© Kurt Desplenter / BelgaMag / AFP
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Πώς η Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ έγινε το αφεντικό του βελγικού ποδοσφαίρου

Μια ομάδα που πανηγύρισε τον τελευταίο της τίτλο το 1935 επανήλθε στο προσκήνιο του βελγικού πρωταθλήματος και σκορπά τεσσάρες και πεντάρες στον δρόμο της. Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα Λέστερ;
Στα νοτιοδυτικά των Βρυξελλών βρίσκεται το τεράστιο Lotto Park της Άντερλεχτ, της πιο επιτυχημένης ομάδας του Βελγίου με 34 πρωταθλήματα, 9 κύπελλα και 5 ευρωπαϊκά τρόπαια. Μερικά μέτρα μακριά υπάρχει ένα γήπεδο που δε μοιάζει σε τίποτα με το προηγούμενο. Έχει χωρητικότητα μόλις οχτώ χιλιάδες θέσεις, ενώ η ομάδα στην οποία ανήκει, τα τελευταία πενήντα χρόνια, παλεύει στις μικρές εθνικές κατηγορίες της χώρας. Ο λόγος για την Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ που, από το όνομά της και μόνο, δύσκολα μπορεί να μείνει στο μυαλό ενός ποδοσφαιρόφιλου.

Τα πράγματα, όμως, φαίνεται να έχουν αλλάξει φέτος, καθώς, η κατά τα άλλα άσημη Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ βρίσκεται στην πρώτη θέση της Pro League, μοιράζοντας πεντάρες και εξάρες σ’ όποια ομάδα βρεθεί απέναντί της. Ανάμεσα σ’ αυτές και στην Άντερλεχτ που πέρυσι βρέθηκε εκτός εξάδας μετά από αρκετές δεκαετίες. Οι Βρυξέλλες απέκτησαν καινούργιο αφεντικό, εκεί που δεν το περίμενε κανείς.

Ποια είναι, όμως, η ιστορία αυτής της ομάδας με το όνομα γλωσσοδέτη και πώς κατάφερε να βρεθεί στην πρώτη θέση της βαθμολογίας του βελγικού πρωταθλήματος κυνηγώντας τον τίτλο μετά από σχεδόν 100 χρόνια;

Η εξαγορά από τον πρόεδρο της Μπράιτον

H Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ μπορεί να είναι άγνωστη στο ευρύ ποδοσφαιρικό κοινό της Ευρώπης, ωστόσο, αποτελεί μία από τις πιο ιστορικές ομάδες του Βελγίου με 11 κατακτήσεις πρωταθλημάτων. Το τελευταίο, όμως, από αυτά το κατέκτησε το μακρινό 1935. Από τότε, η Άντερλεχτ ανέλαβε τα σκήπτρα της πόλης και η Ουνιόν βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες της χώρας.

Όλα άλλαξαν, όμως, πριν από τρία χρόνια, όταν ο πρόεδρος της Μπράιτον, Tony Bloom, και ο συνεργάτης του, Alex Muzio, αποφάσισαν να επενδύσουν στην ομάδα. Οι ίδιοι, πριν προβούν στη συγκεκριμένη αγορά, βολιδοσκόπησαν όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη. Τα κριτήριά τους για την επιλογή της ομάδας ήταν τα εξής: να είναι εύκολα προσβάσιμη η έδρα της στο Λονδίνο, να έχει σχετικά φθηνό τίμημα, να έχει δυνατότητες ανάπτυξης, να διαθέτει μεγάλη βάση οπαδών και, το κυριότερο, να είναι διαθέσιμη προς πώληση.

Οι ίδιοι απέρριψαν απευθείας τις αγορές των μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. «Ένας από τους λόγους που δεν αγοράσαμε ομάδα στη Γαλλία, την Ιταλία ή την Ισπανία ήταν επειδή θέλαμε να κερδίσουμε. Δεν ήταν μόνο να βρεις μια πολύ καλή περίπτωση οικονομικά. Έπρεπε να είναι και διασκεδαστικό» δήλωσε ο Muzio στην Independent.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των βρετανικών εφημερίδων, οι ίδιοι στράφηκαν αρχικά προς την αγορά της Ολλανδίας, αλλά αποφάσισαν να μην προχωρήσουν μιας και αντιλήφθηκαν πως οι περισσότεροι από τους συλλόγους αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με τους χούλιγκανς. Κάπως έτσι, προχώρησε η περίπτωση του Βελγίου.

«Υπήρχε η αίσθηση πως στην Ουνιόν όλοι ήθελαν να γίνει αυτή η εξαγορά, προκειμένου να αναστηθεί η ομάδα» εξηγεί ο Muzio, ο οποίος ανέλαβε την προεδρία της ομάδας σε ηλικία 34 ετών.

