Τα Power Rankings της φετινής Ευρωλίγκας

Με απίστευτα προβλήματα τραυματισμών και γενικότερες απουσίες πέρσι, κατάφερε να πάει μέχρι τον τελικό και να χάσει εκεί για μία κατοχή. Φέτος, με εξαιρετικές προσθήκες (Dzanan Musa, Sergio Rodriguez, Mario Hezonja, επίκειται και άφιξη Facu Campazzo), διαθέτει βάθος και εμπειρία που τρομάζει. Μοναδικός αστερίσκος, η πρώτη σεζόν χωρίς τον Pablo Laso στον πάγκο.

Στο Upside Down

• Η απώλεια του Laso δεν ξεπερνιέται ποτέ, η ομάδα χάνει συνέχεια, νεύρα, εντάσεις και εν τέλει μένει εκτός οκτάδας, για να γυρίσει ο Laso πάνω σε λευκό άλογο τον Απρίλη.

2. Αναντολού Εφές

Δεν υποτιμάς ποτέ την καρδιά της πρωταθλήτριας, ειδικά όταν αυτή έχει ενισχυθεί κι άλλο, με παίκτες όπως ο Will Clyburn, ο Achille Polonara και Ante Zizic. Από την άλλη, πέρσι έβγαλε μια κούραση, έναν κορεσμό, που την έφερε να παλεύει για το Final Four με μειονέκτημα έδρας. Προσωπική μου εκτίμηση, είναι ότι θα ξεκινήσει πάλι μέτρια, θα βρει τον τρόπο να φτάσει στο Final Four αλλά δε θα φτάσει μέχρι το three-peat.

Στο Upside Down

• Τα αστέρια της Εφές βγάζουν χειρότερη βαρεμάρα κι από πέρσι, τα φετινά αποκτήματα δεν μπαίνουν ποτέ στο κλίμα και η ομάδα κάνει ακραίο tanking, με τον Ataman σε κάθε ήττα να θυμίζει ότι έχει two cups.

3. Ολυμπιακός

Ίσως δεν είμαι αντικειμενικός, αλλά ειλικρινά, νιώθω ότι είμαι. Σε μεγάλα διαστήματα της περσινής σεζόν έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ, διατήρησε τον ίδιο κορμό και αναβαθμίστηκε σημαντικά στις θέσεις που πονούσε (με Alec Peters στο 4 και Joel Bolomboy στο 5). In Μπαρτζώκας we trust.

Στο Upside Down

• Ο Ολυμπιακός χάνει στο ΣΕΦ από τον Παναθηναϊκό, ο Μπαρτζώκας τα ακούει από τον κόσμο και παραιτείται, προπονητής έρχεται ο Βασίλης Σπανούλης και η ομάδα τερματίζει 12η.

4. Μπαρτσελόνα

Με τον Šarūnas Jasikevičius στον πάγκο, η Μπάρτσα μετράει ήδη δύο αποτυχίες, αφού κακά τα ψέμματα, με το ρόστερ που έχει φτιάξει, αντικειμενικός της στόχος ήταν η κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Για ακόμη ένα καλοκαίρι ενισχύθηκε, με Tomas Satoransky, Jan Vesely και Nikola Kalinic να ξεχωρίζουν, για ακόμη μία σεζόν θα είναι το φαβορί για την πρωτιά στην κανονική διάρκεια, αλλά στο Final Four δεν την εμπιστεύεται κανείς.

Στο Upside Down

• Ο Σάρας αποφασίζει επιτέλους να αφήσει τα αστέρια του να παίξουν το μπάσκετ που μπορούν, η Μπάρτσα αποδίδει φανταστικά και κατακτάει την πιο εύκολη Ευρωλίγκα στην ιστορία.

