Τελικά μας έκανε σοφότερους το Fight Island του UFC;

Τελικά η πραγματικότητα του εγχειρήματος ήταν λιγότερο Μόρταλ Κόμπατ και περισσότερο έχω-λεφτά-και-τα-καίω, μιας και το «νησί» δεν ήταν κάποιο απομονωμένο γεωγραφικό μυστικό, αλλά το Yas Island στο Άμπου Ντάμπι, αλλά έστω κι έτσι, ήταν ένα βήμα πραγματικά πρωτοποριακό όχι μόνο για το ΜΜΑ, αλλά για τον αθλητισμό γενικότερα.
Όταν όμως η κουβέντα για το μέρος καταλάγιασε, ήρθε η ώρα να εστιάσουμε στους αγώνες, στην ουσία.

Εκεί όπου είχαμε να ασχοληθούμε με μια κάρτα απόλυτα γεμάτη, με αγώνες championship επιπέδου, αμφίρροπους και ανοιχτούς σε όλα τα προγνωστικά. Σε επίπεδο match-ups, ίσως και να ήταν η πλέον αμφίρροπη κάρτα που έχει συνθέσει ο White και η παρέα του εδώ και πολύ καιρό. Τι μας έμεινε όμως τελικά, έχοντας αφήσει το UFC 251 για τα καλά πίσω μας;

Ένας Ούσμαν που ψάχνει αντίπαλο

Ήταν το ξεκάθαρο fight-of-the-night πριν ξεκινήσουν οι αγώνες. Ο πρωταθλητής Καμάρου Ούσμαν θα αντιμετώπιζε τον Χόρζε Μαζβιντάλ, σε μια αναμέτρηση striker εναντίον grappler. Όταν ολοκληρώθηκαν οι πέντε γύροι, ένα ξέραμε ως σίγουρο: ότι ο Νιγηριανός πλέον ψάχνει αντίπαλο και πως αυτός θα βρεθεί με μεγάλη δυσκολία. Ο Nigerian Nightmare τρέχει ένα σερί 16 νικών, με τις 12 τελευταίες του να σημειώνονται μέσα στο οκτάγωνο του UFC και να συνθέτουν ένα who’s-who της κατηγορίας. Τάηρον Γούντλεη, Κόλμπι Κόβινγκτον, Ντέημιαν Μάγια, Χάφαελ Ντος Άνιος, Λήον Έντουαρντς, Σέρχιο Μοράις και τώρα ο Gamebred.

O Μάζβινταλ ήταν στα χαρτιά ένας δύσκολος αντίπαλος για τον πρωταθλητή, αλλά το game plan του λειτούργησε άψογα. Αποφεύγοντας την παγίδα του strike-for-strike, o Ούσμαν επένδυσε σωστά στο αποτέλεσμα και όχι στις εντυπώσεις και «έπνιξε» τον αντίπαλό του, που δεν κατάφερε στιγμή να αναπτύξει το παιχνίδι του, με εξαίρεση ίσως τον πρώτο γύρο.
Μπορεί το αγωνιστικό του στυλ να μην κερδίζει την κερκίδα, αλλά τα αποτελέσματα δεν αμφισβητούνται: ο τύπος δεν πιάνεται αυτήν την στιγμή.

Η μεγάλη επιστροφή της Ρόουζ Ναμαγιούνας

Κανείς δεν αμφέβαλλε ότι η πρώην πρωταθλήτρια είναι μια εξαιρετική αθλήτρια. Οι αμφιβολίες που έχουν ακουστεί, αφορούσαν το κατά πόσο η Ναμαγιούνας αντέχει την πίεση του αθλήματος, έχοντας επιδείξει με τρομακτική ειλικρίνεια τα ψυχολογικά της ζητήματα και πως αυτά την επηρεάζουν ως άτομο. Ο τρόπος με τον οποίο έχασε τον τίτλο της από την Τζέσικα Αντράντ, θα φάνταζε ψυχολογικό «βουνό» για οποιαδήποτε αθλήτρια, πόσο μάλλον για την φαινομενικά «εύθραυστη» Thug Rose. Ό,τι αδυναμία κουβαλάει πάντως έμεινε έξω από το οκτάγωνο στο UFC 251. Παίζοντας ένα παρόμοιο παιχνίδι με τον πρώτο της αγώνα κόντρα στην Βραζιλιάνα, η Ναμαγιούνας bounce-αρε μέσα και έξω από το pocket σχεδόν χορεύοντας και με τα μακριά της άκρα εκνεύρισε την αντίπαλό της, που αν και κατάφερε να «στραβώσει» το πρόσωπο της Ρόουζ, εν τέλει δεν μπορούσε να πάρει τον αγώνα.

Η Ρόουζ ήταν και παραμένει μια «άκυρη» μετοχή για τον σκληρό τοπίο του ΜΜΑ. Πιο ανθρώπινη από οποιαδήποτε άλλη αθλήτρια του χώρου, εντούτοις κρύβει μέσα της μια μαχητική μηχανή εξαιρετικά υψηλού κυβισμού που αν η ομάδα της βρει τον τρόπο να φιλτράρει τους προβληματισμούς της, θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια.

Μια πιθανή σύγκρουση με την πρωταθλήτρια της κατηγορίας Ζανγκ Ουεηλί θα έχει φοβερό ενδιαφέρον και φαντάζει το επόμενο βήμα on the Rose Namajunas comeback trail.

