Xabi Alonso: ‘Ενας γεννημένος σπουδαίος που αρνείται να χάσει
Ο Βάσκος, αφού κατέκτησε τα πάντα με Λίβερπουλ, Ρεάλ Μαδρίτης και Εθνική Ισπανίας, πήρε τη Λεβερκούζεν από το χέρι και της χάρισε την -ίσως- πιο εξωπραγματική σεζόν της ιστορίας της.
- 14 ΑΠΡ 2024
«Θα αφήσω την ομάδα στο τέλος της σεζόν. Μπορώ να καταλάβω ότι αυτό είναι ένα σοκ για πολλούς ανθρώπους, ειδικά για όσους το ακούνε πρώτη φορά, αλλά μπορώ να σας εξηγήσω ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να σας εξηγήσω», με αυτά τα λόγια ο Jürgen Klopp ανακοίνωσε πως διανύει τους τελευταίους του μήνες στον πάγκο της Liverpool. Το αρχικό σοκ που προκάλεσε η ανακοίνωση στον ποδοσφαιρικό κόσμο διαδέχθηκε αναμενόμενα η συζήτηση για το ποιος θα τον διαδεχθεί. Χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, το όνομα που ακούστηκε περισσότερο από κάθε άλλο ήταν εκείνο του Xabi Alonso.
Ο Βάσκος, αφού κατέκτησε τα πάντα με Λίβερπουλ, Ρεάλ Μαδρίτης και Εθνική Ισπανίας, κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία 35 χρονών και στα μόλις 7 χρόνια που ασχολείται με την προπονητική έχει καταφέρει να γίνει -ίσως- ο πιο περιζήτητος προπονητής στην Ευρώπη και όχι άδικα. Ανέλαβε τη Λεβερκούζεν τον Οκτώβριο του 2022 και κατάφερε σε μόλις 1,5 χρόνο να την κάνει να μοιάζει με την πιο ενδιαφέρουσα ομάδα στον κόσμο.
Η Neverkusen, όπως ήταν μέχρι πρότινος το παρατσούκλι της γερμανικής ομάδας, η οποία είχε να κατακτήσει τίτλο από το 2002, είναι αυτή τη στιγμή στην κορυφή της Bundesliga, 16 βαθμούς μπροστά από τη δεύτερη Μπάγερν Μονάχου, ενώ όλα δείχνουν πως θα προκριθεί και στα ημιτελικά του Europa League, αν κρίνουμε από τη νίκη της με 2-0 επί της Γουέστ Χαμ.
O Xabi Alonso φαίνεται πως βρήκε τον τρόπο για να φέρει τη Λεβερκούζεν στην κορυφή και αυτό το έκανε σε λιγότερο από 18 μήνες. Ο 42χρονος που πέρασε από τον πάγκο της Β’ ομάδας της Ρεάλ Σοσιεδάδ πριν προσγειωθεί και πάλι στη Γερμανία, όπου και είχε κλείσει την καριέρα του. Αυτή τη στιγμή η ομάδα της πόλης που τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας μετράει 42 αγώνες χωρίς καμία ήττα σε όλες τις διοργανώσεις. Για την ακρίβεια, οι παίκτες του Xabi Alonso έχουν φέρει 37 νίκες και μόλις 5 ισοπαλίες.
Στα 119 χρόνια ιστορίας της η Λεβερκούζεν έχει κερδίσει μόλις 2 τρόπαια, ενώ φέτος διεκδικεί με αξιώσεις 3, κάτι που αν συμβεί θα δώσει σχεδόν μυθικές διαστάσεις στο επίτευγμα του Alonso και των παικτών του. Κι αν δεν το κάνουν φέτος, μπορούν να προσπαθήσουν και πάλι του χρόνου, αφού ο γεννημένος στην Τολόσα τεχνικός, ανακοίνωσε πως θα παραμείνει στον πάγκο των Γερμανών μέχρι και το 2026, οπότε και λήγει το συμβόλαιό του. Βέβαια, μπορεί την ώρα που θα δημοσιευτεί αυτό το κείμενο να έχει ήδη κατακτήσει αριθμητικά την Μπουντεσλίγκα.
Όταν κάθισε στον πάγκο της ο Xabi Alonso, η Λεβερκούζεν βρισκόταν δεύτερη από το τέλος στη βαθμολογία μετά από 8 αγώνες, στη χειρότερη σεζόν της από το 1979. Στον πρώτο του κιόλας αγώνας ο Βάσκος την οδήγησε σε μια νίκη 4-0 επί της Σάλκε ενώ υπό τις οδηγίες του η ομάδα έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Europa League, όπου και έχασε από τη Ρόμα.
Αυτός ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός ημιτελικός για τις ασπιρίνες σε 21 χρόνια. «Ήξερα πως αυτή ήταν η σωστή κίνηση στη σωστή στιγμή», έχει πει αναφορικά με την απόφασή του να αναλάβει την ομάδα. «Ήξερα ότι τα είχα κάνει όλα σωστά μέχρι τότε. Έπρεπε ή να πω ναι ή να καθίσω σπίτι μου. Ίσως, να ήταν και πιο καλά αν καθόμουν σπίτι μου. Θα ήμουν σίγουρα πιο χαλαρός».
