Στο Euro 2000, οι Γάλλοι είχαν άστρο και Χρυσά Γκολ
Αν και έφτασαν πολλές φορές κοντά στον αποκλεισμό, οι Τρικολόρ κατάφεραν να προσθέσουν το ευρωπαϊκό τρόπαιο δίπλα στο Μουντιάλ που είχαν κατακτήσει δύο χρόνια νωρίτερα.
- 16 ΙΟΥΝ 2024
Το Euro 2000 ήταν τα πρώτα τελικά της ευρωπαϊκής διοργάνωσης που φιλοξενούνταν σε δύο χώρες. Ολλανδία και Βέλγιο ήταν οι οικοδέσποινες στο πρώτο Euro του 21ου αιώνα και οι συμμετέχουσες χώρες ήταν και πάλι 16.
Το θέαμα ήταν ομολογουμένως πολύ ανώτερο από το προηγούμενο τουρνουά με 2.74 γκολ να μπαίνουν σε κάθε παιχνίδι, ενώ ο τελικός κρίθηκε και πάλι στο Χρυσό Γκολ. Νικήτρια ήταν η Γαλλία, η οποία δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ του 1998, έφερε στο Παρίσι ακόμα έναν τίτλο.
Η πολιτική της UEFA αναγνωρίστηκε καθολικά
© AP Photo/Carlo Fumagalli
Μπορεί στο Euro 1996 στην Αγγλία, το θέαμα να μην ήταν το αναμενόμενο και η διεύρυνση του τουρνουά να δέχθηκε κριτική, όμως σε Βέλγιο και Ολλανδία οι εθνικές ομάδες μάς αποζημίωσαν. Νορβηγία και Σλοβενία σημείωσαν τις πρώτες τους συμμετοχές σε Euro και το τουρνουά ξεκίνησε με Γαλλία και Ιταλία να είναι τα μεγάλα φαβορί.
Στον πρώτο όμιλο της διοργάνωσης έγιναν και οι μεγαλύτερες εκπλήξεις καθώς τόσο η πρωταθλήτρια Ευρώπης Γερμανία, όσο και η Αγγλία έμειναν εκτός συνέχειας από Ρουμανία και Πορτογαλία αντίστοιχα, την ώρα που στον δεύτερο όμιλο η Τουρκία απέκλεισε τους διοργανωτές Βέλγους.
Στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας είδαμε περισσότερο κόσμο από ποτέ, ενώ ξεχωριστό ήταν το γεγονός πως ακόμα και οι νοκ άουτ αγώνες δεν έγιναν σε μία χώρα, αλλά σε δύο, την ώρα που και τα γήπεδα των ημιτελικών και του τελικού ήταν διαφορετικά. Στα αρνητικά του συγκεκριμένου τουρνουά ήταν βεβαίως το ασταμάτητο ξύλο που έπεφτε ανάμεσα στους οπαδούς, με εκείνο μεταξύ Γερμανών και Άγγλων να μένει αλησμόνητο.
Το όνειρο των ιπτάμενων Ολλανδών χάθηκε στα πέναλτι
© AP Photo/Dusan Vranic
Η Εθνική Ολλανδίας είχε μία από τις καλύτερες ομάδες της στη μετά-Cruyff εποχή και η ψυχολογία της μετά την πρόκριση στα νοκ άουτ με τον αποκλεισμό Τσεχίας και Δανίας ήταν στα ύψη. Οι Οράνιε με προπονητή τον Frank Rijkaard, ηγέτες τους Patrick Kluivert, Frank de Boer και Marc Overmars και το απίθανο δίδυμο Clarence Seedorf και Edgar Davids στο κέντρο και φυσικά το κοινό τους να τους ακολουθεί παντού, προκαλούσαν τρόμο.
Στα προημιτελικά οι Ολλανδοί διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία με 6-1, με τον Patrick Kluivert να πετυχαίνει χατ-τρικ, και στα ημιτελικά απέναντι στη Σκουάντρα Ατζούρα, μέσα στην Johan Cruyff Arena έγιναν το απόλυτο φαβορί όταν ο Gianluca Zambrotta αποβλήθηκε με κόκκινη κάρτα στο 34ο λεπτό.
