Xabi Alonso, ο άνθρωπος που θέλει να διαγράψει το Neverkusen
O Xabi Alonso φαίνεται ότι εκτός από τη φιλοδοξία έχει και το σχέδιο για να απειλήσει την Μπάγερν με αποκαθήλωση.
- 9 ΟΚΤ 2023
Από την προτελευταία θέση του πρωταθλήματος και το φαινομενικά εντελώς αβέβαιο μέλλον, έως την πρώτη με τον τίτλο της αντίζηλου της Μπάγερν, ήταν για τη Λεβερκούζεν μόνο 12 μήνες δρόμος. Όσο χρειάστηκε δηλαδή ο Xabi Alonso για να εμπεδώσει τη φιλοσοφία του στο «Μπάι Αρένα» και να εμπνεύσει μία από τις πιο εντυπωσιακές μεταμορφώσεις ομάδας τα τελευταία χρόνια στο top επίπεδο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ήταν 30 Σεπτεμβρίου του 2022 όταν με τη συντριβή από την Μπάγερν στο Μόναχο με 4-0, η Λεβερκούζεν έπεφτε στην 17η θέση της Μπουντεσλίγκα με απολογισμό 1-2-5 στις οχτώ πρώτες αγωνιστικές. Η σεζόν είχε ξεκινήσει με τον ταπεινωτικό αποκλεισμό στο κύπελλο από την Γ’ κατηγορίας Έλβερσμπεργκ και αν συμπεριληφθεί και το Τσάμπιονς Λιγκ οι ήττες στα 12 πρώτα παιχνίδια της σεζόν ήταν οχτώ. Η τελευταία εξ’ αυτών για τον Ελβετό τεχνικό Gerardo Seoane ήταν στο Πόρτο, με 2-0 για το Τσάμπιονς Λιγκ.
Την επομένη, στις 05/10, ανακοινώθηκε η απόλυση του και παράλληλα η πρόσληψη του 41χρονου Ισπανού. Κίνηση που εκείνη τη στιγμή εμπεριείχε θεωρητικά μπόλικο ρίσκο, μια και ο Xabi Alonso ήταν rookie με όλη τη σημασία της λέξης. Η εμπειρία του περιοριζόταν στους Νέους της Ρεάλ Μαδρίτης και τη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ Σοσιεδάδ. Για έναν νεόκοπο τεχνικό όμως, που είχε θητεύσει υπό τις οδηγίες των Pep Guardiola, Carlo Ancelotti, Jose Mourinho, Rafa Benitez και είχε παίξει πλάι σε μυθικούς μέσους όπως ο Xavi, ο Iniesta, ο Gerrard και ο Kaka, το ρίσκο αποδείχτηκε ότι ήταν μόνο στα χαρτιά.
Ο Alonso ξεκίνησε από τα βασικά. Πειθαρχία, τακτική οργάνωση και βελτίωση της ανασταλτικής λειτουργίας ήταν τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε η Λεβερκούζεν για να βγει σε πρώτη φάση από το αγωνιστικό αδιέξοδο. Με αντεπιθέσεις και «κλεφτοπόλεμο» ήρθαν οι πρώτες νίκες και όταν η ομάδα πίστεψε ξανά στον εαυτό της, άρχισε να παίζει και πολύ ποιοτικό ποδόσφαιρο. Ήταν το δίμηνο Μάρτιος – Απρίλιος που με ένα εντυπωσιακό σερί 7-2-0 μπήκε γερά στο κόλπο για ευρωπαϊκή έξοδο, την οποία δεν έχασε παρά το κακό φίνις με τα πέντε ματς χωρίς νίκη.
Ευθύνη για αυτό είχε η εξαιρετική πορεία στο Europa League, όπου η Μπάγερ έφτασε μια ανάσα από τον τελικό. Σπάνια ένας ημιτελικός ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι τόσο μονόπλευρος όσο ο δικός της με τη Ρόμα, στη ρεβάνς του 1-0 του «Ολίμπικο». Η κατοχή ήταν 72%-28% και οι τελικές 23-1 (!), αλλά το γκολ δεν ήρθε ποτέ και το πούλμαν του «δάσκαλου» Mourinho προκρίθηκε στον τελικό.
Το Europa League άφησε στο τέλος της μέρας μεγάλη πίκρα και έθεσε σε κίνδυνο την (επαν)έξοδο» στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον αθλητικό διευθυντή Simon Rolfes όμως ήταν ένα ματς αυτής της διοργάνωσης που αποτέλεσε το turning point όλης της σεζόν. Ήταν αυτό με τη Μονακό για τους «32» του θεσμού, που οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι. «Στο πρώτο παιχνίδι ήμασταν καλύτερα, χάσαμε όμως με 3-2 χάρη σε δύο γκολ στο τέλος.
