ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Τα πιο βάρβαρα χτυπήματα του NFL

Πολλοί απορούν γιατί στο NFL φοράνε τόσα πολλά προστατευτικά οι παίχτες. Αυτά τα βίντεο θα λύσουν όλες τις απορίες.

Αυτή τη βδομάδα ξεκινά το πιο δημοφιλές άθλημα στις ΗΠΑ, το πρωτάθλημα NFL. Ασχέτως περίπλοκων κανονισμών, το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του σπορ αυτού είναι οι βίαιες συγκρούσεις, συνήθως ανάμεσα σε επιθετικούς receivers και σε αμυντικούς που προσπαθούν να τους κατεβάσουν στο έδαφος πριν σκοράρουν. Έχουν δει πολλά χτυπήματα τα μάτια μας που όχι μόνο έκαναν τους παίχτες να ξεχάσουν το όνομά τους (κυριολεκτικά κάποιες φορές), αλλά θα έκαναν κι εμάς να πονέσουμε σωματικά απλώς και μόνο κοιτώντας.

Απόλαυσε μερικά από τα πιο βίαια χτυπήματα της ιστορίας του NFL.

 

Ο Reggie Bush των New Orleans Saints χτυπήθηκε τόσο δυνατά από τον αμυντικό των Eagles που αφού δίπλωσε ολόκληρος, έχασε τη μπάλα, και σωριάστηκε στο έδαφος, μετά συνέχισε μπουσουλώντας μέχρι να καταφέρει να συνέλθει ώστε να σηκωθεί ξανά όρθιος. Και μιλάμε για αυτόν τον τύπο, έτσι, όχι για το Σωτήρη Νίνη.

 

Πιτσιρικάς ακόμα εδώ ο μετέπειτα μέγας Tom Brady, τρέχει φοβισμένος να αποφύγει ένα κύμα τεράτων που τον κυνηγά, μόνο για να βρει διάδρομο στα άκρα, να αναπτύξει ταχύτητα, και να τρακάρει τελικά πάνω σε ένα τοίχο ονόματι Nate Clemens και να ψάχνει μετά το κράνος του στο δίπλα γήπεδο.

 

Οι Raiders παραδοσιακά θεωρούνται η πιο σκληρή/βρώμικη/βίαιη (ασαφή τα όρια) ομάδα του NFL και ο Jack Tatum είναι ένας από τους ανθρώπους χάρη στον οποίον έχουν αλλάξει κανονισμοί στη διάρκεια των χρόνων. Ώστε ας πούμε να μην επιτρέπονται χτυπήματα σαν αυτό, το οποίο θα μπορούσε να έχει αφήσει τον άλλον παράλυτο αλλά εδώ είχε ως αποτέλεσμα απλώς να φύγουν στον αέρα μερικά εξαρτήματα. Still, go Raiders!

 

Λοιπόν, εδώ ο Chad Johnson χτύπησε τόσο δυνατά που μετά δεν ήξερε τι χρονιά έχουμε, ποιος είναι πρόεδρος, και τέτοια. Όχι, αλήθεια:

 

By the way κανείς δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Hugh.

Συνεχίζουμε.

 

Η αλήθεια είναι πως αν σε λέγανε Μπάτκις, κι εσύ θα ανέπτυσσες φονικό ένστικτο στο γήπεδο, απλώς και μόνο σαν μηχανισμό άμυνας.

 

Οι Saints είναι που τιμωρήθηκαν για βίαη αμυντική συμπεριφορά, αλλά εδώ ο αντίπαλος είναι που τους καταστρέφει. Ο Donte Whitners των 49ers αποσοβεί σίγουρο touchdown και με αυτή την πρώτης τάξεως κουτουλιά στέλνει τον running back των Saints στα αποδυτήρια να προσπαθεί να θυμηθεί τι άθλημα παίζει, πού μεγάλωσε, και τα λοιπά.

 

Στην πραγματικότητα θα μπορούσαμε να γεμίσουμε ένα τέτοιο κείμενο μόνο με φάσεις από παιχνίδια των Steelers, αλλά ας είμαστε πλουραλιστές. Ο “Mean” Joe Green λοιπόν, που όπως θα κατάλαβες από το προσωνύμιο “Mean” δεν ήταν ακριβώς και λεπτεπίλεπτος ευγενής στον τρόπο παιχνιδιού του, κάνει αυτό το είδος του τάκλιν που όχι απλά διπλώνει τον κουβαλητή της μπάλας στα δύο, αλλά εν προκειμένω μοιάζει να κρατάει για μια παρατεταμένη, παγωμένη στο χρόνο στιγμή, σα να χορεύουν οι δυο τους ένα βίαιο μπαλέτο στον αέρα, καθώς το combo πολιορκητικού κριού/διπλωμένου επιθετικού ίπταται προς τα πίσω.