Η ανάσταση της Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ

Όταν αποκτήθηκε η ομάδα βρισκόταν στη δεύτερη κατηγορία του βελγικού ποδοσφαίρου. Η επάνοδος προς την Pro League δεν ήταν μια εύκολη διαδικασία, κι αυτό φαίνεται από το γεγονός πως τους πήρε δύο ολόκληρα χρόνια για να τα καταφέρουν. Και το πέτυχαν, χωρίς, μάλιστα, να ξοδέψουν μια περιουσία σε μεταγραφές.

Αυτό συνέβη εξαιτίας της σχολαστικής διαδικασίας επιλογής των κατάλληλων παικτών που θα στελέχωναν την ομάδα, βασισμένης κυρίως στα data και όχι στην προσωπικές επιλογές του εκάστοτε προπονητή. Σύμφωνα, μάλιστα, με την Independent, κάθε μεταγραφή σήμαινε και έρευνα περίπου 10 μηνών.

To scouting επικεντρώθηκε κυρίως σε άσημες χώρες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και ειδικότερα σε λίγκες που, σύμφωνα με τον Muzio, οι περισσότεροι σύλλογοι των μεγάλων πρωταθλημάτων σνομπάρουν να ψάξουν.

Ο αμυντικός Christian Burgess, ένας από τους τρεις Άγγλους παίκτες που βρίσκονται τώρα στην Ουνιόν, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Από τη League One, μία ανάσα από το Champions League

Το συμβόλαίο του Christian Burgess με την Πόρτσμουθ έληγε και εκείνος είχε ζητήσει από τον μάνατζέρ του να βρίσκεται σε επιφυλακή σε περίπτωση που προκύψει κάποια πρόταση από το εξωτερικό. Μερικές εβδομάδες αργότερα εμφανίστηκε η Ουνιόν που αγωνιζόταν ακόμη στη β’ κατηγορία του Βελγίου.

Ο σύλλογος τον ξεχώρισε για τη φυσική του κατάσταση και την ικανότητά του με την μπάλα στα πόδια. Έπρεπε, ωστόσο, να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια για να πειστεί να αφήσει την Αγγλία και να παίξει στη δεύτερη κατηγορία του Βελγίου. Τη δουλειά αυτή ανέλαβε ο τεχνικός διευθυντής της Ουνιόν, O’Laughlin, ο οποίος στο παρελθόν είχε δουλέψει σε αρκετές αγγλικές ομάδες.

«Ήταν τεράστιο άλμα για μένα» παραδέχεται σήμερα ο 30χρονος Burgess. «Αλλά με τον τρόπο που μίλησε ο τεχνικός διευθυντής με έπεισε. Ήταν αληθινός και πίστεψα στη φιλοσοφία της ομάδας».

Με σημείο αναφοράς στην άμυνα τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή, η ομάδα ανέβηκε στην Pro League και, μετά από τις εντυπωσιακές εμφανίσεις στις πρώτες αγωνιστικές του βελγικού πρωταθλήματος, το όνειρο του Champions League είναι στον ορίζοντα.

«Όσο ήμουν στην Αγγλία, το να παίξω στο Champions League δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό, για να είμαι ειλικρινής. Το σχέδιο που είχα στο μυαλό μου όταν ήρθα εδώ ήταν να φτάσω στην κορυφαία κατηγορία και -ποιος ξέρει;- ίσως σε μερικά χρόνια να είμαι τυχερός και να παίξω στο Europa League. Υπάρχει, όμως, πολύς δρόμος ακόμη μπροστά μας» καταλήγει ο ίδιος. 

Τα όνειρα της Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ

Οι δυο ισχυροί άνδρες της ομάδες έχουν μεγάλες φιλοδοξίες για την ομάδα. Σχεδιάζουν να δημιουργήσουν ένα νέο μεγάλο προπονητικό κέντρο για την Ουνιόν και να αναμορφώσουν το ιστορικό της γήπεδο. Αυτή η διαδικασία, όμως, δεν είναι καθόλου εύκολη καθώς το στάδιο έχει χαρακτηριστεί μνημείο εθνικής κληρονομιάς από το βελγικό κράτος, κάτι το οποίο απαγορεύει τις μεγάλες τροποποιήσεις σ’ αυτό.

Κανείς δε γνωρίζει εάν η ξέφρενη πορεία της ομάδας από τις Βρυξέλλες θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Υπάρχουν μερικοί που την αποκαλούν νέα Λέστερ και άλλοι που τη συγκρίνουν με τα Bitcoin, θεωρώντας πως θα σκάσει σαν φούσκα μέσα στους επόμενους μήνες.

Ένα, όμως, είναι σίγουρο. Οι Βρυξέλλες απέκτησαν μια νέα μεγάλη δύναμη και τα τοπικά ντέρμπι με την Άντερλεχτ παίρνουν άλλο νόημα πια.

Exit mobile version