Πώς διάολο είναι ακόμα πρωταθλητής ο Βολκανόφσκι;

Αυτό τελικά μόνο οι κριτές του UFC 251 μπορούν να μας το πουν, μιας και φάνηκε να είναι οι μόνοι που είδαν τον Αλεξάντερ Βολκανόφσκι να κάνει αρκετά έτσι ώστε να διατηρήσει την ζώνη του κόντρα στον πρώην πρωταθλητή Μαξ Χόλογουεη. Οι περισσότεροι σχολιαστές online (fighters και μη), καθώς και ο ίδιος ο Γουάητ είδαν ένα ξεκάθαρο 3-2 σε γύρους προς την μεριά του Blessed, ενώ και ο ίδιος ο Βολκανόφσκι φάνηκε να μην πιστεύει ιδιαίτερα στην επικράτησή του, όταν ο διαιτητής έληξε τον αγώνα μετά από πέντε γύρους.
Το αποτέλεσμα της δεύτερης αναμέτρησης ανάμεσα στους δύο αθλητές ανεβάζει το σκορ στο 2-0 υπέρ του Αυστραλο-Σκοπιανού και ουσιαστικά «σκοτώνει» τις όποιες πιθανότητες για ένα rematch που ασφαλώς και δικαιούται ο Χόλογουεη με βάση την εικόνα του αγώνα στο Άμπου Ντάμπι, αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα. Ο Μαξ την επόμενη φορά οφείλει να νικήσει ΚΑΙ τους κριτές.

Και τώρα τι κάνει ο Gamebred;

Ήταν δεδομένα μια δύσκολη αποστολή. Ο Μάζβινταλ είπε το «ναι» για τον αγώνα με τον Ούσμαν μόλις 6 μέρες πριν ανάψουν τα φώτα του UFC 251 και παρά το γεγονός ότι η ομάδα του κυκλοφόρησε πως ο Μάζβινταλ είχε προετοιμαστεί κανονικά, ήταν ξεκάθαρο κατά την διάρκεια του αγώνα ότι o Gamebred δεν ήταν στο 100% του.

Ο ίδιος βέβαια δεν έψαξε δικαιολογίες και ως σωστός sportsman αναγνώρισε την ανωτερότητα του Ούσμαν, αλλά για όποιον και όποια είδε τον αγώνα, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει;
Στην πραγματικότητα, ο Μάζβινταλ βρίσκεται τώρα σε ένα περίεργο σταυροδρόμι. Στα 35 του προς 36, βρίσκεται στα τελευταία του championship chasing years και αν και είναι σίγουρο ότι ο στόχος μιας ζώνης δεν έχει φύγει από το μυαλό του, ο πειρασμός ασύνδετων superfights με αντιπάλους έναν Νέητ Ντίαζ ή έναν Κόνορ Μαγκρέγκορ μπορεί να αποδεχτεί πολύ μεγάλος. Για την ώρα, το UFC δείχνει να γλυκοκοιτάζει μια αναμέτρηση Κόβινγκτον – Μάζβινταλ που ΣΙΓΟΥΡΑ τον κρατάει στο γενικότερο πλαίσιο του τίτλου, αλλά σε όποιο matchup και να πει ναι τελικώς, ο Gamebred έχει βρει ένα sweet spot αγωνιστικής αναγνώρισης και οπαδικής συμπάθειας, που πάντα θα δημιουργεί buzz γύρω από τους αγώνες του.

#teamGamebred μέχρι τέλους.

Λήον Ρόμπερτς άλλαξε επάγγελμα

Το να είσαι διαιτητής σε ένα άθλημα όπως το ΜΜΑ δεν είναι εύκολο. Τελειώνεις αγώνα νωρίς για να προστατεύσεις τον αθλητή, σε κράζουν. Τελειώνεις αγώνα καθυστερημένα για να δώσεις την ευκαιρία στον αθλητή που δέχεται χτυπήματα να αντιδράσει, σε κράζουν.

Αλλά στην περίπτωση του Ρόμπερτς είναι να απορεί κανείς με αυτά που σκεπτόταν, καθώς έβλεπε έναν Ζοσέ Άλντο να γίνεται αποδέκτης μια βροχής χτυπημάτων από τον Πετρ Γιαν, αλλά επέλεγε να λέει «άστο λίγο ακόμα να δούμε που το πάει». Ο Γιαν δεν το πήγαινε πουθενά. Θα χτυπούσε ακόμα τον Άλντο αν δεν συνετιζόταν ο Ρόμπερτς, μιας και ο Βραζιλιάνος βετεράνος δεν μπορούσε όχι να αντιδράσει, αλλά ούτε να σηκωθεί.

Ήταν με διαφορά η πιο άβολα σκληρή στιγμή του UFC 251 και μια στιγμή που σε έναν δίκαιο κόσμο θα κοστίσει στον Ρόμπερτς την δουλειά του. Είπαμε να δίνεις σε έναν διαιτητή ένα benefit of the doubt που λένε και στο χωριό μου, αλλά όχι αν αυτό σημαίνει πως στέλνεις έναν αθλητή στο νοσοκομείο. Τόσο απλά.

Κατά τα λοιπά, για το Fight Island θα τα ξαναπούμε, μιας και δεν ήταν για μια κι έξω (σιγά μην το αφήσουν τώρα που το βρήκαν), απλά δεν ρωτήσαμε τελικά αν δούλευαν τα αρκοντίσια. Όσο να πεις, είναι αρκετά σημαντικό point.