Ηλίας Αναστασιάδης

Ένας δημοσιογράφος περιγράφει τα συναισθήματα πλήρωσης που βιώνει κάθε φορά που ο Jamie Oliver ολοκληρώνει ένα γεύμα μέσα σε 30 λεπτά.

28 χρόνια μετά το έπος του '87, το ΟΝΕΜΑΝ παρουσιάζει τις στιγμές του τελικού που δεν αποθέωθηκαν όσο τους άξιζε, μοιραία κρυμμένες πίσω από τις βολές του τίμιου γίγαντα.

Ένας δημοσιογράφος του ΟΝΕΜΑΝ σκαλίζει πέντε χρόνια με κρίσεις πανικού. Θέμα ακατάλληλο για ευαίσθητους σε ίλιγγους, ναυτίες, ταχυκαρδίες και τάσεις λιποθυμίας.

Μια φωτογράφιση που αναπαρήγαγε τις ατάκες που τον καθιέρωσαν και μια συνέντευξη που έκανε σαν να μην είδε τη φωτογράφιση. Ο Σταμάτης Γαρδέλης μιλάει στο ΟΝΕΜΑΝ για τα πιο σημαντικά ταξίδια της ζωής. Πραγματικά ή και του μυαλού.

Μια από τις πιο ΑΝΤ1 κωμικές σειρές ετοιμάζεται να σπάσει το ρεκόρ επαναλήψεων του Ρετιρέ και κάποιοι στα γραφεία του ΟΝΕΜΑΝ δεν είναι και τόσο ευχαριστημένοι με τα νέα.

Με αφορμή όσα ζήσαμε την πρώτη μέρα του φετινού, επετειακού Rockwave Festival, ένας συντάκτης χωράει στο ίδιο άρθρο τη Lana del Rey, τους White Stripes και το μεγάλο open festival που αναζητείται.

Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα για το μπισκότο που δίνει άλλο νόημα στη στήλη 'Κάτι Λίγο Πιο Ποπ'.

Οι Πανελλήνιες εξετάσεις ολοκληρώνονται την Τρίτη (2/6) και ένας συντάκτης μαζεύει σε μια λίστα όλα όσα μας δίδαξε ένας από τους πιο ψυχαναγκαστικούς θεσμούς της ζήσης.

Λίγο πριν τους τελικούς, δύο συντάκτες του ONEMAN αξιολογούν όσα είδαμε μέχρι τώρα.

Η ΑΕΚ επέστρεψε στη Super League χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση από το προβλεπόμενο πλάνο και η πρόκληση πια είναι μία, σαφέστατη και πάρα πολύ δύσκολη: Να αποδείξει ότι είναι όντως διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ.

Τέσσερα αδέρφια λίγο πριν ή λίγο μετά τα 40, μια ιστορία με μαύρα πρόβατα και μαυρισμένες ψυχές και μια σειρά που δε γίνεται να (ξε)χάσεις.

Don't panic. Αυτή δεν είναι μια συνέντευξη στην οποία κάναμε ότι δεν θυμόμαστε τον Χλαπάτσα. Απλά, ο Δημήτρης είναι περισσότερα απ' αυτό.

Δεν περίμενα το Final Four της Μαδρίτης για να το διαπιστώσω, αλλά δεν παύει να είναι μια τέλεια αφορμή να το μοιραστώ. Σαν το μπάσκετ (και τη Χαλκιδική ενδεχομένως) δεν έχει.