5. Μονακό

Θυμίζω ότι η Μονακό πέρσι έβγαλε το λάδι του Ολυμπιακού, έπαιξε αντικειμενικά εξαιρετικό μπάσκετ κι όλα αυτά στην παρθενική της σεζόν στη διοργάνωση. Φέτος, ενισχύθηκε με Elie Okobo, Jordan Loyd, John Brown και Adrien Moerman και ειλικρινά, ποιος θα εκπλαγεί αν φτάσει μέχρι το Final Four;

Στο Upside Down

• Ο Mike James πείθει τον ανεπιθύμητο στο Μπρούκλιν Kevin Durant να έρθει στην Ευρώπη και η Μονακό παίρνει την πιο εύκολη Ευρωλίγκα στην ιστορία.

6. Αρμάνι Μιλάνο

Αν δεν είχε αποδεκατιστεί πέρσι από τραυματισμούς, ίσως τη βλέπαμε για δεύτερη σεζόν στην τετράδα. Με τον Messina σταθερά στον πάγκο και τους Kevin Pangos, Brandon Davies, Johannes Voigtmann και Naz Mitrou-Long ανάμεσα στις νέες μεταγραφές, η Armani στοχεύει τουλάχιστον στο να βρεθεί στο Final Four, όπου κι αν αυτό λάβει χώρα.

Στο Upside Down

• Ο Naz Mitrou-Long δεν παίζει επίτηδες καλά ενάντια στις ελληνικές ομάδες για να μη στεναχωρήσει τους μελλοντικούς του συμπαίκτες στην εθνική και η Μιλάνο αποκλείεται στους 8.

7. Φενερμπαχτσέ

Μετά την περσινή φρικτή σεζόν, οι Τούρκοι αποφάσισαν να συμμαζέψουν την ομάδα, δίνοντας τα κλειδιά στον Δημήτρη Ιτούδη, φέρνοντας τον Νικ Καλάθη και τον Scottie Wilbekin στην περιφέρεια και αλλάζοντας εν γένει σε τεράστιο βαθμό το ρόστερ. Σίγουρα την περιμένουμε πιο σοβαρή, η οκτάδα όμως μοιάζει να είναι το ταβάνι της.

Στο Upside Down

• Ο Νικ Καλάθης εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι το βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, κάνει θεραπεία μαλλιών και νιώθει 5 χρόνια πιο νέος. Πραγματοποιεί σεζόν καριέρας και η Φενέρ κατακτά την Ευρωλίγκα για πρώτη φορά μετά το 2017.

8. Βίρτους Μπολόνια

Με την αλεπού Sergio Scariolo στον πάγκο, καυτή έδρα και γεμάτο ρόστερ, με παίκτες όπως οι Milos Teodosic, Marco Belinelli και Jordan Mickey, η μεγάλη επιστροφή της Βίρτους, εκτός από συγκίνηση, φέρνει στη διοργάνωση και μια εξαιρετική ομάδα. Τη στηρίζουμε και θα τη βλέπουμε.

Στο Upside Down

• O Milos Teodosic παραδίδει εντελώς, κοιμάται στον πάγκο, μπαίνει στο παρκέ μόνο για να δώσει μία εντυπωσιακή ασίστ σε κάθε αγώνα και βγαίνει. Η Βίρτους κερδίζει την πρώτη θέση σε όλα τα top10, αλλά τερματίζει 16η.

9. Παρτιζάν

Άλλη μια ιστορική επιστροφή, με το όνομα του προπονητή να είναι πιο βαρύ από αυτό των περισσότερων παικτών (Obradovic είναι αυτός), αλλά την ποιότητα να μη λείπει από το ρόστερ των Σέρβων, με τον Ιωάννη Παπαπέτρου να είναι ανάμεσα σε αυτούς που ξεχωρίζουν και πολλούς πρώην «Έλληνες» όπως τον Kevin Punter και τον Zach LeDay να του κάνουν παρέα. Θα διεκδικήσει οκτάδα, αλλά δεν τη βλέπω να τα καταφέρνει.

