10 εγκληματικά κακές στιγμές της ελληνικής ραπ

Το ελληνικό ραπ είναι παντού. Κυριολεκτικά παντού. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις συναυλίες, στα κλαμπ, στο Eurobasket 2017 και στα πάρτι της Τρίτης Λυκείου. Τώρα πια, είναι η κυρίαρχη μουσική. Άθελά μου, αναρωτιέμαι: Αυτός δεν ήταν και ο πρωτεύων στόχος για τους άμεσα εμπλεκόμενους στη φάση του ραπ; Για τους Razastarr, τους F.F.C και τους TXC; Οπωσδήποτε, δεν ήταν αυτός. Πρώτα η μουσική και μετά οι αριθμοί. Πρώτα ο στίχος-το μήνυμα και μετά οι πωλήσεις των δίσκων.

Το νέο ρεύμα της ελληνικής ραπ, αναφέρομαι μόνο στη mainstream εκδοχή της και στην Capital, δεν ενδιαφέρεται να γράψει στίχους με νόημα και περιεχόμενο. Τη νοιάζει απλώς να γράψει. Για ναρκωτικά, για γυναίκες, για χρυσές καδένες, για πανάκριβα αυτοκίνητα και αυτόματα όπλα. Θίγει έναν κόσμο άγριο, επικίνδυνο και πάνω απ’ όλα άγνωστο ακόμη και για εκείνους που προσποιούνται ότι τον ξέρουν με κλειστά τα μάτια.

Στην Ελλάδα λένε πως είσαι ό,τι δηλώσεις. Δεν έχουν άδικο. Ο Light νομίζει ότι είναι ένας σύγχρονος Μίδας. Ο Mad Clip θεωρεί ότι είναι ο μεγαλύτερος βαρόνος ναρκωτικών. Ο Snik πιστεύει πως είναι παράδειγμα προς μίμηση. Ο Υποχθόνιος παρουσιάζεται ως αρχιμαφιόζος. Ως πότε; Ως πότε θα δηλώνουν κάτι που δεν είναι; Και πότε θα συμβιβαστούν με αυτό που στ’ αλήθεια είναι;

Βέβαια, το ελληνικό ραπ δεν είναι αυστηρά προσκολλημένο στη mainstream ταυτότητά του. Οι underground διακλαδώσεις του είναι ευχάριστα πολλές και ταυτόχρονα γεωγραφικά διαμοιρασμένες. Τα Βόρεια Αστέρια τραγουδούν τις πίκρες τους στη Θεσσαλονίκη. O Bloody Hawk εκμυστηρεύεται τις μύχιες σκέψεις του από την Ξάνθη. O Anser πάλι στα ρεπό του από το κλάδεμα και τη συγκομιδή των ελιών, εγκαταλείπει το χωριό του και απομονώνεται στο στούντιο του Eversor στον Βύρωνα.

Τόσο οι -free download- δίσκοι των ΒΟΡ.ΑΣ (η συντομογραφία των Βορείων Αστεριών) όσο και τα επιδραστικά flows των Anser και Bloody Hawk, κινούνται μακριά από τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας. Παρομοιάζονται πολύ εύστοχα με ένα μουσικό γαλατικό χωριό που λειτουργεί με τους δικούς του νόμους και κανόνες. Πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι η τελευταία φωνή λογικής σε μία ραπ βιομηχανία που ολισθαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Τα 10 αυτά κομμάτια είναι προσεκτικά επιλεγμένα. Ένα προς ένα δείχνουν με το δάχτυλο το ασφυκτικό αδιέξοδο που βιώνει το εμπορευματοποιημένο ραπ στην Ελλάδα. Βρίσκεται κιόλας λίγα τραγούδια απόσταση από το χείλος της καταστροφής.

