10 ταινίες που βασίζονται σε κόμικς

Με πιο πρόσφατο το “Snowpiercer”, είναι πολλές οι φορές που κάποια ταινία προκαλεί έκπληξη όταν ακολουθείται από τη φράση “βασισμένο σε κόμικ”. Το οποίο είναι φυσικά άδικο για ένα ολόκληρο μέσο, αλλά βασίζεται στην λάθος εντύπωση πως τα κόμικς είναι υπερήρωες και ζόμπι.

Όμως ναι, υπάρχουν ένα σωρό ταινίες που ‘δε θα περιμενε’ κάποιος να βασίζονται σε κόμικ, κι όμως αυτή είναι η προέλευσή τους. Από ασιατικές τραγωδίες μέχρι μαφιόζικα θρίλερ, κι από κορεάτικα sci-fi μέχρι γαλλικά κοινωνικά βραβευμένα στις Κάννες φιλμ.

Ρίχνουμε λοιπόν σήμερα μια ματιά σε 10 από τις πιο ενδιαφέρουσες τέτοιες περιπτώσεις, με γνωστές ταινίες που ενώ δεν ‘φωνάζουν’ κόμικ, όντως προέρχονται από δουλειές της 9ης τέχνης.

Red

Γερασμένος πρώην πράκτορας της CIA ζει σε απομόνωσει δίχως να ενοχλεί ή να ενοχλείται μέχρι που ο νεός διευθυντής της οργάνωσης αποφασίζει πως η ύπαρξή του παραείναι μεγάλο ρίσκο για τα ματωμένα μυστικά της οργάνωσης και στέλνει να τον ξεπαστρέψουν.  Φανταστρικό τρίτευχος του Warren Ellis που για τη μεγάλη οθόνη έλαβε ένα makeover περισσότερο ομαδικής δράσης, και με τον Bruce Willis στο τέλειο κάστινγκ του κεντρικού ήρωα.

Weird Science

Η κλασική (με αμφιβολίες για το πόσο καλά έχει γεράσει) sci-fi κωμωδία του Τζον Χιουζ άντλησε την ιδέα της από το 5ο τεύχος της ομώνυμης σειράς κόμικς από τη δεκαετία του ’50, και την σύντομη ιστορία “Made of the Future” που περιλαμβανόταν εκεί. Στην ιστορία, φυσικά πολύ πριν την ύπαρξη των υπολογιστών, δύο αγόρια προσπαθούν γενικώς και αορίστως να δημιουργήσουν την τέλεια γυναίκα- στην ταινία του, ο Χιουζ μοντερνοποίησε την ιδέα.

Oblivion

Αυτό είναι το διασκεδαστικότερο όλων, γιατί η ταινία του Τζόζεφ Κοζίνσκι με τον Τομ Κρουζ στον ρόλο ενός διαστημικού επιστάτη που ονειρεύεται καμιά φορά την Όλγκα Κουριλένκο (και ποιος δεν, εξάλλου), βασίζεται λέει σε ένα κόμικ, το οποίο δεν εκδόθηκε ποτέ. Βασικά κάποιοι έβγαλαν στη γύρα μερικές εικόνες ενός ‘μελλοντικού κόμικ’ σε ένα Σαν Ντιέγκο comicon, ένα στούντιο ενδιαφέρθηκε, το αγόρασε, το έκανε ταινία, και το κόμικ δεν βγήκε ποτέ. Λογικό, γιατί δεν υπήρξε ποτέ. Ορίστε, να πώς εκγρίνονται πλέον τα πρότζεκτ στο Χόλιγουντ. Αρκεί να πεις “α! βασίζεται σε κόμικ!” και θα τρέχουν από πίσω σου.

Road to Perdition

Είναι ένα από τα 2-3 κλασικότερα παραδείγματα όποτε κάποιος θέλει να μιλήσει για ‘ταινίες που δεν ήξερες πως προέρχονται από κόμικς’, με αποτέλεσμα φυσικά όλοι να ξέρουν πως προέρχεται από κόμικς. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η γκανγκστερική ιστορία εξιλέωσης, ποτοαπαγόρευσης και μουντού καιρού είναι το όνειρο κάθε κομίστα μπροστά στο αναπόφευκτο του να διασκευάσουν την ιστορία σου στο σινεμά: Αν είναι να γίνει, ας έχει μια φωτογραφία σαν κι αυτής της ταινίας.