Ο Alonso που έχει μαθητεύσει δίπλα σε μερικούς από τους πιο σπουδαίους προπονητές των τελευταίων πολλών δεκαετιών, όπως είναι ο Mourinho, ο Rafa Benitez και ο Carlo Ancelotti, εντόπισε πού υστερεί η ομάδα του και εκμεταλλεύτηκε την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο για να την εμπλουτίσει με νέους και ταλαντούχους παίκτες και έτσι ο rookie προπονητής κατάφερε να πετύχει μία από τις πιο εντυπωσιακές μεταμορφώσεις ομάδας τα τελευταία χρόνια.
«Υπάρχει μια σοβαρότητα και ωριμότητα στο ποδόσφαιρο που παίζουμε και αντικατοπτρίζει τον Xabi ως άνθρωπο. Είναι από τη φύση του ανταγωνιστικός και νικητής. Έχει ενσταλάξει στην ομάδα το μαχητικό πνεύμα που είχε ο ίδιος ως παίκτης και τη νοοτροπία άρνησης στην ήττα», έχει πει γι’ αυτόν ο αθλητικός διευθυντής της ομάδας, Simon Rolfes.
Όσο εντυπωσιακή μοιάζει η προπονητική του καριέρα, ακόμα πιο εντυπωσιακή ήταν η καριέρα του ως παίκτης.
Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στη Ρεάλ Σοσιεδάδ, με την οποία ο πατέρας του είχε κατακτήσει 2 συνεχόμενα πρωταθλήματα Ισπανίας και σε ηλικία 15 ετών, ενώ στα 18 του έκανε το ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα απέναντι στη Λογκρόνιες τον Δεκέμβριο του 1999 για το Copa del Rey. Αφού έκανε ένα πέρασμα από την Έιμπαρ, το οποίο του προσέφερε την εμπειρία που του έλειπε, επέστρεψε και πάλι στην ομάδα της γενέτειράς του, με την οποία τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα πίσω από τη Ρεάλ Μαδρίτης τη σεζόν 2002-2003.
Η σεζόν 2004-2005 τον βρήκε στο λιμάνι του Λίβερπουλ, όπου μπόρεσε και έδειξε την κλάση του ως παίκτης κάτω από τις προπονητικές οδηγίες του Rafa Benitez. Στη Λίβερπουλ ο Αλόνσο έμεινε 5 χρόνια και ήταν εκείνος που έκανε το μυθικό 3-3 στον τελικό του Champions League στην Κωνσταντινούπολη. Ο Dida απέκρουσε το πέναλτι, αλλά ο Alonso πήρε το ριμπάουντ και η μπάλα βρήκε δίχτυα. Τα υπόλοιπα είναι ποδοσφαιρική ιστορία, από εκείνες που γράφονται με χρυσά γράμματα.
Αυτό θα ήταν το πρώτο από τα μεγάλο τρόπαια που θα κέρδιζε ο Xabi Alonso. Ακολούθησε ένα Super Cup με τη Λίβερπουλ, ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελα και ακόμα ένα Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης, τρία πρωταθλήματα Γερμανίας με την Μπάγερν Μονάχου και φυσικά ένα Ευρωπαϊκό και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική ομάδα της Ισπανίας, ενώ είχε και ανεκυρήχθει καλύτερος Ισπανός παίκτης για το 2003.
Ο Xabi Alonso έκανε πάντα τα πράγματα στον δικό του χρόνο. Ως παίκτης, ήταν η ψυχραιμία του, ο έλεγχός του, η ικανότητά του να περιμένει ακριβώς την κατάλληλη στιγμή που τον έκαναν έναν από τους καλύτερους μέσους της γενιάς του. Συνεχίζει να κάνει το ίδιο και ως προπονητής.
Ήταν, ωστόσο, πάντα πιο εγκεφαλικός από τους περισσότερους συμπαίκτες του, διάβαζε τα πάντα στο γήπεδο και ερμήνευε κάθε παιχνίδι με μοναδικό τρόπο, κάτι που φαίνεται πως αντιλαμβάνονταν και προπονητές του, μερικά από τα σπουδαιότερα κεφάλια του σύγχρονου ποδοσφαίρου, η οποίοι τον θεωρούσαν ως το μυαλό τους στο γήπεδο. Κι ενώ θα μπορούσε να τα είχε κάνει όλα με ταχύτητα φωτός, εκείνος προτίμησε να πάρει τον χρόνο του και να αφήσει το έργο του να μιλήσει για εκείνον.
Ο Xabi Alonso, όπως αποδεικνύεται, είναι τόσο καλός στη διαχείριση όσο όλοι υπέθεταν ότι θα ήταν. Αυτό δε σημαίνει ότι έχει αλλάξει προσέγγιση. Ακόμα δε βιάζεται. Πάντα ξεχώριζε γιατί διέθετε αυτό που έλειπε στη βιομηχανία. Ήταν παίκτης με υπομονή, κάτι που δε συναντάς εύκολα σε ένα άθλημα που αλλάζει συνεχώς. Την ίδια υπομονή φαίνεται πως έχει και ως προπονητής.
Ο Xabi Alonso έφτιαξε μια ομάδα, σχεδόν από το μηδέν και φαίνεται πως δε θα την αφήσει αν δεν την πάει στην κορυφή.