Light – Mοsca

 

 

Στίχοι: “Μαύρος James Bond στην καινούρια Aston Martin / θέλουν να με ρίξουν σαν τον Μουαμάρ Καντάφι/ όλοι-όλοι είναι gang πάντα σκάω με το band μου/ τότε-τότε παραλύουν σαν τον Μίκαελ Σουμάχερ”

Σχόλιο: Το ταξίδι του Light στη Μόσχα για το καινούριο του βίντεο κλιπ έκρυβε δύο λίγο-πολύ αναμενόμενες εκπλήξεις. Αφενός, το νέο του hit σφύζει από ασύνδετα μεταξύ τους διάσημα πρόσωπα (James Bond, Καντάφι, Σουμάχερ) ενώ αφετέρου οι αλεξίσφαιρες Rolls Royce και το αίσθημα του ‘big city life’ κατακλύζουν τα πλάνα. Το τραγούδι αυτό, με το βαρύ παρελθόν και τα πολλά φάουλ, είναι πρώτο στις τάσεις. Άραγε στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

Απάντηση: “Κανείς δεν σκάει βόμβες, μόνο πυροτεχνήματα”. (Ευθύμης – Πόλεμο)

Snik ft. A. M. SNiPER

 

 

Στίχοι: “Mπαίνω μες το club κάνω diddy bop/ 12 μπουκάλια στο τραπέζι όλοι Milly Rock/  κάθε καριόλα με γνωρίζει/ σαν τον Kevin δύο τηλέφωνα, είμαι busy, busy”

Σχόλιο: Σε ένα υπόγειο γκαράζ, δύο μασκοφόροι ληστές αποβιβάζονται από ένα ετοιμοθάνατο αυτοκίνητο και κατόπιν κάνουν πλιάτσικο σε μία χρηματαποστολή. Ακολουθεί μία κινηματογραφική καταδίωξη. Δύο εξίσου ετοιμοθάνατα περιπολικά (τερματίζουν, δεν τερματίζουν το πρώτο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού) απειλούν τον Snik και τον συνεργό του. Κι όμως. Δεν είναι  η ταινία ‘The Town’. Δεν είναι κάποιο από τα θορυβώδη βίντεο κλιπ των La Coka Nostra. Είναι η πιο αθυρόστομη απάντηση του Snik. Είναι το Gangsta.

Απάντηση: “Μία μουσική που δεν έχει να πει μια λέξη”. (Anser – Ό,τι αγαπάς δεν έχει τέλος)

Skive ft. Mad Clip Ypo Light -100ευρα

 

 

Στίχοι: “Εγώ έχω όσα δεν τρως, έχω χάπια, φαρμακοποιός/ ή μάλλον παίζει να ‘μαι ηθοποιός, βγάζω πιο πολλά κι από γιατρός/ οι δικοί μου λένε “μην τα τρως”, βγάζω πιο πολλά κι από δικηγόρο/ προτιμώ να γίνω και φτωχός παρά να πάω να γίνω σερβιτόρος”

Σχόλιο: Ο Mad Clip συγκρούεται με τα μικροαστικά στερεότυπα και ξεμπροστιάζει τη σήψη της ελληνικής κοινωνίας. Παραγνωρίζει όμως ότι κουβαλάει και ο ίδιος απωθημένα από τα σχολικά του χρόνια. Οι επιδόσεις του ήταν -με μία λέξη- ντροπιαστικές. Οι καθηγητές αδιαφορούσαν για την ύπαρξή του. Ο ίδιος είχε εξοριστεί στο τελευταίο θρανίο. Μέρα με τη μέρα πάντως, εξέλισσε τη θεωρία του. Γιατί να γίνει γιατρός ή δικηγόρος, για να πεινάσει; “Θα γίνω ράπερ”, αναφώνησε. Σήμερα, βγάζει 100ευρα πιο γρήγορα και από τον Drake.

Απάντηση: “Το νου σου στο ρευστό που είναι το φάρμακο της πεινάς”. (Τζαμάλ – Αμαρτωλή Πόλη)

Ortiz, Lil Barty – Δεν πεθαίνω

 

 

Στίχοι: “Τα παπούτσια είναι του γείτονα/ κι αφού το έκανα το επέμενα/ θέλει να το δει, δεν θέλει να το ζήσει/ θέλει να με δει, θα θέλει και να με γδύσει”

Σχόλιο: Το τραγούδι αυτό περικλείει τρία μεγάλα challenges: 1) Αυτός ή αυτή που θα κατορθώσει με πόνο ψυχής να αποκωδικοποιήσει όλους τους στίχους, θα κερδίσει ένα ισόβιο ταξίδι αναψυχής. 2) Αυτός ή αυτή που θα ακούσει το κομμάτι χωρίς να πατήσει pause, θα ανταμειφθεί με μία δωρεάν επίσκεψη στον ωτορινολαρρυγολόγο. 3)Αυτός ή αυτή που θα εξηγήσει με μία πρόταση το σοφιστικέ video clip, θα σπουδάσει με δικά μας έξοδα στην καλύτερη κινηματογραφική ακαδημία του κόσμου. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, ο νικητής θα επιλεχθεί μετά από υπόδειξη του Ortiz και του Lil Barty. Ελπίζω να μην τα θαλασσώσουν.

