Όλα τα γήπεδα που έχουν ρίξει άκυρο στην ΕΠΟ για τον τελικό κυπέλλου
Ένα σίριαλ που ξεκίνησε τον περασμένο Ιανουάριο και συνεχίζεται αμείωτο μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
- 8 ΜΑΙ 2023
Κάθε χρόνο γίνεται μεγάλη κουβέντα για το ποιες ομάδες θα καταφέρουν να φτάσουν ως τον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος. Άλλες παλεύουν για το νταμπλ, άλλες για να σώσουν τη χρονιά, κι άλλες είναι ικανοποιημένες απλά με τη συμμετοχή. Φέτος, όμως, συνέβη κάτι το ξεχωριστό. Η συζήτηση δε γίνεται για τους συλλόγους αλλά για το γήπεδο στο οποίο πρόκειται να διεξαχθεί ο τελικός. Κάτι που ναι μεν έχουμε βιώσει ξανά σε ένα βαθμό και παλαιότερα, ωστόσο το φετινό θέατρο του παραλόγου ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.
Όλα ξεκίνησαν στις αρχές του 2023, όταν ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Παναγιώτης Μπαλτάκος, δήλωσε πως επιθυμεί ο τελικός κυπέλλου να γίνει, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Τέσσερις μήνες μετά, η διοργάνωση έχει περάσει από σαράντα κύματα. Ας δούμε, όμως, όλο το χρονολόγιο μιας ακόμη απίστευτης ελληνικής ποδοσφαιρικής υπόθεσης.
Το χρονικό του γηπέδου που θα διοργανώσει τον τελικό Κυπέλλου
27 Ιανουαρίου: Μπορεί καλά – καλά να μην ξέρουμε ποιες ομάδες έχουν προκριθεί στα ημιτελικά, αλλά ο κ. Μπαλτάκος ρίχνει την πρώτη βόμβα. «Σκέφτομαι τελικό Κυπέλλου στο εξωτερικό, αλλά θα πρέπει να ερωτηθούν και οι ομάδες. Ξέρουμε τα γήπεδα, τις ομοσπονδίες. Αποκλείεται η Νέα Υόρκη. Φανταστείτε ότι η Ευρώπη έχει 54 ομοσπονδίες. Δεν μπορεί να γίνει ο τελικός πρακτικά σε μια χώρα που δεν έχει Έλληνες. Στη Γερμανία έχει Έλληνες, όπως και στην Αγγλία. Δεν έχει νόημα να πάμε για παράδειγμα στη Σλοβακία» σημείωνε στον ραδιοφωνικό σταθμό Metropolis. Η μεγάλη ευκαιρία να δούμε Έλληνες οπαδούς στο Μανχάταν χάθηκε.
1 Φεβρουαρίου: Σύμφωνα με δημοσιεύματα που κάνουν τον γύρο του ελληνικού διαδικτύου, η ΕΠΟ σκέφτεται πολύ σοβαρά να απευθύνει ερώτημα μέσω επιστολής στις Ομοσπονδίες της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας, προκειμένου να μάθει αν υπάρχει διαθεσιμότητα γηπέδου για τον μήνα Μάιο. Ένα από τα γήπεδα που ακούγονται είναι και η Allianz Arena. Οι πληροφορίες σχετικά με τον αν θα παραβρεθούν στις κερκίδες του σταδίου ο Thomas Müller και ο Manuel Neuer είναι ακόμη συγκεχυμένες.
3 Φεβρουαρίου: Η αγγλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου φέρεται να είναι θετική στη διοργάνωση του τελικού κυπέλλου Ελλάδος στο Λονδίνο. Η διαθεσιμότητα των γηπέδων φτάνει τα 19. Ζητάει, ωστόσο, περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις βλέψεις της ελληνικής ομοσπονδίας προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία.
10 Φεβρουαρίου: «Συζητάμε και με την Αυστραλία για τον τελικό Κυπέλλου». Με την αγγλική και τη γερμανική επιλογή να απομακρύνονται, η ΕΠΟ στρέφεται σε χώρες με έντονο το ελληνικό μεταναστευτικό στοιχείο. Ο τελικός, βέβαια, θα έπρεπε να γίνει τα ξημερώματα εκεί προκειμένου να μπορούν να τον παρακολουθήσουν στην Ελλάδα.
12 Φεβρουαρίου: Η επιλογή της Αυστραλίας απομακρύνεται και στο προσκήνιο έρχεται και πάλι εκείνης της Αγγλίας. Το γήπεδο που συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες είναι εκείνο της Κρίσταλ Πάλας. Ο Παναγιώτης Μπαλτάκος αναφέρει πώς μία από τις επιλογές ήταν και το Στάμφορντ Μπριτζ, ωστόσο, η Τσέλσι θέλει το χορτάρι του γηπέδου της να μείνει ανέπαφο. Ίσως, δεν έχει εικόνα για το ποδοσφαιρικό επίπεδο της χώρας μας.
13 Φεβρουαρίου: Αλλαγή σχεδίων και πάλι. Η Ομοσπονδία της Αυστραλίας θέλει ξανά τον τελικό κυπέλλου Ελλάδος. Σκληρό πόκερ.
23 Μαρτίου: Ανησυχούμε. Περνάει ένας μήνας και δεν έχουμε καμία εξέλιξη σχετικά με τα του τελικού Κυπέλλου. Ο Αχιλλέας Μπέος εμφανίζεται και δηλώνει πως δεν πρόκειται να επιτρέψει να γίνει η διοργάνωση στο Πανθεσσαλικό Στάδιο, για να γίνει ο Βόλος «πεδίο μάχης». Το πρώτο επεισόδιο ενός ακόμη σίριαλ έχει μόλις ξεκινήσει.