Στο Μονακό ήμασταν ξανά η καλύτερη ομάδα και θα έπρεπε να τελειώσουμε την πρόκριση από το 90λεπτο. Πήγαμε όμως στα πέναλτι και όλα συνηγορούσαν σε ένα ακόμα άτυχο φινάλε, καθώς εκτός του ότι ήμασταν άτυχοι στα 210 λεπτά της αναμέτρησης, είχαμε χάσει τα τελευταία εφτά πέναλτι! Όλα έμοιαζε να μας πηγαίνουν κόντρα σε αυτή τη σεζόν. Βάλαμε όμως και τα πέντε πέναλτι και προκριθήκαμε! Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για το σύλλογο, για όλους μας».
Το καλοκαίρι η Λεβερκούζεν πούλησε τον κορυφαίο της περσινής σεζόν, Γάλλο εξτρέμ Moussa Diaby, αντί 60 εκατ. ευρώ στην Άστον Βίλα και τον Ολλανδό αριστερό χαφ Bakker με 10 εκατ. ευρώ στην Αταλάντα. Έτσι, χρειάστηκε να βάλει μόνο 12 εκατ. ευρώ από την τσέπη για να επενδύσει σε νέους παίκτες και να φτιάξει την ομάδα που είχε οραματιστεί ο Alonso. Δύο 31χρόνοι, ο Granit Xhaka (Αρσεναλ / 15 εκατ. ευρώ) και ο Jonas Hofmann (Γκλάντμπαχ / 10 εκατ. ευρώ) πρόσθεσαν ποιότητα στη μεσαία γραμμή και ηγετική νοοτροπία στα αποδυτήρια. Κορυφαία κίνηση η απόκτηση του Alejandro Grimaldo ως ελεύθερου από την Benfica, ο Πορτογάλος αριστερός μπακ θεωρείται επίσης ότι έχει εξαιρετικά θετική επιρροή στο παρασκήνιο.
Παίκτης – αποκάλυψη ο 22χρονος Νιγηριανός φορ Victor Boniface, που αποκτήθηκε αντί 20,5 εκατ ευρώ από την Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ. Ο Diaby είχε 9 γκολ και ισάριθμες ασίστ πέρσι σε όλη τη σεζόν, ο Boniface μετράει ήδη 6 και 2, ενώ είναι ο ορισμός του βραχνά για τις αντίπαλες άμυνες, έχοντας την πρωτοφανή επίδοση των 39 τελικών προσπαθειών σε έξι αγωνιστικές. Ο Boniface έχει «δέσει» απόλυτα, σαν να παίζουν χρόνια μαζί, με τον Hofmann και τον σούπερ ταλαντούχο 20χρονο διεθνή εξτρέμ Florian Wirtz. Και οι «ασπιρίνες» παρουσιάζουν φέτος αυτή την απόλυτα κυριαρχική εικόνα χωρίς να έχει δώσει ακόμα κάτι ουσιαστικό ο πιο ακριβός του καλοκαιριού, τον Νιγηριανό μεσοεπιθετικό Nathan Tella, που κόστισε 23,3 εκατ. ευρώ. Ο 24χρονος πρώην παίκτης της Σαουθάμπτον δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί, παίζοντας μόνο 29 λεπτά στο πρωτάθλημα.
Στις έξι πρώτες αγωνιστικές η Λεβερκούζεν έχει παίξει κατά γενική ομολογία την καλύτερη μπάλα στην Bundesgliga. Ποδόσφαιρο κατοχής, πίεση ψηλά, επιθετική άμυνα και ταχύτατο transition όταν συμπτύσσεται για να αμυνθεί πιο βαθιά. Έχει τέρματα 20-6 και μοναδική απώλεια βαθμών ήταν αυτή με την Μπάγερν στο Μόναχο (2-2). Ματς στο οποίο ο Αργεντινός χαφ Palacios ισοφάρισε με πέναλτι στο 94’ – ένα ακόμη δείγμα ότι αυτή η ομάδα φτιάχνεται για να αμφισβητήσει τον τίτλο «Neverkusen» που φέρει στο ποινικό μητρώο της.
«Υπάρχει μια σοβαρότητα και ωριμότητα στο ποδόσφαιρο που παίζουμε και αντικατοπτρίζει τον Xabi ως άνθρωπο. Είναι από τη φύση του ανταγωνιστικός και νικητής. Έχει ενσταλάξει στην ομάδα το μαχητικό πνεύμα που είχε ο ίδιος ως παίκτης και τη νοοτροπία άρνησης στην ήττα», λέει ο Rolfes.
Το 3-4-3 του Xabi Alonso με ένα συνδυασμό τίκι-τάκα και φαρμακερών αντεπιθέσεων κάνει θραύση στο ξεκίνημα της Bundesliga. Αν εξαιρεθεί το ματς του Μονάχου, η ομάδα του έχει 7/7 σε πρωτάθλημα, Ευρώπη και περιμένει τους ποιοτικότατους Tella και Patrik Schick (τραυματίας) να μπουν στο rotation. Με την Μπάγερν να προβάλλει κάθε άλλο παρά φόβητρο μέχρι στιγμής, πολλοί έχουν αρχίσει να εικάζουν (ή να εύχονται) ότι ο προορισμός του φετινού τίτλου της Bundesliga δεν θα είναι ίδιος με τους 11 προηγούμενους.
