Τι μας έμαθε για τη ζωή ένα ματς της Ισλανδίας
Το απαραίτητο κειμενικό VAR για τα ματς της χθεσινής μέρας.
- 17 ΙΟΥΝ 2018
Η μέρα του φετινού Μουντιάλ με τα περισσότερα ματς (4) είχε 8 γκολ και 5 πέναλτι, τα 2 εκ των οποίων χαμένα. Η Γαλλία κέρδισε με 2-1 και πολύ ζόρι την Αυστραλία, η Δανία ανέβαλε την ανάδειξη του Περού σε ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης, η Κροατία επιβλήθηκε με 2-0 της Νιγηρίας και η Αργεντινή δεν μπόρεσε να λυγίσει τους Ισλανδούς. Είχαμε από τουλάχιστον ένα πέναλτι σε κάθε παιχνίδι.
Έχω ξεχάσει ποια είναι η τελευταία φορά που είδα παιχνίδι της Αργεντινής χωρίς να ξεφυσάω. Και δεν είμαι καν οπαδός της. Το άγχος που μεταδίδεται από τις φάτσες και τα κορμιά των Αργεντίνων στους τηλεθεατές είναι πρωτοφανές. Συμπάσχουμε, ξεφυσάμε, κουνάμε απορημένοι το κεφάλι κάθε φορά που αντί να μοιράζει τεσσάρες, η Αργεντινή βυθίζεται σε μια μαύρη τρύπα. Τουλάχιστον, η χθεσινή της βύθιση είχε παράπλευρα κέρδη. Σχεδόν διαφυγόντα. Τη γεμάτη αυτοπεποίθηση, θετική φιλοσοφία των Ισλανδών, μιας ούτως ή άλλως πολύ πρόσφατης εγγραφής στην ποδοσφαιρική μας ενημερότητα.
Η συνθήκη του να έχεις απέναντι μια ομάδα κλάσεις ανώτερη από τη δική σου δεν αφήνει περιθώρια για τρέλες, ειδικά σε μια διοργάνωση που δεν μπορείς να κρύψεις κανένα λάθος κάτω από το χαλάκι. Και είναι αλήθεια ότι η λογική του ‘αμύνεσθαι περί πάτρης’ δεν είναι ευχάριστη για ένα μικρό ψάρι όπως εν προκειμένω η Ισλανδία. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, οι ομάδες που αμύνονται με αυταπάρνηση (ή/και λεωφορεία μπροστά απ’ το τέρμα) γίνονται άμεσα αντιπαθείς στο ευρύ κοινό που διψάει για όβερ και επιδείξεις δύναμης. Λογικό. Αυτό που δεν πρέπει να μας ξεφεύγει όμως (αλλά μας ξεφεύγει) είναι το ότι μέσα απ’ την προσπάθεια ενός αουτσάιντερ να κερδίσει κάτι από ένα φαβορί, αναδύεται και ο χαρακτήρας των μελών του.
Κρατιέμαι με νύχια και με δόντια να μην μπω σε συγκρίσεις. Να μη βάλω δηλαδή στη θέση της Ισλανδίας μια άλλη, πιο οικεία μας ποδοσφαιρική κουλτούρα (τη δική μας) για να δούμε πώς θα αντιδρούσε στο χορτάρι αν απείχε 5-10 λεπτά απ’ το να πάρει βαθμό απ’ την Αργεντινή. Ας πούμε ότι οι υποθέσεις περιττεύουν, για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
AP Images
(AP Photo/Antonio Calanni)
Εστιάζοντας στον τρόπο που το έκαναν οι Ισλανδοί, νομίζω ότι χωρίς υπερβολές, πήραμε ένα μικρό μάθημα ζωής. Αδιάφορο αν συνεχίσουν ή αποκλειστούν σε ένα ή δύο ματς από τώρα. Η τελευταία φάση του ματς με την Αργεντινή είναι ενδεικτική της στάσης ζωής και παιχνιδιού τους. Είναι μια επίκληση προς όλους εμάς που αγαπάμε τις εύκολες λύσεις και τον κυνισμό, ένα μάθημα να παλεύουμε (όποιο κι αν είναι αυτό για το οποίο παλεύουμε) περήφανοι και στα ίσα.
