Άγγελος Κλάδης

«Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία», φώναζαν τα πλήθη μπροστά στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που ύψωνε το λάβαρο της Επανάστασης, κηρύσσοντας έναν ανένδοτο πόλεμο.

Ένα θεαματικό stage στήνεται στην Πλατεία Νερού για το Primer Music Festival, στα Λιπάσματα έχει φεστιβάλ indie μουσικής με ελεύθερη είσοδο και στο Bolivar ξυπνάει η νοσταλγία όλων των πάρτι που έχουμε ζήσει.

Ποιος θα πει όχι για ένα ακόμη Σαββατοκύριακο-σφηνάκι ανεμελιάς, πριν μπει ο Σεπτέμβρης; Μεγαθήρια της dance ηλεκτρονικής μουσικής πιάνουν πόστο στην Πλατεία Νερού.

Μια απροσδόκητη φυσική έκρηξη οδήγησε σε αναζωπύρωση του μετώπου κατά τη διάρκεια της νύχτας, ανατρέποντας τις αισιόδοξες προβλέψεις για την πυρκαγιά στην Πάρνηθα.

Ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους και ζητούσε από την Πολιτεία να πάρει μέτρα για να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά μια τέτοια καταστροφή. Το 2023, ο εφιάλτης είναι ξανά προ των πυλών.

Το μικρό ησυχαστήριο στους πρόποδες της Πάρνηθας και μόλις μισή ώρα οδήγησης από το κέντρο της πόλης, μόλις εξαφανίστηκε μαζί με τις αναμνήσεις γενιών και γενιών.

Πόση καταστροφή μπορείς να δικαιολογήσεις στο όνομα της κλιματικής αλλαγής; Πόσο πράσινο έχει μείνει ζωντανό και πόσα προστατευόμενα οικοσυστήματα θα βρουν οι επόμενες γενιές; Για ακόμη μια φορά, οι πυρκαγιές οργώνουν ανεξέλεγκτα όλη τη χώρα.

Μιλήσαμε με την ερευνήτρια Παρασκευή Καραχλέ από το Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων του ΕΛΚΕΘΕ για το ξενικό είδος που αυξάνεται και πληθαίνει.

Εντοπίζεται αποκλειστικά και μόνο στον λόφο της Ακρόπολης, βγάζει ροζ άνθη και φύεται μέσα στις κόγχες των βράχων. Καλύτερα όμως μην το ψάξεις, γιατί απειλείται με αφανισμό.

Τότε που η πλατεία Ομόνοιας ήταν πολύγωνη, στο Κολωνάκι υπήρχαν γαϊδούρια και τα λεωφορεία είχαν εισπράκτορα. Εικόνες και συναισθήματα από μακρινές εποχές, τόσο ξένες όσο και ταυτόχρονα οικείες.

Μίαμιση ώρα από το κέντρο της πόλης, ένα μικρό θαύμα της φύσης καλωσορίζει τους επισκέπτες: η θάλασσα έχει φάει τον βράχο, διαμορφώνοντας μια κρυφή παραλία, εκεί που πηγαίνουν οι φώκιες για να γεννήσουν. Αυτή είναι η Σπηλιά της Φώκιας.

Ήταν και παραμένει το δικό μας καταπράσινο ησυχαστήριο, μιάμιση ώρα από το λιμάνι του Πειραιά. Πλέον έγινε hip και έχει πλάκα να ακούς για τα «νέα must του νησιού», όταν ξεχνούν τα βασικά.

Κάποτε ήταν στην «εξοχή» των Αθηνών και πλέον αποτελεί τη μοναδική γερή ανάσα δροσιάς στο κέντρο. Και στο μεσοδιάστημα, έχει ακολουθήσει μια πορεία γεμάτη σκαμπανεβάσματα, αποτελώντας τον πιο αλάθητο καθρέφτη για την πραγματικότητα της πόλης.