 

Αυτό είναι φανταστικό, γιατί μπορείς να ακούσεις τον θρυλικό Joe Montana να περιγράφει τη στιγμή που ένιωσε το χτύπημα, και μαζί να χάνει την ανάσα του.

 

Πού. Ακριβώς. Πιστεύεις. Ότι. Πας.

 

Steelers, είπαμε, εγγύηση. Ο Harrison πλήρωσε $75,000 ποινή για αυτό το χτύπημα.

 

Δύο είναι τα εκπληκτικά που συμβαίνουν εδώ. Πρώτον, το χτύπημα του Reid ο οποίος είναι λες και κάποιος τον εκτόξευσε με κανόνι, σαν αυτά που έχουν στα Τομ & Τζέρι και εκτοξεύουν κλόουν. Δεύτερον, οι αντιδράσεις του πάγκου των Colts. ΤΟO MUCH FUN.

 

Αυτό είναι από τα αγαπημένα μου γιατί δεν είναι από αμυντικό, αλλά από επιθετικό που τσαλαπατά όλη την αντίπαλη άμυνα προκειμένου να κερδίσει γυάρδες. Και τον πρώτο-πρώτο που βρίσκει μπροστά του, είναι σα να λέει, Το ξέρω πως δε μπορώ να σε παίξω με τα χέρια γιατί κρατάω τη μπάλα, αλλά μη γελιέσαι πως αυτό θα με σταματήσει.

 

Ο εφιαλτικός Taylor αντιδρά τρομαγμένος στη συνειδητοποίηση του χτυπήματος που κατάφερε στον Joe Theismann. Το οποίο και του έληξε την καριέρα.

 

Ραγισμένο κρανίο. Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο.

 

Ο τρομερός Ronnie Lott κατεδαφίζει τον Bavaro και μετά σέρνει και το πόδι του πάνω του, έτσι για τ ην υπογραφή.

 

Αυτό είναι τρομακτικό. O Patrick Willis χτυπά τόσο δυνατά, που ο Brad Smith είναι μετά την επαφή σαν άψυχη κούκλα που απλά την ακουμπάς στο πάτωμα, στέκεται για λίγο σε ισορροπία προτού, φυσιολογικά, σωριαστεί στο πάτωμα.

 

“Ήταν ένας από τους λίγους παίχτες που σε πλήγωνε κάθε φορά που σου έκανε τάκλιν.” Ο Hawkins το λέει, όχι εγώ.

 

Επειδή απλά έπρεπε να κλείσουμε με Ray Lewis, ο άνθρωπος είναι θεός. Θα μου πεις, ποιος Ray Lewis και ποιο βίαιο χτύπημα; Έχουμε άστοχο field goal, έχουμε τον Chris McAlister να μαζεύει τη μπάλα, και με κάποιο μαγικό τρόπο να καταφέρνει να την τρέξει στην απέναντι πλευρά για το touchdown, που by the way ήταν και το μακρύτερο στην ιστορία του NFL. Ναι, μόνο που αν αφήσεις το βίντεο να παίξει, θα δεις ότι ο McAlister στην αρχή είναι χαλαρός, σε φάση ΟΚ τη μαζέψαμε τη μπάλα, πάμε τώρα να αράξουμε στον πάγκο, χεχ. Αλλά ο Lewis του κάνει νοήματα και του φωνάζει να κουνηθεί, έχει χώρο, κι αν τελοσπάντων δεν έχει, θα του δημιουργήσει εκείνος. Πώς; Ε, κατεδαφίζοντας τον πρώτο που θα τρέξει για κάλυψη. Απλά πράγματα. Είπαμε, ο Ray Lewis είναι θεός.

Για ακόμα περισσότερα χτυπήματα, δες την 50άδα του Complex.

Για ακόμα περισσότερο NFL, κάθε βδομάδα στο SPORT24 ανασκόπηση της αγωνιστικής.