12 ταινίες επιβίωσης στη φύση

Στο “All Is Lost” ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ παίζει έναν άντρα στο έλεος του ωκεανού, όπως η Σάντρα Μπούλοκ βρίσκεται στο έλεος του απείρου του διαστήματος στο “Gravity”. Υπάρχει τεράστια δύναμη στο να ξεκινήσεις να λες μια ιστορία που συνήθως αφοσιώνεται σε έναν και μόνο χαρακτήρα και στο πώς αυτός έρχεται σε συνεννόηση (και σε κόντρα) με τα στοιχεία της φύσης που συναντά γύρω του, προσπαθώντας να επιβιώσει.

Κι αν η προσέγγιση των συγκεκριμένων φιλμ μοιάζει φορμαλιστικά ακραία (το “All Is Lost” πολύ περισσότερο, αλλά και το “Gravity” αν σκεφτείς πως είναι ένα στουντιακό φιλμ $120 εκατομμυρίων), έχουμε δει αντίστοιχες απόπειρες στο παρελθόν, αλλά και αφηγηματικά πλουσιότερες κατά καιρούς.

Θυμηθήκαμε έντεκα ακόμα τέτοιες ταινίες, συν μία επερχόμενη, που μας θύμησαν την αιώνια μάχη άντρα-φύσης, με αφορμή τις δύο σημαντικές ταινίες αυτής της βδομάδας.

Alive

Η διασημότερη ταινία επιβίωσης των τελευταίων χρόνων λόγω του σοκαριστικού της αλήθειας της. Οι επιζήσαντες της αεροπορικής πτήσης που προσέκρουσε στις Άνδεις αναγκάστηκαν ως γνωστόν να καταφύγουν στον κανιβαλισμό προκειμένου να επιβιώσουν, και η ιστορία είναι βασισμένη στο αληθινό περιστατικό του ατυχήματος μιας ομάδας ράγκμπι από την Ουρουγουάη. Οπότε ναι, δε θα βρεις πολύ χολιγουντιανό ζαχάρωμα εδωπέρα.

Grizzly Man

Ο Βέρνερ Χέρτζογκ συνθέτει ένα απίστευτο ντοκουμέντο του Τίμοθυ Τρέντγουελ, ενός άντρα που μια ζωή έψαχνε κι ερχόταν σε επαφή με αρκούδες, μέχρι που αυτό του κόστισε τη ζωή. Ο Χέρτζογκ μπλέκει υλικό που πρόλαβε να γυρίσει ο ίδιος ο Τρέντγουελ μαζί με δικό του, και φτιάχνει ένα πορτρέτο όμοιο του οποίου δεν έχουμε δει ξανά στο σινεμά.

Cast Away

Ο γνωστός “Ναυαγός” του Μπομπ Ζεμέκις βάζει τον Τομ Χανκς σε τέρμα αβανταδόρικο ρόλο, στο ρόλο ενός άντρα που ναυαγεί και περνάει μόνος του μέχρι να έρθει η σωτηρία. Φυσικά επειδή μιλάμε για mainstream Χόλιγουντ, ο άντρας έχει για παρέα μια μπάλα του βόλεϊ στην οποία μιλάει και εξηγεί τα πάντα (γι’αυτό και όλη λατρέψαμε τόσο πολύ αυτό τον άψυχο Γουίλσον, επειδή ήμασταν εμείς) και γενικά ξέρεις, έχει λιγότερη σκληράδα από ένα επεισόδιο “Survivor”.

Long Weekend

Φανταστικό καλτ διαμάντι από την Αυστραλία, με ένα ζευγάρι που έξαφνα δέχεται επιθέσεις από το ένα ζώο μετά το άλλο, σε ένα ανεξήγητο ντεμαράζ οργής της φύσης. Γιατί και πώς είναι ζητήματα που έρχονται μετά, γιατί σε πρώτη φάση αυτό που έχει σημασία είναι η επιβίωση. Γυρισμένο με χαμηλό μπάτζετ και μέγιστη απόλαυση.

127 Hours

Ο Ντάνι Μπόλι σκηνοθετεί την αληθινή ιστορία ενός άντρα (που τον παίζει εδώ ο Τζέιμς Φράνκο) που παγιδεύτηκε σε κάτι όρη της Γιούτα στη διάρκεια μιας εξερεύνησης ρουτίνας, και πέρασε εκεί τις ώρες του τίτλου μέχρι που αποφάσισε να, εχμ, πάρει τη μοίρα του στα χέρια του. (#αστειο) Όπως υποθέτει κανείς οι εν λόγω 127 ώρες δε θα αποτελούσαν και το πιο συναρπαστικό θέαμα του κόσμου, οπότε ο Μπόιλ έχει προσθέσει backstory μέσα από αναμνήσεις και οράματα και όνειρα, κάνοντας μια απομόνωση ημερών να μοάζει με τριπαριστό βιντεοκλίπ.

