Sir Bobby Charlton, ερωτευμένος με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Ο sir Bobby Charlton γίνεται σήμερα 85 ετών μα δε θυμάται τα σπουδαία κατορθώματά του, ούτε και το αεροπορικό δυστύχημα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
- 11 ΟΚΤ 2022
Η νότια εξέδρα του Old Trafford από τον Απρίλιο του 2015 φέρει τιμητικά το όνομά του: Sir Bobby Charlton. Έξω από το «Θέατρο των Ονείρων» το ρολόι παραμένει σταματημένο στις 3.04 π.μ., στη στιγμή που σημάδεψε για πάντα τη ζωή του εμβληματικού Άγγλου ποδοσφαιριστή.
Στις 6 Φεβρουαρίου του 1958 το αεροσκάφος που μετέφερε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το Βελιγράδι στην Αγγλία συνετρίβη στο αεροδρόμιο του Μονάχου, όπου είχε σταματήσει για ανεφοδιασμό. Το αεροπλάνο δεν κατάφερε να απογειωθεί, αλλά και δε σταματούσε. Προσέκρουσε αρχικά σε φράχτη, έπειτα σε ένα σπίτι. Από τα συντρίμμια του ανασύρθηκαν νεκροί 23 επιβαίνοντες.
Ένας από τους 21 που σώθηκαν ήταν ο θρυλικός, Bobby Charlton. Μετά την πρόσκρουση λιποθύμησε και Harry Gregg τον απομάκρυνε από τις φλόγες ο τερματοφύλακας της ομάδας Harry Gregg. Τον έσυρε από τη ζώνη του και τού έσωσε τη ζωή.
Σήμερα, ο Bobby Charlton γίνεται 85 ετών, ίσως χωρίς αναμνήσεις από την τραγωδία, αλλά και από την εντυπωσιακή καριέρα του. Εδώ και δύο χρόνια πάσχει από άνοια. Είναι ο μοναδικός από τους 21 που ζει.
Ζώντας με τις τύψεις
«Δε συνήθιζε να μιλάει για το Μόναχο. Μια μέρα μείναμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. “Ξέρεις Johnny”, μού είπε και ήταν κάπως βαρύς. Ρώτησα: “Τι Bobby;” και μού απάντησε: “Δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα που να μην έχω σκεφτεί αυτά τα παλικάρια”.
Ο John Aston Jr. ήταν από τους μικρούς της Γιουνάιτεντ που έμενε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου με τον Charlton. Καταλάβαινε γιατί ο συμπαίχτης του στους «κόκκινους διαβόλους» δεν ήθελε να μιλάει για εκείνο το θλιβερό ξημέρωμα. Από τα τραύματα του κορμιού του ανάρρωσε σε ένα μήνα, αλλά από αυτά της ψυχής του, ποτέ.
Σε κάθε αγώνα της Γιουνάιτεντ έπαιζε για τους συμπαίχτες του που ξεψύχησαν εκείνο το χάραμα. Για τους οκτώ από τους «μπέμπηδες» του Matt Busby, που επίσης τιμήθηκε με τον τίτλο του «Ιππότη του Στέμματος». Ένας από τους Busby Babes που έχασαν τη ζωή τους στο δυστύχημα ήταν και ο Dunkan Edwards. «Θυμάμαι υπήρχε ένα άρθρο για τον Dunkan Edwards. Όταν ο Μπόμπι άφησε κάτω την εφημερίδα μού είπε: “Αυτός ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που με έκανε να νιώθω ανεπαρκής”», σχολίασε ο Aston.
Τον Bobby Charlton είχε ανακαλύψει ο έμπειρος σκάουτερ της ομάδας του Μάντσεστερ, Joe Armstrong τον Φεβρουάριο του 1953. Μίλησε με μεγάλο ενθουσιασμό στον Matt Busby και στον Jimmy Murphy για το 15χρονο ταλέντο από το Νορθάμπερλαντ που είχε εντοπίσει. Αναφέρθηκε στο «φλογερό» αριστερό του και την ευελιξία που είχε, όμοια χορευτή. Προσπάθησε πολύ για να πείσει την οικογένειά του να τού επιτρέψει να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο, παρόλο που οι θείοι του ήταν ποδοσφαιριστές.
Έγινε μέλος της ομάδας των νέων τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς και κατέκτησε τρία FA Cup με τους «μικρούς» του Μάντσεστερ. Παράλληλα, μάθαινε την τέχνη του ηλεκτρολόγου και πριν αγωνιστεί με την ομάδα των ανδρών υπηρέτησε στον στρατό, έπειτα από την προτροπή του Busby. Το 1956 έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα -ως μεσοεπιθετικός- σε αγώνα κόντρα στην Τσάρλτον στις 6 Οκτωβρίου. Η Γιουνάιτεντ νίκησε 4-2 και τα δύο γκολ ήταν δικά του.
Την ίδια σεζόν η ομάδα του κατέκτησε το πρωτάθλημα και έτσι έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που έλαβε μέρος στο πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Ο αγγλικός σύλλογος έφτασε ως τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Σε αυτή τη φάση νίκησε τον Ερυθρό Αστέρα 2-1 στην έδρα της με δυο γκολ του Charlton και στη ρεβάνς ο αγώνας έληξε 3-3, στο Βελιγράδι. Η “Glory” προκρίθηκε αλλά το ταξίδι της επιστροφής ήταν μοιραίο.