Οι Ιταλοί ωστόσο κατάφεραν για σχεδόν 90 λεπτά να αμυνθούν αποτελεσματικά και στα πέναλτι ο Francesco Toldo κατέβασε ρολά, στέλνοντας την Ολλανδία σπίτι της.
Τα Χρυσά Γκολ των Γάλλων και ο τίτλος των μυθικών ανατροπών
Η Γαλλία έχοντας κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 μπήκε μεν στο τουρνουά ως το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο, έχοντας ένα ρόστερ γεμάτο σταρ (Patrick Vieira, Didier Deschamps, Zinedine Zidane, Thierry Henry, Nicolas Anelka), ωστόσο τα χρειάστηκε σε αρκετές περιπτώσεις μέχρι να φτάσει στο δεύτερό της ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Ο Zinedine Zidane έκανε ένα μυθικό τουρνουά και αναδείχθηκε MVP, την ώρα που οι Γάλλοι είχαν για πρώτο σκόρερ τον Thierry Henry με τρία τέρματα. Στα προημιτελικά οι τρικολόρ απέκλεισαν με 2-1 την Ισπανία, χάρη στα τέρματα των Zidane και Djorkaeff και στην τελική φάση του τουρνουά απέδειξαν ότι είναι επτάψυχοι.
Οι παίκτες του Roger Lemerre έκαναν ανατροπή από το 0-1 κόντρα στην Πορτογαλία, με τον Thierry Henry να ισοφαρίζει και τον Zinedine Zidane να πετυχαίνει γκολ στον ξαφνικό θάνατο και να στέλνει την Πορτογαλία στο καναβάτσο. Ε, λοιπόν στον τελικό τα πράγματα έμοιαζαν ακόμα πιο εφιαλτικά.
Ο μεγάλος τελικός του Ρότερνταμ
© AP Photo/Luca Bruno
Ο τελικός της 2ης του Ιουλίου διεξήχθη στην Kuip Arena του Ρότερνταμ, στο ιστορικό γήπεδο της Φέγενορντ και η Γαλλία θα έβρισκε απέναντί της την Ιταλία στην επανάληψη του προημιτελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, όπου οι Τρικολόρ επικράτησαν στα πέναλτι.
Οι Γάλλοι ήταν το φαβορί για τον τίτλο από την αρχή της αναμέτρησης, αλλά στο πρώτο ημίχρονο η Ιταλία κυριάρχησε. Στο 56ο λεπτό ο Marco Delvecchio έβαλε την ομάδα του μπροστά στο σκορ και οι Ιταλοί που είχαν να δεχθούν γκολ από το τελευταίο, αδιάφορο παιχνίδι των ομίλων, μετατράπηκαν ξαφνικά σε αδιαφιλονίκητο φαβορί.
Μάλιστα, μέχρι τις καθυστερήσεις του τελικού, οι παίκτες του θρυλικού Dino Zoff συνέχισαν να απειλούν την εστία του Fabien Barthez, αλλά την τελευταία στιγμή που έπρεπε να αμυνθούν αποτελεσματικά, δεν τα κατάφεραν. Μετά από ένα βολέ του Barthez και μια κεφαλιά – ασίστ του Trezeguet, o Sylvain Wiltord έκανε το 1-1 στο 94ο λεπτό, νικώντας από πλάγια θέση τον ανίκητο ως εκείνη την ώρα Francisco Toldo.
Στην παράταση οι Γάλλοι είχαν πια όλη την ψυχολογία με το μέρος τους και δε χρειάστηκαν παρά 13 λεπτά για να πετύχουν το Χρυσό Γκολ και να κατακτήσουν το τρόπαιο. Ο David Trezeguet, που εκείνο το καλοκαίρι πήρε μεταγραφή από τη Μονακό στη Γιουβέντους, χτύπησε ξανά.
Στο 103ο λεπτό με μια βολίδα πέτυχε ένα ακόμα Χρυσό Γκολ -το τελευταίο στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, καθώς από το επόμενο τουρνουά καταργήθηκε- και έκανε τους Γάλλους, πρωταθλητές Ευρώπης.