Απάντηση: “Το μόνο που θα πάρουν είναι αυτό που περισσεύει”. (Lex- Παιδιά του παγετού)

FY – Δεν είμαι κακός

 

 

Στίχοι: “Όταν πίνω μπετώνω και χώνω/ γι’ αυτό με φωνάζουν Μπετόβεν/ όσο είμαι στο Άμστερνταμ κάτσε και πιες την μπουρούχα/ δεν είμαι vegan μονίμως όμως τρώω μαρούλια σε ρούχα”

Σχόλιο: Στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, ο FΥ δεν είχε ιδιαίτερους δεσμούς με την Capital. Ήταν ο ίδιος αφεντικό του εαυτού του, με τις όποιες συνέπειες. Η απουσία ενός μέντορα, ενός ανθρώπου που ξέρει να πιάνει τον σφυγμό της πιάτσας, αποδείχθηκε καταδικαστική για το single του “Δεν είμαι κακός”. Διαφορετικά, δεν θα έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο και θα επινοούσε έναν έξυπνο τρόπο για να αποσύρει και το τραγούδι. Βίντεο κλιπ και τραγούδι, τραγούδι και βίντεο κλιπ διαγωνίζονται σώμα με σώμα για το ποιο είναι περισσότερο εκτός τόπου και χρόνου.

Απάντηση: “ Η ραψωδία φίλε είναι βάρος, θέλει αρετή και τόλμη, θέλει θάρρος”. (Ευθύμης – Που είναι οι πένες σας)

Υpo ft. Light – Peru

Στίχοι: “Σε Ινδιάνους να δίνω την παραγγελία/ να μου φέρνουν εδώ το μενού/ Κολωνάκι δεν πάω ποτέ/ πάρε δώσε δεν έχω με φλώρους”

Σχόλιο: Μέσα σε ένα ξέφωτο, τρεις άνδρες κουνούν ανομοιόμορφα τα χέρια και τα πόδια τους. Ο πιο γεροδεμένος, φοράει μία γούνα που σκεπάζει το κεφάλι του. Τα χείλη και το στόμα του πάλλονται σαν να τραγουδάει. Η φιγούρα και οι κινήσεις του μοιάζουν γνωστές. Είναι ο Υποχθόνιος που ‘ξερνάει’ ρίμες. Για τις ανάγκες της καινούριας του δισκογραφικής δουλειάς, πήρε κυριολεκτικά τα βουνά. Η Ελλάδα και το απαίδευτο μουσικό κοινό της στέκονται εμπόδιο στα υπερφίαλα σχέδιά του. Θέλει να ξενιτευτεί, θέλει να πάει διακοπές στο Περού. Καλό κατευόδιο.

Απάντηση: “Είναι η τέχνη μας και η τέχνη δεν μετριέται σε αριθμούς”. (Anser – Ιθύνων Νους)

Mad Clip: Συνθήκες

 

Στίχοι: “Capital music το μυαλό μου στο κασέρι/ Σαλόνικα ταξιδεύω μεθυσμένος/ ντυμένος μεσ’τα μαύρα λες κι έχουμε πένθος/ φράγκα αλυσίδες και το στυλ μου είναι fuego”

Σχόλιο: Άλλο ένα μουσικό προϊόν της Capital που στηρίζεται στο κλασικό τρίπτυχο “γυναίκες, λεφτά και ναρκωτικά”. Οι ‘Συνθήκες’ λειτουργούν ως η ακριβής αντανάκλαση της. Ο Mad Clip αποκαλύπτει διαδοχικά την αποστροφή του για τις ντίβες, τον εθισμό του στις Ρωσσίδες (η αναφορά αυτή είναι ξεκάθαρα μηνύσιμη) ενώ στο τέλος εκθειάζει τις δυσεύρετες άκρες του στην αγορά. Το -outside of the box- παραλήρημά του ανταμείφθηκε με σχεδόν 8 εκατομμύρια προβολές.

