Όταν ο Χρήστος Αρχοντίδης θέλησε να χορέψει παραδοσιακά μέσα στο Γουέμπλεϊ
- 12 ΟΚΤ 2024
Σε ένα από τα πιο παράξενα παιχνίδια στην ιστορία της εθνικής μας ομάδας, η Ελλάδα πέρασε από το Γουέμπλεϊ, κερδίζοντας την Αγγλία με 2-1. Φυσικά, τα συναισθήματα ήταν γλυκόπικρα, αφού της χαράς για το αποτέλεσμα υπερίσχυσαν το πένθος, η ανατριχίλα και η συγκίνηση για τον πρόωρο χαμό του Τζορτζ Μπάλντοκ, μόλις στα 31 του χρόνια. Οι διεθνείς αφιέρωσαν σε εκείνον τη μεγάλη νίκη και ο αδικοχαμένος ποδοσφαιριστής θα μείνει για πάντα συνδεδεμένος με αυτό το επικό διπλό.
Αυτή όμως, δεν ήταν η πρώτη φορά που η ελληνική ομάδα αντιμετώπισε την αγγλική και δεν έφυγε ηττημένη από το συγκεκριμένο γήπεδο κι εμείς γυρίζουμε τον χρόνο πίσω για να τη θυμηθούμε.
Το ποδόσφαιρο που είχε παίξει η Ελλάδα δεν ήταν θελκτικό, όμως σίγουρα ο σκοπός εκείνη την εποχή αγίαζε τα μέσα και η park the bus τακτική του Χρήστου Αρχοντίδη απέδωσε, με τον ίδιο να δίνει ένα πρωτοφανές σόου αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης.
Ποιος ήταν ο Χρήστος Αρχοντίδης
Ο Χρήστος Αρχοντίδης ήταν ένας Σερραίος προπονητής ποδοσφαίρου που έμεινε στην ενεργό δράση για περισσότερα από 30 χρόνια. Γεννήθηκε στον Λευκώνα Σερρών τον Ιούνιο του 1938 και η πρώτη του δουλειά στον χώρο ήρθε 34 χρόνια αργότερα στον Εδεσσαϊκό.
Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους γυρολόγους προπονητές του προηγούμενου αιώνα, δουλεύοντας συνολικά σε 15 διαφορετικές ομάδες, ενώ στον πάγκο του Πανσερραϊκού βρέθηκε για 6 φορές και σε εκείνον του Απόλλωνα Σμύρνης μέτρησε 5 θητείες. Θεωρείται «δάσκαλος» του ποδοσφαίρου και έφτασε να προπονεί τον Βασίλη Χατζηπαναγή στον Ηρακλή και να καθίσει στον πάγκο του ΠΑΟΚ το 1996-97.
Παρ’ όλα αυτά, η σπουδαιότερη στιγμή στην καριέρα του ήταν η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας στην Εθνική Ελλάδος, όπου αντικατέστησε τον Αλκέτα Παναγούλια, ενάμισι χρόνο μετά την πρώτη πρόκριση στα τελικά του EURO. Συνολικά βρέθηκε στον πάγκο της Ελλάδας σε 20 αγώνες, έχοντας απολογισμό, 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 12 ήττες. Κορυφαία στιγμή της θητείας του ήταν η ισοπαλία 0-0 που απέσπασε στο παλιό Γουέμπλεϊ από την Αγγλία, σε αγώνα για την προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1984. Στον αγώνα που θυμόμαστε σήμερα.
Πώς η Ελλάδα απέσπασε εκείνον τον βαθμό από την Αγγλία
Στις 30 Μαρτίου του 1983 μετά τον αποκλεισμό της από την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η Εθνική Ελλάδος είχε μπει ξανά στη διαδικασία των προκριματικών για να διεκδικήσει την πρόκρισή της στο EURO 1984. Τέσσερις μήνες νωρίτερα η Εθνική Ομάδα είχε ηττηθεί με 0-3 στο Καυτανζόγλειο Στάδιο, χάρη σε δύο γκολ του Tony Woodcock και ένα του Samy Lee.
