή και τα δύο. Ο
Γκανέζος κέρδισε τη θέση του στον ήλιο
και στους υποψηφίους της Χρυσής Μπάλας
το 1995, σε μια από τις τελευταίες χρονιές
που η Λιντς ήταν ποδοσφαιρική ομάδα και
όχι αστικός μύθος. Ο Γιεμπόα τσίμπησε
και πέντε ψήφους. Μην τις γελάς, τόσες
πήρε και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο εκείνη τη
χρονιά.

Κρις

Ο
Κρις. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός που
συνέδεσε το όνομα και το ξυρισμένο
κρανίο του με τη Χρυσή Εποχή της Λυών.
Ως γνωστόν, η Χρυσή Εποχή της Λυών κράτησε
διήρκεσε αρκετά, αλλά δεν ήταν πολλών
καρατίων αφού δεν οδήγησε σε κάποιον
Ευρωπαϊό θρίαμβο. Ο Κρις, πάντως, μπήκε
δύο φορές στη χρυσή λίστα, το ’05 και το
’06. Και τις δύο έφυγε χωρίς ούτε μία ψήφο.

Γιαν
Κόλερ

Τον
αγαπήσαμε γιατί ήταν ψηλός, νταμάρι και
την ίδια στιγμή άκακος και γλυκούλης.
Ο Τσέχος ανταμείφθηκε για τον εσωτερικό
του κόσμο και μερικά γκολ που πέτυχε με
την Ντόρτμουντ ο 2003 με μία ψήφο στη Χρυσή
Μπάλα εκείνης της χρονιάς.

Τρύφων
Ιβάνοφ

Η
πιο ατίθαση χαίτη της εθνικής Βουλγαρίας
μπήκε στην ελίτ του Δυτικού ποδοσφαίρου
το 1996, δύο χρόνια μετά την ξέφρενη πορεία
της χώρας του στο Μουντιάλ των ΗΠΑ.
Εκείνη τη χρονιά, ο Ιβάνοφ αγωνιζόταν
στη Ραπίντ Βιέννης και στην ψηφοφορία
για τη Χρυσή Μπάλα τερμάτισε 22ος, πάνω
από παίκτες όπως Ντάβιντς, ο Νέντβεντ,
ο Σιμεόνε, ο Βιάλι, ο Λιτμάνεν. Ο
σκληροτράχηλος σέντερ μπακ πέθανε τον
περασμένο Φλεβάρη από καρδιά. Ήταν
ακριβώς 50 ετών.

Τόρε
Άντρε Φλο

Ο
ψηλόλιγνος Νορβηγός που δεν κατάφερε
ποτέ να γίνει ο Σόλσκιερ της Τσέλσι
προτάθηκε για Χρυσή Μπάλα το 1998. Δεν τον
ψήφισε κανείς, αλλά δεν στενοχωρήθηκε
πολύ – εκείνη τη χρονιά 0 ψήφους είχαν
και ο Καναβάρο, Βερόν, Ορτέγκα, Μπόμπαν.

Στο κάτω – κάτω, μπορεί να μη χόρευε στο γρασίδι, αλλά στο Dancing With Stars έσκισε.

Γιον
Γιένσεν

Ο
Δανός μπήκε στη λίστα του France
Football το 1992 με τις σαγιονάρες του,
όπως και η μισή εθνική Δανίας εκείνη τη
χρονιά. Ένας αυθεντικά άμπαλος μέσος,
ίσως και ο πιο άμπαλος που κέρδισε ποτέ
υποψηφιότητα, θα μείνει αξέχαστος στους
φίλους της Άρσεναλ για τις αγωνιώδεις
και μονίμως άκαρπες προσπάθειές του να
πετύχει έστω κι ένα γκολ. Το κατάφερε
μετά από 98 αγώνες, την παραμονή της
Πρωτοχρονιάς του 1995 σε ένα ματς με την
QPR στο οποίο η Άρσεναλ
έχασε 3-1. Οι παλιοί φίλοι της Άρσεναλ
έχουν ακόμα σε κάποιο συρτάρι το T-Shirt
με τη στάμπα ‘Ήμουν εκεί όταν σκόραρε
ο Γιένσεν’.

Ντάνιελ
Αμοκάτσι

Το
1995, ο Νιγηριανός Ντάνιελ Αμοκάτσι πέτυχε
6 γκολ με τη φανέλα της Έβερτον. Για
κάποιο λόγο, αυτά ήταν αρκετά για να του
χαρίσουν μια θέση στη χρυσή λίστα. Στην
τελική ψηφοφορία, ο Αμοκάτσι συγκέντρωσε
144 ψήφους λιγότερες από τον Ζορζ Γουεά
που κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα με 144 ψήφους.