ΠΑΟ – Ολυμπιακός: Ένας γαύρος κι ένας βάζελος διαλέγουν την all-star 5αδα του αντιπάλου

Ένα κλισέ που χρησιμοποείται συχνά είναι ότι οι άνθρωποι του μπάσκετ είναι συνήθως πιο πολιτισμένοι από τους αντίστιχους του ποδοσφαίρου, ξέρουν ρε παιδί μου τι θα πει ‘pick n’roll’, ‘coast to coast’, ‘fast break’, ‘ιμπρεσιονισμός’ . Αν το πούμε διαφορετικά, στο γνωστό δίλημμα οι μπασκετικοί διαλέγουν το Μέγαρο. Σε μια θα λέγαμε απογείωση του φίλαθλου πνεύματος εγώ (βάζελος) και ο Κωνσταντίνος Αμπατζής (γαύρος που ασχολείται με το μπάσκετ) είπαμε να δώσουμε τόπο στην οργή και διαλέξαμε ο καθένας την καλύτερη πεντάδα του αιωνίου αντιπάλου.

Οι 5 καλύτεροι του Ολυμπιακού

Ο σεσημασμένος αντι-ολυμπιακός Νίκος Σταματίνης πόνεσε αλλά αναγνωρίζει ότι η συγκεκριμένη πεντάδα, ε, έχει και κάποιους τιτάνες.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ

(AP images/Petros Giannakouris)

Ως Παναθηναϊκός, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια, έχω συνηθίσει σε αυτή τη θέση παίκτες που κάνουν πολλές δουλειές, χωρίς να είναι απαραίτητα σκόρερ. Αυτούς τους παίκτες που θα σιγουρέψουν τους δύο πόντους με το να δώσουν πάσα στο τελείως ελεύθερο τριάρι που είναι στο πλάι του. Επίσης, ε, είναι και οι εμφανίσεις του με την Εθνική. Επίσης, ε, μην βάλω τον Σπανούλη, ακόμα και αν η φάση είναι “σε βρίζουμε αλλά σε αγαπάμε”.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΡΙΒΕΡΣ

Ό,τι καλύτερο έχω δει να φοράει την μπλούζα του Ολυμπιακού μέχρι σήμερα. Ήρθε στην Ελλάδα τη σεζόν 1995-1996, χρονιά ιδιαίτερα σημαντική για τα οπαδικά μου πιστεύω, γιατί την ξεκίνησα ως Ολυμπιακός και την έκλεισα ως Παναθηναϊκός.  Εντάξει, ο Ολυμπιακός είχε και καλύτερο σουτέρ -γκούχου Έντι Τζόνσον- αλλά δεν τον πρόλαβα. Αυτό που θυμάμαι περισσότερο από τον Ρίβερς είναι η αδιανόητη ταχύτητά του και η ακόμα πιο αδιανόητη ικανότητά του να χειρίζεται την μπάλα. Μάλλον έπαιξε κάποιο cheat.

ΛΙΝΑΣ ΚΛΕΪΖΑ

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα (για Λιθουανός έχει μικρό όνομα εδώ που τα λέμε) που έχουν έρθει στην Ελλάδα, το δεύτερο μεγαλύτερο μετά του Γιασικεβίτσιους. Έπαιξε στον Ολυμπιακό μόνο έναν χρόνο αλλά πραγματικά ήταν σπουδαίος. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τη χρονιά που έκανε (17,2 πόντοι/6,4 ριμπάουντ) επέστρεψε στο NBA. Οι τραυματισμοί του ήταν από τα μεγαλύτερα ‘γιατί;’ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

(AP images/Thanassis Stavrakis)

Δεν είναι μόνο απίστευτα συμπαθητικός τύπος, είναι και όλα όσα κάνει μέσα στο γήπεδο. Εδώ να εκμυστηρευτώ ότι υπάρχει ένα αθλητικό βίντεο συναισθηματικής λύτρωσης που αφορά τον Ολυμπιακό και το έχω δει πάνω από 100 φορές. Αυτό, ξέρετε, με τον Άγιο Γεώργιο Πρίντεζη. Σκεφτείτε και συμβολικά τη φάση: όλη η Μπαρτσελόνα έχει κλείσει τον αρχηγό που αντί να βρει σουτ δίνει πάσα στην αδύναμη πλευρά, στον υπαρχηγό, και δικαιώνεται. Τι ωραία ιστορία ομαδικού πνεύματος! Σαν μεσημεριανή ταινία του Star.