Gerry

Δύο άντρες περπατάνε στην έρημο για πάρα πολλή ώρα και την περισσότερη από αυτή την ώρα δε συμβαίνει τίποτα. Το survival στοιχείο εδώ δεν αφορά τόσο τους δύο άντρες (που λέγονται κι οι δύο Τζέρι) όσο εμάς, τους θεατές. Υπάρχει και meta στοιχείο στο φιλμ του Γκας βαν Σαντ: Καθώς αυτοί αρχίζουν να τρελαίνονται επειδή απολύτως τίποτα δε συμβαίνει, το ίδιο αρχίζουμε να τρελαινόμαστε κι εμείς! (Μην το δεις.)

Into the Wild

Ο Εμίλ Χιρς πρωταγωνιστεί σε μια φιλόδοξη και όμορφη ταινία του Σον Πεν, για έναν νεαρό μόλις-απόφοιτο ο οποίος αποφασίζει να τα χαρίσει όλα στον άνεμο και να πάει να ζήσει Κάπου Εκεί Έξω. Συναντάει άλλους απομονωμένους ανθρώπους, μένει μόνος με τον εαυτό του, στοχάζεται, πολεμάει αρκούδες με τα γυμνά του χέρια και θραύσματα γυαλιών, και γενικώς ανακαλύπτει αλήθειες της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς η ίδια του η ύπαρξη αρχίζει να τρεμοσβήνει.

Life of Pi

Το 3D υπερθέαμα που απέφερε στον Ανγκ Λι το δεύτερο Όσκαρ Σκηνοθεσίας του είναι αξιέπαινο μόνο και μόνο για το πώς κάνει ένα μοναχικό ταξίδι να μοιάζει με πολύχρωμο κι ευχάριστο καρτούν. Υστερεί σε βάθος αλλά παραμένει μια από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες των τελευταίων χρόνων- όσο κι αν θεάματα σαν τα “All Is Lost” και “Gravity” αναπόφευκτα μειώνουν την αξία του φιλμ ως ‘κατορθώματος’.

Open Water

Άλλη μια Απίστευτη Αληθινή Ιστορία, όπου ένα ζευγάρι ξεμένει στα ανοιχτά του ωκεανού και προσπαθεί να επιβιώσει απέναντι στη φύση. Και τους καρχαρίες. Καλή φάση. Η ταινία δεν είναι όλη συναρπαστική, αλλά βγάζει απόγνωση και αγωνία και στο τέλος σε κάνει να θες να βάλεις να πιεις ένα ουίσκι κοιτώντας τον ουρανό, οπότε υποθέτω μπόνους πόντοι γι’αυτό.

The Grey

Σε αυτό το genre ταινιών υπάρχουν οι Αργές Και Στοχαστικές, υπάρχουν οι Συναρπαστικές Χολιγουντιανές, υπάρχουν και οι Άγριες Και Σκληρές. Και μετά υπάρχει το “Grey”, που είναι και οι τρεις κατηγορίες μαζί, μια αναπάντεχη περιπέτεια υπαρξιακής αγωνίας που σε κάνει να ανατριχιάσεις σκεφτόμενος της ζωή κια το θάνατο την ώρα που ο Λίαμ Νίσον (ο πιο γαμάτος action star των ημερών μας) ηγείται μιας προσπάθειας επιβίωσης απέναντι στο ανίκητο της φύσης.

Walkabout

Δυο πιτσιρίκια ξεμένουν μόνα τους στην Αυστραλιανή έρημο όταν ο πατέρας τους τα αφήνει εκεί για να πάει να βρει, ξέρεις, το θεό. Τα πιτσιρίκια προσπαθούν να επιβιώσουν. Γίνονται φίλοι με έναν αβορίγινα που τους εξηγεί πράγματα. Όμως καθώς η περιπέτεια προχωρά, επιθυμίες μένουν στον αέρα και συνειδητοποιήσεις προσγειώνονται απότομα στα κεφάλι των μικρών ηρώων. Ας πούμε πως τραβάνε ζόρια.

The Deep

Αληθινή ιστορία ενός ψαρά που προσπαθεί να επιβιώσει στα νερά-παγάκια του ωκεανού κοντά στην Ισλανδία. Μοιάζει αρκετά απίστευτο ώστε να σοκάρεσαι όταν μαθαίνεις πως είναι αλήθεια. Η ταινία του Μπαλτάσαρ Κορμακούρ (του πρόσφατου “2 Guns” με Γουόλμπεργκ-Ουάσινγκτον) παθαίνει μια κρίση ταυτότητας στο δεύτερο μισό όταν το focus μεταφέρεται αλλού, όμως τα κομμάτια της επιβίωσης έχουν μπόλικο ενδιαφέρον.

|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.