Τα 65 δευτερόλεπτα που αναλογούν στα Ιράν αυτού του κόσμου

Η 12η μέρα του Μουντιάλ δεν ήταν ίδια με τις προηγούμενες 11. Αρχικά, χάσαμε μια αγαπημένη συνήθεια, έπρεπε να αλλάξουμε λίγο τη βολή μας, αφού πια η πρώτη σέντρα μετατέθηκε για τις 5 το απόγευμα αντί για τις 3 το μεσημέρι που ήταν στις δύο πρώτες αγωνιστικές.

Ως ελάχιστη αποζημίωση για αυτό το αχρείαστο δίωρο χωρίς μπάλα, λάβαμε το δώρο δύο αγώνων ταυτόχρονα, ένα ‘πακέτο’ για κάθε όμιλο, ώστε να εξασφαλιστεί η ισονομία των ομάδων και η επιληψία των τηλεθεατών από τον ρυθμό που καλούνται να αλλάξουν τα κανάλια για να μη χάσουν ούτε γκολ. Και ξέρεις πως είναι αυτά, νόμος του Μέρφι, μόλις αλλάξεις κανάλι, στο άλλο γήπεδο θα συμβεί η φάση της διοργάνωσης. Είμαι σίγουρος ότι στο γκολ-ποίημα (άλλη μια μέρα στη δουλειά) του Κουαρέσμα, εσύ έβλεπες κάποια ανούσια μονομαχία στο Ισπανία-Μαρόκο. Η ζωή.

Πριν πιάσουμε τις αλήθειες της ζωής όμως όπως μας τις δίδαξαν χθες βράδυ οι Ιρανοί, ας αρχίσουμε με τον πρώτο όμιλο, εκεί όπου τα πράγματα έμοιαζαν κάπως διαδικαστικά. Ουρουγουάη-Ρωσία για την πρωτιά, Σαουδική Αραβία-Αίγυπτος για το γόητρο. Πρώτη δύσκολη δοκιμασία για τους γηπεδούχους, 0-2 στο 23′, 0-3 τελικό κι έξω απ’ την πόρτα, δωρεάν reality check ευγενική χορηγία των Σουάρες και Καβάνι.

Όπως συμβαίνει συνήθως, όλη η ομορφιά κρυβόταν στον αδιάφορο αγώνα, με τον Σαλάχ να ματώνει τα δίχτυα για πρώτη φορά και τον 45χρονο Ελ Χανταρί, στην πρώτη του εμφάνιση σε Μουντιάλ, ως ο γηραιότερος παίκτης στην ιστορία του θεσμού, να αποκρούει πέναλτι. Τέλεια ιστορία, από αυτές που φτιάχνονται οι ταινίες. Αλλά εδώ είναι ζωή. Κι άλλο πέναλτι λίγα λεπτά αργότερα, στην ίδια γωνία και στα δίχτυα του Ελ Χανταρί, που στο 95′ δέχτηκε και δεύτερο γκολ, για την πρώτη νίκη των Σαουδάραβων στο θεσμό. Φήμες ότι φίλοι του Άρη χαμογέλασαν πικρά βλέποντας τον Κούπερ να αποχωρεί με τρεις ήττες, διαψεύδονται κατηγορηματικά.

Ουρουγουάη και Ρωσία περίμεναν πια τους αντιπάλους τους από το δεύτερο όμιλο, εκεί όπου η Ισπανία αντιμετώπιζε την πιο αδικημένη ίσως ομάδα της διοργάνωσης, το Μαρόκο, και η δυσκοίλια αλλά αποτελεσματική Πορτογαλία του Σάντος το Ιράν, που ήθελε νίκη για να αφήσει έξω τον Κριστιάνο και να χαλαρώσει λίγο τον Μέσι πριν τον αποψινό τελικό του. Το Μαρόκο πάλι έπαιζε για το γόητρο και για το γαμώτο, αφού αυτό το ολοστρόγγυλο μηδέν στη βαθμολογία των δύο πρώτων αγώνων έμοιαζε πέρα για πέρα άδικο. Αλλά είπαμε, στο ποδόσφαιρο και στη ζωή δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Ακόμα και με VAR, κι αυτό το έρμο τα λάθη των διαιτητών διορθώνει, όχι τα τερτίπια της μπάλας. Ποιος ξέρει, ίσως στο μέλλον εξετάζουν και φάσεις που άξιζαν να μπουν γκολ και βγαίνει πόρισμα του τύπου ‘ντάξει τρελή συνεργασία, ελάχιστα άουτ, ας το μετρήσουμε στα παιδιά’. Εγώ, στηρίζω. 