Στο Upside Down

• Ο Ζοτς έχει κουραστεί πια να εκνευρίζεται. Ζει τη ζωή του, δεν ξαναγίνεται ποτέ μελιτζανί, τα αντιμετωπίζει όλα με χαμόγελο. Μοιραία, οι παίκτες του χαλαρώνουν και η Παρτιζάν τερματίζει 11η, αλλά ήρεμη.

10. Μπάγερν Μονάχου

Κάθε χρόνο υποτιμάμε τον μεγάλο Andrea Trinchieri και την ομάδα του και κάθε χρόνο βρίσκει τον τρόπο να μπαίνει στην οκτάδα. Φέτος δεν τους βλέπω για προημιτελικά, αλλά μια θέση στη δεκάδα τους τη δίνω δικαιωματικά. Αν τα βάλουμε κάτω άλλωστε, ένα σύνολο με Nick Weiler-Babb, Corey Walden, τον δήμιο της Εθνικής, Andreas Obst και το προσωπικό μου πουλέν, Ognjen Jaramaz, μόνο για πέταμα δεν είναι.

Στο Upside Down

• Επειδή η φράση «στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί» δεν έχει κουράσει αρκετά, οι Βαυαροί κερδίζουν και τα 34 παιχνίδια της κανονικής περιόδου στην τελευταία κατοχή και πάνε αήττητοι μέχρι τους οκτώ.

11. Μακάμπι

Δεν. Δεν. Δεν. Παρά το hype των πολλών και μαζεμένων μεταγραφών, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, ειδικά με προπονητή τον Oded Kattash, δε με πείθει πως είναι ομάδα που θα μπει στην οκτάδα. Πολύ ταλέντο, ακόμη περισσότερη αναρχία.

Στο Upside Down

• Οι Ισραηλινοί ξεκινάνε άσχημα, φέρνουν άλλους πέντε Αμερικανούς και δηλώνουν συμμετοχή στη G League του NBA.

12. Βαλένθια

Οι νυχτερίδες επιστρέφουν στη διοργάνωση, με τον Bojan Dubljevic να παραμένει ο ηγέτης τους και σημαντικές προσθήκες όπως ο Chris Jones που είδαμε πέρσι στη Βιλερμπάν και ο πρωταθλητής Ευρώπης Xabi Lopez-Arostegui να του κάνουν παρέα. Δεν τη βλέπουμε με τίποτα για οκτάδα, αλλά θα κάνει κηδείες μέσα στη χρονιά.

Στο Upside Down

• Λόγω της διαφοράς ώρας, τα περισσότερα παιχνίδια των νυχτερίδων διεξάγονται σε ώρες που οι Ευρωπαίοι κοιμούνται. Δε μαθαίνουμε ποτέ ότι η Βαλένθια έπαιξε, ξεχνάμε την ύπαρξή της και αποσύρεται από την Ευρωλίγκα τα Χριστούγεννα.

13. Παναθηναϊκός

Το να είναι ο Παναθηναϊκός καλύτερος από πέρσι είναι το μόνο εύκολο, αφού πιο κάτω πρακτικά δεν πάει. Όμως, οι φετινές κινήσεις, με τους Mateusz Ponitka, Marius Grigonis και επιτέλους, κανονικούς πλέι μέικερ στο ρόστερ, ενώ σίγουρα έχουν δημιουργήσει προσδοκίες για κάτι καλύτερο, δε μοιάζουν ικανές να αλλάξουν ριζικά το status quo της ομάδας. Αν δεν έρθει άμεσα ένα 4άρι από το πάνω ράφι και ελλείψει κάποιου παίκτη που θα φορέσει τον μανδύα του ηγέτη, το μέλλον του Παναθηναϊκού μοιάζει και φέτος καταδικασμένο στη μετριότητα.

Στο Upside Down

• Τα αδέρφια Καλαϊτζάκη καθιερώνονται στη βασική πεντάδα, οι αντίπαλοι δεν τους ξεχωρίζουν και ο Παναθηναϊκός παίρνει ανέλπιστες νίκες, φτάνοντας μέχρι το Final Four.

