Clive Mason/Allsport/Getty Images/Hulton Archive
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Το Euro του 1996 μάς υπενθύμισε ότι στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί

30 χρόνια μετά το Μουντιάλ του 1966, οι Άγγλοι περίμεναν πώς και πώς το EURO στην πατρίδα τους, όμως υπολόγιζαν χωρίς τους Γερμανούς, οι οποίοι κατέκτησαν τον τίτλο χάρη στον απίθανο Oliver Bierhoff.

Το 1996 οι Άγγλοι το περίμεναν για χρόνια. Για την ακρίβεια, 30 χρόνια, πάρα πολλά για τους ανθρώπους που καυχιούνται ότι γέννησαν το ποδόσφαιρο, όμως έμεναν με κάθε πιθανό τρόπο εκτός τελικού σε όλες τις διοργανώσεις μετά το πρώτο τους Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η τελική φάση του Euro 1996, 30 χρόνια μετά το Μουντιάλ του Sir Bobby Charlton, διεξαγόταν στην πατρίδα τους και οι ελπίδες για τίτλο ήταν πολλές. Ωστόσο, το τουρνουά αυτό με σκληρό τρόπο τους πήρε τις ελπίδες και έφερε στη Γερμανία τον πρώτο τίτλο της μετά την -ποδοσφαιρική- ενοποίηση της.

Η επέκταση της UEFA στο Euro 1996

© AP Photo/Santiago Lyon

Το Euro 1996 ήταν η πρώτη απόπειρα της UEFA να επεκτείνει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και όπως απέδειξε η ιστορία, ήταν ορθή. Για πρώτη φορά, στα γήπεδα της Αγγλίας προκρίθηκαν 16 ομάδες και όχι 8, ενώ οι όμιλοι των τεσσάρων ομάδων ήταν τέσσερις και όχι δύο. Περισσότεροι αγώνες, περισσότεροι οπαδοί και φυσικά περισσότερα έσοδα για όλους.

Ελβετία, Κροατία, Βουλγαρία και Τουρκία έκαναν ντεμπούτο στην τελική φάση, εκμεταλλευόμενες τις αλλαγές στο τουρνουά, ενώ 4 χρόνια μετά τον θρίαμβο της Δανίας, όλοι περίμεναν μια αντίστοιχη έκπληξη.

Η πραγματικότητα του Euro ’96 δεν ταίριαξε πάντως αμέσως με την αντίληψη που έχουμε σήμερα για το τουρνουά που διοργάνωσε η Αγγλία – η διεύρυνση σε 16 ομάδες δεν έφερε από την αρχή επιτυχία, το ποδόσφαιρο ήταν σε μεγάλο βαθμό αμυντικό και υπήρχε σημαντικός αριθμός άδειων θέσεων σε πολλά παιχνίδια, ακόμη και στη φάση των νοκ άουτ αγώνων. Κανείς δε φαίνεται να θυμάται αυτή την ομάδα της Γερμανίας με ιδιαίτερη αγάπη – αλλά αξίζει περισσότερα εύσημα για τον θρίαμβό της.

Φθηνό θέαμα, αμυντικό ποδόσφαιρο

Το ποδόσφαιρο που παίχτηκε στα αγγλικά γήπεδα δεν μνημονεύεται μέχρι σήμερα και πολλοί επέκριναν αρχικά την απόφαση της UEFA για διεύρυνση του τουρνουά. Ιδιαίτερα από τα προημιτελικά και μετά, τα γκολ απουσίαζαν και οι άμυνες ξεχώριζαν. Τρία παιχνίδια των νοκ άουτ ολοκληρώθηκαν δίχως τέρματα μέχρι να κερδίσουν στο τέλος, ποιοι άλλοι, οι Γερμανοί.

Matthias Sammer και Alan Shearer τα πρόσωπα του τουρνουά

© AP Photo/Lynne Sladky

Ο γεννημένος στη Δρέσδη Matthias Sammer ήταν αρχηγός της Ανατολικής Γερμανίας στον τελευταίο αγώνα της τον Σεπτέμβριο του 1990 και ένας από τους καλύτερους παίκτες στο Euro του 1992, το οποίο του χάρισε μια μεταγραφή στη Serie A και την Ίντερ. Από εκεί επέστρεψε την επόμενη χρονιά για λογαριασμό της Ντόρτμουντ και στο Euro του 1996 ήταν και πάλι μαγικός, καθώς με δύο γκολ και εξαιρετικά παιχνίδια, έστειλε τη Γερμανία στον τελικό.

