Πώς θα γίνουν οι Ολυμπιακοί μέσα στις επόμενες 200 ημέρες;

Μέσα σε αυτό το πνεύμα μιας σχετικής αισιοδοξίας, δεν πρέπει να λησμονήσουμε τους τελικούς της UEFA και ορισμένα τουρνουά τένις. Ήταν διοργανώσεις που απαιτούσαν διεθνείς μετακινήσεις, όμως στον φόβο της οικονομικής χασούρας, ο κόσμος του αθλητισμού ενεργοποιήθηκε. Εκτός από την περίπτωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, οι οποίοι απέχουν ήδη λιγότερο από 200 μέρες.

Σε περίπτωση που το έχετε ξεχάσει, οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2020 (τώρα 2021) θα πραγματοποιηθούν στο Τόκιο, το οποίο κέρδισε το δικαίωμα της διοργάνωσης τον Σεπτέμβριο του 2013, ξεπερνώντας σε ψηφοφορίες την Κωνσταντινούπολη και τη Μαδρίτη, όπως μας υπενθυμίζει το εξαιρετικό άρθρο του New York Magazine.

Οι αρχικοί πανηγυρισμοί και τα χαμόγελα φέτος αντικαταστάθηκαν με μια τεράστια οργή. Οι αγώνες είχαν αρχικά προγραμματιστεί για τον περασμένο Ιούλιο και Αύγουστο, αλλά καθώς η πανδημία του  COVID-19 επηρέασε ολόκληρο τον πλανήτη, έγινε όλο και πιο ξεκάθαρο ότι αυτές οι ημερομηνίες δεν ήταν ρεαλιστικές.

Μέχρι τα μέσα Μαρτίου, αρκετές χώρες δήλωσαν ότι δε θα στείλουν αθλητές, εκτός και αν αναβληθούν οι Αγώνες. Τότε ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Shinzo Abe ανακοίνωσε τη μετάθεση των Αγώνων «μετά το 2020 αλλά όχι αργότερα από το καλοκαίρι του 2021».

Ήταν η πρώτη φορά μετά το 1944 που οι Αγώνες είχαν διακοπεί, εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά οι διοργανωτές επέμειναν στο να επιλεγεί σε μια μελλοντική ημερομηνία, λέγοντας ότι οι Αγώνες «στέκονται ως φάρος ελπίδας στον κόσμο κατά τη διάρκεια αυτών των ταραγμένων καιρών», και η ίδια η Ολυμπιακή φλόγα θα ήταν «το φως στο τέλος της σήραγγας στην οποία ο κόσμος βρίσκεται σήμερα».

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των ακυρωμένων Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου 1944 και των αναβαλλόμενων του 2020 είναι το τεράστιο χρηματικό ποσό που κινδυνεύει να εξαφανιστεί εντελώς. Αυτή η διοργάνωση κόστισε περίπου 25 δισεκατομμύρια δολάρια (τουλάχιστον), καθιστώντας την τη δεύτερη πιο ακριβή Ολυμπιάδα στην ιστορία πίσω από την επίδειξη δύναμης του Πεκίνου το 2008 με τα 42 δισεκατομμύρια δολάρια. (Ο πλήρης προϋπολογισμός των Χειμερινών Ολυμπιακών στο Σότσι το 2014 δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη).

Το Τόκιο έχει κατασκευάσει σχεδόν δώδεκα νέα κτίρια ειδικά για αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν σε υποδομές, ασφάλεια, μάρκετινγκ και αμέτρητες άλλες λεπτομέρειες που προκύπτουν όταν διοργανώνεται το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Υπάρχουν αρκετά μέρη των Ολυμπιακών που είναι ασφαλισμένα, αλλά όχι όλα, και δεν είναι αρκετά για να αντισταθμίσουν το κόστος από την ακύρωσή τους. Και δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία διοργάνωσης για το Τόκιο σε μια εποχή που σχεδόν κανείς δε θέλει να επωμιστεί το κόστος της διοργάνωσης. Ήδη οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 και του 2028 θα επιστρέψουν στο Παρίσι και στο Λος Άντζελες, αντίστοιχα. Η απώλεια των Αγώνων θα ήταν ντροπιαστική.

Τη Δευτέρα 4 Ιανουαρίου, ο Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Yoshihide Suga ζήτησε τη συμπερίληψη του Τόκιο σε ζώνη έκτακτης ανάγκης, μετά από μια δραματική αύξηση των κρουσμάτων στην περιοχή. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια οριστική αναβολή των Αγώνων, την ίδια στιγμή που ο προγραμματισμός τους θα πρέπει να ενταθεί. Όπως έχει επισημάνει το Associated Press, οι αξιωματούχοι των Ολυμπιακών Αγώνων καθυστέρησαν να αποκαλύψουν τα σχέδιά τους για την ασφαλή είσοδο των αθλητών στο Ολυμπιακό Χωριό, για το αν θα επιτρέπονται θεατές μέχρι το νέο έτος. Και τώρα, το νέο έτος φτάνει ακριβώς τη στιγμή που η διοργανώτρια πόλη βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Φαίνεται επίσης ότι το ιαπωνικό κοινό είναι όλο και πιο σκεπτικό για τη διοργάνωση της εκδήλωσης, με μια δημοσκόπηση του κρατικού δικτύου, NHK, να δείχνει ότι «το 63% των ερωτηθέντων θέλει να αναβληθούν ή να ακυρωθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες».

