10 ταινίες και σειρές για να δεις τώρα στο Apple TV+

Αυτή η στιγμή είναι ήδη εδώ και η φετινή χρονιά ανήκει δικαιωματικά στο Apple TV+.

Με αργά και σταθερά βήματα, κατάφερε να χτίσει από τον Νοέμβριο του 2019, όταν και πρωτολανσαρίστηκε, ένα αξιόλογο, πολύπλευρο και πολυποίκιλο περιεχόμενο από ταινίες, σειρές και ντοκιμαντέρ που μέρα με τη μέρα κερδίζουν κοινό και κριτικούς, εκτοξεύοντας τη δημοφιλία της πλατφόρμας και αυξάνοντας σε αριθμό τους χρήστες της. 

Φέτος, μάλιστα, πέτυχε το αμίμητο: κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας με το CODA της Siân Heder, κατορθώνοντας αυτό που εδώ και χρόνια το Netflix παλεύει σκληρά για να καταφέρει. 

Δικαίως λοιπόν το Apple TV+ θεωρείται η πιο φορμαρισμένη πλατφόρμα streaming, σήμερα και αυτός είναι ένας μίνι οδηγός με κάποια από τα άχαστα, παλιά και καινούργια, διαμαντάκια που θα βρεις στις λίστες της. 

The Morning Show

Το MeToo, το cancel culture, η ματαιοδοξία της τηλεόρασης και της σόουμπιζ εν γένει, η μάχη της τηλεθέασης, το ντόμινο των λανθασμένων κινήσεων και αποφάσεων συνθέτουν ένα πανέμορφο, άλλοτε κωμικό και άλλοτε εφιαλτικό χάος με συμπρωταγωνιστές τους Jennifer Aniston, Reese Witherspoon και Steve Carell με φόντο τα παρασκήνια μίας πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής.

Το βραβευμένο με Emmys The Morning Show τρέχει ήδη για δύο σεζόν και η τρίτη βρίσκεται στα σκαριά. Είναι η σειρά που ουσιαστικά σύστησε στο ευρύ κοινό την πλατφόρμα του Apple TV+.

Ted Lasso

Η δεύτερη σειρά που ανέπτυξε το hype της πλατφόρμας της Apple είναι το επίσης βραβευμένο με Emmys, Ted Lasso, όπου το υποτιμημένο αστέρι του Jason Sudeikis ακτινοβολεί στον ρόλο ενός προπονητή του αμερικάνικου ποδοσφαίρου που μετακομίζει στην αντίπερα όχθη και αναλαμβάνει τα ηνία μίας αουτσάιντερ, αγγλικής ομάδας.

Δεν είναι μάτσο, αλλά κάπως μαλθακός. Έχει χιούμορ -ενίοτε χαζό-, συναίσθημα, ευγένεια, ενσυναίσθηση, ήθος. Όλα αυτά δηλαδή που σπάνια συνδέονται με τους επαγγελματίες του πιο λαοφιλούς αθλήματος στον κόσμο. Για εκείνον το ζητούμενο δεν είναι η νίκη, αλλά να ενώσει τα μέλη της ομάδας, να τα κάνει να πιστέψουν στον εαυτό τους, μα πάνω από όλα ο ένας στον άλλον. Και το καταφέρνει. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι δύο σεζόν του Ted Lasso είναι με διαφορά ό,τι πιο feelgood θα δεις αυτή τη στιγμή.

CODA

Το ριμέικ της Οικογένειας Μπελιέ από τη Siân Heder ακολουθεί μια μαθήτρια, που ζει με τους κωφούς γονείς και τον κωφό αδερφό της, της οποίας η αγάπη για τη μουσική και το ταλέντο στο τραγούδι τη βάζουν στο δίλημμα να διαλέξει μεταξύ της οικογένειας, που λατρεύει και του μεγάλου της ονείρου, που είναι αδύνατον να μην κυνηγήσει. 