Είμαστε στο 95′, την μπάλα έχει ο καλύτερος παίκτης του πλανήτη και η αργεντίνικη κερκίδα κάνει προσευχές για ένα ακόμα ουρλιαχτό χαράς αυτό το απόγευμα, μετά από αυτό στο 1-0 του Αγκουέρο. Ο Ισλανδός αμυντικός που κάνει το φάουλ στον Μέσι βρίσκεται από πίσω του και είναι δεδομένο ότι θα κάνει φάουλ για να τον σταματήσει. Έχει δύο επιλογές για το πώς: είτε να κάνει σκληρό τάκλιν από πίσω ώστε να ταμπουρωθεί στην περιοχή με τους συντρόφους του για μια τελευταία απόκρουση είτε να περάσει το πόδι του σχεδόν πάνω από τον Μέσι και να τον ρίξει χτυπώντας τον (ως δια μαγείας από μπροστά!) στον μηρό με ένα φάουλ ρουτίνας που δεν σηκώνει καν κίτρινη. Και ο Ισλανδός αμυντικός διαλέγει το δεύτερο, τη δύσκολη λύση. Όχι την πίσω από την πλάτη.
Με αυτόν τον τρόπο συμπληρώνει ένα παζλ 90λεπτου στο οποίο οι Ισλανδοί αμύνονται μαζικά, αλλά, ΑΛΛΑ, δεν κάνουν ούτε ένα φάουλ για κίτρινη -τουλάχιστον όχι για τον διαιτητή του ματς, δεν διώχνουν πανικόβλητοι την μπάλα προς το αντίπαλο μισό, δεν κακοποιούν το άθλημα, δεν κάνουν ούτε για πλάκα καθυστερήσεις και μάλιστα, σε μια στιγμή που η μπάλα είναι στα πόδια του τερματοφύλακα της Αργεντινής, τρεις από αυτούς τον πιέζουν στο όριο της περιοχής του.
Μηδέν (κουτο)πονηριά, μηδέν βρώμικο παιχνίδι, απόλυτος σεβασμός του αντιπάλου αλλά και πλήρης γνώση των δυνατοτήτων της, που μόνο αμελητέες δεν είναι. Αυτή είναι η Ισλανδία και αυτό έχει να μας διδάξει, περισσότερο από τακτικές και ρευστά ποδοσφαιρικά συστήματα. Πήρε (δεν έκλεψε) την ισοπαλία και οι παίκτες της περιχαρείς, με τα χτενίσματα στην πένα και τα κάθε λογής μούσια, άκουσαν την ανατριχιαστική ιαχή των Βίκινγκς και κοιτάζουν το επόμενο ματς.
Τι να μη σε συγκινήσει απ’ όλο αυτό;
(κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Matthias Schrader)
~ ~ ~
> Από τις 14 Ιουνίου και ως τις 15 Ιουλίου, το Oneman ζει, αναπνέει και γράφει για το Μουντιάλ της Ρωσίας. Και τρώει μουντιαλικά και πλουσιοπάροχα γεύματα με αυθεντικό γύρο Nostimost, ιδανικά για να συνοδεύουν μεγάλα ποδοσφαιρικά ματς και μεγάλες συζητήσεις για μπάλα.
> Σήμερα, απόλαυσε τους αγώνες σου με λαχταριστή μερίδα γύρο χοιρινό ή γύρο κοτόπουλο, λεπτοκομμένο και ξεροψημένο, έτοιμο σε μόλις 2 λεπτά σε φούρνο μικροκυμάτων ή σε 6 λεπτά στον φούρνο της κουζίνας. Και το νου σου, απόψε έχει Βραζιλία!