ΚΑΪΛ XΑΪΝΣ

Ίσως είμαι ιερόσυλος εδώ αφήνοντας έξω άλλους και άλλους, αλλά πραγματικά θεωρώ ότι ο Χάινς είναι από τους 2-3 καλύτερους center που εμφανίστηκαν ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ήρθε με ένα χαμηλότατο συμβόλαιο που τετραπλασίασε με τη μεταγραφή του στην ΤΣΣΚΑ. Tα στατιστικά του μπορεί να μην ήταν καλύτερα από του Ντάνστον για παράδειγμα αλλά η προσφορά του στο γήπεδο ήταν απείρως μεγαλύτερη. Συν ότι ήταν στην πιο συμπαθητική πεντάδα του Ολυμπιακού.

Οι πέντε καλύτεροι του ΠAO

Ο γαύρος Κωνσταντίνος Αμπατζής κάνει μια πεντάδα βγαλμένη από τους χειρότερους εφιάλτες του. Γράφει σε εμβρυϊκή στάση για πέντε τεράστιους παίκτες.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ

Ολόκληρο κείμενο έχω γράψει για τον κύριο, από τους κορυφαίους όχι μόνο της ομάδας αλλά και του ελληνικού μπάσκετ γενικότερα. Μπορεί οι περισσότεροι Ολυμπιακοί να τον έβριζαν, αλλά ΟΚ, είναι μέρος του παιχνιδιού, δεν γίνεται να μην έβλεπαν πόσο σπουδαίος παίκτης είναι. Κατά τη γνώμη μου, αδίκησε τον εαυτό του στο τέλος της καριέρας του, θα τον θυμόμαστε για πάντα όμως σαν έναν από τους πιο πλήρεις που έπαιξαν το άθλημα στην Ελλάδα. Κέρδισε τα πάντα, μέχρι και τη φήμη του καλού παιδιού, χωρίς να είναι ποτέ (μέσα στο παρκέ μιλάμε πάντα).

ΝΤΕΓΙΑΝ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΟΓΚΑ

(Eurokinissi)

Απίστευτο, ατόφιο μπασκετικό ταλέντο, χορευτικές κινήσεις εκτελεσμένες σε αργή κίνηση, ενέργειες-ορόσημο, σπουδαία προσωπικότητα, απόλαυση να τον βλέπεις, ωραίος τύπος. Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω ότι θα μπορούσε να παίζει στον Ολυμπιακό και τελικά κατέληξε στους απέναντι.

ΝΤΟΜΙΝΙΚ ΓΟΥΪΛΚΙΝΣ

Ήρθε στα μέρη μας μόνο για ένα χρόνο και στα 35, αλλά ΟΚ, ήρθε ένας τύπος που έχει κερδίσει διαγωνισμούς καρφωμάτων στο NBA και ήταν ήδη σταρ εκεί. Σταρ κανονικός, όχι απλά με συμμετοχές και γεμάτο βιογραφικό, ένας από τους θρύλους του παιχνιδιού. Ακόμα τον θυμάμαι να κάνει πλακίτσα στο Final Four του Παρισιού, με διαφορά η μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.

ΜΑΪΚ ΜΠΑΤΙΣΤ

Ο τύπος αυτός αξίζει μια θέση στην πεντάδα γιατί ήρθε στην Ελλάδα σαν ένας άγνωστος και μέτριος Αμερικανός και έφυγε σαν ένας από τους κορυφαίους ψηλούς στην ιστορία της ομάδας, ένας παίκτης δυναμίτης, ένα θηρίο που μπορούσε να προσφέρει τα πάντα. Ξεκάθαρα δημιούργημα Ζοτς, το κενό του κάνει μπαμ ακόμα και σήμερα.

ΣΤΟΓΙΑΝ ΒΡΑΝΚΟΒΙΤΣ

 (Eurokinissi)

Ψηλός τύπου ‘δεινόσαυρος’, μιας άλλης εποχής, αλλά με πραγματικό μπασκετικό ταλέντο. Όμως, καμία σημασία δεν έχουν όλα αυτά, όταν μιλάμε για τον άνθρωπο που έκανε την πιο ιστορική τάπα στην ιστορία της ομάδας (ναι, πολύ πιο σπουδαία κι από αυτή του Διαμαντίδη στον Άκερ), αφού έκρινε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Κι ας είχε βρει ταμπλό, ακόμα κι αυτό προσθέτει στον θρύλο εκείνης της απίθανης φάσης. Ακόμα θυμάμαι το πανό ‘Stojko you are a hero’ που είχαν κρεμάσει έξω από το σπίτι του. Μπασκετικός ήρωας, καμία αμφιβολία.

(Kεντρική Φωτογραφία: eurokinissi)