Το CODA υπήρξε ο μεγάλος νικητής του φετινού Σάντανς, η πιο ακριβή αγορά στην ιστορία του φεστιβάλ (το Apple TV+ έβαλε πολύ βαθιά το χέρι για να το αποκτήσει), αλλά και μία υποτιμημένη ταινία, με την οποία μέχρι πρότινος κανείς δεν ασχολιόταν. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα έγραφε ιστορία στα βραβεία Όσκαρ με το αγαλματίδιο Καλύτερης Ταινίας να πηγαίνει για πρώτη φορά στο streaming και τον Troy Kotsur να γίνεται ο πρώτος κωφός άντρας που βραβεύεται με Όσκαρ.

The Tragedy of Macbeth

Πάρε δύο από τους πιο χαρισματικούς ηθοποιούς της γενιάς τους, τον Denzel Washington και τη Frances McDormand και έναν από τους πλέον αναγνωρισμένους σκηνοθέτες, τον Joel Coen και βάλε τους να μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη ένα από τα σπουδαιότερα θεατρικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, τον σαιξπηρικό Μακμπέθ. Το αποτέλεσμα είναι αδύνατον να μην είναι αξιόλογο.

Ο εφευρετικός Coen -στην πρώτη του σκηνοθεσία χωρίς τον αδερφό του, Ethan- έφτιαξε έναν ασπρόμαυρο, ατμοσφαιρικό και κλειστοφοβικό κόσμο που παραπέμπει απευθείας σε εκείνον του θεατρικού κειμένου, παραδίδοντας μία από τις καλύτερες κινηματογραφικές διασκευές της εργογραφίας του William Shakespeare.

Severance

Adam Scott, Patricia Arquette, John Turturro και Christopher Walken μπροστά από την οθόνη. Ben Stiller και Dan Erickson (πρωτοεμφανιζόμενος) πίσω από αυτήν, με τον πρώτο σε ρόλο παραγωγού και σκηνοθέτη και τον δεύτερο σε εκείνον του σεναριογράφου και δημιουργού. Όλοι μαζί έφτιαξαν μία σειρά επιστημονικής φαντασίας για το κυνήγι της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής που φαντάζει ανέφικτη, όσο η εργασιακή εκμετάλλευση συνεχίζεται και θα συνεχίζεται.

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τους εργαζόμενους της εταιρείας τεχνολογίας Lumon Industries που όσο δουλεύουν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας δεν έχουν αναμνήσεις από την προσωπική τους ζωή, ενώ αντίθετα όταν βρίσκονται σπίτι δεν μπορούν να θυμηθούν τίποτα από τη μέρα τους στο γραφείο.

Η πρώτη σεζόν έδωσε ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά φινάλε των τελευταίων χρόνων και όλοι δε βλέπουν την ώρα για τον δεύτερο κύκλο.

Pachinko

Το χαρακτηρίζουν ως την καλύτερη κορεατική σειρά όλων των εποχών, αλλά και την καλύτερη σειρά για φέτος. Το Pachinko, βασισμένο στο bestseller της Αμερικανοκορεάτισσας συγγραφέως και δημοσιογράφου Min Jin Lee είναι ένα πανάκριβο δραματικό έπος με συναρπαστικούς χαρακτήρες, ρεαλιστικές ανατροπές και συναισθηματικές μεταπτώσεις και ένα λαμπρό καστ με προεξάρχοντες τη βραβευμένη με Όσκαρ Youn Yuh-jung –την πρώτη Κορεάτισσα ηθοποιό με αγαλματίδιο– και τον σταρ της Κορέας Lee Min-Ho.

Η υπόθεση αναφέρεται στις ιστορικοπολιτικές εξελίξεις του 20ου αιώνα στην Ασία μέσα από την ιστορία τεσσάρων γενεών μιας οικογένειας Κορεατών που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στην Ιαπωνία και από εκεί στη Νέα Υόρκη. Η αφήγηση δεν αλλάζει μόνο τόπο, αλλά και χρόνο, ταξιδεύοντας τον θεατή από το 1915, στο 1989 και από εκεί πίσω στη δεκαετία του 1930.