Πάντα, υπήρχε ένα λεπτό της ημέρας που το μυαλό του Bobby επέστρεφε στο χιονισμένο Μόναχο. Όταν έτρωγε ή όταν έβλεπε τηλεόραση, στη βόλτα του ή στη μικρή παύση μιας συζήτησης. Ένα αγκίστρι πιασμένο στα συντρίμμια. Ένα ψυχρό frame που τον έκλεβε από το οικείο περιβάλλον του. «Κάποιες φορές αυτή η στιγμή περνάει γρήγορα. Είναι μια φευγαλέα σκέψη. Ένας πόνος και ενοχές που επέζησα και έπειτα συνεχίζω τη μέρα μου.
Τότε, μόλις άνοιξα τα μάτια μου είδα νεκρό ένα αγαπημένο συμπαίχτη με τραύματα που δε θα μπορέσω ποτέ να περιγράψω. Ο Matt Busby στέναζε και κρατούσε το στήθος του σε μια λίμνη νερού. Ποτέ δε σταμάτησα να αναρωτιέμαι πώς ήμουν ικανός να περάσω τα χέρια μου πάνω από το σώμα μου για να διαπιστώσω ότι ήμουν αρτιμελής, ενώ οι Roger Byrne, Eddie Colman, Billy Whelan, David Pegg, Tommy Taylor, Mark Jones και Geoff Bent κείτονταν νεκροί.
Το αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου είναι πάντα εκεί. Σκέφτομαι το θαύμα που ζω, όσα συνέχισα να κάνω αφότου χάθηκαν τα παιδιά που αγαπούσα τόσο πολύ και πρέπει να πιστέψω ότι ακόμη και τα θαύματα έχουν ένα τίμημα». Δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τις διηγήσεις του χωρίς να σπάσει η φωνή του και να δακρύσει.
Ο Charlton έχει πει ότι αν δεν είχε συμβεί η τραγωδία του Μονάχου η Γιουνάιτεντ θα είχε κατακτήσει το τρόπαιο στο Πρωταθλητριών του 1958 και θα είχε εμποδίσει την ξέφρενη πορεία της Ρεάλ Μαδρίτης στη διοργάνωση. Επεσήμανε ότι ο Matt Busby συγκεντρώθηκε σε ένα μόνο στόχο: να ξαναχτίσει την ομάδα του.
«Εγώ είχα ερωτευτεί τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο μικρό χρονικό διάστημα που ήμουν στην ομάδα. Αναρωτιόμουν τι θα γίνουμε; Πώς θα συνέλθουμε; Ήμασταν υποχρεωμένοι να προσπαθήσουμε», τόνισε ο Charlton.
Ο Busby, που είχε πει ότι η Γιουνάιτεντ θα χρειαστεί πέντε χρόνια για να γίνει και πάλι ανταγωνιστική τα κατάφερε. Το 1963 κατέκτησε το Κύπελλο και δέκα χρόνια μετά στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης κόντρα στην Μπενφίκα. Νίκησε 4-1 με δύο γκολ του sir Bobby Charlton, στο Γουέμπλεϊ. «Ήταν μια υπέροχη βραδιά που βοήθησε τον Matt Busby να χαρεί, επειδή του έλειπαν οι παίκτες του περισσότερο από κάθε άλλον. Ένιωθε υπεύθυνος», έχει δηλώσει ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής των «κόκκινων διαβόλων».
Τα σπουδαία κατορθώματά του
Έμεινε στη Μάντσεστερ 17 χρόνια, έως την 1 Μαΐου του 1973. Σε αυτά τα χρόνια κατέκτησε τρεις φορές το πρωτάθλημα Αγγλίας και μία φορά το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο ίδιος ο σύλλογος ανέφερε ότι κανείς δεν ενσαρκώνει καλύτερα τις αξίες της Γιουνάιτεντ από τον sir Bobby Charlton. Φορώντας τη φανέλα της αγωνίστηκε σε 758 παιχνίδια και σημείωσε 249 γκολ. Τόσο οι συμμετοχές του όσο και τα γκολ που πέτυχε ήταν ρεκόρ για το σύλλογο μέχρι που καταρρίφθηκαν από τον Ryan Giggs (2008) και τον Wayne Rooney (2017), αντίστοιχα.
Ήταν ερωτευμένος με τη Γιουνάιτεντ, αλλά αγάπησε βαθιά και την Εθνική Αγγλίας, με την οποία είχε 106 συμμετοχές και 49 γκολ σε 12 χρόνια, ενώ ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το τρόπαιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966. Έγινε ο πρώτος Βρετανός με τέσσερις συμμετοχές σε Μουντιάλ (1958, 1962, 1966, 1970).
Μετά τη Γιουνάιτεντ έπαιξε στις Γουότερφορντ (Ιρλανδία), Νιούκαστλ ΚΒ Γιουνάιτεντ (Αυστραλία), Περθ Ατζούρι (Αυστραλία) και Μπλάκταουν (Αυστραλία), ενώ ήταν και παίχτης – προπονητής στην Πρέστον.