Στην αντίπερα όχθη, για τους μεγάλους άτυχους του τουρνουά, τους γηπεδούχους Άγγλους, καθοριστικός ήταν από την αρχή ως το τέλος, ο σπουδαίος Alan Shearer, ο οποίος με 5 γκολ σφράγισε την πορεία της ομάδας του ως τον ημιτελικό. Εκείνο το καλοκαίρι, ο Shearer άφηνε την Μπλάκμπερν για τη Νιούκαστλ και αναδείχθηκε άνετα πρώτος σκόρερ.

Η Τσεχία ήταν η μεγάλη έκπληξη

Η Τσεχία βρισκόταν στα πρώτα στάδια της ομάδας που έγινε φαβορί τα επόμενα χρόνια και έχοντας ένα ρόστερ γεμάτο εν δυνάμει αστέρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, μπόρεσε να κάνει επί μέρους θαύματα, μέχρι να βρεθεί στον τελικό. Σε σημείο που όσοι έβλεπαν το τουρνουά, θεωρούσαν ότι είχε άστρο.

Από τους ομίλους προκρίθηκε χάρη σε ένα γκολ του Vladimir Smicer στο 88ο λεπτό κόντρα στη Ρωσία, αποκλείοντας έτσι τους Ιταλούς. Στα προημιτελικά ο Karel Poborsky σημείωσε ένα από τα πιο iconic γκολ στην ιστορία των EURO κρεμώντας τον Rui Correia. Στο τουρνουά ξεχώρισε και ο μέσος της Σπάρτα Πράγας, Pavel Nedved, ο οποίος πήρε μεταγραφή για τη Λάτσιο εκείνο το καλοκαίρι, ενώ εντυπωσιακός ήταν και ο Patrik Berger που μετά από το EURO έμεινε στην Αγγλία για να αγωνιστεί στη Λίβερπουλ.

Οι Τσέχοι απέκλεισαν στα ημιτελικά τη σπουδαία Γαλλία του Zinedine Zidane, κερδίζοντάς τη στα πέναλτι (6-5) και στον τελικό επρόκειτο να αντιμετωπίσουν τους Γερμανούς στο Γουέμπλεϊ για μια ακόμα υπέρβαση.

Ο μεγάλος τελικός

© AP Photo/Santiago Lyon

Στον τελικό του παλιού Γουέμπλεϊ η Τσεχία θα έβρισκε απέναντί της τη Γερμανία, η οποία προκρίθηκε επίσης στα πέναλτι και επίσης με σκορ 6-5 κόντρα στους Άγγλους (χάρη σε ένα χαμένο πέναλτι του νυν προπονητή τους, Gareth Southgate). Η έκπληξη του τουρνουά, λίγο έλειψε να σοκάρει και τους Γερμανούς, όμως υπολόγιζε χωρίς τον Oliver Bierhoff.

Σε ένα ματς χωρίς μεγάλες φάσεις, οι Τσέχοι σε μια αντεπίθεση κέρδισαν πέναλτι και ο Patrick Berger ευστόχησε για το 1-0 στο 59ο λεπτό. Εκείνη την ώρα, όλα έδειχναν ότι ένα γκολ θα αρκούσε για τον τίτλο, όμως μία στημένη φάση 14 λεπτά αργότερα, χάλασε τους πανηγυρισμούς στην Πράγα.

Ο Oliver Bierhoff που είχε περάσει στο παιχνίδι ως αλλαγή, εκμεταλλεύτηκε τη σέντρα του Christian Ziege και έκανε με κεφαλιά το 1-1, στέλνοντας το παιχνίδι στην παράταση. Τότε, τα Euro είχαν ακόμη τον κανονισμό του Χρυσού Γκολ στην παράταση και ο Bierhoff με έναν τρόπο, που μοιάζει περίεργος ακόμη και σήμερα και με μπόλικη δόση τύχης κατάφερε στο 95ο λεπτό να λήξει το ματς και το τουρνουά και να φέρει τον ξαφνικό θάνατο στην Τσεχία, προκαλώντας φρενίτιδα στις εξέδρες.

Ο μεγάλος αρχηγός και πρώτος σκόρερ της Γερμανίας στο τουρνουά, Jurgen Klinsmann σήκωσε το τρόπαιο στον ουρανό του παλιού Γουέμπλεϊ και χάρισε τον πρώτο διεθνή τίτλο στην Ενωμένη Γερμανία, σε ένα τουρνουά που θυμόμαστε περισσότερο για χάρη του Oliver Bierhoff, που ήρθε από το πουθενά για να δώσει τον τίτλο στους Γερμανούς.