WeCrashed

Βασισμένη στο επιτυχημένο podcast WeCrashed: The Rise and Fall of WeWork, η μίνι σειρά εξιστορεί την άνοδο και την πτώση της startup WeWork, καθώς ο ένας εκ των δύο ιδρυτών της, ο Adam Neumann ενεπλάκη σε πολλές αγωγές για ανάρμοστη συμπεριφορά. Τον υποδύεται φανταστικά ο Jared Leto με την Anne Hathaway να παίζει τη σύζυγό του, Rebeka, που τον βοήθησε να οικοδομήσει την αυτοκρατορία του. 

Η WeWork ειδικευόταν στην προσφορά συλλογικών χώρων εργασίας και επαναστατικών εργασιακών σχέσεων στις ΗΠΑ και μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία έγινε μία εταιρεία 47 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

The Velvet Underground

Ο Todd Haynes δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ για τη θρυλική ροκ μπάντα της Νέας Υόρκης, οκτώ χρόνια μετά τον θάνατο του frontman της, Lou Reed, που αποτελεί μία μοναδική αισθητική εμπειρία. Μέσα από τα λόγια προσωπικοτήτων που βρέθηκαν κοντά στους Velvet Underground, όπως οι La Monte Young, Tony Conrad και Jonas Mekas, ζωντανεύει η ιστορία, κυρίως όμως η επιδραστικότητα του συγκροτήματος υπό τους ήχους των ανεπανάληπτων μελωδιών και στίχων τους. Το μουσικό αυτό ντοκιμαντέρ είναι ένα ερωτικό γράμμα όχι μόνο στους Velvets, αλλά και στη γενιά των avant-garde κινηματογραφιστών.

Boys State

Κάθε χρόνο στο Τέξας συμβαίνει μία εβδομαδιαία εικονική εκλογική περίοδος για εφήβους, όπου χιλιάδες τελειόφοιτοι Λυκείου της πολιτείας συγκεντρώνονται για να φτιάξουν τη δική τους κυβέρνηση και να αποδώσουν τον μικρόκοσμο της πολιτικής σκηνής όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το Boys State (έλαβε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στην κατηγορία του Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ του Σάντανς για το 2020) γυρίστηκε τον Ιούνιο του 2018, υπό την προεδρία του Donald Trump και ακολουθεί τέσσερις από αυτούς τους χιλιάδες έφηβους που αποτυπώνουν με έμμεσο τρόπο πώς καλλιεργείται ειδικά στις ΗΠΑ αργά και μεθοδικά το ισχυρό πολιτικό φρόνιμα από μικρή ηλικία.

Slow Horses

Τι θα προέκυπτε άραγε αν κάποιος επιχειρούσε να παντρέψει τον πολύπλοκο κατασκοπευτικό μυθιστορηματικό κόσμο του John Le Carré με την πολιτική σάτιρα του Veep, της πολυβραβευμένης σειράς με τη Julia Louis-Dreyfus; Το αποτέλεσμα ίσως να ήταν το Slow Horses. Μία κατασκοπευτική θρίλερ σειρά, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Mick Herron με τον Gary Oldman να πρωταγωνιστεί ως επικεφαλής του Slough House, δέκα χρόνια μετά το κινηματογραφικό Tinker Tailor Soldier Spy. 

Τι είναι το Slough House; Ένα τμήμα της βρετανικής MI5, που φιλοξενεί «αποτυχημένους» πράκτορες, η καριέρα των οποίων βρίσκεται πλέον σε αδιέξοδο. Ο Oldman είναι ο πρώτος καλύτερος λόγος για να δεις τα μόλις έξι επεισόδια του Slow Horses στο Apple TV+. Ο δεύτερος είναι το σαρδόνιο αυτοσαρκαστικό χιούμορ των ηρώων του που κάνει τη σειρά αρκετές φορές να μοιάζει με κωμωδία καταστάσεων, ενώ δεν είναι.