Το χθεσινό πέναλτι του Sterling μάς θύμισε πώς η Γαλλία πήγε στον τελικό του Euro 2000

Δευτερόλεπτα μετά, ο Paulo Bento, παίκτης ακόμα της Εθνικής Πορτογαλίας θα τρέξει πάνω στον επόπτη που είχε υποδείξει την παράβαση και μαζί μ’ αυτόν θα ξεχυθούν και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες της ομάδας. Στο φύλλο αγώνα θα γραφτεί ότι ο βοηθός δέχτηκε μία ροχάλα -λογικά από τον Abel Xavier, τον άνθρωπο που «έκαψε» με την υπόδειξή του. Πάνω στον χαμό, ο Nuno Gomez θα σπρώξει τον διαιτητή και τη στιγμή που εκείνος θα βγάλει την κόκκινη κάρτα, ο Bento και πάλι θα του αρπάξει το χέρι για να του την πάρει. Θα τον κοκκινήσει μια χαρά, κι ας έχει λήξει το ματς.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν 100.000 ευρώ πρόστιμο στην πορτογαλική ομοσπονδία, ενιάμηνο αποκλεισμό του Xavier από όλους τους αγώνες της UEFA, οκτάμηνο για τον Gomes και εξάμηνο για τον Bento.

Η Γαλλία θα περάσει στον τελικό, θα νικήσει την Ιταλία -πάλι με το μισητό Χρυσό Γκολ- και θα γίνει η πρώτη ομάδα που θα έχει κερδίσει ποτέ και το Παγκόσμιο Κύπελλο και το Euro που θα το ακολουθούσε, εκείνο του 2000, για χάρη του οποίου η καρδιά του Πορτογάλου φιλάθλου θα τραυματιστεί ανεπανόρθωτα.

Τι είχε συμβεί;

Στον ημιτελικό το ματς ήταν στο 1-1 με τα γκολ του Nuno Gomes και του Thierry Henry, και όλα έδειχναν ότι θα κρίνονταν στη διαδικασία των πέναλτι. Είχαν μείνει μόλις τρία λεπτά για να τελειώσει η δεύτερη παράταση όταν ο τερματοφύλακας των Πορτογάλων θα πει «όχι» στον Trezeguet που έτρεχε προς την εστία του. Το ριμπάουντ θα πάει πάλι σε γαλλικά πόδια, σ’ αυτά του Sylvain Wiltord. Αν και βρίσκεται σε πολύ πλάγια θέση, θα δοκιμάσει κι αυτός την τύχη του. Ο Xavier όμως είναι εκεί, ο αμυντικός των Πορτογάλων έχει κλείσει καλά τη γωνία, και ο κίνδυνος φαίνεται ελάχιστος, με τη μπάλα ούτως ή άλλως να κατευθύνεται προς τα εξωτερικά δίχτυα του τέρματος ή στην καλύτερη προς στο δοκάρι. Θα χτυπήσει όμως πάνω στο απλωμένο χέρι του Xavier και ο διαιτητής, παρά το γεγονός ότι αρχικά θα δείξει κόρνερ, θα ακούσει την υπόδειξη του επόπτη και θα δείξει το σημείο του πέναλτι.

Οι Πορτογάλοι θα πουν ότι το σουτ έγινε εξ επαφής, ότι δεν θα μπορούσε να προλάβει να μαζέψει το χέρι του ο Xavier. Οι Γάλλοι απ’ την άλλη θα δουν την απόφαση ως δίκαιη. «Απλώς εφάρμοσαν τους κανονισμούς. Το ποδόσφαιρο μερικές φορές μπορεί να γίνει πολύ σκληρό», θα πει ο προπονητής της Γαλλίας, Roger Lemerre. Και η ιστορία μάλλον σήμερα τον έχει δικαιώσει. Έξω από τα σύνορα της Πορτογαλίας, ελάχιστοι δεν δέχονται ότι υπήρξε όντως παράβαση σε εκείνο το «καταραμένο» 117ο λεπτό.

«Έχω δει πολλά πράγματα στο ποδόσφαιρο», θα δηλώσει τότε πικραμένος ο Sergio Conceicao. «Αλλά το σημερινό το βλέπω για πρώτη φορά».

«Είμαστε μια μικρή χώρα που πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να τη δουν στον τελικό», θα δηλώσει από τη μεριά του ο Luis Figo. «Διατηρήσαμε την αξιοπρέπεια μας, αλλά πάμε σπίτι και οι άλλοι μένουν. Η UEFA θα πρέπει να νιώθει πολύ χαρούμενη (…) Οι παίκτες είναι αηδιασμένοι από αυτό που συνέβη. Η Γαλλία είναι μια πολύ δυνατή ομάδα, δεν χρειαζόταν την εύνοια κανενός».

Ο Rui Costa θα το πάει ένα βήμα παραπέρα, θα αγγίξει τα όρια της συνωμοσιολογίας: «Υπήρχαν άνθρωποι που υποστήριζαν ότι ο τελικός είχε στηθεί με τέτοιον τρόπο από την αρχή ώστε να συναντηθούν Γαλλία και Ολλανδία. Όταν βλέπεις κάτι τέτοιο, αρχίζεις να το πιστεύεις».

Πολλά χρόνια αργότερα ο Αbel Xavier, θα επαναλάβει για εκείνη τη βραδιά: «Δεν έκανα τίποτα λάθος και είμαι ακόμα σοκαρισμένος. Η ποινή αυτή με πλήγωσε επαγγελματικά, ακόμα και σήμερα όπου κι αν πάω μου λένε για αυτήν τη φάση. Η τηλεοπτική εικόνα είναι αδιάψευστος μάρτυρας για ό,τι έγινε εκείνο το βράδυ».

Το χθεσινό αμφισβητούμενο πέναλτι που κέρδισε ο Sterling μάς θύμισε αυτήν τη μακρινή ιστορία, αν και για να είμαστε δίκαιοι, δύσκολα κάποιος σήμερα θα αποκαλούσε «αμφισβητούμενο πέναλτι» αυτό που σφυρίχτηκε στο Euro 2000.