Το NBA υποτίμησε αλλά τελικά υποκλίθηκε στο μεγαλείο του Drazen Petrovic
- 7 ΙΟΥΝ 2024
Η καθιέρωση, όμως, του Drazen Petrovic στον, αρχικά αφιλόξενο, κόσμο του NBA, δεν ήταν καθόλου εύκολη. Όπως και τίποτα άλλο εκείνη την εποχή στη ζωή του. Το πάλεψε, όμως, και κατάφερε να μείνει αξέχαστος. Αυτή είναι η ιστορία ενός Ευρωπαίου που έκανε μια ολόκληρη Αμερική να υποκλιθεί στα πόδια του.
Η 60η θέση στο draft και η απαξίωση στο Πόρτλαντ
Όταν ο 25χρονος Drazen Petrovic επελέγη στην 60ή θέση του ΝΒΑ draft το 1989 από τους Portland Trail Blazers ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην Ευρώπη. Οι εμφανίσεις του με την Τσιμπόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και οι επικές μάχες με τον Νίκο Γκάλη τον είχαν κάνει θρύλο σε όλη την ήπειρο. Μόνο που κανείς στις ΗΠΑ δεν το είχε καταλάβει ακόμη.
Και ενώ πολλοί θα πίστευαν πως ο Γιουγκοσλάβος γκαρντ θα πάρει φανέλα βασικού, εκείνος περιορίστηκε, κατά την πρώτη σεζόν, να παίζει μόλις 12 λεπτά ανά αγώνα. Στους περισσότερους από αυτούς, μάλιστα, έμπαινε όταν όλα είχαν κριθεί. Η μόνη ευκαιρία για να δείξει την αξία του ήταν το Μουντομπάσκετ του 1990. Και τα πήγε εξαιρετικά. Η Γιουγκοσλαβία, έχοντας χτίσει γύρω του μια ολόκληρη dream team με Vlade Divac, Žarko Paspalj και Toni Κukoc, κέρδισε στον μεγάλο τελικό τη Σοβιετική Ένωση και κατέκτησε την κορυφή του κόσμου.
Και πάλι, όμως, ο ρόλος του κομπάρσου για εκείνον στο Πόρτλαντ δεν είχε αλλάξει. Η δεύτερη σεζόν στο NBA ήταν ακόμη χειρότερη. Ο χρόνος συμμετοχής μειώθηκε στα 7 λεπτά, ενώ από τα 38 ματς του πρώτου μέρους της χρονιάς αγωνίστηκε μόλις στα 18. Τα δημοσιεύματα σχετικά με την πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση του Drazen έδιναν και έπαιρναν, ενώ οι φήμες για την αποχώρησή του είχαν ενταθεί.
Τελικά, στις αρχές του 1991 ζήτησε να αποδεσμευτεί. Και οι Portland Trail Blazers το δέχτηκαν με μιας. Εκείνος, όμως, δεν ήθελε να αφήσει ακόμη το NBA. Η ομάδα που τον εμπιστεύτηκε ήταν οι New Jersey Nets. Και δεν το μετάνιωσε ούτε στιγμή.
Η αναγέννηση του Drazen Petrovic στους Nets
Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιανουαρίου κόντρα στους Chicago Bulls. Από εκείνο το ματς, μέχρι το τέλος της σεζόν έπαιξε σε 43 αγώνες, σκοράροντας 12,6 πόντους κατά μέσο όρο. Την επόμενη σεζόν, όμως, έδειξε σε όλους τι πραγματικά μπορούσε να κάνει. Ο Drazen Petrovic έγινε ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας και με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις την οδήγησε μετά από χρόνια στα play offs. Τα νούμερά του προκαλούν ίλιγγο: 20,6 πόντοι και 51% στα δίποντα. Που σημαίνει πως τα δίποντα που σκόραρε κατά τη σεζόν 1991/92 στο NBA ήταν περισσότερα από εκείνα στα οποία αστόχησε.
Το ίδιο συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά που έμελλε να είναι και η τελευταία του στις ΗΠΑ. Τα ποσοστά του ανέβηκαν ακόμη περισσότερο: 22,3 πόντοι, 45% ευστοχία στα τρίποντα και 52% στα δίποντα και έτσι πήρε μια θέση στην τρίτη καλύτερη πεντάδα της σεζόν. Αποκορύφωμα των εμφανίσεών του με τη φανέλα των Nets ήταν εκείνη κόντρα στους Houston Rockets στις 24 Ιανουαρίου 1993 όταν και σημείωσε career high, τελειώνοντας το ματς με 44 πόντους.
Μετά τη λήξη του ματς, αρκετοί δημοσιογράφοι έπεσαν πάνω του για να του ζητήσουν μια δήλωση. Εκείνος παρέμεινε και απάντησε χαμογελαστός σε όλες τις ερωτήσεις. Τα χρόνια της μεγάλης αμφισβήτησης είχαν πια περάσει. Όλοι στο NBA είχαν αντιληφθεί την αξία του.
Στις 7 Ιουνίου 1993, το νήμα της ζωής ενός από τους πιο χαρισματικούς μπασκετμπολίστες που έχουν περάσει ποτέ από το παγκόσμιο μπάσκετ κόπηκε απότομα. Η τελευταία διάκρισή του ήταν το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Όχι με τη φανέλα της Γιουγκοσλαβίας αυτή τη φορά αλλά με εκείνη του νεοσύστατου κράτους της Κροατίας.
Η dream team των ΗΠΑ μπορεί να κέρδισε τον τελικό με σκορ 117-85, οι μαγικές κινήσεις, όμως, του Drazen Petrovic και τα αστραπιαία τρίποντά του κράτησαν για αρκετή ώρα την Κροατία στο ματς. Ο Κροάτης υπήρξε ο πρώτος σκόρερ του αγώνα με 24 πόντους, αφήνοντας δεύτερο τον Michael Jordan με 22. «Ήταν μεγάλος ο ενθουσιασμός μου όταν έπαιζα κόντρα στον Drazen. Κάθε φορά που αγωνιζόμασταν, υπήρχε πάντα μια επιθετική διέγερση» δήλωσε ο θρύλος του NBA για εκείνον. Έναν άλλο θρύλο του μπάσκετ που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή στα 28 του χρόνια.
