Το μυστικό του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας έχει χρώμα μπλε
- 8 ΝΟΕ 2024
Την Κυριακή στις 12 Νοεμβρίου, χιλιάδες δρομείς θα στηθούν τα ξημερώματα πίσω από την ιστορική αφετηρία του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. Κάποιοι θα είναι πρωτάρηδες, άλλοι έμπειροι, θα αναμειχθούν με τους πρωταθλητές που έχουν ως στόχο την καλή επίδοση, όσο αυτή είναι εφικτή στην εξαιρετικά δύσκολη διαδρομή της Αθήνας.
Αυτός ο μαραθώνιος δε συγκρίνεται με κανέναν άλλο στον βαθμό δυσκολίας, γι’ αυτό και τον αποφεύγουν οι διεθνούς κλάσης μαραθωνοδρόμοι, δεδομένου ότι δεν είναι εφικτό να πετύχουν ρεκόρ και άρα να εισπράξουν πριμ από τους χορηγούς τους. Επίσης, η καταπόνηση που προκαλεί η κλασική διαδρομή είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η διαδρομή της Αθήνας είναι ανισόπεδη, σαν ένα ασφάλτινο κύμα, ενώ υπάρχουν και σκέλη με μεγάλες ανηφόρες και κατηφόρες. Σ’ αντίθεση -για παράδειγμα- με τον φλατ μαραθώνιο του Βερολίνου, που είναι ένας εκ των αγαπημένων των πρωταθλητών.
Το σημείο κλειδί της αυθεντικής διαδρομής είναι ο Σταυρός της Αγίας Παρασκευής. Συνήθως, εκεί εγκαταλείπουν τον αγώνα οι μαραθωνοδρόμοι. Σωριάζονται, λιποθυμούν, δεν νιώθουν τα πόδια τους, ζαλίζονται, έχουν τάση για εμετό. Όποιος καταφέρει να συνεχίσει από εκείνο τον Σταυρό κι έπειτα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μπορέσει να τερματίσει.
Πόσοι όμως κάνουν ακριβώς 42.195 μέτρα; Δεν υπονοώ ότι κάποιοι «κλέβουν» στη διαδρομή, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Κάποιοι τρέχουν ακόμη κι ένα χιλιόμετρο επιπλέον. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να καλύψει ένας δρομέας ακριβώς 42.195 μέτρα. Πρέπει να τρέξει πάνω στην μπλε γραμμή του μαραθωνίου και όχι σε όλο το πλάτος του δρόμου. Βέβαια, αυτό δεν είναι απολύτως εφικτό (τουλάχιστον στα πρώτα μέτρα), λόγω των πολλών συμμετοχών. Η μπλε γραμμή είναι διακριτή σε όλους τους μεγάλους μαραθώνιους παγκοσμίως.
Υπάρχουν εξειδικευμένοι καταμετρητές διαδρομών και ανάλογη σχολή που δίνει το σχετικό δίπλωμα. Αυτοί οι καταμετρητές μετρούν τη διαδρομή κάθε μαραθωνίου και είναι υπεύθυνοι για τη χάραξη της γραμμής με μπλε μπογιά. Απαιτούνται δύο τόνοι θερμοπλαστικής μπογιάς, για να χρωματιστεί η διαδρομή του μαραθωνίου.
Ακόμη κι αν δεν έχεις σκοπό να αγωνιστείς στον ΑΜΑ είναι χρήσιμο να γνωρίζεις τι σηματοδοτεί αυτή η γραμμή. Αν -για παράδειγμα- χαθείς στον Μαραθώνα, αν είσαι πρωτάρης οδηγός, αν δεν έχεις τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις GPS, πλέον ξέρεις ότι μπορείς να ακολουθήσεις την μπλε γραμμή και να βρεθείς στο κέντρο της Αθήνας.
Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ κάποιοι φαρσέρ προσπάθησαν να εκτρέψουν τους δρομείς, αλλάζοντας την μπλε γραμμή. Τους έστελναν μέσα μια παμπ. Αν και παράτυποι, θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι είχαν καλό χιούμορ. Άλλωστε, οι Αγώνες είναι ένα μεγάλο πάρτι, ίσως με λιγότερο ζύθο και τζιν να ρέει στις φλέβες.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης η μπλε γραμμή είχε σχεδιαστεί σωστά, ωστόσο σε ένα σημείο της διαδρομής είχε τοποθετηθεί πάνω στη σηματοδότηση ένας ανεφοδιασμός νερού, γεγονός που εμπόδιζε τους αθλητές να ακολουθήσουν πιστά τη διαδρομή. Η παράκαμψη προσθέτει μέτρα, αλλά ενίοτε σώζει ζωές.
Η πρώτη μαραθώνια γραμμή ήταν πράσινη και όχι μπλε. Το πράσινο χρώμα χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 στη Μελβούρνη και η γραμμή διακρινόταν στους δρόμους έως και 25 χρόνια μετά. Το 2000 η γραμμή του Μαραθωνίου του Μιλάνου ήταν ροζ χρώματος για να συνδεθεί με το ροζ χαρτί της εφημερίδας Gazzetta della Sport που ήταν χορηγός του αγώνα.
Οι Λονδρέζοι σβήνουν την μπλε γραμμή μετά το τέλος του μαραθωνίου υπό το φόβο της σύγχυσης των οδηγών. Η αφαίρεση του χρώματος διαρκεί περισσότερο από τη χάραξη της διαδρομής. Γι’ αυτό τον σκοπό χρησιμοποιούνται σωλήνες υψηλής πίεσης που περιέχουν διαλύτη γεγονός που υπερδιπλασιάζει το κόστος.
Πολλοί δρομείς δηλώνουν ότι έχουν συναισθηματικό δέσιμο με τη γραμμή και αισθάνονται πολύ καλύτερα όταν την ακολουθούν πιστά.