Η Εθνική βρισκόταν στον τρίτο όμιλο, όπου εκτός από την Αγγλία συμμετείχαν η Δανία, η Ουγγαρία και το Λουξεμβούργο και μόνο μία ομάδα προκρινόταν στην τελική φάση. Ο αγώνας της 30ης Μαρτίου ήταν πολύ πιο κρίσιμος για τους Άγγλους που έδιναν μάχη με τη Δανία για την πρωτιά, παρά για τη δική μας ομάδα, αλλά ο Χρήστος Αρχοντίδης είχε διαφορετική άποψη.
Ο 45χρονος τότε προπονητής είχε σχεδιάσει ειδικό πλάνο για αυτόν τον αγώνα, στήνοντας ολόκληρη την ομάδα του πίσω από την μπάλα και αφήνοντας τον δεύτερο σκόρερ των προκριματικών, Νίκο Αναστόπουλο, μόνο του μπροστά. Στόχος του ήταν να μη δεχθεί η Εθνική Ελλάδος γκολ, καθώς η κριτική προς το πρόσωπό του ήταν έντονη στα προηγούμενα παιχνίδια.
Η τακτική του ήταν απλή: «μένουμε όλοι πίσω και διώχνουμε την μπάλα». Ο Γιάννης Γκαλίτσιος είχε εντολή να ακολουθεί παντού τον Tony Woodcock και ο Μπάμπης Ξανθόπουλος είχε αναλάβει ανάλογο ρόλο για το μαρκάρισμα του Trevor Francis της Σαμπντόρια. Όλοι οι παίκτες της Εθνικής Ομάδας αγωνίζονταν αρκετά μέτρα πιο πίσω από αυτά που συνήθιζαν, ενώ η μοναδική τελική της Ελλάδας ήταν μια κεφαλιά του Ντίνου Κούη στο 15ο λεπτό.
Η τακτική αυτή έδειχνε να αποδίδει, καθώς σε συνδυασμό με τα σκληρά μαρκαρίσματα, η Αγγλία δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να φτάσει με αξιώσεις στο γκολ. Ο Νίκος Σαργκάνης δεν χρειάστηκε να πραγματοποιήσει κάποια σπουδαία επέμβαση, αφού η μπάλα συνήθως απομακρυνόταν νωρίτερα από τους συμπαίκτες του.
Τελικά, η Αγγλία του προπονητή Robert Robson δεν έφτασε στο πολυπόθητο γκολ και μόλις ο διαιτητής Dusan Krchnak σφύριξε το τέλος της αναμέτρησης, ο Χρήστος Αρχοντίδης άρχισε να δίνει το δικό του σόου. Πήρε αγκαλιά όλους τους παίκτες και χοροπήδαγε σαν τρελός από την ευτυχία του, ενώ ο Γιάννης Δοντάς και ο Χρήστος Αρδίζογλου τον σήκωσαν στα χέρια.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, η κάμερα τον έπιασε να ζητά μετά μανίας να βγάλει η ομάδα μια αναμνηστική φωτογραφία στο κέντρο του γηπέδου. Ο αστικός μύθος λέει ότι ο προπονητής της ομάδας ζήτησε από τους παίκτες να χορέψουν και έναν παραδοσιακό χορό στο Γουέμπλεϊ αλλά εκείνοι δεν του έκαναν το χατίρι. Έτσι, όταν εμφανίστηκε έξαλλος στο τέλος της αναμέτρησης, ο Γιάννης Διακογιάννης έχασε τα λόγια του.
Τελικά, ο βαθμός της ισοπαλίας δεν άλλαξε κάτι στον όμιλο για την Ελλάδα, αλλά η απώλεια ήταν σημαντικότατη για τα «τρία λιοντάρια», αφού τους στέρησε την πρόκριση στο Euro 1984, όπου και πέρασαν τελικά οι Δανοί.