7 Απριλίου: «Στις 20 Μαΐου στη Λευκωσία ο τελικός». Η υπόθεση δείχνει να λήγει. Το ΓΣΠ είναι έτοιμο να υποδεχθεί τους νικητές των ζευγαριών ΑΕΚ – Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ – Λαμία. Μόνο που η αστυνομία της πόλης έχει πολύ διαφορετική άποψη.
12 Απριλίου: Το κυπριακό σχέδιο ναυαγεί. Η τοπική Αστυνομία ανακοινώνει πως δεν εγκρίνει τη διεξαγωγή του τελικού στη χώρα. Όπως επισημαίνει στην ανακοίνωσή της: «η συγκεκριμένη απόφαση λήφθηκε με μοναδικό γνώμονα τη διατήρηση της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας των πολιτών». Μα, πότε είχαμε δώσει τέτοια εντύπωση;
13 Απριλίου: Η επιλογή του Πανθεσσαλικού μπαίνει και πάλι στο τραπέζι των συζητήσεων. Μόνο που ο Αχιλλέας Μπέος θέλει να βάλει τους δικούς του όρους. «Δέκα χιλιάδες παιδιά κι από 1.000 ακριβά εισιτήρια σε κάθε ομάδα». Την ίδια μέρα, γίνεται γνωστό πως οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών ναυαγούν οριστικά. Ο κ. Μπαλτάκος επισημαίνει: «Είναι ήττα αυτό που συμβαίνει, είναι ήττα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ΟΑΚΑ είναι πάντα μία λύση».
18 Απριλίου: «Καμία επιστολή από την ΕΠΟ, εκκρεμεί η οφειλή από τον περυσινό τελικό Κυπέλλου» αναφέρει το ΔΣ του ΟΑΚΑ. Η ΕΠΟ απαντάει: «Δε χρωστάμε στο ΟΑΚΑ για τον περσινό τελικό Κυπέλλου, ο εφετινός πρέπει να γίνει στο Πανθεσσαλικό». Το ΟΑΚΑ απαντά ξανά: «Οφείλονται 46.316 ευρώ από τον περσινό τελικό του Κυπέλλου». Ο αντιπρόεδρος της ΕΠΟ, Στέργιος Αντωνίου, δηλώνει το ίδιο βράδυ πως πρόθεση της ομοσπονδίας είναι ο τελικός να γίνει στον Βόλο.
21 Απριλίου: Ο Αχιλλέας Μπέος επανέρχεται. «Το Πανθεσσαλικό είναι στη διάθεση της ΕΠΟ, κεκλεισμένων των θυρών και με ονομαστικές προσκλήσεις». Όλα δείχνουν να βαίνουν καλώς. Κι όμως.
27 Απριλίου: Κι ενώ το πράγμα δείχνει να προχωράει και όλοι μιλούν για συγκεκριμένες μέρες και ώρες που θα διεξαχθεί ο τελικός, το γλυκό χαλάει για ακόμη μία φορά. Η Επιτροπή του Πανθεσσαλικού επισημαίνει: «Ο τελικός μπορεί να γίνει σε κάποιο χωράφι στον Θεσσαλικό κάμπο, εδώ αποκλείεται». Η κόντρα μεταξύ ΕΠΟ και γηπέδου φτάνει στα άκρα με την ομοσπονδία να σκέφτεται ακόμη και να του βάλει λουκέτο.
28 Απριλίου: «Προς AEL FC ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας με κόσμο στις εξέδρες» αναφέρει σε ρεπορτάζ το Sport24. Ο Δήμαρχος της Λάρισας, όμως, αντιδρά: «Χωρίς να ρωτήσουν την πόλη και τη δημοτική Αρχή, αποφασίζουν».
3 Μαΐου: Το σχέδιο Λάρισα ναυαγεί. Τι πιο σύνηθες, θα μπορούσε να πει κανείς. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ επισημαίνει σε δηλώσεις του πως σκέφτεται πολύ σοβαρά τη θέσπιση διπλού τελικού στις έδρες των δύο φιναλίστ.
4 Μαΐου: Ο Αχιλλέας Μπέος επανέρχεται: «Αν κάνει αίτημα η ΕΠΟ, θα δώσω το Πανθεσσαλικό για τον τελικό γιατί τους βλέπω και ταλαιπωρούνται». Το Πανθεσσαλικό μπαίνει και πάλι σε πρώτο πλάνο. Τα σχέδια ναυαγούν.
5 Μαΐου: Το γήπεδο του Παναιτωλικού στο Αγρίνιο και της Λαμίας μπαίνουν στο προσκήνιο. Η μπίλια κάθεται στο πρώτο. Οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών είναι σε καλό δρόμο. Η τοπική αστυνομία, ωστόσο, εκφράζει φόβο για επεισόδια μεταξύ οπαδών.
7 Μαΐου: Τα σχέδια αλλάζουν και πάλι. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Τάκης Μπαλτάκος, πραγματοποιεί νέα επαφή με τους ανθρώπους της Κυπριακής ομοσπονδίας για να θέσει επί τάπητος το συγκεκριμένο θέμα. Αυτή τη φορά τίθεται το ζήτημα διεξαγωγής του τελικού κεκλεισμένων των θυρών.
8 Μαΐου: Η αστυνομία της Κύπρου ανάβει ξανά κόκκινο για τον τελικό στο ΓΣΠ. Εν αναμονή των εξελίξεων και των νέων αρνήσεων.