John Powell/Liverpool FC via Getty Images/Ideal Image
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Το αντίο του Jurgen Klopp θα μείνει στην ιστορία, όπως και ο ίδιος

Γιατί κάποιες φορές, οι ανθρώπινες σχέσεις και τα αμοιβαία συναισθήματα που γεννιούνται μέσα από αυτές, είναι σημαντικότερες από τα τρόπαια.

H Μάντσεστερ Σίτι κέρδισε το τέταρτο σερί της πρωτάθλημα και έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία της Premier League που καταφέρνει κάτι τέτοιο. Κάπως παράδοξο που ένα κείμενο για το τελευταίο παιχνίδι του Jurgen Klopp ξεκινάει με αυτό τον τρόπο, όμως, αλήθεια, τι θα ήταν εκείνος και οι παίκτες του χωρίς το γαλάζιο αντίπαλο δέος; Σίγουρα πρωταθλητές σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις ακόμα, ναι, σίγουρα όμως και λιγότερο δημοφιλής ως προπονητής κάτω από τον μουντό θόλο της Αγγλίας -και όχι μόνο.

Ο Jurgen Klopp θα μείνει στην ιστορία ως ένας προπονητής που κέρδισε λιγότερα από αυτά που άξιζε, παρ’ όλα αυτά, ο μύθος του γιγαντώθηκε κυρίως την περίοδο που η Λίβερπουλ έχτιζε (trophyless) αυτό που είναι σήμερα: Ένας από τους καλύτερους συλλόγους παγκοσμίως, με οπαδούς που έμαθαν να μην πανηγυρίζουν μόνο όταν η ομάδα τους στριμώχνει τα τρόπαια πίσω από το τζάμι.

Και αυτό, από μόνο του, είναι αρκετό για να δώσεις στον Γερμανό με το καπέλο και τις περίεργες αντιδράσεις το respect που του αναλογεί. Η Μάντσεστερ Σίτι, λοιπόν, είναι πρωταθλήτρια Αγγλίας, οι περισσότεροι, ωστόσο, είχαν στραμμένο το βλέμμα τους στο Άνφιλντ, εκεί όπου η συναισθηματική φόρτιση, τα δάκρυα και το You Never Walk Alone, αρχικά ξεπροβόδισαν και τέλος άφησαν τον Klopp μπροστά σε αυτό το δρομάκι με τελικό προορισμό μία θέση τους legends της Λίβερπουλ.

Δεν ήταν μόνο οι οπαδοί που είδαν τους δακρυϊκούς τους πόρους να δουλεύουν στο κόκκινο. Ο Virgil van Dijk και ο Trent Alexander-Arnold δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους αφού αγκάλιασαν τον Jurgen Klopp μετά το τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της ομάδας.

Η εννιάχρονη θητεία του έκλεισε με νίκη καθώς οι «κόκκινοι» επικράτησαν με 2-0 επί της Γουλβς χάρη στα γκολ των Alexis Mac Allister και Quansah στο πρώτο ημίχρονο. Βέβαια, ακόμα και να έχανε η Λίβερπουλ, μικρή σημασία θα είχε. Όλοι περίμεναν το τελευταίο σφύριγμα όχι για να πανηγυρίσουν, αλλά για να θρηνήσουν. Με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο.

Η διαδικασία του αποχαιρετισμού, φυσικά, είχε ξεκινήσει από πριν. Παραμονή του αγώνα, πρωταγωνίστησε σε ένα υπέροχο video και θέλησε να μοιραστεί με όλους τους οπαδούς της ομάδας τα συναισθήματα που τον διακατέχουν:

«Αυτό είναι το αντίο λοιπόν, αγαπώ τα πάντα αναφορικά με αυτόν τον σύλλογο. Αγαπώ τα πάντα που έχουν να κάνουν με αυτή την πόλη, τους οπαδούς, την ομάδα. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια που είχαμε μαζί και όλο το χρόνο που περάσαμε μαζί και όλα όσα περάσαμε μαζί, μεγάλωσε η αγάπη και ο σεβασμός.

Ήρθα εδώ ως ένας συνηθισμένος τύπος. Παραμένω ένας συνηθισμένος τύπος, απλά δεν ζω μία συνηθισμένη ζωή. Δεν αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου, είμαι σπίτι. Αγαπώ το Άνφιλντ, αγαπώ το Άνφιλντ όταν εκρήγνυται.

Δείξαμε τι μπορεί να φέρει η ενότητα. Είναι δύσκολο να λες αντίο αλλά ας θυμόμαστε τις καλές στιγμές. Εγώ θα το κάνω για πάντα. Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ, όλους σας και θα μου λείψετε απίστευτα. Τα λέμε».

Για τελευταία φορά, ο Klopp έτρεξε στο The Kop και έσφιξε τις γροθιές που ήταν η υπογραφή του κατά τη διάρκεια της μεταμορφωτικής του περιόδου στο Άνφιλντ. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ ανταποκρίθηκαν με μια σειρά από εκκωφαντικές ιαχές. Το γνωστό, αγαπημένο τους παιχνίδι. Δείχνοντας μάλιστα για μια τελευταία φορά το μεγαλείο του, κάλεσε τους φίλους της ομάδας να τραγουδήσουν το όνομα του διαδόχου του, Arne Slot και ζήτησε να τον στηρίξουν από την πρώτη ημέρα.

«Είμαι ένας από εσάς τώρα. Σας αγαπώ πολύ», είπε απευθυνόμενος στον κόσμο, λίγο πριν χαθεί στη φυσούνα. Και κάπως έτσι, είδαμε πώς ένας αποχαιρετισμός μπορεί άνετα να επισκιάσει την επιτυχία του αντιπάλου σου.

Γιατί κάποιες φορές, οι ανθρώπινες σχέσεις και τα αμοιβαία συναισθήματα που γεννιούνται μέσα από αυτές, είναι σημαντικότερες από τα τρόπαια.