Ghost World

Α, κι αυτό. Μάλιστα είναι φανταστική περίπτωση διασκευής, καθότι η υπέροχη ταινία, για δυο έφηβες outsiders σε μια μικρή πόλη να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις της ωριμανσης, έπαιρνε έμπνευση και ιδέες από το ομώνυμο κόμικ του Νταν Κλάους, αλλά όχι την ίδια την ιστορία. Περισσότερο σα να διαδραματίζεται στο ίδιο σύμπαν, παρά μεταφορά. Κι άλλα τέτοια!

The Fountain

Κι αυτή είναι μια φανταστική και περίεργη ιστορία. Ο Αρονόφκσι είχε λυσσάξει να κάνει το “Fountain” με τον Μπραντ Πιτ, μεγάλο μπάτζετ, όραμα, χαμός. Όταν η παραγωγή έφαγε Χ, η Κάρεν Μπέργκερ της Vertigo του ζήτησε να την φτιάξει ως σενάριο κόμικ για να μην πάει χαμένη. Όσο ο Αρονόφσκι λοιπόν δημιουργούσε το κόμικ “The Fountain” για τη DC/Vertigo, ένιωσε πως πραγματικά δεν ήθελε να αφήσει αυτή την ιστορία να χαθεί κι έτσι, με ανανεωμένες ελπίδες και φλόγα μέσα του, ‘μίκρυνε’ το μέγεθός της και κατάφερε τελικά να τη γυρίσει ως μια μικρότερη, φθηνότερη, καλύτερη (;) ταινία. Μια περίεργη περίπτωση όπου μια ταινία βασίστηκε σε ένα κόμικ που βασίστηκε σε μια ταινία που δε γυρίστηκε ποτέ.

Snowpiercer

Το φρέσκο cult classic είναι μια αγγλόφωνη Κορεάτικη ταινία βασισμένη σε ένα κόμικ που δεν υπάρχει ακόμα στα Αγγλικά. Καλό; Έτυχε να το πετύχει σε μια γαλλική μετάφραση ο Μπονγκ (σκηνοθέτης του “Host”), βρήκε την ιδέα ενός δυστοπικού μέλλοντος όπου η ανθρωπότητα επιβιώνει σε ένα τεράστιο τραίνο που ταξιδεύει αέναα, συναρπαστική, και το έκανε (φοβερή) ταινία. Το κόμικ δε το έχουμε διαβάσει ακόμα.

A History of Violence

Το έτερο ‘χέι, αυτό είναι από κόμικ!’ Ανεξάρτητο Ενήλικο Φιλμ, το αριστούργημα του Κρόνενμπεργκ αλλάζει ριζικά ορισμένα πράγματα από την αρχική ιστορία (κάνοντας, διασημότερα, έναν χαρακτήρα-θύμα της μαφίας, μαφιόζο) αλλά διατηρεί ιδανικά το ύφος του κόμικ, δικαιώνοντας απόλυτα το πνεύμα του δημιουργού του, Τζον Γουάγκνερ. (Από τον οποίον, για δες, έχουμε πάρει συνέντευξη.)

Oldboy

Ο Παρκ Τσαν Γουκ πήρε το μάνγκα των Garon Tsuchiya και Nobuaki Minegishi και γενικά του άλλαξε τα φώτα, αλλά με την καλή έννοια. Πρόσθεσε θάνατο και δυστυχία και μπόλικη αιμομιξία, δημιουργώντας μια αληθινή αρχαιοελληνική τραγωδία. Υπάρχει κι ένα ριμέικ από τον Σπάικ Λι.

Η Ζωή της Αντέλ

Χαλαρή διασκευή του κόμικ “Blue is the Warmest Color”, με αρκετά διαφορετικό φινάλε και μεγαλύτερη ίσως έμφαση στις σκηνές σεξ (κάτι που έχει κάνει τη δημιουργό του κόμικ, Julie Maroh, να μιλήσει με σκεπτικισμό απέναντι στο φιλμ), το έργο του Kechiche πήρε ωστόσο το Χρυσό Φοίνικα στις περσινές Κάννες και απογείωσε το άστρο της φανταστικής πρωταγωνίστριάς του, Αντέλ Εξαρχόπουλος.