Χθες πάντως, τα δύο βραδινά παιχνίδια ήταν η αποθέωση του VAR, αφού δύο ταυτόχρονες -και ολόσωστες- αποφάσεις άλλαξαν την κατάταξη του ομίλου και παραλίγο να δημιουργήσουν την πρώτη τεράστια έκπληξη. Το Μαρόκο έμοιαζε επιτέλους να παίρνει αυτό που αξίζει, προηγούμενο της Ισπανίας με 2-1, ενώ η γκολάρα του Κουαρέσμα -προφανώς με το εξωτερικό- έδινε στην Πορτογαλία την πρώτη θέση στον όμιλο, με τον Ρονάλντο να χάνει πέναλτι και να γλιτώνει μια αποβολή στο VAR, δείχνοντας ότι δεν είναι η βραδιά του. Και ξαφνικά, χαμός.

AP IMAGES

AP Photo/Darko Bandic

Γκολ του Άσπας στις καθυστερήσεις που ακυρώνεται ως οφσάιντ, χέρι του Σέντρικ στην περιοχή που δεν δίνεται, VAR στο τετράγωνο, αντιστροφή των αποφάσεων και αλλαγή των δεδομένων. Ισπανία-Μαρόκο 2-2, Ιράν-Πορτογαλία 1-1, οι Ισπανοί περνάνε πρώτοι, οι Πορτογάλοι δεύτεροι, κι οι Ιρανοί έχουν τρία λεπτά για να τους πετάξουν έξω. Είδες το VAR; Συγγνώμη κύριε Άμραμπατ, αλλά ένας κανονισμός που διόρθωσε δύο τρανταχτά λάθη και άλλαξε τη βαθμολογία, επηρεάζοντας το μέλλον της διοργάνωσης, είναι σωτήριος. Και το ότι δεν αποβλήθηκε ποτέ ο Ρονάλντο για την αγκωνιά του μας υπενθύμισε πως την τελική -και καμιά φορά λανθασμένη απόφαση- θα την έχει πάντα ένας άνθρωπος, δεν μιλάμε για κομπιούτερ.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μετά το εύστοχο πέναλτι του Καρίμ στα 92 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα, το Ιράν είχε περίπου 180 δευτερόλεπτα για να βρει ένα ακόμα γκολ και να γράψει ιστορία. 180 δευτερόλεπτα, τι προλαβαίνεις να κάνεις σε 180 δευτερόλεπτα; Προλαβαίνεις να ζήσεις, να πεθάνεις, να ερωτευτείς, να γελάσεις, να κλάψεις, να πεις μία συγγνώμη, να βάλεις ένα ποτήρι νερό; Σίγουρα, είναι δύσκολο να προλάβεις να βάλεις γκολ. Κι όμως, 65 δευτερόλεπτα μετά, οι Ιρανοί πρόλαβαν να έρθουν κατάματα με το θαύμα. Με το ρολόι στο 93′ και 53”, ο Ταρεμί βρίσκεται απέναντι στον Ρουί Πατρίτσιο. Το βάζει και γίνεται ήρωας, το όνομά του διδάσκεται στα σχολεία, η φάτσα του μπαίνει αφίσα σε όλα τα δωμάτια. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος, τα 180 δευτερόλεπτα είναι μια φενάκη, ό,τι γίνει τώρα, αυτή είναι η ευκαιρία τους. Κι όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές με αυτή τη μία και μοναδική ευκαιρία, η μπάλα φεύγει έξω, τα υπόλοιπα δευτερόλεπτα κυλούν άκαρπα και οι Ιρανοί πέφτουν κλαίγοντας στο χορτάρι. Μια απαραίτητη υπενθύμιση ότι στη ζωή, το θαύμα είναι η εξαίρεση. Κι ότι συνήθως, ακόμα κι αν έχεις 180 δευτερόλεπτα για να κάνεις κάτι μεγάλο, αν η ευκαιρία σου παρουσιαστεί στα 65, συνήθως θα είναι η μοναδική. Εκμεταλλεύσου την.

Ουρουγουάη-Πορτογαλία και Ρωσία-Ισπανία λοιπόν τα πρώτα ζευγάρια των 16. Το καλό έχει μόλις αρχίσει.

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Darko Bandic

> Από τις 14 Ιουνίου και ως τις 15 Ιουλίου, το Oneman ζει, αναπνέει και γράφει για το Μουντιάλ της Ρωσίας. Και τρώει μουντιαλικά και πλουσιοπάροχα γεύματα με αυθεντικό γύρο Nostimost, ιδανικά για να συνοδεύουν μεγάλα ποδοσφαιρικά ματς και μεγάλες συζητήσεις για μπάλα.

> Σήμερα, απόλαυσε τους αγώνες σου με με λαχταριστά σπιτικά πιτόγυρα. Για τέσσερα τυλιχτά, θα χρειαστείς μία συσκευασία ελληνικού γύρου Νostimost, περίπου 5′ λεπτά προετοιμασίας και άλλα 5′ ζέσταμα στο φούρνο. Ιδανική παρέα για να δεις αν θα καταφέρει να περάσει η Αργεντινή το βράδυ!