Ακόμα χειρότερα, οι Ολυμπιακοί είναι μια διοργάνωση που απαιτεί μήνες προετοιμασίας και για τις υπόλοιπες χώρες που συμμετέχουν. Ένας λόγος για τον οποίο οι Αγώνες αναβλήθηκαν ήταν επειδή οι Ολυμπιακοί Προκριματικοί πολλών χωρών είχαν ακυρωθεί τους πρώτους μήνες του 2020. Το τουρνουά προκριματικών του μποξ μάλιστα είχε προγραμματιστεί για τις 3 Φεβρουαρίου στη Γουχάν της Κίνας.

Πολλές από τις χώρες όπου πρόκειται να διοργανωθούν αυτές οι εκδηλώσεις αντιμετωπίζουν ακόμη την πανδημία του COVID-19 λιγότερο αποτελεσματικά από το Τόκιο και έχουν λιγότερες από 200 ημέρες για να δουν πώς θα προχωρήσουν με αυτές. Οι Ολυμπιακοί Προκριματικοί Στίβου στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, έχουν προγραμματιστεί για τον Ιούνιο στο Γιουτζίν του Όρεγκον. Πόσο σίγουροι είστε ότι θα μπορέσουν να τις διοργανώσουν;

Φανταστείτε αυτό το πρόβλημα σε κάθε χώρα, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και ακόμη και αν οι προκριματικοί συνεχίσουν όπως έχουν προγραμματιστεί, πώς μπορούν οι αθλητές να μεταβούν στο Τόκιο με ασφάλεια και να μη συγχρωτιστούν μεταξύ τους στο Ολυμπιακό Χωριό;

Οι Αγώνες είναι ένας εφιάλτης ως προς τις εταιρείες Logistics, ακόμη και στις καλύτερες στιγμές. Στο Σότσι για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 2014, φαινόταν πως η μισή χώρα της Ρωσίας είχε βρεθεί εκεί, για να μη χαθεί κανείς στον Καύκασο. Τώρα φανταστείτε ένα μεγάλο γεγονός δέκα φορές μεγαλύτερο από τους Αγώνες του Σότσι, με την πανδημία να μαίνεται ακόμα.

Και μην ξεχνάτε την πορεία της Ολυμπιακής Φλόγας, η οποία ακόμα δεν έχει αναβληθεί, παρόλο που περιλαμβάνει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που συγκεντρώνονται για αρκετούς μήνες. Έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 25 Μαρτίου.

Όλα αυτά φαίνονται κάπως αδύνατα; Την Κυριακή, το NBC – το οποίο επενδύει στους Ολυμπιακούς Αγώνες περισσότερο από οποιαδήποτε άλλον ραδιοτηλεοπτικό φορέα στον πλανήτη – πρόβαλε τις πρώτες τηλεοπτικές διαφημίσεις του για το “Τόκιο 2020” (καθώς οι Αγώνες ονομάζονται ακόμη έτσι). Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα τεράστιο κόστος για το NBC με περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια δολάρια να δαπανώνται για τα δικαιώματα μετάδοσης. Οι διαφημίσεις είναι ένα σημάδι ότι το NBC θα προωθήσει όσο πιο δυνατά τους Αγώνες, δίνοντας το μήνυμα πως θα συνεχιστούν όπως έχουν προγραμματιστεί. Παρ’ όλα αυτά, το συναίσθημα που μεταδίδουν μοιάζει απελπιστικό και όχι ελπιδοφόρο.

Όσο λυπηρή θα ήταν μια πιθανή ακύρωση για τους αθλητές, τόσο μια ακύρωση δε θα ήταν μια θετική εξέλιξη για τη ΔΟΕ μακροπρόθεσμα. Οι Ολυμπιακοί, εξάλλου, λειτουργούν καταστροφικά για την οικονομία της διοργανώτριας πόλης. Το χρέος από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι αναφέρεται ότι θα κοστίσει στους Ρώσους φορολογούμενους ένα δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως στο άμεσο μέλλον, και πολλές πόλεις έχουν αρνηθεί ακόμη και να υποβάλουν υποψηφιότητα για τους Αγώνες τα τελευταία χρόνια.

Ο δήμαρχος της Βοστώνης είπε ότι η πόλη είχε αποσυρθεί από το 2024, επειδή «αρνείται να υποθηκεύσει το μέλλον της πόλης». Το κίνημα των NOlympics στο Λος Άντζελες έχει προσελκύσει πολλούς οπαδούς από τότε που ανακοινώθηκαν οι Ολυμπιακοί του 2028.

Όπως φαίνεται, οι Ολυμπιακοί Αγώνες προκαλούν περισσότερους μπελάδες. Ίσως, μια ακύρωση φέτος να μειώσει τις προσδοκίες για μελλοντικούς αγώνες και να επιβραδύνει το διαρκώς αυξανόμενο, καταστροφικό κόστος. Είναι ακόμα πιθανό η παράσταση να συνεχιστεί στο Τόκιο αυτό το καλοκαίρι. Αλλά ακόμα κι αν το συνεχιστεί, θα είναι μια οικονομική καταστροφή που οι επιπτώσεις της θα φανούν αμέσως μετά το τέλος τους και όχι χρόνια αργότερα. Είναι απορίας άξιο αν το Τόκιο έχει ήδη μετανιώσει για την υποψηφιότητα του επτά χρόνια πριν.