Απάντηση: “Είμαι αστέρι, για να λάμψω δεν χρειάζομαι χρυσάφι”. (Lex/Μικρός Κλέφτης – Ξεπροβάλλοντας)

Mad Clip ft Light – Dealer

 

 

Στίχοι: “Τώρα θέλω Fettucine/ ας τις φακές για τους πεινασμένους/ είμαι στα club με τους μπερδεμένους/ μέσα στη νύχτα με τους μπλεγμένους”

Σχόλιο: Οι γνώσεις μου για τον υπόκοσμο περιορίζονται στις διεισδυτικές στιχουργικές ματιές του Jamal. Από εκεί και πέρα, κυριαρχεί ένα μαύρο και άραχνο σκοτάδι. Το ‘Dealer’, ένα τραγούδι σύμπραξη των Mad Clip και Light, απεικονίζει αριστουργηματικά το προφίλ ενός ερασιτέχνη διακινητή ναρκωτικών. Περιγράφει εκείνα τα παιδιά που μόλις τα αντικρίζαμε στη γειτονιά και στην πλατεία, αλλάζαμε πεζοδρόμιο. Αυτές ήταν οι πρώτες και οι τελευταίες ματιές που ανταλλάξαμε μεταξύ μας. Έκτοτε, αφήσαμε τα ίχνη τους να χαθούν.

Απάντηση: “Άδεια θηλυκά, γεμάτες βίλες, όνειρα παιδιών να γίνουν dealers”. (Bloody Hawk – Δικό σας)

Snik feat A.M Sniper – Harry Houdini

 

 

Στίχοι: “Θέλαν ο Snik να πεινάσει/ τώρα αλυσίδες Versace/ λεν δεν το ζούμε εντάξει/ σαμπάνιες στο πάρτι του Λάτση”

Σχόλιο: Το ‘Harry Houdini’ είναι μία ματαιόδοξη μικρογραφία του Snik και των ανεκπλήρωτων πόθων του. Στην ουσία, αυτοαναιρείται. Ονειρεύεται ταξίδια στο φεγγάρι, σαμπάνιες στο πάρτι του Λάτση, μαύρα ελικόπτερα, Ferrari και βαλίτσες μπουκωμένες με λεφτά. Ρεαλιστικά, όσο συνεχίζει το βιολί της ελληνικής επαρχίας και των ευκαιριακών live, οι εξωπραγματικοί του στόχοι θα απομακρύνονται γρήγορα και καθόλου βασανιστικά, όπως άλλωστε συνέβη και με τη Ferrari που είχε βάλει στο μάτι το 2016. Τελικά, άνθρακας ο θησαυρός.

Απάντηση: “Η ζωή πέρα από τα ψεύτικα τους είδωλα υπάρχει”. (12ος Πίθηκος – Ψεύτικα είδωλα)

Mad Clip x Ypo – Μεγιστάνας

 

 

Στίχοι: “Πεντάστερα, spa και σάουνα, γαρίδες μακαρονάδα/ το άρωμα μου είναι άντρας, μυρίζω τεστοστερόνη/ έχω gunια, μεγάλες σφαίρες που καίνε σαν peperoni/ έχω ρε μαριχουάνα με γεύση σαν το πεπόνι”

Σχόλιο: Ο Mad Clip εισάγει ένα νέο είδος μεγιστάνα στο παιχνίδι. Τον μεγιστάνα από την αλάνα που όλως τυχαίως οι γυναίκες λιώνουν για τα χαρίσματά του. Είναι ένα σύγχρονο πολυεργαλείο με ροπή προς την εγκληματικότητα, ένας προκλητικός gangster που εισπνέει και εκπνέει αδρεναλίνη. Είναι το ένοχο όνειρο κάθε γυναίκας, η μόνιμη διασύνδεσή της με την ερωτική διαστροφή. Ο Mad Clip αυτοπροσδιορίζεται (από τα συμφραζόμενα) ως μία ιδιοφυΐα της παρανομίας. Υποστηρίζει ότι “ξέρει από ντουμάνια, από τιμόνια και από σαλόνια”. Ladylike, χρειάζομαι επειγόντως την κόσμια διαφωνία σου. Σου το ζητάει ένας φλώρος. Please.

Απάντηση: “Να μην υπάρχει πια κανείς να τραγουδάει τις πίκρες”. (Λεξ – Διαστημόπλοια)