14. Ερυθρός Αστέρας

Filip Petrusev, Nemanja Nedovic, Luka Mitrovic, Jaylen Adams. Ο Ερυθρός Αστέρας ήταν κατά κάποιο τρόπο πέρσι η ευχάριστη έκπληξη, το φετινό του ρόστερ δεν είναι για πέταμα σε καμία περίπτωση, αλλά με τόσο υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού στη διοργάνωση, δύσκολα θα διεκδικήσει κάτι πραγματικά καλό.

Στο Upside Down

• Ο Nemanja Nedovic δε χάνει ούτε ματς, κάνει σεζόν καριέρας και οδηγεί τους Σέρβους στην κατάκτηση του τίτλου.

15. Ζάλγκιρις Κάουνας

Λιθουανία, σχολή, τρομερό γήπεδο, θα γίνει εκεί και το Final Four, αλλά μετά τη φυγή του Saras και της τρομερής φουρνιάς παικτών που είχε μαζέψει, η Ζάλγκιρις επέστρεψε στη μετριότητα και τίποτα δεν μπορεί να με πείσει ότι μπορεί φέτος να ξεφύγει από αυτήν. Ούτε καν ο εξαιρετικός στο EuroBasket, Ignas Brazdeikis.

Στο Upside Down

• Το Final Four διεξάγεται τελικά στο Κάουνας, η Ζάλγκιρις προφανώς δεν προκρίνεται, αλλά οι παίκτες της προπονούνται εκεί τις ημέρες της διεξαγωγής του. Μετά από μια σειρά ξεκαρδιστικών παρεξηγήσεων, συμμετέχουν κανονικά στους αγώνες και παίρνουν το τρόπαιο.

16. Μπασκόνια

Markus Howard και Darius Thompson μοιάζουν τα κλασικά λαβράκια που κάθε χρόνο βάζει στη διοργάνωση η Μπασκόνια, αλλά το φετινό της ρόστερ μοιάζει πιο λειψό από ποτέ. Ο Simone Fontecchio χαιρέτησε για το NBA, o Rokas Giedraitis θα πρέπει να ντυθεί ηγέτης και πέρα από μερικές νίκες φωτοβολίδες, μόνο ρόλο ρυθμιστή μπορούμε να τη φανταστούμε να παίζει.

Στο Upside Down

• Οι Αμερικανοί αποδεικνύονται NBA material και καθαρίζουν όλους τους αντιπάλους με συνοπτικές διαδικασίες. Η Μπασκόνια φτάνει τελικό, αλλά εκεί κλασικά χάνει.

17. Άλμπα Βερολίνου

Maodo Lo, Gabriele Procida, Luke Sikma. Η Άλμπα έχει μερικούς λόγους να την παρακολουθήσεις, αλλά δεν έχει αρκετούς για να σε πείσει ότι θα μαζέψει διψήφιο αριθμό νικών.

Στο Upside Down

• Η αρένα της Άλμπα είναι η μόνη που έχει ρεύμα τον χειμώνα κι έτσι οι Γερμανοί δίνουν όλα τα ματς εντός έδρας, φτάνοντας μέχρι τους 8.

18. Βιλερμπάν

Άλλη μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της περσινής σεζόν, δε μάς πείθει με τίποτα ότι μπορεί να επαναλάβει τον άθλο της. Nando DeColo και Joffrey Lauvergne είναι ποιοτικές προσθήκες, αλλά η αφαίμαξη από την Μονακό δεν αφήνει και πολλά αποθέματα ποιότητας ακόμη. Αν δεν τερματίσει στις τελευταίες 3-4 θέσεις, θα είναι επιτυχία.

Στο Upside Down

• Ο Tony Parker κουράζεται να βλέπει την ομάδα του να χάνει, βγάζει δελτίο, χαρίζει μερικές νίκες στους Γάλλους και τους οδηγεί στους 8.

Φωτογραφίες: ΑP Images, Eurokinissi

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

OPINIONS

Πώς το Fantasy απειλεί να καταστρέψει τη σχέση μου με τον αθλητισμό